S
მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
S — ლათინური ანბანის მეცხრამეტე ასო. სემიტური შინ (კბილები) წარმოადგენდა ნუნისმიერ /ʃ/ ბგერას. თავდაპირველი ფორმა კბილების ნახატს წარმოადგენდა, ან ქალის მკერდს. ბერძნებს ეს ბგერა არ ჰქონდათ, შესაბამისად ბერძნული სიგმა (Σ) გახდა /s/ ბგერა. სახელი 'სიგმა' სავარაუდოდ მომდინარეობს სემიტური ასოსგან "Sâmek" (თევზი, ხერხემალი) და არა "Šîn". ეტრუსკულში და ლათინურშ [s] შენარჩუნებულ იქნა და მხოლოდ თანამედროვე ენებში გახდა ის ასევე სხვა ბგერების გამომხატველი (მაგ. უხმო ნუნისმიერი [ʃ] უნგრულში და გერმანულში (p, t-ს წინ) ან ხმოვანი ბგერა [z] ინგლისურში, გრანგულში და გერმანულში (ინგლისურში rise; ფრანგულში lisez (="იკითხე" ბრძანებითი მრავლობით); გერმანულში lesen (="კითხვა").
პროტო-სემიტური š | ფინიკიური S | ეტრუსკული S | ბერძნული სიგმა |
---|---|---|---|