Η Ελλάδα κατέληξε να εμπλακεί σε διαδοχικά προγράμματα διάσωσης που περιλάμβαναν μεγάλα πακέτα οικονομικής βοήθειας (τη μεγαλύτερη που έλαβε ποτέ μια χώρα) με αυστηρούς όρους που αφορούσαν όλο το εύρος της δημοσιονομικής πολιτικής και εκτείνονταν σε ευρύ φάσμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Οι Έλληνες καλούνταν να αλλάξουν τα πάντα και γρήγορα· αυτή ήταν η λογική. Ταυτόχρονα, οι εκπρόσωποι της Τρόικας έγιναν εξπέρ σε ό,τι αφορούσε τις τράπεζες, τα φαρμακεία και τα ταξί της Ελλάδας, καθώς και σε κάθε είδους ασήμαντη λεπτομέρεια της ελληνικής καθημερινότητας, και προσπαθούσαν να θέσουν τους κανόνες· ήταν το είδος της «θεραπείας» που παλιότερα επιφυλασσόταν για τις αποικίες.
Η πραγματικότητα είναι ότι η οικονομική ύφεση αποδεικνύεται με πολύ μεγαλύτερο βάθος αλλά και διάρκεια από τις αρχικές εκτιμήσεις προ 7ετίας. Στο δυσμενές εγχώριο μακροοικονομικό περιβάλλον, όπως αυτό αποτυπώθηκε στη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας, την αύξηση της ανεργίας και την υποχώρηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, σημαντική είναι η επιδείνωση της χρηματοοικονομικής κατάστασης τόσο των επιχειρήσεων του μη χρηματοπιστωτικού τομέα, όσο και των νοικοκυριών.
Από τον προϋπολογισμό καταλαβαίνουμε, επίσης, αν η κυβέρνηση έχει σχέδιο, πώς διαχειρίζεται τα χρέη της, πώς επενδύει τα έσοδά της και ποια είναι η σχέση της με τις άλλες εξουσίες. Για παράδειγμα, η υψηλή κοπτορραπτική του Υπουργού Οικονομικών ουσιαστικά γίνεται στο σκοτάδι, χωρίς δημόσια συζήτηση. Η Βουλή δεν θα τον συζητήσει αναλυτικά, γιατί πολύ απλά το νομοθετικό σώμα δεν διαθέτει την εξουσία να αλλάξει ούτε μια γραμμή, ούτε έναν κωδικό από το σχέδιο νόμου που θα κατατεθεί. Οι βουλευτές μπορούν αποκλειστικά να εγκρίνουν ή να απορρίψουν, «ξεχαρμανιάζοντας» από το έδρανο του ομιλητή μόνο για πέντε μέρες. Αντίθετα, στην Πολωνία και στη Δανία ο προϋπολογισμός συζητείται για τέσσερις μήνες, για να μην αντιπαρατεθούμε με τις ΗΠΑ, που η συζήτηση διαρκεί οχτώ μήνες.
Οι συζητήσεις για τον εθνικισμό, τα έθνη και τις εθνότητες έχουν προκαλέσει ομηρικές συζητήσεις και συγκρούσεις μεταξύ των ιστορικών και των κοινωνικών επιστημόνων. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι συγκρούσεις αυτές διαχέονται στη δημόσια συζήτηση με ιδιαίτερη ένταση. Η σύγχυση μεταξύ της εθνότητας και του σύγχρονου πολιτικού έθνους που εμφανίζεται με τον διαφωτισμό χαρακτηρίζει το σύνολο σχεδόν των αντιπαραθέσεων. Ξεφεύγοντας όμως από τα καθ' ημάς, έχουμε μια εξαιρετική περίπτωση για να κρίνουμε τις νέες κοινωνιολογικές θεωρίες. Και την περίπτωση αυτή μας τη δίνει η γειτονικής μας Τουρκία, η οποία ταλανίζεται επί πλέον από πλήθος υπαρξιακών ζητημάτων.
Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Αειφορίας (CSE) διαπιστώθηκε μία αυξανόμενη τάση 28% των εταιρειών να μπαίνουν στη διαδικασία σύνταξης Εκθέσεων Κοινωνικού απολογισμού. Έχει κατανοηθεί πλέον από τις επιχειρήσεις ότι οι Εκθέσεις αποτελούν ένα πολύτιμο εργαλείο καθώς όλα τα στοιχεία που εμπεριέχονται εκφράζουν και επικοινωνούν τις θέσεις και τους στόχους της εταιρείας σχετικά με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης: την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα και την προστασία του περιβάλλοντος. Το περιεχόμενό τους αφορά όλους εκείνους που σχετίζονται, άμεσα ή έμμεσα, με την εταιρεία ή αλλιώς τα ενδιαφερόμενα μέρη της εταιρείας, τα οποία μπορεί να είναι, μεταξύ άλλων οι εργαζόμενοι, οι καταναλωτές, η τοπική κοινωνία, οι μέτοχοι της εταιρείας κ.ά.
Η Διοίκηση Επιχειρήσεων -μέσα από την εμπειρία μου από την Εικονική Επιχείρηση- είναι ένα πεδίο που με ενδιαφέρει πολύ και θα στοχεύσω για το Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Θέλω να παραμείνω στη χώρα μου και να παλέψω με όποιον τρόπο μπορώ για μια καλύτερη Ελλάδα. Πιστεύω ότι οι νέοι άνθρωποι, οι φρέσκιες ιδέες και η σκληρή δουλειά είναι τα στοιχεία στα οποία πρέπει να βασιστεί η χώρα μας για να βγει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται. Δε μπορώ να ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι οι άνθρωποι του ΣΕΝ/JA Greece δίνουν ευκαιρίες σε νέα παιδιά να ανακαλύψουν τον κόσμο του επιχειρείν και να αναπτύξουν ικανότητες που ίσως δεν ξέρουν ότι έχουν.
6,5 εκ. άνθρωποι επισκέπτονται ετησίως τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και 4,7 εκ. τα επείγοντα περιστατικά, τη στιγμή που καταγράφεται έλλειψη περίπου 6.000 ιατρών και 30.000 νοσηλευτών. Συνυπολογίζοντας τη μείωση του τακτικού προσωπικού κατά 14.000 τα τελευταία χρόνια λόγω συνταξιοδοτήσεων, δεν είναι τυχαίο ότι παραμένουν εκτός λειτουργίας οι μισές χειρουργικές αίθουσες, με την αναμονή για ένα χειρουργείο να ξεπερνά ακόμη και τους 6 μήνες. Η σημαντική αύξηση του φόρτου εργασίας που επωμίζονται πλέον τα νοσοκομεία εξηγείται από τη δυσλειτουργία του συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας.
Το επόμενο διάστημα θα αποφασιστεί αν θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές και αυτό θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από τις εξελίξεις σε θέματα όπως τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το κυπριακό, το προσφυγικό, τις νέες ισορροπίες που δημιουργούνται στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, τις απαιτήσεις που θα έχει το ΔΝΤ για την υπογραφή του δικού του μνημονίου με την Ελλάδα, την εξέλιξη των φορολογικών και ασφαλιστικών εσόδων στις αρχές του 2017 και τη συνέχιση της ραγδαίας πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Όσο γλυκιά κι αν είναι η κατοχή της εξουσίας, ο Αλέξης Τσίπρας θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές αν διαφανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χάσει ακόμα και τη δεύτερη θέση.
Η γνωριμία μου με το «Μπορούμε» και την Diana Farr Louis, γνωστή συγγραφέα και μετέπειτα συνεπιμελήτρια του βιβλίου, ήταν η απαρχή για τη μετουσίωση όλων όσα μας ενώνουν σε ένα βιβλίο, με την ανεκτίμητη συνεισφορά τριανταπέντε διεθνών προσωπικοτήτων που μοιράζονται την ίδια αγάπη για την Ελλάδα. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, τον Ιούνιο του 2016, και χάρη στην αμέριστη βοήθεια του γερμανικού εκδοτικού οίκου teNeues, οι «Γεύσεις Ελλάδας» κυκλοφόρησαν σε τρεις γλώσσες και σε 72 χώρες. Η ανταπόκριση του διεθνούς κοινού ήταν πέρα από κάθε προσδοκία και, σε μόλις τρεις μήνες, η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε. Σήμερα, είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και υπερήφανοι που η ελληνική μετάφραση, από τις εκδόσεις Μίλητος, θα βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων στις αρχές Δεκεμβρίου.
Πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε να επεκτείνει σε όλες τις υπηρεσίες της υποχρεωτικά για την μεταξύ τους επικοινωνία, την ηλεκτρονική έκδοση και διακίνηση διοικητικών πράξεων και εγγράφων, σε συνέχεια της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (opengov), «ανακαλύπτοντας» πως μπορεί να εξοικονομήσει σύμφωνα με σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ περίπου 400 εκ.€. σε χαρτί, αλλά και εργατοώρες. Είναι ένα βήμα. Ίσως σύντομα «ξανακαλύψει» την Αμερική, και μόλις το καταφέρει, θα επικεντρωθεί στις σωστές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα και που με τρία μνημόνια αγορασμένο χρόνο ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί.
Το πιο σημαντικό μήνυμα αυτού του δημοψηφίσματος είναι πως οι Ιταλοί είναι οργισμένοι με τους πολιτικούς τους. Όπως είδαμε και στη διάρκεια των αμερικανικών εκλογών και του δημοψηφίσματος για το Brexit, οι πολίτες μόλις ξεστόμισαν μια δυνατή κραυγή. Οι Ιταλοί μόλις εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στο Ρέντσι και ολόκληρη την πολιτική τάξη. Μετά από μια οικονομική κρίση διάρκειας δέκα ετών, είναι ανήσυχοι για το μέλλον. Οι πολιτικοί στις Βρυξέλλες λίγα πράγματα έκαναν για να καθησυχάσουν τους πολίτες. Για τους Ιταλούς, η Ε.Ε. μοιάζει με ένα ζωολογικό κήπο με γραφειοκράτες. Για αυτούς, η Ένωση δεν προσφέρει ελπίδα: δεν είναι παρά ένα τέρας κανόνων και κανονισμών που δεν έχει τίποτα να προσφέρει.
Η γεωπολιτική αξία της Τουρκίας κλιμακώνεται λόγω ΕΜΕΑ και Ρωσίας. Στην πρώτη περίπτωση λόγω των εντάσεων που υπάρχουν και στην δεύτερη διότι η Τουρκία προσπαθεί να ελέγχει ναυτικές οδούς. Είναι κάτι που έχω επισημάνει εδώ και καιρό και μάλιστα αποτελεί σημείο αναφοράς για την Τουρκική Βίβλο εξωτερικής πολιτικής.Για αυτό δεν τους ενδιαφέρει και ολοκληρωτικός πόλεμος με την Ελλάδα, αλλά απλά ένα κομμάτι των νησιών για να βάλουν πόδι μέχρι εκεί που χρειάζεται για να έχουν τον έλεγχο ναυτικών οδών.
Τα συγκεκριμένα σχήματα έχουν μείνει στην ιστορία ως Κομπίνα Πόντσι. Πιο συγκεκριμένα η πρώτη «πυραμίδα» εμφανίστηκε από το Τσαρλς Πόντσι το 1919 στην Αμερική. Έστησε μια εταιρία-φάντασμα και κατάφερε να πείσει πολλούς να επενδύσουν οποιοδήποτε χρηματικό ποσό ήθελαν με την προϋπόθεση ότι θα έχουν τα διπλάσια ως κέρδος μέσα σε 90 μέρες. Στο σχήμα συνέρρευσε πλήθος κόσμου, αφού ο Πόντσι κατάφερε να τους πείσει για την «κερδοφορία» της επιχείρησης πληρώνοντας τους πρώτους επενδυτές με τα λεφτά αυτών που έμπαιναν τελευταίοι στη λίστα. Το σχήμα κατέρρευσε μέσα σε έναν χρόνο, αλλά ο Πόντσι κατάφερε να κερδίζει μέχρι τότε 200 χιλιάδες δολάρια την ημέρα.
Η εν εξελίξει επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων συνίσταται στην αξίωση της Άγκυρας να διευρύνει την αναθεωρητική της ατζέντα. Οι θέσεις του Ερντογάν και των λοιπών τούρκων θεσμικών παραγόντων, προφανώς, δεν συνάδουν με το διεθνές δίκαιο, την κρατοκεντρική διεθνή και φυσικά την, θεσμικά και κανονιστικά πιο αναπτυγμένη, ευρωπαϊκή τάξη. Η εν λόγω κατάσταση αναδεικνύει την αδυναμία της ΕΕ να συγκροτήσει και να ασκήσει μια πραγματικά κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Η συγκεκριμένη ευρωπαϊκή δυσπραγία γίνεται εμφανέστερη όταν αφορά ζητήματα, τα οποία άπτονται των ζωτικών συμφερόντων ενός κράτους -μέλους.
Για την προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια εναντίον προστίμου χρειάζεστε (εκτός από το γραμμάτιο και τα ένσημα) 2% επί του προστίμου ως παράβολο. Αν από την άλλη κάνετε έφεση, πρέπει να καταβάλλετε το 50% του αμφισβητούμενου ποσού. Αν η διαφορά σας δεν είναι πρόστιμο χρειάζεται παράβολο 75-100 ευρώ. Όταν προσβάλλεται κάτι, δεν αρκεί μόνο η προσφυγή αλλά πρέπει να ασκήσετε και αίτηση αναστολής ( με τα διπλάσια έξοδα). Η παράσταση πολιτικής αγωγής (εκτός πάλι από το γραμμάτιο) χρειάζεται ένα έξτρα παράβολο 50 ευρώ, και για την έγκληση 100 ευρώ. Για να λάβεις ένα επίσημο αντίγραφο μιας απόφασης χρειάζεσαι δύο ευρώ, εκεί που πριν από πέντε χρόνια χρειαζόσουν μισό, για ένα πιστοποιητικό πέντε ευρώ, εκεί που πριν από πέντε χρόνια χρειαζόταν ένα ευρώ.
Σε αντίθεση με αυτό που ενδεχομένως θα ανέμενε κάποιος, το «And the Weak Suffer What They Must?» δεν αποτελεί μια εξιστόρηση των γεγονότων του 2015 και της θητείας του Γιάνη Βαρουφάκη στο ΥΠΟΙΚ και στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων (αν και περιλαμβάνει κάποιες τέτοιες νύξεις, προστεθειμένες εκ των υστέρων). Ο συγγραφέας μας βεβαιώνει πως αυτό το θρίλερ θα εξιστορηθεί σε επόμενο βιβλίο--ελπίζουμε, μαζί με τις απομαγνητοφωνήσεις των μοιραίων Eurogroups... Το βιβλίο είχε αρχίσει να γράφεται το 2012, αμέσως μετά τον (αμερικανοκεντρικό) «Παγκόσμιο Μινώταυρο», σταματάει στο 2015 και αποτελεί συνέχειά του, «ευρωπαϊκό» κομμάτι του και ολοκλήρωση της βαρουφακικής ανάγνωσης της παγκόσμιας κρίσης, από τις απαρχές και αιτίες μέχρι τα ευρωπαϊκά γεγονότα των τελευταίων ετών.
Και ενώ η Ελλάδα πάσχει από μια αδύναμη πολιτική ηγεσία που πιέζεται καθημερινά από διάφορες ελέγξιμες και ανεξέλεγκτες κατευθύνσεις, κανείς δε φαίνεται να είναι πρόθυμος να μπει μπροστά. Η Ελλάδα θέλει να κερδίσει χρόνο γιατί το τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι γεμάτο, ενώ η τουρκική πλευρά θέλει να τα βάλει όλα στο τραπέζι. Γνωρίζει ότι η στιγμή είναι κακή. Γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι μόνη της και παίζει το δικό της παιχνίδι. Έχει δύο σκέψεις κατά νου: η πρώτη ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει να θέσει την Ελλάδα προ των ευθυνών της, δίδοντας να παραδεχθεί πως αυτή φταίει για όλα και η δεύτερη με κινήσεις που δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας να εξαναγκάσει την ελληνική πλευρά να υποχωρήσει υπέρ της.
Εάν έχετε δοκιμάσει ποτέ να γράψετε σε μια γλώσσα που δεν είναι η δική σας, γνωρίζετε πιθανώς πολύ καλά τουλάχιστον δύο πράγματα: πρώτον, το γράψιμο απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο από ότι συνήθως και, δεύτερο, ακόμα και οι online υπηρεσίες μετάφρασης κάνουν συχνά λάθη. Για αυτούς τους λόγους ιδρύσαμε το Ludwig, μια γλωσσική μηχανή αναζήτησης που θα σας κάνει να γράφετε στα αγγλικά σα να είναι η μητρική σας.
Συνοψίζοντας τις άνωθι επισημάνσεις και λαμβάνοντας υπόψιν ότι η ΕΛΣΤΑΤ είναι ανεξάρτητη αρχή, ότι τηρήθηκαν οι κανόνες της Ε.Ε., ότι το ύψος του δημοσίου χρέους έγινε αποδεκτό από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη και μάλιστα κουρεύτηκε με το PSI το 2012, για ποιο λόγο κατηγορούνται τα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ; Η απάντηση στο, μάλλον ρητορικό, αυτό ερώτημα απαντάται στην ιδεοληψία που κατατρώει τους πολίτες και τους πολιτικούς αυτής της χώρας. Διότι πάντα κάποιος άλλος πρέπει να ευθύνεται για την κατάντια μας. Διότι ως λαός είμαστε ευθυνόφοβοι. Διότι πάντα θα προέχει το μικροκομματικό συμφέρον. Διότι πάντα θα λαμβάνει χώρα προσπάθεια μετάθεσης των πολιτικών ευθυνών.