توکان (صورت فلکی)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مختصات: ۰۰h ۰۰m ۰۰s٬ −۶۵° ۰۰′ ۰۰″
صورت فلکی | |
نام لاتین | Tucana |
---|---|
کوتهنوشت لاتین | Tuc |
صفت ملکی | Tucanae |
نامهای دیگر | طوقان |
افسانهشناسی | توکان |
بعد | ۰ ساعت |
میل | −۶۵° |
پهنه | ۲۹۵ درجه مربع |
رتبه | ۴۸th |
شمار ستارههای اصلی (در ترسیم نگاره) |
۳ |
شمار ستارههای سیارهدار ( دارای سیارات فراخورشیدی) |
۲ |
شمار ستارههای نزدیک نزدیکتر از ۵۰ سال نوری |
۱ |
نام نزدیکترین ستاره | زتا توکان |
فاصله نزدیکترین ستاره | ۲۸٫۰۳ سال نوری |
شمار ستارگان (درخشانتر از قدر ظاهری ۳) |
۱ |
نام درخشانترین ستاره | آلفا توکان |
شمار اجرام مسیه | ۰ |
صور مجاور | درنا هندی هشتک آبمار جوی (corner) سیمرغ |
مشهود بین عرضهای °۲۵+ و °۹۰- بهترین زمان مشاهده در ماه نوامبر |
توکان(به انگلیسی: Tucana) یک صورت فلکی در آسمان جنوبی است که دو جرم بارز ژرفنایی، یعنی اَبر کوچک ماژلان و خوشهٔ ۴۷ـ توکان، در آن قرار دارند.
این صورت فلکی توسط پیتر دریکسزون کیسر[۱] و فردریک دهاتمن[۲] بین سالهای ۱۵۹۵ تا ۱۵۹۷ تشکیل شد.
ویژگیها[ویرایش]
بتا توکان یک گروه از شش ستاره است که مهمترین آن بتا توکان A و بتا توکان C است که ۲۷ دقیقه قوسی از هم فاصله دارند و قدر آنها بین ۴ تا ۵ است.
اجرام عمقی آسمان[ویرایش]
- NGC ۱۰۴:خوشه ستارهای کروی
- کهکشان کوتوله توکان که در سال ۱۹۹۰ کشف شد.
منابع[ویرایش]
- Ian Ridpath and Wil Tirion (2007). Stars and Planets Guide, Collins, London. ISBN 978-0-00-725120-9. Princeton University Press, Princeton. ISBN 978-0-691-13556-4.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ توکان (صورت فلکی) موجود است. |
|