sooc

Αν το πολιτικό σύστημα συνολικά είχε δει την κρίση ως ευκαιρία ανάπτυξης της εθνικής μας αυτογνωσίας και, μέσα από την αυτοκριτική, ως αφετηρία αυτόβουλης διορθωτικής παρέμβασης στα καθ' ημάς κακώς κείμενα... (αντί να τη χρησιμοποιεί για να ανατροφοδοτεί και να διογκώνει έναν πρωτόγονο αντιδυτικισμό με ρίζες στις... σταυροφορίες, το Σχίσμα και το Βυζάντιο). Αν αυτά συνέβαιναν... Η ελληνική κοινωνία θα είχε, άραγε, πονέσει λιγότερο; Το πιθανολογώ ισχυρά χωρίς, ωστόσο, να είμαι απολύτως σίγουρος. Απολύτως σίγουρος, αντίθετα, είμαι πως, στην περίπτωση αυτή, ο πόνος θα εκδηλωνόταν περισσότερο με ωδίνες και λιγότερο με οδύνες.

NurPhoto via Getty Images

Όποιος πορεύεται με οδηγό τη Μήτι, έχει το βλέμμα στο μέλλον, αναμένει όταν πρέπει και σχεδιάζει προσεκτικά τις κινήσεις του. Ο Οδυσσέας έδινε περισσότερη σημασία στην τελική επιτυχία παρά στην πρόσκαιρη δόξα. Ο σκοπός του αγίαζε τα μέσα. Είχε πάντα στο μυαλό του τον ένα και μοναδικό τελικό στόχο του: να ξαναδεί την Πηνελόπη. Με αυτό ως αφετηρία οπισθοδρομούσε νοητικά, επεξεργαζόταν αντίστροφα όλα τα πιθανά σενάρια και εμπόδια και σχεδίαζε τη στρατηγική του. Έβλεπε ακόμα τον κόσμο μέσα απο τα μάτια των άλλων, γεγονός το οποίο του επέτρεπε να τους εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες τους κατα το δοκούν για να εκπληρώσει το σκοπό του.

Bee-individual via Getty Images

Τον Δεκέμβριο του 1998, αμέσως μετά την διακήρυξη του Saint-Malo, ανακοινώθηκε η δημιουργία της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, η οποία υπεγράφη από τον τότε Βρετανό Πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ και τον Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ. Λόγω του σημαντικού μεγέθους και της εμπειρίας των στρατιωτικών δυνάμεων της η Βρετανία κατείχε από την αρχή ηγετικό ρόλο στη δημιουργία της νέας πολιτικής. Η προσφορά της στην δημιουργία μιας αυτόνομης Ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης ήταν ιδιαίτερα σημαντική, όπως φάνηκε και από την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Άμυνας το 2004.

ANDRZEJ WOJCICKI/SCIENCE PHOTO LIBRARY via Getty Images

Μεταφορές, κτηνοτροφία, ιατρική είναι μόνο ορισμένοι από τους τομείς της οικονομίας, αλλά και της καθημερινότητας, στους οποίους η ρομποτική τυγχάνει ήδη ευρείας αξιοποίησης. Τα ηθικά και νομικά ερωτήματα που προκύπτουν στον ταχέως εξελισσόμενο τομέα της ρομποτικής είναι πολλά: Μπορεί ένα ρομπότ να θεωρηθεί υπεύθυνο για τις πράξεις του; Θα πρέπει να υπάρχει νομική αναγνώριση του καθεστώτος των «ηλεκτρονικών προσώπων»; Με την ανησυχία για τους κινδύνους σχετικά με ζητήματα αστικής ευθύνης αλλά και θέματα ασφάλειας να αυξάνεται, οι Ευρωπαίοι νομοθέτες υποστήριξαν ότι ήρθε η ώρα να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη θέσπιση κανόνων αναφορικά με τη χρήση των ρομπότ.

Manolis Dimellas

Η δουλειά στο παζάρι δεν είχε κάποια ξεχωριστή τέχνη, δεν σπαταλούσε μυαλό, ούτε χρειαζόταν να κάμει κάποια γνωριμία. Τουλάχιστον στην αρχή, πήγαινε από τα μαύρα χαράματα και έπιανε μια γωνιά, μακριά από τους παλιούς που δεν τον ενοχλούσαν, αλλά δεν έδειξαν και καμιά χαρά όταν πρωτόδαν τα μούτρα του. Άνοιγε μια γκρι μισομάλλινη κουβέρτα, δώρο της νονάς του κι άπλωνε ότι είχε κουβαλήσει από το σπίτι. Έπειτα περίμενε τους περαστικούς πελάτες. Ένα μυστικό είχε ετούτη η δουλειά, να φέρεις πράματα πρωτότυπα και να μην σε κάνουν τσακωτό οι μπάτσοι! Είναι αλήθεια πως ετούτος ο ξερακιανός καμπούρης, με τα ξεζωσμένα παντελόνια, που δεν έλεγε καλημέρα από φόβο, μήπως και αναγνωρίσουν κάτι καλό στα μούτρα του, πήγαινε κάλα, όχι καλά, πολύ καλά!

MarioGuti via Getty Images

Στο εξωτερικό γίνονται ήδη συζητήσεις για το που και πώς θα βρει η Ελλάδα τα χρήματα που χρειάζεται από το 2018 και μετά, όταν δεν έχει γίνει καμία προπαρασκευαστική ενέργεια μέχρι τώρα. Και εάν οι ανάγκες του 2018 είναι καλυμμένες από το τρέχον πρόγραμμα (εφόσον αυτό τηρηθεί και ολοκληρωθεί), για τα επόμενα έτη δεν υπάρχει καμία ασφαλής εκτίμηση. Η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης είναι και αυτή εξαιρετικά επισφαλής λόγω της εκκρεμούς αξιολόγησης και η αποχώρηση του ΔΝΤ θα δυσκολέψει την ένταξή μας στο πρόγραμμα. Ακόμα και αν αυτή γίνει με απόφαση της ΕΚΤ, λίγα θα είναι τα οφέλη για την ελληνική οικονομία και περισσότερα για εκείνους που έχουν επενδύσει στα ομόλογα.

Petros Tzeferis

Τα γεωπάρκα αποτελούν το κορυφαίο εργαλείο γεωδιατήρησης που ξεκίνησε σαν δίκτυο συνεργασίας μεταξύ φορέων - διαχειριστών γεωλογικών μνημείων των διαφόρων ευρωπαϊκών περιοχών, με στόχο να συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη των περιοχών αυτών μέσω της ανάπτυξης του γεωτουρισμού. Οι βασικές αρχές λειτουργίας και τα ποιοτικά πρότυπα που υιοθετήθηκαν, εφαρμόζονται σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων (GGN) υπό την αιγίδα της UNESCO.

Yorgos Karahalis / Reuters

Η αλήθεια είναι ότι βάση των όσων βλέπουμε στους δέκτες μας και διαβάζουμε στα ΜΜΕ, έχει σίγουρα επέλθει αρκετή πρόοδος σε διάφορα θέματα, και αυτό ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι στην πλειοψηφία των θεμάτων η διαπραγμάτευση γίνεται από τους ίδιους τους ηγέτες, χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις (τουλάχιστον αυτό αφήνεται να φανεί). Υπάρχουν όμως δυστυχώς και τα θέματα που χωρίς τη συγκατάθεση των «δυνατών παικτών» όπως της Τουρκίας και της Ελλάδας, καθώς και ενός φάσματος πιο δυνατών συμφερόντων, δεν κινείται φύλλο.

sooc

Η κινητικότητα που αναπτύχθηκε στο Κυπριακό συνιστά μια φωτεινή αναλαμπή σε ένα όλο και πιο σκοτεινό σκηνικό. Οι θιασώτες των τετελεσμένων που προέβλεπαν ναυάγιο εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Οι δήθεν εθνικές τους ευαισθησίες είναι προσχηματικές και επικίνδυνες. Τα αποτελέσματα των συνομιλιών στο Μοντ Πελεράν και στη Γενεύη κατέδειξαν ότι ο μόνος κίνδυνος που ελλοχεύει είναι ο τορπιλισμός των κοινών προσπαθειών από επιπόλαιες και απαίδευτες ενέργειες, ιδιαίτερα όταν προέρχονται εκτός του Νησιού.

archive

Όμως, ο σπουδαιότερος λόγος του αφανισμού των Εβραίων της Θεσσαλονίκης είναι ότι κανείς, μα κανείς, δεν τους προστάτευσε. Στην Αθήνα ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός βάφτιζε και πάντρευε αβέρτα και μοίραζε πλαστές χριστιανικές ταυτότητες. Στη Ζάκυνθο η εβραϊκή κοινότητα γλίτωσε χάρη στον μητροπολίτη Χρυσόστομο και στον δήμαρχο Καρρέρ. Στη Θεσσαλονίκη, όμως, κανείς δεν ανέλαβε παρόμοιες πρωτοβουλίες. Βέβαια, υπήρξαν κάποιοι χριστιανοί που με κίνδυνο της ζωής τους βοήθησαν, φυγάδευσαν ή έκρυψαν φίλους και γείτονες. Όμως ήταν λίγοι.

Bloomberg via Getty Images

Ξημερώνει μια απρόβλεπτη, ταραχώδης και σκοτεινή εποχή. Το μήνυμα του νέου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν ένα ατόφιο μανιφέστο λαϊκισμού, μια διακήρυξη που δεν είχε στόχο να εμπνεύσει αλλά να φανατίσει. Στη καρδιά του εθνολαϊκισμού βρίσκεται ο μανιχαϊσμός, δηλαδή η ιδεολογική ταξινόμηση του κόσμου σε δυνάμεις του καλού και του κακού. Σε εμάς και σε εκείνους. Στην Αμερική και στους άλλους. Ο Τραμπ ορκίστηκε στην πρωτόγονη και θρησκευτική αντίληψη της ζωής. Ξεκαθάρισε ότι το αναλυτικό φίλτρο κατανόησης της πραγματικότητας και δράσης θα εδράζεται στη δημιουργία αντίπαλων στρατοπέδων.

Anthi Kalomoiri

Ό,τι ώρα και να πάει, και Σάββατα και Κυριακές, το μαγαζάκι είναι ανοιχτά, για ένα πακέτο μακαρόνια, ένα μπουκάλι λάδι, λίγο τυρί φέτα. Όταν το ρύζι δεν φτάνει για τα γεμιστά, και το γάλα τελειώνει, ο κυρ Κώστας είναι εκεί, και το μεσημέρι της Κυριακής, ακόμα και όταν όλη η οικογένεια και η χαρά είναι γύρω από το τραπέζι, σηκώνεται, αν χρειαστεί, να δώσει στο γείτονα ένα μπουκάλι κρασί, και ας είναι και βερεσέ, γιατί ο κυρ Κώστας και η κυρα Λένη έχουν τεφτέρι που γράφει, ξεγράφει και κάποιες φορές διαγράφει.

sooc

Είναι απορίας άξιο πώς οι δύο μεγαλύτεροι πολιτικοί οργανισμοί προσδοκούν να προχωρήσει η κοινωνία, καθηλώνοντάς τη σε εκβιαστικά διλήμματα και διαχωριστικές γραμμές. Η απαγόρευση ουδετερότητας του κ. Μητσοτάκη είναι άκρως διχαστική, ενώ την ίδια στιγμή ο κ. Τσίπρας επίσης καλλιεργεί τον διχασμό, αποφεύγοντας τεχνηέντως να αποδεχτεί ότι σήμερα δεν έχει πλέον το δικαίωμα να δηλώνει άμοιρος ευθυνών για όσα έχουν ή δεν έχουν συμβεί. Την ώρα που οργή, ντροπή και απελπισία κυριαρχούν στο θυμικό των πολιτών οι οποίοι υφίστανται τις συνέπειες της παρατεταμένης κρίσης χωρίς να βαρύνονται με ατομική ευθύνη για αυτήν, είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό πως η ευθύνη είναι συλλογική.

eurokinissi

Το υπόλοιπο μήνυμά μου αφορά στους γονείς του σχολείου. Και κάθε σχολείου. Ιδιαίτερα εκείνους που ήμασταν μαζί στη συζήτηση. Ξέρω πως το σχόλιό μου θα φτάσει στα χέρια τους. Θέλω να τους πω πως δεν έχω θυμό γι' αυτους. Έχω θυμό μόνο σε όσους εκμεταλλεύονται τα συναισθήματά τους. Γιατί τα ξέρω τα συναισθήματά τους. Ήμουν κοντά τους τα τελευταία 19 χρόνια. Ήμουν κοντά τους όταν έχασαν τη δουλειά τους. Όταν μαζί με τους άλλους συναδέρφους μαζέψαμε λίγα χρήματα για να τους πληρώσουμε το κομμένο ρεύμα. Ήμουν εκεί κοντά στην μητέρα που κακοποιήθηκε από έναν βάναυσο σύζυγο και με άφησε να της κρατήσω το χέρι. Ήμουν κοντά τους στην αγωνία τους για τον μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Δεν θα τους κατηγορήσω. Γιατί τους κατανοώ.

Jacky Naegelen / Reuters

Τι συμβαίνει με το αξιακό μας σύστημα; Μπερδέψαμε την καλοσύνη με την αφέλεια, τη γενναιοδωρία με την ανοησία, τη συμπαράσταση με την κουταμάρα και ξεχάσαμε ότι αυτές οι θεωρούμενες ανοησίες θα ήταν οι αιτίες που θα πεινούσαν και θα υπέφεραν σήμερα λιγότεροι άνθρωποι. Ξεχάσαμε να δίνουμε σκεπτόμενοι τρόπους για να αυξήσουμε τα κεκτημένα μας, μετατρέψαμε τις σχέσεις μας σε σχέσεις δούναι και λαβείν, αμελήσαμε τους γύρω μας και πολλές φορές ακόμη και τους ίδιους μας τους εαυτούς, παρασυρμένοι από τη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία.

Christianna Gyra

Στην ερώτηση «Ποιο είναι το πιο φονικό ζώο στον πλανήτη;» με την έννοια, ποιο σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους το χρόνο, η απάντηση είναι το κουνούπι, προκαλώντας 725,000 θανάτους ετησίως (σύμφωνα με έρευνα που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο το 2015). Το δεύτερο ον στη λίστα είναι ο άνθρωπος, επροκαλώντας/εκτελώντας 475,000 δολοφονίες το χρόνο. Δεν γνωρίζω αν η έρευνα αυτή είναι αξιόπιστη, αν αυτά τα αποτελέσματα ισχύουν. Και δεν με απασχολούν οι απόλυτοι αριθμοί. Κάτι δείχνουν όμως αυτά τα ευρήματα, δημιουργούν έστω μια αίσθηση. Σε εμένα τουλάχιστον.

sooc

Η άποψη η οποία ευρέως διακινείται ότι οι δημοσιογράφοι κρινόμαστε μονάχα από τους αναγνώστες μας, από τους ακροατές μας, από τους τηλεθεατές μας, παραείναι απλουστευτική (και βολική ασφαλώς), ώστε να 'ναι και σωστή. Είναι προφανέστατα λάθος. Κρινόμαστε βεβαίως από τους αναγνώστες, από τους ακροατές και τους τηλεθεατές μας, αλλ' όχι μόνο. Κρινόμαστε και από τους νόμους, και από τη Δικαιοσύνη, αλλοίμονο. Για να μην πάμε στις άλλες, τις άυλες αξίες, στη δεοντολογία ας πούμε, και την «ηθική λογική» πραγμάτων, καταστάσεων και λειτουργιών, που αποτελούν στοιχεία διαρκούς αναφοράς και λογοδοσίας μας.