NurPhoto via Getty Images

Αν τοποθετήσουμε την κουβανική επανάσταση, τον Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα σε μια ευρύτερη ιστορική προοπτική, θα μπορούσαμε να πούμε πως εκπροσωπεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τη μεγάλη επαναστατική τραγωδία του 20ού αιώνα και του σοσιαλισμού. Μετά τον θάνατό του Κάστρο, όπου καθόλου τυχαία είναι ένας Τσίπρας που εκφωνεί τον επικήδειό του(!), έχει κλείσει ένας ιστορικός κύκλος: ο ιστορικός κύκλος του μαρξιστικού σοσιαλισμού που σφράγισε τον 20ό αιώνα. Η ανθρωπότητα είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει νέες προτάσεις και διεξόδους απελευθέρωσης, στις οποίες η αναζήτηση της ελευθερίας -το «ελευθερία ή θάνατος» της ελληνικής Επανάστασης- θα αποκτήσει και πάλι την πρωταρχική της αξία δίπλα στο αίτημα της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Anadolu Agency via Getty Images

Ναι, φαίνεται πως η Κύπρος και η προοπτική επανένωσής της, μπορεί ν' αποδειχθεί το πρώτο θύμα. Το πρώτο θύμα των «αναθεωρητικών» ιδεοληψιών και των αυτοκρατορικών φαντασιώσεων του Ταγίπ Ερντογάν. Καθώς εκεί που ονειρεύεται τα «σύνορα της καρδιάς του» δεν αποκλείεται να βλέπει ως πρώτη (και εύκολη;) προσέγγιση των επιδιώξεών του το μαρτυρικό νησί. «Δε μπορεί να χρησιμοποιείται σημαία με ενιαία την Κύπρο», είπε πολύ πρόσφατα ο χαρακτηριστικά απρόβλεπτος τούρκος Πρόεδρος. Για να συμπληρώσει με την απειλή πως «έτσι κι αλλιώς θα το καταλάβουν και θα το μάθουν». Πιο ευθεία και πιο θρασεία απειλή δε θα μπορούσε να διατυπωθεί.

sooc

Σήμερα όμως, τώρα, στα όσα ζούμε σε πραγματικό χρόνο δε μπορεί να αντιτάσσουμε το τίποτα. Δε μπορεί ο αντίλογος να είναι μια ανάπηρη Κεντροαριστερά με κοντή μνήμη που διεκδικεί ρόλο ηγέτη με αδειανό πουκάμισο. Δε μπορεί ο αντίλογος να είναι η βεβαιότητα της ΝΔ που συμμετείχε στον όλεθρο που ζούμε σήμερα με ό,τι συνειδητά συνεισέφερε στην υπερδιόγκωση του ελλείμματος στη διακυβέρνηση Καραμανλή. Με ορφανούς επαναστάτες χωρίς ταυτότητα και συνείδηση δεν κερδίζεται καμιά μάχη. Λείπει η συστράτευση του μέσου λογικού νου, λείπει η εμπιστοσύνη στις δημοκρατικές διαδικασίες, λείπει όραμα και πρόταση χωρίς προϋποθέσεις και αστερίσκους.

sooc

Πριν από μερικές ημέρες βρέθηκα σε ένα οικονομικό συνέδριο, στο οποίο συμμετείχαν επιχειρηματίες, πολιτικοί και στελέχη επιχειρήσεων. Άκουσα, μεταξύ άλλων, για ορισμένα παρατράγουδα που συμβαίνουν στο Δημόσιο. Εξοργίστηκα όταν έμαθα ότι το υπουργείο Οικονομικών πληρώνει 550 220 χιλιάδες ευρώ μηνιαίως ενοίκια για το κτήριο που στεγάζει την κεντρική υπηρεσία και άλλες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομίας! Το πρώτο τη τάξει υπουργείο της πατρίδας μας, η ηγεσία του οποίου καλείται να εξυγιάνει την βαρύτατα ασθενούσα εθνική οικονομία, δεν είναι ικανό να συμμαζέψει τις δικές του (διαχρονικές) σπατάλες.

BRENDAN SMIALOWSKI via Getty Images

Όταν η άρνηση στην πρόοδο, η οπισθοδρόμηση, η εσωστρέφεια, η δημαγωγία περιβάλλονται με την αμφίεση του «αντισυστημικού» κουστουμιού που προβάλλει το «ηρωικό όχι», τότε το «όχι» κερδίζει έδαφος. Το είδαμε παλαιότερα στην Γαλλία, πρόσφατα στη Βρετανία με το Brexit, στις ΗΠΑ, και φυσικά ανάλογη εμπειρία βιώσαμε και στην Ελλάδα με το αντίστοιχο δημοψήφισμα, άλλο που τουλάχιστον εδώ υπήρξε η έστω και τελευταία στιγμή ανατροπή του αποτελέσματος της συμβουλευτικής ψηφοφορίας που απέτρεψε την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη (και ακολούθως από την Ε.Ε.). Μπορεί να αναλογισθεί κανείς τι θα γίνει μετά το Brexit ή ακόμη τι θα γίνει στο αντίστοιχο δημοψήφισμα στην Ιταλία αν επικρατήσει ο λαϊκισμός;

Alkis Konstantinidis / Reuters

Τα φορολογικά έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα υστερούν σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό όρο, ενώ την ίδια ώρα έχουμε από τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στη φορολογία εισοδήματος, περιουσίας και ΦΠΑ μεταξύ των εταίρων μας. Το φαινομενικό αυτό παράδοξο εξηγείται εύκολα αν αναλογιστεί κανείς την τεράστια έκταση της φοροδιαφυγής. Με απλά λόγια, κάποιοι επιβαρύνονται δυσανάλογα για λογαριασμό των υπολοίπων.

nik wheeler via Getty Images

Στο άρθρο αυτό δεν γίνεται τίποτα περισσότερο από την αποτύπωση της γνώμης 10 κατοίκων του Κατάκολου, οι οποίοι απάντησαν (χωρίς καμία εκ των προτέρων ενημέρωση από εμάς σχετικά με το θέμα) στην ερώτηση «Τι έχετε ακούσει ή διαβάσει σχετικά με το κοίτασμα και ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με την εκμετάλλευσή του;» (η επιλογή του τηλεφώνου τους έγινε φυσικά τυχαία). Τέλος, να επισημανθεί πως στην έρευνα συμμετείχαν 30 κάτοικοι από τον οικισμό του Κατάκολου, εκ των οποίων 10 δέχθηκαν να απαντήσουν αναλυτικά στη συγκεκριμένη ερώτηση.

Polka Dot Images via Getty Images

Ας συλλογιστούμε πόσες φορές επιρρίψαμε τις ευθύνες για όσα συμβαίνουν στα γήπεδα και στον αθλητισμό στους «άλλους», στο κράτος, στην αστυνομία, στους αντιπάλους. Φταίει το κράτος, η αστυνομία, το μνημόνιο, η οικονομική κρίση, για τους μαινόμενους γονείς που φέρνουν τα παιδιά τους στα γήπεδα για να τους διδάξουν το οπαδιλίκι του τσαμπουκά, της ημιμάθειας και του ρατσισμού; Φταίνε οι «άλλοι» για τα καπνογόνα και τις κροτίδες που σημαδεύουν παίκτες και φιλάθλους της αντίπαλης ομάδας; Που γινόμαστε ένα με μία αλλόφρονα μάζα που εκτός γηπέδου μας χωρίζουν θεμελιώδεις, ίσως, αξίες; Φταίει η FIFA για την διακοπή του Πρωταθλήματος;

ASSOCIATED PRESS

Ποια θα πρέπει να είναι όμως τα κριτήρια αξιολόγησης; Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η σημερινή, δυσμενής για τον ελληνισμό, κατάσταση στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα ήττας σε πολεμική σύγκρουση και οτιδήποτε χάνεται σε ένα πόλεμο δε μπορεί να επανακτηθεί πλήρως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ασφαλώς η ιδανική (και «δίκαιη») λύση για τον ελληνισμό είναι η επιστροφή μεγάλου μέρους των κατεχομένων εδαφών, η πλήρης απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων των εποίκων και η πλήρης κατάργηση των εγγυήσεων. Και μηδενική τουρκική επιρροή στην Κύπρο. Το να πιστεύεις όμως στον Άγιο Βασίλη μετά την ηλικία των επτά ετών είναι κάπως ανησυχητικό.

archive

Ο σερ Τζον Φράνκλιν και η σύζυγός του λαίδη Τζέιν, σ' ένα ταξίδι τους στη Γη του Βαν Ντίμεν το 1841, αποφασίζουν να υιοθετήσουν ένα ντόπιο ορφανό κορίτσι, τη Ματίνα. Για τη λαίδη Τζέιν είναι η προσπάθειά της να νιώσει την ευτυχία της μητρότητας, μα δεν τολμά να το παραδεχτεί. Προσπαθεί να καλλιεργήσει αυτό το άγριο πλάσμα και να τη μεταμορφώσει σε μια όμορφη, μορφωμένη δεσποινίδα, στα πλαίσια ενός πολιτιστικού πειράματος. Μόνο που η διαφορετικότητα της νεαρής Αβορίγινας θα προκαλέσει θύελλες στην καρδιά των αντρών που θα την γνωρίσουν, και η αδυναμία τους να ελέγξουν τα πάθη τους θα καταστρέψουν το μέλλον της με οδυνηρό τρόπο.

Manolis Dimellas

Ήρωες της ιστορίας δυο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, ο Μανώλης Περίδης και ο Γιώργος Μανιάτης. Βρέθηκαν και οι δυο στη Λεγεώνα των Ξένων στις αρχές του '60 στην Αλγερία. Κι ενώ ο Μανώλης καμαρώνει για τον μισθοφορικό στρατό και όπως χαρακτηριστικά μας λέει: «από εκεί μέσα έβγαιναν άνθρωποι»! Από την άλλη ο Μανιάτης, σιχάθηκε τη Λεγεώνα και τα έργα της, έτσι το 1961 πραγματοποίησε μια απίστευτη απόδραση, περπάτησε 21 ημέρες μέσα στην έρημο, ενώ εκείνη στιγμή ο δεκανέας Περίδης ήταν στα τάγματα που τον κυνηγούσαν κι αν τον έπιαναν ήταν σίγουρο ότι θα τον εκτελούσαν!

Anadolu Agency via Getty Images

Όλα τα παραπάνω είναι υποθετικά σενάρια. Είναι παίγνια με συγκεκριμένες πιθανότητες. Οι καταστάσεις αλλάζουν διαρκώς. Σε κάθε περίπτωση όμως, πολύ θα ήθελα να είμαι «μία μύγα στον τοίχο» του δωματίου που στεγάζει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ... Οι φίλοι μας Ισραηλινοί λένε δικαιωματικά για το Ολοκαύτωμα: «Ποτέ Ξανά». Ομοίως, οι Έλληνες λέμε για την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: «Ποτέ Ξανά».

sooc

Για τελευταία φορά ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος εξελέγη βουλευτής, ως πρόεδρος της ΔΗ.ΑΝΑ., με το μηδαμινό ποσοστό 1,01%. Στην τότε Βουλή, με κυβέρνηση Τζαννετάκη, υπήρξε ο μόνος από τους 300, που κατεψήφισε το νομοσχέδιο για την προνομιακή εκχώρηση της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης στους «επικίνδυνους για τους δημοκρατικούς θεσμούς» - όπως είπε - μεγαλοεκδότες. Οι εφημερίδες και τα κανάλια, ευλόγως, δεν έδωσαν δημοσιότητα στο γεγονός. Το «έπνιξαν».

sooc

Το «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» είναι το βασικό και απλοποιημένο, δηλαδή συμπυκνωμένο, τρίπτυχο, στο οποίο συνίστανται οι αγωνίες των λαών. Με βάση λοιπόν αυτό το τρίπτυχο, οφείλουν να προτείνουν πρόγραμμα δράσης οι αιτούμενοι την ψήφο μας για να κυβερνήσουν τον τόπο. Το κάνουν; Όχι. Μάλιστα έχουν επί πλέον αποπροσανατολίσει τους λαούς από τις πραγματικές πολιτικές διακυβεύσεις, που εκφράζονται ως συμπερίληψη στο ανωτέρω σύνθημα.

Stephane Mahe / Reuters

Η Ελλάδα παίζει το ρόλο του αντίβαρου στο δικό της χώρο. Μια βύθιση δική της με την κατάπτωση του κράτους και την οικονομική καταρράκωση του σε μια περιοχή που πολλοί θέλουν πρόσβαση σε θαλάσσιες οδούς και σε περιοχές μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας, θα φέρει μια σεισμική αλλαγή σε Βαλκάνια και Ευρώπη, Μ. Ανατολή και Αφρική. Μια αλλαγή που θεωρώ δεδομένο πώς παρά τις δηλώσεις πολλών εκτός συνόρων, ουδείς επιθυμεί. Αυτό φυσικά δεν είναι κάτι που πρέπει να καθησυχάζει. Ίσα ίσα, μια Ελλάδα στο ρόλο του «Μικρού Ασθενή» με επίβλεψη της Τουρκίας και της ΕΕ βολεύει πάρα, μα πάρα πολλούς, εκτός φυσικά από τους Έλληνες.

Anton Chalakov via Getty Images

Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα για τη μεταφορά αυτών των ανθρώπων στην ηπειρωτική χώρα. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να στηρίξει, όχι να αποτρέψει, αυτή τη μεταφορά για να ανακουφίσει τα νησιά από την πίεση και το συνωστισμό, και να συμβάλει στην αποφυγή περισσότερων θανάτων. Θα πρέπει επίσης να επανεξετάσει αυτή τη λανθασμένη προσέγγιση που αποκλείει τους αιτούντες άσυλο, οι οποίοι έφτασαν στη χώρα μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας - ακόμη και αν η αίτηση ασύλου τους έχει γίνει δεκτή - , από την επιλεξιμότητα για μετεγκατάσταση σε άλλες χώρες της ΕΕ.

ASSOCIATED PRESS

Κι εγώ τι φταίω, που φύγατε από τη δουλειά σας για να πάρετε το χαρτί; Να μου φέρετε βεβαίωση ότι φτύσατε στον τάφο... Τι λέτε κύριε, εδώ προκύπτει ότι δεν έχετε φτύσει σε τάφο λατινοαμερικάνου ηγέτη, γενικά. Καλά, τόσα χρόνια πώς παίρνατε ενημερότητα; Τέλος πάντων... Μπορείτε να φτύσετε αναδρομικά, αλλά να το ξέρετε, έχει πρόστιμο. Θα μπει στο TAXIS και θα το βρείτε μπροστά σας. Όχι, όχι, μην επιμένετε, αδύνατον. Το λέει, κύριέ μου, να η εγκύκλιος. Αν όχι του Κάστρο, τότε έστω του Πινοσέτ. Του Νοριέγκα, πού ξέρω γω, όποιου θέλετε... Ναι, είτε αριστερού είτε δεξιού, αρκεί να μην έχει κάνει εκλογές... Ακριβώς, ακριβώς!...