Alanine
Mula sa Wikipediang Tagalog, ang malayang ensiklopedya
| Alanine | |
|---|---|
 |
|
 |
|
|
Alanine
|
|
|
Iba pang pangalan
2-Aminopropanoic acid
|
|
|
Mga pangkilala (panturing) |
|
| Bilang ng CAS | [302-72-7], 56-41-7 (L-isomer) 338-69-2 (D-isomer) |
| PubChem | 5950 |
| EC-number | 206-126-4 |
| Larawang 3D ng Jmol | Unang Larawan |
| Mga pag-aaring katangian | |
| Molecular formula | C3H7NO2 |
| Molar mass | 89.09 g mol−1 |
| Ayos | puting pulbos |
| Densidad | 1.424 g/cm3 |
| Puntong natutunaw |
258 °C subl. |
| Solubilidad sa tubig | soluble |
 (ano ba ito?) (patunayan)Maliban na lamang kung itinala ang kabaligtaran, ibinigay ang datos para sa mga materyal sa kanilang pamantayang estado (sa 25 °C, 100 kPa) |
|
| Infobox references | |
Ang Alanine (pinaiikli bilang Ala o A)[1] ay isang α-asidong amino na may pormulang kimika CH3CH(NH2)COOH. Ang L-isomer nito ay isa sa mga 22 protinohenikong asidong amino, i.e., ang bumubuo sa mga protina. Ang mga codon nito ay GCU, GCC, GCA, at GCG. Inuuri ito bilang nonpolar na asidong amino. Ang L-Alanine ay sumusunod lamang sa leucine, bumubuo sa 7.8% ng panugnahing pagkakatayo sa isang samplo ng 1,150 protina.[2] Ang D-Alanine ay makikita sa mga dingding ng selula ng mga bakterya sa ilang antibiyotikong peptide.
Sanggunian[baguhin | baguhin ang batayan]
- ↑ "Nomenclature and symbolism for amino acids and peptides (IUPAC-IUB Recommendations 1983)", Pure Appl. Chem. 56 (5): 595–624, 1984, doi:10.1351/pac198456050595.
- ↑ Doolittle, R. F. (1989), "Redundancies in protein sequences", in Fasman, G. D., Prediction of Protein Structures and the Principles of Protein Conformation, New York: Plenum, pp. 599–623, ISBN 0306431319.
