Aosta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Aosta
Aoste
miasto i gmina
Ilustracja
Widok na Aostę
Herb
Herb
Państwo  Włochy
Region  Dolina Aosty
Kod ISTAT 007003
Powierzchnia 21,37 km²
Wysokość 583 m n.p.m.
Populacja (I 2009)
• liczba ludności

34 979
• gęstość 1636,8 os./km²
Nr kierunkowy 0165
Kod pocztowy 11100
Położenie na mapie Włoch
Położenie na mapie
45°44′N 7°19′E/45,733333 7,316667

Aosta (wł. Aosta, fr. Aoste, franko-prow. Aoûta, gwara Walser Augschtal) – miasto i gmina we Włoszech, stolica najmniejszego włoskiego regionu Doliny Aosty. Dolina Aosty jako jedyny włoski region nie dzieli się na prowincje.

Według danych na styczeń 2009 gminę zamieszkiwało 34 979 osób przy gęstości zaludnienia 1636,8 os./1 km².

Miasto żyje głównie z turystyki. W bliskiej okolicy Aosty znajduje się ponad 140 km tras narciarskich o zróżnicowanym stopniu trudności. Część wyciągów i kolejek gondolowych połączona jest z kurortami pobliskich Francji i Szwajcarii[1].

Historia[edytuj]

Założone w 25 p.n.e. przez Oktawiana Augusta[2] jako miasto obronne nazwane Augusta Praetoria Salassorum. W 451 stało się siedzibą biskupstwa. Od 1191[3] w rękach Sabaudów, XIII-XIV wieku w granicach księstwa Sabaudii. W 1556 było bezskutecznie oblegane przez wojska J. Kalwina. Od 1860 włączone do zjednoczonych Włoch.

Zabytki[edytuj]

  • pozostałości budowli z czasów rzymskich - ruiny amfiteatru, murów miejskich, 2 bram, mostu, forum, świątyń oraz łuku triumfalnego Augusta
  • kościół kolegiacki Sant'Orso / fr. Saint-Ours, z XII-XV w. wraz z kryptą pochodzącą z VIII w.
  • romańska katedra, która została przebudowana w XV-XVI w.
  • kościoły i pałace z XVII-XVIII w.

Miasta partnerskie[edytuj]

Przypisy

  1. Ropczyński Ł.: Aosta (pol.). Kierunek Włochy. [dostęp 2014-12-27].
  2. Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, s. 339, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.
  3. Włochy północne. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 143. ISBN 978-3-8297-6558-9.

Linki zewnętrzne[edytuj]