DEMETER
|
||
Indeks COSPAR | 2004-025C | |
Indeks NORAD | 28368 | |
Zaangażowani | CNES | |
Model satelity | Myriade | |
Rakieta nośna | Dniepr | |
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan | |
Orbita (docelowa, początkowa) | ||
Perygeum | 697[1] km | |
Apogeum | 722[1] km | |
Okres obiegu | 99[1] min | |
Nachylenie | 98,3[1]° | |
Mimośród | 0,00176[1] | |
Czas trwania | ||
Początek misji | 29 czerwca 2004 (07:45 UTC) | |
Koniec misji | 9 grudnia 2010 | |
Wymiary | ||
Kształt | prostopadłościan | |
Wymiary | 0,6 × 0,6 × 0,85 m | |
Masa całkowita | 132,5 kg | |
Masa ładunku użytecznego | 50 kg |
DEMETER (ang. Detection of Electro-Magnetic Emissions Transmitted from Earthquake Regions) – francuski mały satelita naukowo-badawczy. Jego zadaniem było badanie zakłóceń w jonosferze spowodowanych głównie przez zjawiska naturalne (trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów), ale także przez działalność człowieka – linie wysokiego napięcia, transmisje radiowe na falach bardzo długich i średnich. Głównym organizatorem misji była francuska agencja kosmiczna CNES.
Przebieg misji[edytuj]
Satelita został wyniesiony na orbitę rakietą Dniepr z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie 29 czerwca 2004. Oprócz niego zostało wtedy wyniesionych kilka miniaturowych satelitów. Misję zaplanowano na dwa lata, została ona jednak przedłużona. W grudniu 2005 obniżono orbitę satelity do 660 km. Misja naukowa zakończyła się 9 grudnia 2010. DEMETER do tej pory pozostaje na orbicie okołoziemskiej.
Budowa i wyposażenie[edytuj]
Satelitę zbudowała firma EADS Astrium przy współudziale CNES. Był to pierwszy egzemplarz serii Myriade. Ma kształt prostopadłościanu o wymiarach 0,6 × 0,6 × 0,85 m. Jest stabilizowany trójosiowo. W skład systemu stabilizacji i kontroli wysokości wchodzą: szukacz gwiazd, trzy sensory Słońca, magnetometr, żyroskopy i koła reakcyjne. DEMETER został wyposażony w jeden dwuczęściowy rozkładany panel baterii słonecznych będący w stanie wygenerować ok. 200 W mocy. Akumulator litowo-jonowy ma pojemność 14 Ah. Masa startowa satelity wynosiła 132,5 kg, zaś na orbicie 129 kg. Napęd stanowią 4 silniczki o ciągu 1 N każdy, paliwem zaś jest hydrazyna.
Statek został wyposażony w autonomiczny system kontroli orbity (AOC), w skład którego wchodził odbiornik GPS. Zbieraniem i przetwarzaniem danych zajmował się transputer T805 pracujący z częstotliwością 20 MHz, pamięć masowa (oparta na układach EEPROM) miała pojemność 8 Gbit.
Ładunek naukowy[edytuj]
- IMSC (Instrument Magnetometre Search Coil) – trójosiowy zestaw trzech sensorów magnetycznych
- ICE (Instrument Champ Electrique) – system czterech sensorów elektrycznych
- IAP (Instrument Analyseur de Plasma) – analizator plazmy
- ISL (Instrument Sonde de Langmuir) – sonda Langmuira
- IDP (Instrument Detecteur de Plasma) – detektor cząstek