Το κράτος είναι βιασμός

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Φύλο | Ανακοίνωση Τύπου Monday November 28, 2016 18:32 by Αναρχικές Γυναίκες - Αναρχκή Οργάνωση Γυναικών - 1 of Anarkismo Editorial Group

Ο μόνος τρόπος της ύπαρξής μας ενάντια στο κράτος, το οποίο συντηρεί την ύπαρξή του με την καταστροφή της ζωής μας, είναι να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε. Ενάντια στο κράτος με τους νόμους του, τις απαγορεύσεις και υποτιθέμενη δικαιοσύνη, με την οποία περιμένουν από εμάς να τους παρακαλέσουμε, αντιστεκόμαστε και γινόμαστε ελεύθερες δημιουργώντας μια νέα ζωή. Καλούμε όλες τις γυναίκες να αγωνίζονται μέχρι να καταστραφούν η πατριαρχία και το κράτος. [English] [Türkçe] [Italiano] [Castellano]

Ακόμα κι αν το νομοσχέδιο περί “σεξουαλικής κακοποίησης”, που προετοιμάστηκε και προτάθηκε από 6 βουλευτές του ΑΚΡ και κατατέθηκε στις 17 Νοεμβρίου, τώρα αποσύρεται, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τι σημαίνει για εμάς τις γυναίκες, η πρόταση αυτή, για την οποία το κράτος έχει έρθει αντιμέτωπο με τις διαμαρτυρίες των γυναικών, από την πρώτη στιγμή που προέκυψε.

Το προετοιμασμένο αυτό σχέδιο νόμου μείωνε το κατώτατο όριο ηλικίας για σεξουαλική συναίνεση από τα 15 στα 12 χρόνια και είχε ως στόχο να θέσει τις βάσεις για: την ατιμωρησία των δραστών για τα αδικήματα της παρενόχλησης και του βιασμού που είναι σήμερα στο δικαστήριο, αλλά και όσον αφορά τις μελλοντικές παρόμιες ποινικές υποθέσεις, την απενοχοποίηση των σεξουαλικών εγκλημάτων, την αθώωση των δραστών παρενόχλησης και βιασμού σε περίπτωση που παντρευτούν τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί, την έκθεση των κοριτσιών ηλικίας 12 ετών στην παρενόχληση και τον βιασμό και την δημιουργία του παιδιού-νύφης.

Η απόσυρση του σχεδίου νόμου σήμερα το πρωί, από τη μία πλευρά, αποτέλεσε ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα που δείχνουν ότι εμείς οι γυναίκες απελευθερωνόμαστε όταν αντιστεκόμαστε και, από την άλλη πλευρά, δείχνει την κρατική πολιτική της χρονοτριβής.

Με την πολιτική του κράτους όσον αφορά το φύλο, όχι μόνο αγνοείται η ταυτότητα και το γυναικείο σώμα αλλά διαμορφώνται και ο στόχος της δημιουργίας μιας “συντηρητικής κοινωνίας”. Φέρνοντας τον έλεγχο των γεννήσεων στην ημερήσια διάταξη λέγοντας “είναι αμαρτία", απαγορεύοντας την άμβλωση λέγοντας “είναι σφαγή", όλα αυτά αποτελούν φυσικά πληθυσμιακές πολιτικές από μόνες τους. Αλλά πέρα ​​από αυτό, όλες αυτές οι πολιτικές σχετίζονται με το στόχο της εξουσίας του ΑΚΡ, που είναι η δημιουργία και η ανάπτυξη μιας συντηρητικής κοινωνίας.

Το κράτος που ενδιαφέρεται για την "διατήρηση" της γυναίκας που γεννάει “πολύ” ή τη γυναίκα που υποχρεώνεται να γεννήσει επειδή απαγορεύονται οι αμβλώσεις αφότου έμεινε έγκυος από βιασμό, από τη μία πλευρά διατηρεί την "καταστολή" της ταυτότητας της γυναίκας και, από την άλλη, διατηρεί την εξουσία του άνδρα, μέσα από πολιτικές όσον αφορά τον πληθυσμό και το σώμα που χρησιμοποιούνται κατά των γυναικών.

Το κράτος το οποίο απαγορεύει σήμερα τις διαδηλώσεις, χρησιμοποιώντας κατάσταση έκτακτης ανάγκης ως δικαιολογία, εκτελεί πολιτικές ευθείας επίθεσης ενάντια στις γυναίκες που αγωνίζονται, κλείνοντας γυναικείες ενώσεις, συλλαμβάνοντας εκείνες που αγωνίζονται ενάντια στην πατριαρχία και βασανίζοντας άλλες. Το κράτος που στηρίζει την ύπαρξή του στον ανδρισμό του και οι νόμοι του γίνονται τα εργαλεία μιας συνολικής επίθεσης ενάντια στη ζωή μας, ενάντια στη ζωή των γυναικών.

Ακόμη και αν το κράτος πρότεινε για πρώτη φορά νέους νόμους για να αθωώσει τους δράστες των αδικημάτων της παρενόχλησης και του βιασμού και στη συνέχεια τους απέσυρε, επιτίθεται στη ζωή μας θέτοντας σε εφαρμογή όλες τις πολιτικές του για τις γυναίκες.

Εμείς, οι Αναρχικές Γυναίκες, γνωρίζουμε ότι η χειραφέτησή μας δεν σχετίζεται ούτε με τους νόμους που προτείνει το κράτος ούτ με την υποτιθέμενη δικαιοσύνη. Γνωρίζουμε καλά ότι το σχέδιο νόμου για τη “σεξουαλική κακοποίηση” θα τροποποιηθεί και θα κατατεθεί κάποια στιγμή αργότερα, φέροντας στην επιφάνεια νέες προτάσεις που θα στοχεύουν να επιτεθούν στη ζωή μας.

Γι΄ αυτό, τονίζουμε για άλλη μια φορά ότι ο μόνος τρόπος της ύπαρξής μας ενάντια στο κράτος, το οποίο συντηρεί την ύπαρξή του με την καταστροφή της ζωής μας, είναι να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε. Ενάντια στο κράτος με τους νόμους του, τις απαγορεύσεις και υποτιθέμενη δικαιοσύνη, με την οποία περιμένουν από εμάς να τους παρακαλέσουμε, αντιστεκόμαστε και γινόμαστε ελεύθερες δημιουργώντας μια νέα ζωή. Καλούμε όλες τις γυναίκες να αγωνίζονται μέχρι να καταστραφούν η πατριαρχία και το κράτος.

Ζήτω ο Αγώνας μας!

Ζήτω η Αλληλεγγύη των Γυναικών!

*Δημοσιεύτηκε και εδώ: http://anarkismo.net/article/29789
**Μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, Νοέμβρης 2016.