برساووش
مختصات: 
۰۳h ۰۰m ۰۰s٬ +۴۵° ۰۰′ ۰۰″
| صورت فلکی | |
|
|
| نام لاتین | Perseus |
|---|---|
| بعد | ۳ ساعت |
| میل | ۴۵° |
| پهنه | درجه مربع |
| رتبه | ۲۴ |
| فاصله نزدیک‌ترین ستاره | سال نوری |
| نام درخشان‌ترین ستاره | مرفق‌الثریا (آلفا برساوش) |
| مشهود بین عرض‌های °۹۰+ و °۳۵- بهترین زمان مشاهده در ماه دسامبر |
|
بِرساوُش یا بَرساووش یا بُرندهٔ سر دیو (به انگلیسی : Perseus) یکی از صورتهای فلکی است که در نیم‌کره شمالی دیده می‌شود. برساووش از ۴۸ صورت فلکی بطلمیوسی و ۸۸ صورت فلکی مدرن است. برساووش کمی دورتر و حدوداً در قسمت شرقی زن بر زنجیر قرار گرفته‌است.
ستاره غول ستاره اصلی آنست که ستاره‌ای دوتایی است. هنگامی که یکی از جلوی دیگری می‌گذرد، ستارهٔ غول تقریباً نیمی از درخشندگی‌اش را از دست می‌دهد.[۱]
این صورت فلکی نقطه نورباران بارش شهابی برساوشی است که هر سال در نیمه دوم مرداد ماه با تراکم حدود ۵۰ شهاب در ساعت اتفاق می‌افتد.
نام و افسانه[ویرایش]
نام برساووش از نام یونانی پرسئوس گرفته شده که در اساطیر یونانی قهرمانی است که مدوسا را کشت تا شاهزاده آندرو مدا، دختر کاسیوپه (که نام لاتین ذات الکرسی از او گرفته شده) و قیفاووس را از چنگال هیولای دریایی به نام قیطس نجات دهد.
ستاره‌ها[ویرایش]
ستاره رأس‌الغول یا بتا برساوش، که از نوع ستاره گرفتی است دارای قدر متغیر مابین ۲/۲ تا ۵/۳ می‌باشد. این دو ستاره که به فاصله ۱۸ میلیون کیلومتر از یکدیگر قرار گرفته‌اند و هر ۲ روز و ۲۰ ساعت گرفتگی در آن‌ها رخ می‌دهد. رأس‌الغول یک ستاره آغازین از نوع گرفتی جفتی و از طبقه متغیرهاست، یعنی هریک از این دو ستاره، به تناوب باعث گرفتگی دیگری می‌شود. رأس‌الغول ترکیبی از دو ستاره B۸ V با مدار مشترک با ستاره‌ای با طیف G۵ IV و فاصله ۱۰۵ سال نوری است. رأس‌الغول معمولاً با قدر ۲٫۱ در هر ۲٫۸۷ روز، چشمک‌زنان ظاهر می‌شود و سپس برای ۱۰ ساعت ضعیف گردیده و تا قدر ۱۰ ماند یک ستاره G۵ تغییر ممی کند که در واقع از مقابل ستاره B۸ دیگر عبور می‌نماید.
از دیگر ستارگان قابل توجه این مجموعه می‌توان به مرفق‌الثریا (آلفا برساوش) با قدر ۸/۱ که یک ابرغول زرد با فاصله ۶۰۰ سال نوری است، اشاره کرد. در نزدیکی ستاره کسی برساوش در حدفاصل با اپسیلون می‌توان ان‌جی‌سی۱۴۹۹ که همان سحابی کالیفرنیا را که یک سحابی پخشنده است مشاهده کرد. در فاصله میان دو ستاره آلفا و کای برساوش ان‌جی‌سی۱۲۴۵ وجود دارد که یک خوشه باز است.
یکی از پدیده‌های مناسب برای رصد خوشه ام۳۴ است که شامل ستارگان کم نور با قدر هشتم است که در فاصله ۱۴۰۰ سال نوری از ما قرار دارد. در بازوهای مارپیچ کهکشان راه شیری دو خوشهٔ ان‌جی‌سی۸۶۹ و ان‌جی‌سی۸۸۴ وجود دارد که اولی ۳۰۰ سال نوری و دومی در حدود ۷۵۰۰ سال نوری از ما فاصله دارند. این دو خوشه در بخش فوقانی اتا در حد فاصل با ستاره فی برساوش واقع شده‌اند. البته درقسمت میانی برساوش میان ستارگان کای برساووش و نوی آن که یک چندگانه است، نواختر ۱۹۰۱ قرار دارد.
اجرام عمقی آسمان[ویرایش]
برساووش به لحاظ استقرار در امتداد کهکشان راه شیری، از نظر ارام عمق آسمان غنی است. hبرساووش(NGC۸۶۹)و همچنین کای برساووش(NGC۸۸۴)یک جفت خوشه باز قدر پنجم هستند که تحت نام ((خوشه دوگانه)) شناخته شده و در فاصله ۷۳۰۰ سال نوری از ما قرار گرفته‌اند و با چشم غیر مسلح همانند ستاره‌ای مات به نظر می‌رسند.m۳۴ هم خوشه دیگری از قدر پنج است.
- زمان رسیدن به نصف النهار: ۴ دی
- مساحت: ۶۱۵ درجه مربع
- معادل لاتین Per
منابع[ویرایش]
- کتاب صورتهای فلکی نوشته دکتر گری مکلر
- ↑ فراس، نایجل، آسمان شب، ترجمهٔ علی رؤوف، معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی، چاپ دوم: بهمن ۱۳۶۹. ص۳۰
پیوند به بیرون[ویرایش]
- The Deep Photographic Guide to the Constellations: Perseus
- SEDS' comprehensive Messier Catalog
- The clickable Perseus
- Star Tales – Perseus
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ برساووش موجود است. |
|
||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
