Neopaganizam

Iz Wikipedije, slobodne enciklopedije
Chram Mazowiecki – RKP, 2007

Neopaganizam predstavlja moderne rekonstrukcije prehrišćanskih religija i spiritualnih pravaca. Primjeri su vika, asatru i neodruidizam.

Neopaganizam paganizam je religijski pogled na svet koji poklanja poštovanje prirodi, prepoznajući njen živi, „oduhovljeni“ karakter. Paganizam akcentuje duhovni odjek pojedinih mesta, kao i duhovni značaj zemlje.[1]

Paganizam obuhvata veliki broj različitih pokreta i razuđenih verovanja. Današnji neopaganski pokreti uglavnom baziraju svoja vjerovanja na saživljenju sa Prirodom i Božanstvom koje jeste totalnost svega što jeste. Međutim, to nije slučaj sa svim oblicima paganskih vjerovanja - prošlih i sadašnjih. Neki vjeruju u brojna božanstva, dok drugi smatraju da jedinstveni podsvjesni duh u svemu živom jeste univerzalno božanstvo.

Sadržaj/Садржај

Naziv[uredi - уреди | uredi izvor]

Reč ,,paganski" dolazi od latinske reči pagus, što znači ,,selo" – mesto izvan grada, suprotan termin od ,,grad". Otuda i pridev ,,paganski" ili ,,onaj koji pripada selu", ,,stanovnik sela".

Termin neopaganizam je nastao dodavanjem prefiksa neo- (koji znači novo) na koren paganizam kojim se nazivaju sve preabrahamske religije i verovanja.

Paganisti odbacuju termin neo-paganizam, jer njihova verovanja nisu nova, već samo predstavljaju preporod drevne religije.[2]

Povest[uredi - уреди | uredi izvor]

1981. godine osnovana je Paganska federacija (na temeljima ranijeg Paganskog fronta, osnovanog 1970. godine) kako bi „paganizam postao dostupan onim ljudima koji istinski tragaju za duhovnim putem zasnovanim na prirodi“.[3]

Izvori[uredi - уреди | uredi izvor]

  1. Kembridžova ilustrovana istorija religije (str. 306), Stylos, Novi Sad, 2006.
  2. Kembridžova ilustrovana istorija religije (str. 306), Stylos, Novi Sad, 2006.
  3. Kembridžova ilustrovana istorija religije (str. 306), Stylos, Novi Sad, 2006.

Vidi još[uredi - уреди | uredi izvor]