Tijjani Babangida

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Tijjani Babangida
Data i miejsce
urodzenia
25 września 1973
Kaduna, Nigeria
Pozycja Pomocnik
Wzrost 169 cm
Kariera seniorska
Lata Klub M (G)
1990
1991–1996
1991–1993
1996–2003
2000–2001
2001–2002
2002–2003
2003–2004
Niger Tornadoes
Roda JC
VVV Venlo (wyp.)
Ajax Amsterdam
Gençlerbirliği (wyp.)
Vitesse Arnhem (wyp.)
Al-Ittihad Dżudda (wyp.)
Changchun Yatai

78 (26)
34 (19)
77 (20)
12 (2)
14 (1)
5 (0)
29 (8)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja
1994–2002  Nigeria 37 (5)

Tijjani Babangida (ur. 25 września 1973 w Kadunie)[1]nigeryjski piłkarz.

Znany był ze swojej szybkości i często porównywany Marca Overmarsa[2][3]. Babangida spędził większość kariery w Ajaxie Amsterdam. W swojej karierze grał w pięciu państwach na trzech różnych kontynentach. Przez dziewięć lat grał w Holandii – dla VVV Venlo, Roody JC oraz Ajaxu Amsterdam, z którym zdobył mistrzostwo Holandii oraz krajowy puchar.

Rozegrał 37 meczów w narodowej reprezentacji, w tym cztery na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 1998 we Francji. Zadebiutował w niej w 1994 roku. Wziął udział w dwóch turniejach o Puchar Narodów Afryki i zdobył złoto olimpijskie w 1996. Stracił miejsce w składzie przed Mistrzostwami Świata w 2002. Po dwóch latach rozbratu z reprezentacją, został powołany na przygotowania nigeryjskiej drużyny w Portugalii do Pucharu Narodów Afryki 2004.

Życie prywatne[edytuj]

Babangida, skrótowo określany także jako "TJ"[4], urodził się w dużej rodzinie w mieście Kaduna w 1973 roku. Jego żona Rabah to siostra żony Daniela Amokachiego[3]. Dwóch z jego dziewięciu braci Ibrahim i Haruna są również zawodowymi piłkarzami[5]. Pierwszy z nich przez pięć lat grał w Volendam, a drugi jest najmłodszym piłkarzem w historii hiszpańskiej piłki nożnej, który miał w kontrakcie zawartą klauzulę sprzedaży, oraz był drugim najmłodszym piłkarzem grającym w FC Barcelona. W trakcie swojego debiutu w 1998 roku miał piętnaście lat[5][6][7].

W 2004 Babangida podpisał umowę na 2 miliony dolarów, aby zapewnić Nigerii wysokiej jakości piłki nożnej[8]. W tym samym roku otworzył nowoczesne centrum handlowe w Kadunie[8]. Zaraz po zakończeniu piłkarskiej kariery rozpoczął pracę agenta piłkarskiego[9].

Kariera klubowa[edytuj]

Początki kariery[edytuj]

W 1991 roku, siedemnastoletni Babangida po występie na Cairo 91 All African Games opuścił miejscowy klub Niger Tornadoes, aby podpisać kontrakt z holenderskim klubem Roda JC Kerkrade występującym w Eredivisie[10]. Piłkarz został wypożyczony z Rody do ligowych rywali VVV Venlo do końca sezonu[11]. Babangida wystąpił w sześciu ligowych meczach, strzelając trzy gole w drugiej części sezonu 1991/1992[12]. Mimo iż Venlo spadło do Eerste divisie[13], Babangida pozostał w klubie na następny rok.

Sezon 1992/1993 stał się dla Babangidy przełomowym, gdyż jego 16 trafień pomogło Venlo dostać się na sam szczyt Eerste Divisie i powrócić do najwyższej klasy rozgrywek w Holandii[12][14]. W następnym sezonie Babangida powrócił do Rody, od razu stając się graczem pierwszego zespołu. Wystąpił w 29 spotkaniach ligowych, strzelając 11 goli[12].

Babangida spędził jeszcze dwa sezony w Rodzie. W sezonie 1995/1996 został królem strzelców Eredivisie z łączną liczbą 10 trafień[15]. Rok 1995 był pierwszym rokiem Babangidy w europejskich pucharach. Strzelił gola w zwycięskim meczu pierwszej rundy Pucharu UEFA z Olimpiją Lublana. Roda pokonała słoweński klub 5:2 w dwumeczu, ale przegrała z 27-krotnym mistrzem PortugaliiBenfiką w drugiej rundzie. Występy w europejskich pucharach i lidze doprowadziły do zainteresowania Babangidą Ajaxu Amsterdam. Trener tego klubu Louis van Gaal szukał piłkarza na miejsce rodaka Babangidy Finidiego George'a[2], który odszedł do Betisu.

Ajax Amsterdam[edytuj]

Babangida dołączył do Ajaxu latem 1996 roku. Został zakupiony przez klub z Amsterdamu za 5 milionów dolarów[3]. Wystąpił w 29 ligowych meczach, strzelając 4 gole w swoim pierwszym sezonie w nowym zesole[12]. Babangida odegrał ważną rolę w meczach Ajaxu w europejskich pucharach. Strzelił 3 gole, między innymi przeciwko AJ Auxerre w fazie grupowej[16] i zwycięski gol w ćwierćfinale Ligi Mistrzów z Atlético Madryt na Estadio Vicente Calderón, co dało Ajaxowi awans do półfinału tych rozgrywek[17].

W drugim sezonie pomógł on w wywalczeniu przez Ajax kolejnego mistrzostwa Holandii z 39 punktową przewagą nad PSV Eindhoven. Podczas gdy jego 13 ligowych goli w 26 meczach uczyniły go trzecim strzelcem zespołu, za Gruzinem Szotą Arweladze i fińskim napastnikiem Jari Litmanenem[18]. Ajax zdobył drugie trofeum zwyciężając 5:0 PSV Eindhoven w finale Pucharu Holandii, w którym Nigeryjczyk strzelił pierwszego gola[3].

Pod koniec 1998 roku los Babangidy zaczął ulegać zmianie. Stopniowo zaczął tracić miejsce w składzie, gdyż Morten Olsen szukał sposobu na niekonsekwentne występy drużyny w lidze i w europejskich pucharach. Babangida rozpoczął dwa mecze w wyjściowej jedenastce w rozgrywkach Ligi Mistrzów[3]. Jednak zespół zajął ostatnie miejsce w grupie, przegrywając z Olympiakosem, Dinamo Zagrzeb i FC Porto[19]. Łącznie Babangida wystąpił w 18 ligowych meczach w dla Ajaxu w tym sezonie, zaczynając mecze w wyjściowej jedenastce siedmiokrotnie[3]. Nie odegrał on także dużej roli w finale Pucharu Holandii, gdzie Ajax zdołał obronić trofeum pokonując Fortunę Sittard[3].

W sezonie 1999/2000 Babangida występował jeszcze rzadziej niż rok wcześniej, grając w 8 ligowych spotkaniach. W pierwszej połowie sezonu 2000/2001 nie wystąpił w żadnym meczu[12]. W trakcie trwania rozgrywek, Ajax doszedł do porozumienia z tureckim klubem Gençlerbirliği, występującym w Süper Lig, który wypożyczył Babangidę na pół roku do końca sezonu[20].

Dalsza kariera[edytuj]

Wraz z końcem półrocznego wypożyczenia Babangidy do klubu z Ankary skończyła się jego przygoda z piłką w Turcji. Gençlerbirliği nie było zainteresowane kontynuowaniem współpracy z piłkarzem i ten musiał szukać sobie nowego klubu[4]. Rozglądając się za nowym zespołem, z dala od Holandii, Babangida był blisko podpisania kontraktu z francuskim AJ Auxerre, ale w ostatniej chwili otrzymał telefon od Ronalda Koemana i zgodził się dołączyć do Vitesse Arnhem na zasadzie wypożyczenia[20]. Został zawodnikiem pierwszego zespołu prowadzonego przez Koemana, lecz wraz ze zmianą szkoleniowca[21], gdy Ronald Koeman odszedł do Ajaxu Amsterdam i został zastąpiony przez Edwarda Sturinga, Babangida stracił miejsce w składzie[22].

Zdecydował się na sześciomiesięczne wypożyczenie do Al-Ittihad z Arabii Saudyjskiej w 2002 roku. W klubie z Dżuddy dołączył do byłego reprezentanta Brazylii Bebeto i dawnego snajpera Liverpoolu Titi Camary. Jednak opuścił zespół w listopadzie po nieporozumieniach z brazylijskim trenerem José Oscarem Bernardim, który chciał, aby Babangida grał bardziej defensywnie[23][24][25]. W celu przerwania impasu z Ajaxem, Babangida powrócił do Amsterdamu, z myślą rozwiązania kontraktu z klubem[26]. Obydwie strony doszły do porozumienia 30 kwietnia 2003 roku, czyli trzy lata po rozegraniu przez Babangidę ostatniego meczu w barwach Ajaxu. Kontrakt piłkarza został ostatecznie rozwiązany[27].

Babangida, jako wolny agent, latem 2003 roku przeszedł udany okres próbny w pierwszoligowym chińskim klubie Tianjin Teda[28]. Jednak ta transakcja nie doszła do skutku z powodu wybuchu epidemii SARS w Chinach[29]. Ostatecznie Babangida znalazł w niedługim czasie zatrudnienie w drugoligowym Changchun Yatai[30]. Jego 4 gole w drugiej części sezonu pomogły drużynie w zdobyciu tytułu Jia B i zapewniły mu powrót do narodowej drużyny na przygotowania do Puchar Narodów Afryki 2004[31]. W następnym sezonie Babangida zdążył jeszcze strzelić 4 gole dla Yatai i postanowił odejść na piłkarską emeryturę[32].

Kariera reprezentacyjna[edytuj]

Olympic rings with white rims.svg
Piłka nożna
Gold medal with cup.svg Złoto
1996
Atlanta
Piłka nożna

Babangida otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji Nigerii przed Mistrzostwami świata na mecz towarzyski z Rumunią w 1994 roku. Następnie zagrał w meczu towarzyskim z Gruzją, ale nie znalazł się w ostatecznym składzie na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994[3].

Międzynarodowe szanse Tijjaniego były ograniczone, gdyż wyższe notowania u selekcjonerów miał jego kolega Finidi George[3]. Babangida odegrał istotną rolę w swojej drużynie na zwycięskich Igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku[33], gdzie reprezentacji Nigerii zostawiła w pokonanym polu między innymi Brazylię i Argentynę. W skład tych drużyn wchodzili tacy piłkarze jak: Dida, Roberto Carlos, Bebeto, Ronaldo, Rivaldo, Hernan Crespo, Claudio López, Ariel Ortega i Diego Simeone[34][35][36]. Babangida wziął udział w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 1998, grając łącznie 120 minut. Jeden mecz rozpoczął w wyjściowej jedenastce, a w trzech wchodził z ławki rezerwowych. Zdołał strzelić jedną bramkę w drugiej rundzie przeciwko Danii[37]. W styczniu 2001 roku Babangida pojawił się na meczu pokazowym na Yokohama International Stadium (znany dzisiaj jako Nissan Stadium), grając przeciwko zjednoczonej drużynie Japonii oraz Korei Południowej[38].

Babangida zadebiutował na Pucharze Narodów Afryki w 2000 roku, ponieważ reprezentacja Nigerii wycofała się z turnieju w 1996 roku w Republice Południowej Afryki z powodów politycznych i opuściła Puchar Narodów Afryki 1998 w Burkina Faso przez dyskwalifikację[39][40]. Babangida strzelił dwa gole przeciwko Republice Południowej Afryki, co pomogło Nigerii dostać się do finału, gdzie zostali minimalnie pokonani w rzutach karnych. Wystąpił w pięciu meczach swojej drużyny, zaczynając w wyjściowej jedenastce dwa z nich[40]. Następnie uczestniczył w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2002, strzelając dwie bramki w pierwszej połowie ostatniego meczu przeciwko reprezentacji Ghany. To zwycięstwo zapewniło Nigerii udział w Mistrzostwach świata. Babangida zagrał we wszystkich meczach swojej drużyny w Pucharze Narodów Afryki 2002, ale przegrał rywalizację o miejsce w składzie na Mistrzostwach świata, z bardziej doświadczonymi zawodnikami Sunday Olisehem i Finidi Georgem[41]. Piłkarz został ponownie powołany na zgrupowanie w Faro w Portugalii w 2004 roku, ale nie znalazł się w ostatecznym składzie, czyniąc Puchar Narodów Afryki 2002 jego ostatnim poważnym międzynarodowym turniejem[42].

Przypisy

  1. Tijani Babangida (ang.). Playerhistory. [dostęp 21 lutego 2008].
  2. a b Robson poised to sign Porto keeper (ang.). The Independent. [dostęp 21 lutego 2008].
  3. a b c d e f g h i Tijjani Babangida (ang.). NigerianPlayers. [dostęp 6 września 2008].
  4. a b Babangida rules out Ajax return (ang.). BBC Sport. [dostęp 11 listopada 2008].
  5. a b Haruna Babangida (ang.). NigerianPlayers. [dostęp 12 października 2008].
  6. Two debuts to remember (ang.). FC Barcelona. [dostęp 12 października 2008].
  7. Ibrahim Babangida (ang.). Voetbal international. [dostęp 12 października 2008]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)].
  8. a b Babangida Seals $2m Deal (ang.). KickOffNigeria. [dostęp 12 października].
  9. Ukrainian club sign Dolphins duo (ang.). KickOffNigeria. [dostęp 12 października 2008].
  10. Tijani Babangida (ang.). Eagles Profile. [dostęp 21 lutego 2008].
  11. Tijani Babangida (ang.). 123Football. [dostęp 21 lutego 2008].
  12. a b c d e Tijani Babangida (ang.). National Football Teams. [dostęp 21 lutego 2008].
  13. Netherlands 1991/92 (ang.). RSSSF. [dostęp 21 lutego 2008].
  14. Netherlands 1992/93 (ang.). RSSSF. [dostęp 22 lutego 2008].
  15. Roda JC 1995/96 (ang.). Voetbal International. [dostęp 9 listopada 2008].
  16. Football: Fenerbahce stay alive with a late strike (ang.). The Independent. [dostęp 6 września 2008].
  17. Babangida Thrills Ajax (ang.). The Independent. [dostęp 6 września 2008].
  18. Eredivisie history (ang.). Eredivisie. [dostęp 6 września 2008].
  19. UEFA Champions League 1998-99 (ang.). RSSSF. [dostęp 9 listopada 2008].
  20. a b Babangida optimistic (ang.). BBC Sport. [dostęp 1 lutego 2007].
  21. Vitesse Arnhem 2001-02 fixtures (ang.). ESPN Soccernet. [dostęp 2 lutego 2008].
  22. Tijani Babandgida (ang.). Vitesseplanet. [dostęp 1 grudnia 2007].
  23. Mido's tip sends Tijjani Babangida to Saudis Al-Ittihad (ang.). MiddleEastFootball. [dostęp 11 października 2008].
  24. Babangida wants permission to leave Al-Ittihad (ang.). MiddleEastFootball. [dostęp 11 października 2008].
  25. Camara hammers the boss (ang.). The Daily Telegraph. [dostęp 11 października 2008].
  26. Babangida joins flurry of transfers (ang.). BBC Sport. [dostęp 16 listopada 2008].
  27. Tijjani Babangida and Ajax agree on dissolving contract (ang.). Ajax USA. [dostęp 2 lipca 2008].
  28. Chinese First Division Side Likely to Land Babangida (ang.). People's Daily. [dostęp 11 października 2008].
  29. Babangida close to China deal (ang.). KickOffNigeria. [dostęp 11 października 2008].
  30. Changchun Yatai (2003) (ang.). National Football Teams. [dostęp 16 listopada 2008].
  31. China 2003 (ang.). RSSSF. [dostęp 11 października 2008].
  32. China 2004 (ang.). RSSSF. [dostęp 11 października 2008].
  33. Babalola, Taofeek: Holland no threat to Dream Team IV — Babangida (ang.). The Nation, 30 maja 2008. [dostęp 9 października 2008].
  34. Nigeria defeats Argentina for gold. USA Today. [dostęp 9 września 2008].
  35. Nigeria – Brazil. FIFA. [dostęp 9 września 2008].
  36. Nigeria – Argentina. FIFA. [dostęp 9 września 2008].
  37. Top goals. FIFA. [dostęp 9 września 2008].
  38. FIFA XI Matches. RSSSF. [dostęp 11 września 2008].
  39. History of African Nations cup since 1957. Egypt State Information Service. [dostęp 16 listopada 2008].
  40. a b African Nations Cup 2000 – Final Tournament Details. RSSSF. [dostęp 9 września 2008].
  41. Oliseh's Nigerian future uncertain. BBC Sport. [dostęp 10 września 2008].
  42. Babangida, Ikedia Hit Camp. Nigerian News Radio. [dostęp 11 września 2008].

Linki zewnętrzne[edytuj]