Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα αποστροφή - μακροπρόθεσμα - της ομιλίας της κ. Μέι (και σίγουρα η πλέον πολιτική) ήταν στην αρχή της ομιλίας της, όταν θέλησε να ερμηνεύσει τις αιτίες της νίκης του Brexit στο δημοψήφισμα. Αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, σε κάποιους λόγους που έχουν να κάνουν ειδικά με την ιστορική εξέλιξη της χώρας: «πολλοί στη Βρετανία πάντα πίστευαν ότι η θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν εις βάρος της διεθνούς μας θέσης», «οι πολιτικές μας παραδόσεις είναι διαφορετικές: δεν έχουμε γραπτό σύνταγμα, η κοινοβουλευτική κυριαρχία είναι η βάση του συνταγματικού μας συστήματος». Άλλοι λόγοι ωστόσο μπορούν να αναχθούν σε μια ιδεολογική απόρριψη του ευρωπαϊκού εγχειρήματος συνολικά.
Όσον αφορά τη χρηματοδότηση προς και από την Ε.Ε. αυτή θα συνεχίσει να υφίσταται μέχρι το 2020, οπότε τελειώνουν οι αγροτικές επιδοτήσεις και τα διάφορα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Σε σχέση με την Ελλάδα, η υποτίμηση της λίρας αναμένεται να πλήξει τον τουρισμό και τις εξαγωγές. Οι Έλληνες φοιτητές θα κληθούν να καταβάλουν αυξημένα δίδακτρα, ενώ η εγκατάσταση και η εύρεση εργασίας για όσους σκοπεύουν να μεταναστεύσουν στη Μεγάλη Βρετανία καθίσταται σαφώς δυσκολότερη. Αβεβαιότητα, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, θα αντιμετωπίσουν και οι Έλληνες επιχειρηματίες και εφοπλιστές.
Θα πάρει πολύ καιρό μέχρι να αποσαφηνιστούν οι λεπτομέρειες του Brexit. Λίγα θα συμβούν πριν τις γαλλικές και τις γερμανικές εκλογές. Τα πρώτα στάδια των διαπραγματεύσεων ίσως θα αρκεστούν στο να επικεντρωθούν στην υλικοτεχνική υποστήριξη και στο αντιφατικό ζήτημα της συνεισφοράς στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Οι συζητήσεις για μια μεταβατική περίοδο ίσως να μην ξεκινήσουν καν αυτή τη χρονιά. Η νέα εμπορική συμφωνία με την Ε.Ε. θα πρέπει πιθανότατα να περιμένει μέχρι το 2019 και μπορεί να πάρει το ελάχιστο πέντε χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί.
Αν έβλεπε κανείς μόνο τα πρώτα 3/4 της ομιλίας, θα μπορούσε να συμπεράνει ότι επρόκειτο για μια απολογητική ομιλία. Μια προσπάθεια να εξηγηθεί γιατί φτάσαμε στο Brexit με αναφορές στην ιδιαίτερη κουλτούρα της χώρας και την ιστορική της προδιάθεση να απευθύνεται σε όλο τον κόσμο. Σε ορισμένα σημεία ζήτησε σχεδόν κατανόηση. Δεν ήταν όμως έτσι. Η Tερέζα Μέι χρησιμοποίησε τη διαπραγμάτευση αποχώρησης από τις Βρυξέλλες για να πείσει το εσωτερικό της ακροατήριο ότι έχει σχέδιο για την επόμενη ημέρα.
Η Μέι θέλει να κρατήσει το ελεύθερο εμπόριο με την Ευρωπαϊκή Ένωση και φτάνει μέχρι τις «κομψές απειλές να καταστήσει το μεγάλο νησί το νέο φορολογικό παράδεισο στις παρυφές της Ευρώπης» σε περίπτωση που οι Ευρωπαϊκές χώρες δεν συνειδητοποιήσουν ότι είναι προς το συμφέρον τους. Tαυτόχρονα θέλει να περιορίσει τη μετανάστευση από την Ευρώπη, να σταματήσει να συνεισφέρει στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και να υπογράψει δικές της συμφωνίες με άλλα κράτη. Σίγουρα σε αυτές τις αποφάσεις έχει συμβάλει και η ρητορική του νέου Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, που ενθαρρύνει το Brexit υποσχόμενος μία άμεση νέα, ξεχωριστή εμπορική συμφωνία με το Λονδίνο.
Στη Γενεύη τις προηγούμενες ημέρες επιτεύχθηκε μια σημαντική νίκη για την τουρκοκυπριακή/τουρκική πλευρά και ταυτόχρονα ήττα για την ελληνοκυπριακή/ελληνική. Μια νίκη/ήττα αντίστοιχα που έπρεπε πάση θυσία να έχει αποφευχθεί από τη δική μας πλευρά: ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προσφωνήθηκε όχι ως ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά σαν «η Αυτού Εξοχότης». Σαν αρχηγός της «ελληνοκυπριακής κοινότητας». Το επίσημα και καθολικά αναγνωρισμένο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας παρέστη σαν «ελληνοκυπριακή κοινότητα», παρά το γεγονός ότι η διάσκεψη αυτή έγινε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αναγνωρισμένο μέλος του οποίου αποτελεί η Κυπριακή Δημοκρατία - σε αντίθεση με το ψευδοκράτος.
Συνολικά οι αυξήσεις φόρων, που επιβλήθηκαν από την Τρόικα, ενώ αυξάνουν τη δυνατότητα αποκλήρωσης υποχρεώσεων, ταυτόχρονα αφαιρούν σημαντικούς πόρους από την εγχώρια οικονομία, με αρνητικές επιπτώσεις στο ΑΕΠ. Αυτό είναι όμως κάτι που προβληματίζει, καθώς διανύουμε τον 7ο χρόνο λιτότητας. Οι φόροι έχουν ήδη ανέβει από 31% περίπου του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε 37% του ΑΕΠ το 2016. Αυτή η αύξηση στη φορολογία φέρνει την Ελλάδα σε επίπεδα φορολογίας περίπου 200 μονάδων βάσης (2%) υψηλότερα από τα μέσα χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ ιστορικά ήταν 200 μονάδες χαμηλότερη από τον μέσο όρο.
Όταν αποφασίσαμε να συστήσουμε την μαθητική μας startup, ήμασταν ήδη μια ομάδα παιδιών από το 1ο Γυμνάσιο Ρόδου, πείτε μας και computer nerds, που ήθελαν να ξεφύγουν από το κυνήγι των Pokémon και την τυφλή χρήση του κινητού. Συνδυάζοντας γνώσεις, εμπειρίες, ιδέες, προσπαθούσαμε στον ελεύθερο χρόνο μας, να λύσουμε κάποιο πρόβλημα, να ανακαλύψουμε το καινούριο για να δημιουργήσουμε κάτι νέο. Κάτι σαν «συνεργατικός πειραματισμός» δηλαδή.
Την ανελαστικότητά της η τουρκική πλευρά φρόντισε και μετά τη λήξη των συνομιλιών, να καταστήσει απολύτως σαφή, με προκλητικές δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν και παρεμφερείς δηλώσεις του κ. Ακιντζί που ακολούθησαν. Στην πραγματικότητα, αυτό που αναδείχθηκε στις συνομιλίες είναι ότι τα ουσιαστικά προβλήματα συνεχίζουν να «κρύβονται κάτω από το χαλί», για χάρη μιας εξωραϊσμένης εικόνας, δέσμια της οποίας κινδυνεύει να καταστεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά.
Και έρχομαι στο δεύτερο απαραίτητο συστατικό στοιχείο για την επιτυχία του εγχειρήματος, στην ανανέωση, η οποία είναι απαραίτητη σε όλα τα επίπεδα, ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών. Νέα πρόσωπα να βγουν μπροστά, να σταματήσει η ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων προσώπων στην κεντροαριστερά. Σε αυτό τον τομέα της ανανέωσης τα βήματα είναι δυστυχώς ακόμη δειλά. Η επιτυχία όμως του εγχειρήματος για ένα μαζικό προοδευτικό ρεύμα της κεντροαριστεράς εξαρτάται από την ταυτόχρονη προώθηση της ενότητας και της ανανέωσης. Μόνο τότε θα πεισθούν ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας να ακολουθήσουν το εγχείρημα μας.
Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι ο Ευρωπαίος πολιτικός με τον οποίο συνεργάζεται στενά ο κ. Τραμπ είναι ο κ. Φάρατζ, πρώην ηγέτης του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) και πρωταγωνιστής στην καμπάνια υπέρ του Brexit, δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν οι θέσεις που διατύπωσε ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Η Ε.Ε. αντιμετωπίζει υπαρξιακή κρίση και θα πρέπει να δώσει σκληρό αγώνα για να αποτρέψει την αποσύνθεσή της και να επιτύχει στη συνέχεια την ανάπτυξη και την ενοποίησή της. Σε αυτό τον αγώνα υπάρχουν καθήκοντα για όλους.
Ο Γιάννης Αντετοκούμπο, σταρ πλέον του ΝΒΑ, αποδεικνύει μέρα με τη μέρα όχι μόνο τις αθλητικές του ικανότητες που τον έκαναν γνωστό, αλλά και το ήθος του. Δεν αξίζει τίποτα λιγότερο από ένα τεράστιο μπράβο σ' αυτό το παιδί που δε στάθηκε στη φυσική του κλίση, αλλά δουλεύει ταπεινά προκειμένου να βελτιωθεί. Και δεν αξίζει και τίποτα λιγότερο από ένα τεράστιο μπράβο στην οικογένεια του και τον περίγυρό του (συγγενείς, δασκάλους, προπονητές, συναθλητές) που του ενστάλαξαν την έννοια του σεβασμού που κρύβεται σ' αυτά τα μικρά πράγματα, όπως η προαναφερθείσα άρνηση του να βάλει αυτόγραφο πάνω στην ελληνική σημαία.
Νίκος Τόσκας, Αναπληρωτής Υπουργός αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη: «Ήδη υπάρχει πρόταση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για μείωση στο μισό των χρηματικών προστίμων, με εξαίρεση την παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη και την οδήγηση υπό την επήρεια μέθης», ακούω τυχαία σε δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση και αναρωτιέμαι αν άκουσα καλά. Κοιτάζω τον τίτλο στη σχετική κάρτα. «Κόβουν στη μέση τα πρόστιμα του ΚΟΚ». Στο βίντεο ακολουθούν κάρτες με τα παραδείγματα στα μελλοντικά μειωμένα πρόστιμα.
Κάθε φορά που ο «λαϊκισμός» του αντιπάλου καθίσταται αντικείμενο επίκλησης, κατ' ουσίαν εκδιπλώνεται υπορρήτως η εξής αφήγηση: η θέση του αντιπάλου είναι «λαϊκιστική» διότι χαϊδεύει αφτιά, βασίζεται σε ψεύδη ή μισές αλήθειες και αποκρύβει τα δεδομένα, δομείται πάνω σε μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Αυτό που καθιστά την θέση ή την συμπεριφορά του αντιπάλου «λαϊκιστική» είναι ακριβώς το γεγονός πως αρνείται την αδιαμφισβήτητη αλήθεια της δικής μου πολιτικής πρότασης--δηλαδή, την «πραγματικότητα». Η πολιτική μου θέση δεν είναι μία από τις πολλές ενδεχόμενες πολιτικές θέσεις, την οποία εγώ προκρίνω έναντι των υπολοίπων, δεν είναι ένα «δέον γενέσθαι» ανάμεσα σε άλλα αντιπροτεινόμενα.
Τι υπόσχεται και τι προσφέρει η γειτονική χώρα για όσους θέλουν να καταχωρίσουν Ι.Χ. στη Βουλγαρία; Κατ' αρχάς ελάχιστες επιβαρύνσεις, καθώς υπάρχει ένα Τέλος από το Δήμο για την ταξινόμηση ύψους 50- 150 λέβα αναλόγως του κινητήρα, ένα Τέλος 25 λέβα για ετήσιο τεχνικό έλεγχο, ένα ειδικό αυτοκόλλητο (ως Τέλος Κυκλοφορίας) αξίας 67 λέβα, ενώ η ασφάλιση κυμαίνεται μεταξύ 120- 240 λέβα ανάλογα τον κινητήρα. Το δέλεαρ είναι ότι ως εταιρικό- της ΕΠΕ του 1 ευρώ- το Ι.Χ. μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα στην Ελλάδα.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η ερμηνεία που δίνουμε στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, και σε εμάς προσωπικά, στις επιτυχίες και στις αποτυχίες δικές μας και τρίτων, καθορίζει και τις επόμενες κινήσεις μας, την πορεία μας. Η επιτυχία αν τη δούμε ως προϊόν συστηματικής και σκληρής προσπάθειας ενεργοποιεί. Η αποτυχία αν την ερμηνεύσουμε ως μία αφορμή για να μάθουμε και να προσαρμόσουμε τη στρατηγική μας διορθώνοντας τα αδύναμα σημεία επίσης ενεργοποιεί.
Ακολούθησαν περισσότερες σκηνές, κατά την αλλαγή φρουράς, με τους Εύζωνες υποβασταζόμενους ξανά, να διασχίζουν τα παγωμένα και ολισθηρά μάρμαρα του Συντάγματος. Με βήματα αργά και προσεκτικά, διαφύλατταν όχι μόνο την ισορροπία τους, αλλά και την περηφάνια τους, με βήματα που κουβαλούσαν το ανυπολόγιστο βάρος των ρούχων τους, αλλά και της θέσης τους. Οι Εύζωνοι αυτοί αποτέλεσαν τα αγάλματα του παρόντος που ανεξαρτήτως συνθηκών παραμένουν ακίνητα και αλώβητα.
Οι δυσκολίες της καθημερινότητας μπορεί να μας καταβάλλουν ψυχολογικά. Το γέλιο απαλύνει την διάθεση, μας ανακουφίζει και μας βοηθά να έχουμε μια πιο θετική και αισιόδοξη ματιά στα πράγματα. Το να γελάμε σε δύσκολες καταστάσεις, δε σημαίνει ότι τις αγνοούμε, αλλά ότι μπορούμε να πάρουμε έστω λίγο απόσταση από αυτές και να τις αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά. Αν επιμένουμε να βλέπουμε μόνο την αρνητική πλευρά, δεν μπορούμε εύκολα να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Αν τα δούμε με μια πιο θετική ματιά, θα μπορέσουμε να βρούμε εναλλακτικές, πιο βοηθητικές λύσεις. Το γέλιο μας βοηθά να έχουμε μια πιο θετική ματιά.
Όταν ο έφηβος στα 17 του παρατηρεί μια κοινωνία να σέρνεται μεταξύ φθοράς και αγγαρείας, αυτό θεωρεί φυσιολογικό. Νιώθει πως ζει σε ένα σύμπαν (το ελληνικό) στο οποίο η εντροπία αυξάνεται με εκθετικό ρυθμό και η ματαιότητα συντηρεί αυτή την πλήρη αποδιοργάνωση. Στην καλύτερη περίπτωση δημιουργούμε νέους με πρόωρη «δημιουργική γήρανση», στη χειρότερη οι νέοι δε μπορούν καν να αποδώσουν την έννοια της δημιουργικότητας.