Pakikipag-ugnayan sa ibang tao
Ang pakikipagkapuwa-tao o pakikipag-ugnayan sa ibang tao ay ilang mga ugnayan o koneksiyon sa pagitan ng dalawang tao.
Mga uri ng pakikipag-ugnayan[baguhin | baguhin ang batayan]
- Mga pormal na pakikipag-ugnayan, katulad ng kasal, unyong sibil
- Kaloob-loobang pakikipag-ugnayan, katulad ng mapagmahal na pakikipag-ugnayan o romantikong pakikipag-ugnayan na maaaring magkasama sa isang tahanan o hindi; kadalasang tinatawag ang ibang tao bilang mangingibig, kasintahan, nobyo o nobya, o mahalagang iba (significant other); mayroong mga kadalasang sekswal na asal, ngunit kadalasang may ganoong mga limitadong anyo sa simula. Kung magsasama ang dalawang indibiduwal sa iisang bubong, maaari na may hawig ang pakikipag-ugnayan sa kasal, at maaari na tawagin silang mag-asawa, at kilalanin ng karaniwang batas. Maaaring gamiting ang katagang sekswal na pakikipag-ugnayan, kahit na kinakasangkutan ito ng higit pa sa sekswal na asal, kung minataan ang huli bilang ang pinakamahalagang pagkakaiba sa pagkakaibigan. Kabit ang karaniwang tawag sa kasintahan ng isang lalaki na may asawa.
- Isang sekswal na pakikipag-ugnayan sa isang literal na kamalayan: ang isa na pangunang nasasangkot sa pakikipagtalik.
- Pakikipagkaibigan
- Pakikipagkilala
- Pagbigkis ng mag-anak, pagiging kamag-anak, kaangkan, biyolohikal na pakikipag-ugnayan
- Kapatiran
- Ang pagtatag ng karaniwang ugnayan sa pagitan ng mga panig, bagaman pundamental sa isang pakikipag-ugnayan sa ibang tao, ay hindi nagbibigay ng walang hangganan na pakikipag-ugnayan, at maaaring mawala sa paglipas ng panahon. Sa gayon, kailangang mapanatili ang karaniwang ugnayan, sa kasong ito, upang magkaroon ng matagal na pakikipag-ugnayan.
Maaari na kaibigan ang kaibigan ng isang kaibigan—mayroong paglilipat (transitivity). Gayon man, kung may dalawang tao na may sekswal na pakikipag-ugnayan sa iisang tao, maaari na magkalaban sila sa halip na magkaibigan. Gayon din, maaari na masira ang pagkakaibigan ng sekswal na asal sa sekswal na kasama ng isang kaibigan.
Sa kaloob-loobang pakikipag-ugnayan, kadalasang mayroon, ngunit hindi palagi, na isang tahasan o malinaw na kasunduan na di makikipagtalik sa iba ang kanilang kasama. Nagkakaiba ang pagtanggap sa sakop ng pisikal na kalapitan sa ibang tao. Halimbawa, maaaring tanggapin ng isang lalaki na pagiging malapit ng kanyang asawa sa isang kaibigang babae kaysa kung lalaki ito. (tignan din ang pagseselos).
Naidala ng pagakyat ng tanyag na sikolohiya sa isang pagsabog ng pag-alala tungkol sa pakikipag-ugnayan sa ibang tao (kadalasang tinatawag na "pakikipag-ugnayan"). Nagkaroon ng partikular na pansin ang kaloob-loobang pakiki-pagugnayan sa kontekstong ito, ngunit sa kinikilala ng sosyolohiya ang maraming ibang pakikipagkapwa-tao na ugnayan na mas higit o kulang na tagal at/o kahalagahan.
Hindi kinakailangn na malusog ang mga pakikipag-ugnayan. Kabilang sa halimbawa ang abusadong pakikipag-ugnayan, at labis na pagalala sa mga adik.
Pampolitika > Nagpapanatili ng pakikipagkaibigan at itinayo ng embahada sa bansa
Mga teoriya sa pakikipag-ugnayan sa ibang tao[baguhin | baguhin ang batayan]
Mayroong mga ilang pagtingin ang sikolohiyang panlipunan sa paksa tungkol sa pakikipag-ugnayan sa ibang tao.
Binibigyan kahulugan ng teoriya ng panlipunang palitan ang pakikipag-ugnayan sa ibang tao sa mga pinagpalit na pakinabang. Naimpluwensiyahan ang pakiramdam ng tao tungkol sa pakikipag-ugnayan sa pamamagitan ng mga gantimpala ng pakikipag-ugnayan, gayon din ang mga gantimpala na maaari nilang potensiyal na matanggap sa ibang pamalit na pakikipag-ugnayan.
Nakasalig ang teoriya ng pagiging pantay sa pagpuna sa teoriya ng panlipunang palitan. Dinidebate ng mga sumasangayon dito na di lamang sa mga gantimpala ang pinapahalagahan ng mga tao, kailangan din nila ang pagkakaroon ng walang pagkiling at pagiging pantay ng kanilang pakikipag-ugnayan.
Nakasalig ang diyalektikong ugnayan sa kaisipang na nagbabagong entidad ang isang pakikipag-ugnayan. Sa halip, isang patuloy na proseso ang pakikipag-ugnayan, laging nagbabago. Mayroong di nagbabagong tensiyon habang nakipag-ayos ang tatlong pangunahing usapin: awtonomiya laban sa koneksiyon, bagong bagay laban sa nahuhulang bagay, at pagiging bukas o sarado.
May mga ibang kaparaanan ang istilo sa pagkakabit sa pagsuri sa pakikipag-ugnayan. Dinidebate ng mga sumasangayon dito na sumusulong ang mga istilo ng pagkabit sa pagkabata na patuloy na may impluwensiya sa buong pagkatanda, nagbibigay ng impluwensiya sa mga ginagampanan ng mga tao sa pagkuha nila sa pakikipag-ugnayan.
