Ikaria
|
||
Wieś Armenistis |
||
Kontynent | Europa | |
Państwo | Grecja | |
Akwen | Morze Egejskie | |
Powierzchnia | 255,303 km² | |
Populacja (2011) • liczba ludności |
8423 |
|
37°35′N 26°10′E/37,583333 26,166667 | ||
Mapa wyspy |
Ikaria (grec. Ικαρία) – grecka wyspa na Morzu Egejskim, w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Północne, w jednostce regionalnej Ikaria, w gminie Ikaria. W 2011 roku liczyła 8423 mieszkańców[1]. Posiada powierzchnię 255 km2[2]. Główną miejscowością wyspy jest Ajos Kirikos.
Historia[edytuj]
Wedle mitologii greckiej w pobliżu tej wyspy miał spaść do morza Ikar.
Wyspa została zasiedlona około 7000 p.n.e. przez ludność przedindoeuropejską. W połowie VIII wieku p.n.e. kolonia Miletu.
W XIV wieku kolonia genueńska, następnie posiadłość joannitów, aż do podboju tureckiego w 1521. W 1677 na wyspie mieszkało 1000 ludzi i stanowiła ona najbiedniejszą wyspę na całym Morzu Egejskim.
W 1827 mieszkańcy wyspy na kilka lat wyswobodzili się spod tureckiego panowania.
17 lipca 1912 mieszkańcy wyspy szturmem zdobyli turecki garnizon. Dzień później proklamowano utworzenie Wolnego Państwa Ikarii. Prezydentem wyspy został Ioannis Malachias. Mieszkańcom niepodległej Ikarii udało się sformować regularną armię i stworzyć własny system pocztowy. 4 listopada 1912 rząd Ikarii podjął decyzję o wejściu w skład Grecji.