Geofizyka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj

Geofizyka – dyscyplina w dziedzinie nauk o Ziemi, w której bada się Ziemię jako planetę metodami naukowymi używanymi w fizyce. Obecnie często tym terminem określa się też badania innych planet podobnymi metodami.

Przedmiotem badań w geofizyce są procesy fizyczne zachodzące obecnie oraz w przeszłości w geosferach: litosferze, atmosferze i hydrosferze. Celem badań geofizycznych jest wyjaśnienie zjawisk obserwowanych w Ziemi na gruncie pojęć i terminów fizyki wykorzystując prawa i teorie fizyki. Geofizyka jest nauką teoretyczną, której ważnym elementem są także obserwacje i eksperymenty terenowe. Do grona światowej sławy geofizyków należą np. Maurycy Pius Rudzki (1862-1916), Emil Wiechert (1861-1928) czy Andrija Mohorovičić (1857- 1936), czasem zalicza się do nich także wielkich fizyków: np. Galileusza (1564-1642), czy Izaaka Newtona (1643-1727) oraz matematyków: np. Johanna Carla Friedricha Gaussa (1777-1855). Do nauk o Ziemi należą także: geologia, geografia, geodezja, oceanografia i meteorologia. Geofizyka składa się z 5 podstawowych dziedzin:

  • fizyki wnętrza Ziemi,
  • nauk o atmosferze i oceanie,
  • hydrologii,
  • fizyki przestrzeni kosmicznej,
  • badań polarnych.

Częścią geofizyki jest też geofizyka stosowana.

Nauki o atmosferze i oceanie patrz: meteorologia i oceanografia

Nauki o ziemi zajmują się badaniem pól fizycznych oraz fizycznych właściwości Ziemi (jako planety) oraz poznawaniem jej budowy. Może być uważana tak jak inne nauki o Ziemi za część nauk planetarnych. Podstawowe metody nauk o Ziemi to:

Hydrologia

Nauki o przestrzeni kosmicznej

Branża geofizyczna[edytuj]

Usługi z zakresu geofizyki są ważnym polskim towarem eksportowym, świadczonym przez dwie firmy geofizyczne: Geofizyka Toruń oraz Geofizyka Kraków.

Zobacz też[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]