Mutsuhito
|
|||||
Imię japońskie | |||||
|
|||||
Cesarz Japonii | |||||
Okres panowania | od 9 stycznia 1867 do 30 lipca 1912 |
||||
Poprzednik | Kōmei | ||||
Następca | Yoshihito | ||||
Dane biograficzne | |||||
Dynastia | Yamato | ||||
Data urodzenia | 3 listopada 1852 | ||||
Data śmierci | 30 lipca 1912 | ||||
Ojciec | Kōmei | ||||
Matka | Nakayama Yoshiko | ||||
Mutsuhito (jap. 睦仁; ur. 3 listopada 1852 w Kioto, zm. 30 lipca 1912 w Tokio) – zgodnie z tradycją 122. cesarz Japonii, pośmiertnie zwany Meiji (jap. 明治天皇 Meiji-tennō ), tak jak okres jego panowania (okres Meiji 1868-1912).
Spis treści
Życiorys[edytuj]
Początki rządów[edytuj]
Mutsuhito urodził się w 1852 r. w Kioto, jako drugi syn cesarza Kōmei. W lipcu 1860 r. uznany został za następcę tronu, a formalne rządy objął 9 stycznia 1867 r. Miał wtedy piętnaście lat.
W styczniu 1868 r. siły sprzeciwiające się rządom siogunów rodu Tokugawa obaliły ostatniego sioguna - Yoshinobu Tokugawę. W następstwie tego przewrotu cesarz uzyskał pełnię władzy w państwie. Japonia rozpoczęła proces szybkiej modernizacji i otwarcia na wpływy Zachodu.
6 kwietnia 1868 r. Mutsuhito ogłosił tak zwaną przysięgę cesarską. Zapowiedział w niej przeprowadzenie w kraju głębokich reform. Jednocześnie przeniósł stolicę z Kioto do Edo, któremu nadał nową nazwę Tokio ("Wschodnia Stolica").
Polityka wewnętrzna[edytuj]
W 1871 r. cesarz zlikwidował feudalne domeny (hany), wprowadzając w ich miejsce prefektury podlegające bezpośrednio centralnemu rządowi.
W 1872 r. przeprowadzono reformy zmierzające do zmniejszenia obciążeń chłopów oraz poprawy ich sytuacji materialnej i społecznej. Rok później przystąpiono do realizacji planu wprowadzenia powszechnego szkolnictwa i utworzenia armii opartej na powszechnym poborze.
Jednocześnie dokonano zasadniczych zmian w strukturze klasowej społeczeństwa, znosząc wiele przywilejów warstwy samurajskiej i ograniczeń dotykających inne grupy społeczne. Zmiany te spotkały się z oporem części społeczeństwa. Jednak lokalne bunty zostały szybko stłumione. Przeprowadzono także zasadnicze zmiany ustroju państwa, które doprowadziły ostatecznie do wprowadzenia w Japonii monarchii konstytucyjnej o wyraźnej przewadze cesarza (Konstytucja Meiji).
Polityka zagraniczna[edytuj]
Na arenie międzynarodowej Japonia odniosła w latach 1894-1895 sukces w wojnie z Chinami, a następnie w latach 1904-1905 w wojnie z Rosją. Dzięki tym zwycięstwom Japończycy zajęli Koreę, Tajwan i mocno usadowili się w Mandżurii.
Ocena rządów[edytuj]
W okresie panowania Mutsuhito położono podwaliny pod budowę potężnego, nowoczesnego państwa japońskiego. Bez wątpienia sam cesarz w znacznej mierze przyczynił się do zasadniczej przebudowy ustroju oraz struktury politycznej, gospodarczej i społecznej swojej monarchii. Kiedy zmarł w 1912 roku, cała Japonia okryła się żałobą.
Bibliografia[edytuj]
- Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.
|