Η περίπτωση της Συρίας, πέραν από τραγική με την κυριολεκτική έννοια του όρου, είναι και χαρακτηριστική στο πώς δρουν στο διεθνές σύστημα χώρες οι οποίες αξιώνουν να αναβαθμίσουν, με κάθε μέσο, τη θέση τους στον περιφερειακό καταμερισμό ισχύος. Αναμφίβολα οι αραβικές εξεγέρσεις, πτυχή των οποίων ήταν και η προσπάθεια ανατροπής του Μπασάρ Αλ-Άσαντ (Bashar al-Assad), είχαν και ενδογενή αίτια, απόρροια του καθεστωτικού και αντιδημοκρατικού τρόπου διακυβέρνησης στα συγκεκριμένα κράτη. Παράλληλα όμως, σημαντικό ρόλο για την εκδήλωση των αντικαθεστωτικών κινημάτων στις αραβικές χώρες διαδραμάτισαν και εξωγενείς παράγοντες˙ οι συγκλίσεις συμφερόντων και οι κοινές δράσεις τρίτων δρώντων συνέβαλαν στην επιδείνωση της δυσειδούς κατάστασης στη Συρία.
Οι προτεινόμενες λύσεις είναι κάτι περισσότερο από καταστροφικές: Η Κυπριακή Δημοκρατία θα υποκατασταθεί από ένα κρατίδιο ελεγχόμενο από την Τουρκία (παρουσία τουρκικών στρατευμάτων, εκ περιτροπής προεδρία, αδυναμία λειτουργίας του κράτους εξαιτίας του όρου της υποχρεωτικής συμφωνίας των τουρκοκυπρίων, δηλαδή της Τουρκίας σε οποιαδήποτε απόφαση). Ταυτόχρονα δε, με τη λήξη του καθεστώτος των εγγυήσεων που θα ισχύει μονομερώς και μόνο για την Ελλάδα, θα αποκοπεί οριστικά ο κυπριακός ελληνισμός από το ελλαδικό κράτος. Και έτσι, οι Έλληνες στην Ελλάδα και την Κύπρο θα έχουν πετύχει μια πρωτοφανή αυτοχειρία.
Η Sana και οι τέσσερις κόρες της ζουν μαζί σε ένα δωμάτιο, σε μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη που έχει μετατραπεί σε προσφυγικό καταυλισμό. Η θερμοκρασία τη νύχτα πέφτει στους -7. Το κρύο είναι τόσο τσουχτερό που ακόμη και οι σωλήνες νερού έχουν παγώσει. «Χρειαζόμαστε ζεστό νερό. Δεν έχουμε ζεστό νερό για να κάνουμε μπάνιο», λέει. Υπάρχει ένα σύστημα θέρμανσης εγκατεστημένο στο εσωτερικό του εργοστασίου, αλλά λειτουργεί μόνο για μερικές ώρες τη νύχτα. Η υψηλή οροφή και οι τοίχοι χωρίς μόνωση κάνουν τις οικογένειες να αγωνίζονται για να ζεσταθούν. Η Sana χρησιμοποιεί μια συσκευή μαγειρέματος για να κρατήσει το δωμάτιο ζεστό για τα παιδιά της.
Υπολογίζω ότι αυτή η εργασία κατά προσέγγιση μας στοίχισε περισσότερο απο ένα εκατομμύριο ευρώ, και ανάλογα με τον τρόπο υπολογισμού (π.χ. εαν υπολογίσω την απομείωση αξίας μηχανημάτων) ίσως και πάνω απο δύο εκατομμύρια. Αυτά τα χρήματα ήταν - εξ' ολοκλήρου - κρατική επιχορήγηση. Κανείς ιδιώτης δεν θα ήταν αρκετά ριψοκίνδυνος ώστε να χρηματοδοτήσει την ιδέα πριν από οκτώ χρόνια, όταν αρχίσαμε. Ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα ήρθε στην αξιοποίηση, όταν τα πρώτα αποτελέσματα έδειχναν σαφώς την κλινική εφαρμογή της ανακάλυψης.
Ο Πάουλο Κοέλο είναι από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς παγκοσμίως με βιβλία που έχουν ξεπεράσει εκατομμύρια αντιτύπων και έχουν δημιουργήσει μια ξεχωριστή κατηγορία στο χώρο της λογοτεχνίας. Στα πονήματά του καταφέρνει να συνδυάσει με επιτυχία τη θρησκευτικότητα και τον διαλογισμό, ενώ μέσα από την αφήγηση των ιστοριών του προβάλλουν δεκάδες αποφθέγματα για τη ζωή, τη φιλία, την αγάπη, την πίστη, τον αυτοσεβασμό. Η υπόθεση που αναγραφόταν στο οπισθόφυλλο του νέου του βιβλίου, με τίτλο «Η κατάσκοπος», πραγματικά με αιφνιδίασε, καθώς πραγματεύεται τη βιογραφία μιας αμφιλεγόμενης προσωπικότητας του προηγούμενου αιώνα: της Μάτα Χάρι.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα πουλάει εύκολα το παραμύθι. Ειδικά σε μια περίοδο «δεινών», όπως αυτή που διανύουμε από την έλευση των μνημονίων, οι πολίτες προσπαθούν να στηριχτούν από κάπου για να αποφορτιστούν από την απελπισία που τους κυριεύει. Αναζητούν κάποιον ή κάτι να τους σώσει από τη λαίλαπα της κρίσης που τους έχει συνεπάρει. Εύκολα, γρήγορα, αποτελεσματικά. Να περάσει σα βοριαδάκι και να συμμαζέψει όσα προκαλούν αισθήματα οργής, μίσους, αγανάκτηση. Στη χειρότερη περίπτωση, ας μην είναι για το καλό της χώρας. Ας είναι για το καλό της ομάδας που υποστηρίζουν.
Σε μια εποχή μάλιστα που τα έθνη-κράτη είναι περισσότερο ελλειματικά από ποτέ, που οι εθνικές αρχές αγκυρωμένες πάνω στη μονοκαλλιέργειά τους και περιχαρακωμένες στα σύνορα τους τείνουν περισσότερο προς συγκρούσεις παρά προς συνεργασίες και εταιρικότητες (το βλέπουμε αυτό πολύ έντονα στην Ευρωπαική κρίση που αποτελεί πρωταρχικά κρίση εθνών-κρατών) οι πόλεις είναι αυτές που αντιμετωπίζουν καλύτερα τις παγκόσμιες προκλήσεις στα ζητήματα που αφορούν στο περιβάλλον, στη μετανάστευση και στην πολιτική ασύλου, στο εμπόριο, στην υγεία, στην εγκληματικότητα και στην τρομοκρατία, στην επιχειρηματικότητα και στην εκπαίδευση.
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (CEDEFOP), αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι η διαχείριση των δεξιοτήτων θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ενός ολοκληρωμένου πλαισίου πολιτικών, ανακοίνωσε τις επιδόσεις των Ευρωπαϊκών χωρών, σε σχέση με έναν σύνθετο δείκτη, τον Making Skills Work Index, ο οποίος λαμβάνει υπόψη του τρεις από τους τέσσερις προαναφερθέντες στόχους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση, όσον αφορά τη συνολική τιμή του δείκτη, ενώ στις τελευταίες θέσεις κατατάσσεται και με βάση τις επιδόσεις της στους τρεις επί μέρους δείκτες, καθώς: οι επιδόσεις της, όσον αφορά την ανάπτυξη δεξιοτήτων, είναι καλύτερες μόνο από αυτές της Κύπρου, της Βουλγαρίας, της Μάλτας και της Ρουμανίας.
Την ίδια στιγμή η Αμερικάνικη Κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, βλέπουν με σκεπτικισμό την προσέγγιση της Τουρκίας με τη Ρωσία. Σκεπτικισμός που έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα των Αμερικανικο-Τουρκικών διπλωματικών σχέσεων. Το αν ο σκεπτικισμός αυτός θα αλλάξει ως πυρήνας διπλωματικής δράσης υπό τον Ντόναλντ Τραμπ θα το δείξει ο χρόνος, αλλά και οι ισορροπίες που θα απαιτηθεί να κρατήσει ο Αμερικάνος Πρόεδρος ανάμεσα στις προεκλογικές διακηρύξεις που είχαν έντονο το άρωμα του μαξιμαλισμού και στην πολιτική πραγματικότητα, που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων απέχουν παρασάγγας.
Μπορείς ως συγγραφέας να δημοσιεύεις τις προσωπικές ή συλλογικές σου ιστορίες ενώ ως αναγνώστης έχεις τη δυνατότητα να ακολουθείς τους αγαπημένους σου συγγραφείς, να διαβάζεις τις ιστορίες τους και να τις σχολιάζεις, να τις βαθμολογείς και να λαμβάνεις ειδοποιήσεις όταν βγαίνουν νέες ιστορίες από τους αγαπημένους σου συγγραφείς. Έτσι λοιπόν απευθυνόμαστε σε εσένα που αγαπάς τη συγγραφή ή την ανάγνωση.
Για πρώτη φορά εγγράφηκα μέλος κόμματος και για πρώτη φορά πήγα να ψηφίσω αρχηγό κόμματος. Αισθάνθηκα πως έκανα το σωστό. Ήταν θέμα επιλογής. Και η επιλογή δεν είναι απλά ένα αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα. Είναι στάση ζωής. Επέλεξα να συμμετέχω. Επέλεξα να είμαι αισιόδοξη. Επέλεξα να κοιτάξω την ελπίδα κατάματα αντί να λυγίζω μπροστά στην αβεβαιότητα. Επέλεξα να δώσω την ευκαιρία σε αυτόν που με ενέπνευσε. Ένα χρόνο μετά, νιώθω πως δικαιώθηκα.
Ομολογώ πως με εντυπωσίασαν οι φωτογραφίες που είδα στις περιηγήσεις μου στα social media και έδειχναν υφασμάτινες σκηνές σκεπασμένες από το χιόνι στο χώρο της Μόριας στη Λέσβο. Με εντυπωσίασε επίσης μια ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο twitter όπου έγραψε: «Θλιβερή η εικόνα μια χώρας που αφήνει ανθρώπινες ψυχές να θάβονται κάτω από το χιόνι. Που είναι η ευαισθησία;», αναρωτήθηκε ο αρχηγός της ΝΔ. Υποθέτω ότι όπως και εγώ, ο κ. Μητσοτάκης είδε τις σχετικές φωτογραφίες από τη Μόρια. Πρόσεξα ότι στις φωτογραφίες που είδαμε από διάφορες σκηνές η είσοδος ήταν ανοιχτή και μέσα δεν υπήρχε κανείς. Ήταν ένα στοιχείο που με παρακίνησε να ψάξω το θέμα.
Όσες φορές επισκέπτεται κανείς το Ισραήλ, επιστρέφει πάντα με τα ίδια ερωτηματικά! Πώς είναι δυνατόν να συνυπάρχουν στην ίδια κοινωνία άνθρωποι με τόσο βαθιές πολιτισμικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και πολιτικές διαφορές και να δημιουργούν ταυτόχρονα ένα κράτος, το οποίο με απλά λόγια αναπτύσσεται οικονομικά, παρά τις τεράστιες δαπάνες για την αμυντική θωράκιση της χώρας. Οι επενδύσεις στην έρευνα και την υψηλή τεχνολογία δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, στη βιομηχανία, στην υγεία και στην πράσινη ανάπτυξη.
Υποτίθεται ότι σπρώχνοντας το ΔΝΤ έξω από το πρόγραμμα η κυβέρνηση θα περάσει τις θέσεις της και στο Eurogroup, ενώ είναι φανερό ότι και στην ελάχιστα πιθανή περίπτωση που θα αποχωρήσει άμεσα και πλήρως το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, οι περισσότερες θέσεις που υποστηρίζει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης στηρίζονται και από το Eurogroup και θα προωθηθούν από αυτό. Το Μαξίμου υποκρίνεται ότι μπορεί να επιτύχει τη μεγάλη ανατροπή επενδύοντας στις καλές του σχέσεις με τον πρόεδρο της Γαλλίας κ. Ολάντ, ο οποίος φτιάχνει ήδη τις βαλίτσες του, εφόσον η εξαιρετικά χαμηλή δημοτικότητά του δεν του επιτρέπει να διεκδικήσει δεύτερη πενταετία.
Προσωπικά, θα ένιωθα προσβολή αν ένας άντρας ζητούσε την άδεια του πατέρα μου (για να με ζητήσει σε γάμο) -ή στην περίπτωσή μου, του παππού μου. Είναι απολύτως δική μου επιλογή και κανείς άλλος δε θα έπρεπε να ελέγχει τι αποφασίζω ή όχι για το τι θα κάνω στη ζωή μου. Με τον ίδιο τρόπο, τι γίνεται αν μια γυναίκα κάνει πρόταση στο σύντροφό της; Πιστεύω πως οι πιο πολλοί άντρες θα το έβρισκαν αστείο, να τον ζητήσει δηλαδή από τους γονείς του πριν κάνει στον ίδιο πρόταση.
Το αν είναι ή όχι πραξικοπηματίες δεν έχει καμία σχέση με το αίτημα αυτό καθ' εαυτό. Πολιτικοί πρόσφυγες είναι, γιατί αν γυρίσουν στη χώρα τους θα αντιμετωπιστούν με τρόπο ταπεινωτικό και εκδικητικό και υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες ότι θα δικαστούν δίκαια. Η παράδοσή τους στη σημερινή κυβέρνηση της Τουρκίας θα αποτελεί πράξη ντροπής και θα σημαδέψει την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Ας αισθανθούν το βάρος της υποχρέωσής τους απέναντι στις αξίες που διέπουν τον πολιτισμό μας οι κυβερνώντες και τα όργανά τους και ας δικάσουν σωστά. Είμαι πέρα για πέρα αλληλέγγυος με τους Τούρκους φυγάδες.
Έστω ότι ένας ελεύθερος επαγγελματίας έχει καθαρό κέρδος 100 ευρώ (προ φόρων και ασφαλιστικών εισφορών). Σύμφωνα με το νέο τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών θα πρέπει να αποδώσει το 26,95% (εισφορά 20% για κύρια ασφάλιση και 6,95% για υγεία και χωρίς να υπολογίζεται στο παράδειγμα μας 7% για την επικουρική ασφάλιση και 4% το εφάπαξ για ορισμένες περιπτώσεις επαγγελματιών), δηλαδή 100x26,95= 26,95 ευρώ. Από τα 100 δηλαδή θα του μείνουν περίπου 73 ευρώ. Στα 73 ευρώ με φορολογικό συντελεστή 22% (ισχύει για τα πρώτα 20000 ευρώ) θα πρέπει να καταβάλει φόρο 73x22%=16 ευρώ, δηλαδή του μένουν 57 ευρώ.
Θέλω να δω να γίνεται πράξη η αντιμετώπιση της ψυχικής υγείας όχι μόνο στα νοσοκομεία μας, αλλά στις τάξεις των σχολείων μας και τις κοινότητές μας. Θέλω να φτάσουμε στο σημείο να εξαφανίσουμε το στίγμα, ώστε κανείς σε αυτή τη χώρα να μη νιώθει ότι δεν έχει τη βοήθεια να μιλήσει για το τι περνάει ή να ζητήσει βοήθεια. Θέλω να δω μια στόχευση τόσο στην πρόληψη όσο και στη θεραπεία, κυρίως αφού τόσα πολλά θέματα ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζουμε ως ενήλικες -και που ένας στους τέσσερις από εμάς θα αντιμετωπίσει ούτως ή άλλως στο μέλλον - ξεκινούν από την παιδική ηλικία.
Πολλά από τα στοιχεία που αναφέρει ο κ. Ιωαννίδης στο άρθρο του, είναι πιθανόν σωστά - αλλά κάποια είναι εξώφθαλμα αποπροσανατολιστικά: π.χ. «επιτυχής εξέταση τουλάχιστον του 65% των μαθημάτων του ακαδημαϊκού έτους» δεν σημαίνει ότι «επιβραβεύουμε δηλαδή όσους πέφτουν κάτω απ' τη βάση μόνο μια στις τρεις φορές», αλλά με προσεχτική παρατήρηση των προθεσμιών πρακτικά σημαίνει ότι δεν αποκλείουμε της υποτροφίας έναν φοιτητή που επέλεξε να δώσει εξετάσεις σε τρία από τα δέκα μαθήματα του έτους τον Σεπτέμβριο, μια κοινή πρακτική από καλούς φοιτητές που επιζητούν υψηλή βαθμολογία.