archive

Η γνωριμία μου με το «Μπορούμε» και την Diana Farr Louis, γνωστή συγγραφέα και μετέπειτα συνεπιμελήτρια του βιβλίου, ήταν η απαρχή για τη μετουσίωση όλων όσα μας ενώνουν σε ένα βιβλίο, με την ανεκτίμητη συνεισφορά τριανταπέντε διεθνών προσωπικοτήτων που μοιράζονται την ίδια αγάπη για την Ελλάδα. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, τον Ιούνιο του 2016, και χάρη στην αμέριστη βοήθεια του γερμανικού εκδοτικού οίκου teNeues, οι «Γεύσεις Ελλάδας» κυκλοφόρησαν σε τρεις γλώσσες και σε 72 χώρες. Η ανταπόκριση του διεθνούς κοινού ήταν πέρα από κάθε προσδοκία και, σε μόλις τρεις μήνες, η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε. Σήμερα, είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και υπερήφανοι που η ελληνική μετάφραση, από τις εκδόσεις Μίλητος, θα βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων στις αρχές Δεκεμβρίου.

Alkis Konstantinidis / Reuters

Πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε να επεκτείνει σε όλες τις υπηρεσίες της υποχρεωτικά για την μεταξύ τους επικοινωνία, την ηλεκτρονική έκδοση και διακίνηση διοικητικών πράξεων και εγγράφων, σε συνέχεια της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (opengov), «ανακαλύπτοντας» πως μπορεί να εξοικονομήσει σύμφωνα με σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ περίπου 400 εκ.€. σε χαρτί, αλλά και εργατοώρες. Είναι ένα βήμα. Ίσως σύντομα «ξανακαλύψει» την Αμερική, και μόλις το καταφέρει, θα επικεντρωθεί στις σωστές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα και που με τρία μνημόνια αγορασμένο χρόνο ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί.

Tony Gentile / Reuters

Το πιο σημαντικό μήνυμα αυτού του δημοψηφίσματος είναι πως οι Ιταλοί είναι οργισμένοι με τους πολιτικούς τους. Όπως είδαμε και στη διάρκεια των αμερικανικών εκλογών και του δημοψηφίσματος για το Brexit, οι πολίτες μόλις ξεστόμισαν μια δυνατή κραυγή. Οι Ιταλοί μόλις εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στο Ρέντσι και ολόκληρη την πολιτική τάξη. Μετά από μια οικονομική κρίση διάρκειας δέκα ετών, είναι ανήσυχοι για το μέλλον. Οι πολιτικοί στις Βρυξέλλες λίγα πράγματα έκαναν για να καθησυχάσουν τους πολίτες. Για τους Ιταλούς, η Ε.Ε. μοιάζει με ένα ζωολογικό κήπο με γραφειοκράτες. Για αυτούς, η Ένωση δεν προσφέρει ελπίδα: δεν είναι παρά ένα τέρας κανόνων και κανονισμών που δεν έχει τίποτα να προσφέρει.

Harvepino via Getty Images

Η γεωπολιτική αξία της Τουρκίας κλιμακώνεται λόγω ΕΜΕΑ και Ρωσίας. Στην πρώτη περίπτωση λόγω των εντάσεων που υπάρχουν και στην δεύτερη διότι η Τουρκία προσπαθεί να ελέγχει ναυτικές οδούς. Είναι κάτι που έχω επισημάνει εδώ και καιρό και μάλιστα αποτελεί σημείο αναφοράς για την Τουρκική Βίβλο εξωτερικής πολιτικής.Για αυτό δεν τους ενδιαφέρει και ολοκληρωτικός πόλεμος με την Ελλάδα, αλλά απλά ένα κομμάτι των νησιών για να βάλουν πόδι μέχρι εκεί που χρειάζεται για να έχουν τον έλεγχο ναυτικών οδών.

wildpixel via Getty Images

Τα συγκεκριμένα σχήματα έχουν μείνει στην ιστορία ως Κομπίνα Πόντσι. Πιο συγκεκριμένα η πρώτη «πυραμίδα» εμφανίστηκε από το Τσαρλς Πόντσι το 1919 στην Αμερική. Έστησε μια εταιρία-φάντασμα και κατάφερε να πείσει πολλούς να επενδύσουν οποιοδήποτε χρηματικό ποσό ήθελαν με την προϋπόθεση ότι θα έχουν τα διπλάσια ως κέρδος μέσα σε 90 μέρες. Στο σχήμα συνέρρευσε πλήθος κόσμου, αφού ο Πόντσι κατάφερε να τους πείσει για την «κερδοφορία» της επιχείρησης πληρώνοντας τους πρώτους επενδυτές με τα λεφτά αυτών που έμπαιναν τελευταίοι στη λίστα. Το σχήμα κατέρρευσε μέσα σε έναν χρόνο, αλλά ο Πόντσι κατάφερε να κερδίζει μέχρι τότε 200 χιλιάδες δολάρια την ημέρα.

dan talson

Η εν εξελίξει επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων συνίσταται στην αξίωση της Άγκυρας να διευρύνει την αναθεωρητική της ατζέντα. Οι θέσεις του Ερντογάν και των λοιπών τούρκων θεσμικών παραγόντων, προφανώς, δεν συνάδουν με το διεθνές δίκαιο, την κρατοκεντρική διεθνή και φυσικά την, θεσμικά και κανονιστικά πιο αναπτυγμένη, ευρωπαϊκή τάξη. Η εν λόγω κατάσταση αναδεικνύει την αδυναμία της ΕΕ να συγκροτήσει και να ασκήσει μια πραγματικά κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Η συγκεκριμένη ευρωπαϊκή δυσπραγία γίνεται εμφανέστερη όταν αφορά ζητήματα, τα οποία άπτονται των ζωτικών συμφερόντων ενός κράτους -μέλους.

Tom Schmucker via Getty Images

Για την προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια εναντίον προστίμου χρειάζεστε (εκτός από το γραμμάτιο και τα ένσημα) 2% επί του προστίμου ως παράβολο. Αν από την άλλη κάνετε έφεση, πρέπει να καταβάλλετε το 50% του αμφισβητούμενου ποσού. Αν η διαφορά σας δεν είναι πρόστιμο χρειάζεται παράβολο 75-100 ευρώ. Όταν προσβάλλεται κάτι, δεν αρκεί μόνο η προσφυγή αλλά πρέπει να ασκήσετε και αίτηση αναστολής ( με τα διπλάσια έξοδα). Η παράσταση πολιτικής αγωγής (εκτός πάλι από το γραμμάτιο) χρειάζεται ένα έξτρα παράβολο 50 ευρώ, και για την έγκληση 100 ευρώ. Για να λάβεις ένα επίσημο αντίγραφο μιας απόφασης χρειάζεσαι δύο ευρώ, εκεί που πριν από πέντε χρόνια χρειαζόσουν μισό, για ένα πιστοποιητικό πέντε ευρώ, εκεί που πριν από πέντε χρόνια χρειαζόταν ένα ευρώ.

Sergio Perez / Reuters

Σε αντίθεση με αυτό που ενδεχομένως θα ανέμενε κάποιος, το «And the Weak Suffer What They Must?» δεν αποτελεί μια εξιστόρηση των γεγονότων του 2015 και της θητείας του Γιάνη Βαρουφάκη στο ΥΠΟΙΚ και στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων (αν και περιλαμβάνει κάποιες τέτοιες νύξεις, προστεθειμένες εκ των υστέρων). Ο συγγραφέας μας βεβαιώνει πως αυτό το θρίλερ θα εξιστορηθεί σε επόμενο βιβλίο--ελπίζουμε, μαζί με τις απομαγνητοφωνήσεις των μοιραίων Eurogroups... Το βιβλίο είχε αρχίσει να γράφεται το 2012, αμέσως μετά τον (αμερικανοκεντρικό) «Παγκόσμιο Μινώταυρο», σταματάει στο 2015 και αποτελεί συνέχειά του, «ευρωπαϊκό» κομμάτι του και ολοκλήρωση της βαρουφακικής ανάγνωσης της παγκόσμιας κρίσης, από τις απαρχές και αιτίες μέχρι τα ευρωπαϊκά γεγονότα των τελευταίων ετών.

Gabriela Insuratelu

Και ενώ η Ελλάδα πάσχει από μια αδύναμη πολιτική ηγεσία που πιέζεται καθημερινά από διάφορες ελέγξιμες και ανεξέλεγκτες κατευθύνσεις, κανείς δε φαίνεται να είναι πρόθυμος να μπει μπροστά. Η Ελλάδα θέλει να κερδίσει χρόνο γιατί το τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι γεμάτο, ενώ η τουρκική πλευρά θέλει να τα βάλει όλα στο τραπέζι. Γνωρίζει ότι η στιγμή είναι κακή. Γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι μόνη της και παίζει το δικό της παιχνίδι. Έχει δύο σκέψεις κατά νου: η πρώτη ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει να θέσει την Ελλάδα προ των ευθυνών της, δίδοντας να παραδεχθεί πως αυτή φταίει για όλα και η δεύτερη με κινήσεις που δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας να εξαναγκάσει την ελληνική πλευρά να υποχωρήσει υπέρ της.

ludwig

Εάν έχετε δοκιμάσει ποτέ να γράψετε σε μια γλώσσα που δεν είναι η δική σας, γνωρίζετε πιθανώς πολύ καλά τουλάχιστον δύο πράγματα: πρώτον, το γράψιμο απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο από ότι συνήθως και, δεύτερο, ακόμα και οι online υπηρεσίες μετάφρασης κάνουν συχνά λάθη. Για αυτούς τους λόγους ιδρύσαμε το Ludwig, μια γλωσσική μηχανή αναζήτησης που θα σας κάνει να γράφετε στα αγγλικά σα να είναι η μητρική σας.

Pacific Press via Getty Images

Συνοψίζοντας τις άνωθι επισημάνσεις και λαμβάνοντας υπόψιν ότι η ΕΛΣΤΑΤ είναι ανεξάρτητη αρχή, ότι τηρήθηκαν οι κανόνες της Ε.Ε., ότι το ύψος του δημοσίου χρέους έγινε αποδεκτό από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη και μάλιστα κουρεύτηκε με το PSI το 2012, για ποιο λόγο κατηγορούνται τα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ; Η απάντηση στο, μάλλον ρητορικό, αυτό ερώτημα απαντάται στην ιδεοληψία που κατατρώει τους πολίτες και τους πολιτικούς αυτής της χώρας. Διότι πάντα κάποιος άλλος πρέπει να ευθύνεται για την κατάντια μας. Διότι ως λαός είμαστε ευθυνόφοβοι. Διότι πάντα θα προέχει το μικροκομματικό συμφέρον. Διότι πάντα θα λαμβάνει χώρα προσπάθεια μετάθεσης των πολιτικών ευθυνών.

FILIPPO MONTEFORTE via Getty Images

Οι αναμετρήσεις της περασμένης Κυριακής στην Αυστρία και την Ιταλία μπορεί να θεωρηθούν το ξεκίνημα μιας πολιτικής αναμέτρησης που θα κορυφωθεί στις δύο χώρες το 2018. Μεσολαβούν οι βουλευτικές εκλογές στην Ολλανδία τον Μάρτιο του 2017, οι προεδρικές και οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία τον Απρίλιο, τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2017 και οι βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο του 2017. Έχουμε μπει σε περίοδο πολιτικών ανακατατάξεων, μέσα από τις οποίες θα προκύψει ένα νέο πολιτικό τοπίο. Προς το παρόν η πολιτική αστάθεια στέκεται εμπόδιο στην κοινή αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της Ε.Ε.

sooc

Ξεπερνούσε και την πιο νοσηρή -νεοφιλελεύθερη- φαντασία τότε ότι θα ήταν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που θα έκανε το αποφασιστικό βήμα για το ξεπούλημα του νερού: Με τη μεταβίβαση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, μαζί με άλλες δέκα ΔΕΚΟ (ΕΛΒΟ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ και ΔΕΗ τον Σεπτέμβριο του 2016, ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΟΣΕ, ΣΤΑΣΥ, ΟΑΚΑ και ΕΛΤΑ τον Μάιο του ίδιου έτους) και τελικά με το σύνολο των συμμετοχών και όλη την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, στο νέο «Υπερταμείο» αποκρατικοποιήσεων, την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΠ), που έχει μοναδικό προορισμό την ιδιωτικοποίηση (ή ρευστοποίηση) του συνόλου της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου.

AlbyDeTweede via Getty Images

Αυτό το μανιτάρι αναφέρεται συχνά ως «η Τροφή της Φύσης για τους Νευρώνες», το οποίο οφείλεται στην ικανότητα του να διεγείρει την παραγωγή του Νευροτροφικού Παράγοντα Ανάπτυξης (Nerve Growth Factor - NGF). Ο Νευροτροφικός Παράγοντας Ανάπτυξης (ΝΠΑ) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην διαφοροποίηση και στην επιβίωση διαφόρων κυτταρικών πληθυσμών στο κεντρικό και στο περιφερικό νευρικό σύστημα ενώ χαμηλότερα από τα φυσιολογικά επίπεδα του ΝΠΑ έχουν συνδεθεί με πρώιμα στάδια τόσο της νόσου Αλτσχάιμερ όσο και της άνοιας.

archive

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ήταν η Σταχτοπούτα και η κόκκινη κλωστή δεμένη αρχίζει να γυρίζει και να αποκαλύπτει για ακόμη μια φορά τη συναρπαστική βραδιά που άλλαξε τη ζωή της ομώνυμης ηρωίδας και της χάρισε την παντοτινή ευτυχία στην αγκαλιά του νεαρού πρίγκηπα. Μα ο Φάνης ο Μπούφος δεν συμμερίζεται τη χαρά και την ευδαιμονία που πηγάζει από αυτό το παραμύθι, και θέλει να λύσει το μυστήριο της νεραϊδονονάς και να μάθει πώς είναι η ζωή της Σταχτοπούτας στο μαγικό βασίλειο.

Ansa

Οι αριθμοί δείχνουν την εικόνα. Σχεδόν 70% του ιταλικού εκλογικού σώματος πήγε να ψηφίσει, ένα ποσοστό που μας πάει πίσω στις εκλογές του 2013, όταν 75% του σώματος είχε ψηφίσει. Στην πραγματικότητα, το πολιτικό πάθος σαν αυτό του 2013 ήταν που έφερε αυτή την προσέλευση -πολλούς, πάρα πολλούς ψηφοφόρους- και την απόρριψη των μεταρρυθμίσεων. Το φανταστικό αφήγημα μιας αποτελεσματικής, εργαζόμενης κυβέρνησης αμφισβητήθηκε σημαντικά από τις φωνές των απογοητευμένων.

TongRo Images Inc via Getty Images

Ο μέσος Ιάπωνας είναι όντως διαφορετικός από τον μέσο Έλληνα: ζει περισσότερο, τρέφεται πιο υγιεινά, είναι πιο ευγενικός, πιο πειθαρχημένος και πιο εργατικός. Ένας λευκός Δυτικός μπορεί πράγματι να απολαύσει στην Ιαπωνία τον επίγειο παράδεισο: βρίσκεται διαρκώς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και έχει τη δυνατότητα να γευτεί όλες τις υπέροχες και ελκυστικές πτυχές της χώρας, χωρίς ποτέ να έρθει σε επαφή με καμία από τις αρνητικές της εκφάνσεις. Και εδώ ακριβώς ελλοχεύει ο κίνδυνος της παραπλάνησης: το γεγονός ότι ο Δυτικός τουρίστας ελάχιστα αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα, δε σημαίνει ότι αυτά δεν υπάρχουν.