Το πιο ωραίο ξέρεις ποιο είναι; Ότι ακριβώς επειδή έχω βρεθεί αρκετές φορές στη Ρώμη, το πρόγραμμα της διαμονής μου εκεί (εάν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη λέξη «πρόγραμμα») είναι εντελώς χαλαρό. Προβλέπει απλά βόλτες, καλό φαγητό, καλό κρασί, παγωτό και πάλι βόλτες. Άσε που η Ρώμη είναι μόλις μιάμιση ώρα από την Αθήνα και πλέον μπορείς να βρεις αεροπορικά εισιτήρια για εκεί πιο φτηνά από όσο θα σου κοστίσουν δυο έξοδοι το σαββατοκύριακο.

Στη μέση του πουθενά, μετά από μια όμορφη διαδρομή στο φοινικόδασος Todra, βρισκόμαστε μπροστά στο θέαμα της φωτογραφίας. Βράχοι ύψους 300 περίπου μέτρων και στη μέση ένα μικρό ρυάκι. Κοιταχτήκαμε καλά καλά. Πόση κρυμμένη ομορφιά έχει αυτός ο τόπος; Φαντάσου να είχαμε μείνει μόνο στο Μαρακές. Δε θα είχαμε δει τίποτα!

Η κόρη μου κι εγώ την επισκεφθήκαμε την παραλία αυτό το καλοκαίρι και είχε κι αυτή υποκύψει στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη. Όμορφα εξοπλισμένη, παρείχε τώρα σούσι, εκλεκτά γεύματα, καφέδες και κοκτέιλ που σερβίρονται σε σύγχρονες ξαπλώστρες και βολικά μαξιλάρια κι ένα μίνι mall για τα ψώνια. Ήταν εκπληκτική και θύμιζε το Μαλιμπού, θαυμάζω και σέβομαι την προσπάθεια και την επένδυση, αλλά δεν μπορούσα να την απολαύσω. Πήραμε ένα καφέ και νερό και φύγαμε βιαστικά. Πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο, έριξα μια ματιά στην ταβέρνα με τα λαδερά και τα τηγανητά φαγητά. Ο μουσάτος ιδιοκτήτης της τον οποίον γνωρίζαμε για πολλά χρόνια δεν φαινόταν πουθενά. Ήταν εντελώς άδεια.

Η πόλη Σεφσαουέν είναι το μέρος για το απόλυτο honeymoon. Φουλ ρομαντική, «ινσταγκραμική» με υπέροχα ξενοδοχεία τεσσάρων ή και 5 αστέρων που όμως κοστίζουν πολύ πολύ φθηνά. Τα μπλε βαμμένα σπιτάκια είναι πραγματικά μια μικρή μπλε Σαντορίνη χωρίς θάλασσα και περπατώντας στα στενάκια της ακόμα και αν είσαι ορκισμένος εργένης θα δώσεις υπόσχεση να επιστρέψεις με το άλλο σου μισό.

Ο χαλβάς -από την αραβική λέξη halva που σημαίνει «γλυκό»- ήρθε στην χώρα από τους Μικρασιάτες, που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μετά τη μικρασιατική καταστροφή και δημιούργησαν πάνω από 50 βιοτεχνίες παραγωγής του, πολλές από τις οποίες διατηρούνται ως τις μέρες μας. Αυτός ο χαλβάς, ο λεγόμενος του «μπακάλη», (σε αντίθεση με τον συμιγδαλένιο) φτιάχνεται από ταχίνι (60%) και ένα μείγμα καραμέλας, που γίνεται από ζάχαρη, γλυκόζη και τσουένι (ρίζα κέθρου ή χαλβαδόριζα, που δίνει τη μαστιχωτή υφή) και είναι σύγχρονος και επίκαιρος όσο ποτέ, καθώς διεκδικεί τον τίτλο του πιo υγιεινού γλυκού, καθότι η πρώτη του ύλη, το σουσάμι, είναι μιa βόμβα βιταμινών και αντιοξειδωτικών.

Οι σημερινοί ιδιοκτήτες του καφενέ Νίκος Ευθυμίου και Νικολέτα Λιάντζουρα - το παρέλαβαν το 2008 από τους παλιούς δημιουργούς του Άννα και Ντία που τόχαν πρωτοστήσει από το 1999 - διατηρούν έναν πολύ όμορφο και προσεγμένο χώρο, ένα ζεστό και φιλόξενο στέκι που το τιμούν τόσο οι ντόπιοι, οι μόνιμοι παραθεριστές (κυρίως στέκι καλλιτεχνών και καλλιτεχνιζόντων )-, όσο και οι επισκέπτες της ημέρας.

Το όνομά του το πήρε από τη σπέντζα, που στο πηλιορείτικο ιδίωμα σημαίνει καυτερή πιπεριά, ενώ σ' άλλες περιοχές της Ελλάδας χρησιμοποιείται η λέξη σπέτσιαι, προερχόμενη από το ιταλικό spezie (μπαχαρικά). Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, από το κοντινό νησί της Σκιάθου, στο διήγημα «Ρόδινα ακρογιάλια» αναφέρει τις πιπεριές ως σπέντζες.

Στην βόρεια πλευρά κάτω από το παλιό ρολόι σε μια πυργοειδή κατασκευή, που κάποτε ήταν πολύ ψηλότερη, δυό καφενεία. Το ένα δεν είχε ανοίξει ακόμα και το άλλο του Ζήση με πλήρη εξοπλισμό καφενείου, ψυγεία, ψησταριά αλλά και μια μεγάλη γκάμα ροφημάτων από βότανα του βουνού και μια ποικιλία από μπουκαλάκια ούζου.