สาธารณรัฐแอฟริกากลาง
 |
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาบทความนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก |
| สาธารณรัฐแอฟริกากลาง | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
République centrafricaine (ฝรั่งเศส)
Ködörösêse tî Bêafrîka (ซังโก) |
||||||
|
||||||
| คำขวัญ: Unité, Dignité, Travail (ฝรั่งเศส: "เอกภาพ ศักดิ์ศรี งาน") |
||||||
| เพลงชาติ: ลาเรอแนซ็องซ์/เอซิงโก (ฝรั่งเศส/ซังโก: "การเกิดใหม่") |
||||||
.svg) |
||||||
| เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด) |
บังกี 4°22′N 18°35′E / 4.367°N 18.583°E |
|||||
| ภาษาราชการ | ภาษาฝรั่งเศสและภาษาซังโก | |||||
| การปกครอง | สาธารณรัฐ | |||||
| - | ประธานาธิบดี | เฟาส์แตง อาร์แชง ตูอาเดรา | ||||
| - | นายกรัฐมนตรี | ซิมพลิซ ซารานจี | ||||
| เอกราช | จาก ฝรั่งเศส | |||||
| - | วันที่ | 13 สิงหาคม พ.ศ. 2503 | ||||
| พื้นที่ | ||||||
| - | รวม | 622,984 ตร.กม. (43) 240,534 ตร.ไมล์ |
||||
| - | แหล่งน้ำ (%) | 0 | ||||
| ประชากร | ||||||
| - | 2557 (ประเมิน) | 4,709,000[1] (119) | ||||
| - | 2546 (สำมะโน) | 3,895,150 | ||||
| - | ความหนาแน่น | 7.1 คน/ตร.กม. (221) 18.4 คน/ตร.ไมล์ |
||||
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | 2559 (ประมาณ) | |||||
| - | รวม | 3.266 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[2] | ||||
| - | ต่อหัว | 668 ดอลลาร์สหรัฐ[2] | ||||
| จีดีพี (ราคาตลาด) | 2559 (ประมาณ) | |||||
| - | รวม | 1.840 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[3] | ||||
| - | ต่อหัว | 376 ดอลลาร์สหรัฐ[3] | ||||
| จีนี (2551) | 56.3 (สูง) (6) | |||||
| HDI (2557) | 0.350 (ต่ำ) (187) | |||||
| สกุลเงิน | ฟรังก์ซีเอฟเอ (XAF) |
|||||
| เขตเวลา | WAT (UTC+1) | |||||
| ระบบจราจร | ขวามือ[4] | |||||
| รหัส ISO 3166 | CF | |||||
| โดเมนบนสุด | .cf | |||||
| รหัสโทรศัพท์ | +236 | |||||
สาธารณรัฐแอฟริกากลาง (ฝรั่งเศส: République centrafricaine; ซังโก: Ködörösêse tî Bêafrîka) เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในแอฟริกากลาง มีอาณาเขตทางเหนือจดประเทศชาด ทางตะวันออกจดประเทศซูดาน ทางใต้จดสาธารณรัฐคองโกและ สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (ซาอีร์เดิม) และทางตะวันตกจดประเทศแคเมอรูน ตั้งอยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร และแบ่งลุ่มแม่น้ำคองโกจากทะเลสาบชาดและลุ่มแม่น้ำไนล์ขาว
ประวัติศาสตร์[แก้]
ดินแดนนี้แต่เดิมเป็นดินแดนของชาวบันตู ต่อมาจึงกลายเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสชื่ออูบังกี-ชารี (Ubangi-Shari) โดยที่ปกครองโดยชาวฝรั่งเศสที่มีผลประโยชน์จากสวนไร่ และหลังจากที่ประกาศเอกราชเมื่อ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2503 ในปีนี้เองทางแอฟริกากลางได้สถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตกับจีน กลายเป็นศูนย์กลางของอิทธิพลจีน จนหลังจาก พ.ศ. 2508 ความสัมพันธ์กับจีนจึงเสื่อมลง นายฌ็อง-เบแดล บอกาซา ยึดอำนาจการปกครองเมื่อ พ.ศ. 2508 ประกาศตนเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแอฟริกากลาง ต่อมา พ.ศ. 2519 บอกาซาหันมาปกครองประเทศแบบเผด็จการจนถูกโค่นล้มจากการรัฐประหารของฝ่ายตรงข้ามที่ได้รับความช่วยเหลือจากฝรั่งเศสเมื่อ พ.ศ. 2522 นายดาวิด ดาโก เข้าสืบทอดตำแหน่งแทน ท่ามกลางวิกฤติเศรษฐกิจและความวุ่นวายภายในประเทศ ต่อมาจึงถูกรัฐประหารเมื่อ พ.ศ. 2524 โดยนายพลโกลิงบาได้แต่งตั้งรัฐบาลพลเรือนใน พ.ศ. 2536 แต่ก็ยังไม่มีความมั่นคงทางการเมือง
การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมข้อมูลในส่วนนี้ได้
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||
บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล- ↑ UN projection "World Population Prospects The 2012 Revision: Highlights and Advance Tables". The Department of Economic and Social Affairs of the United Nations. pp. 51–55. สืบค้นเมื่อ 11 August 2013.
"Note: estimates for this country take into account the effects of excess mortality due to AIDS; this can result in lower life expectancy, higher infant mortality and death rates, lower population and growth rates, and changes in the distribution of population by age and sex than would otherwise be expected." - ↑ 2.0 2.1 "Central African Republic". International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 1 October 2014.
- ↑ 3.0 3.1 "Central African Republic". International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 1 October 2014.
- ↑ Which side of the road do they drive on? Brian Lucas. August 2005. Retrieved 28 January 2009.
