Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατορθώσει να καταργήσει όλες τις ταυτότητες. Η πεμπτουσία της ταυτότητας του είναι η μη ταυτότητα. Από «την κατάληψη του κράτους» από τα άλλοτε παιδιά των κινημάτων μέχρι τον αγώνα κατά της «κατάληψης των τηλεοπτικών συχνοτήτων» (όπως διακήρυξε εκ νέου ο κ. Τσίπρας), η κυβέρνηση βρίσκεται πέρα από τον λαϊκισμό, πέρα από την αριστερά και την δεξιά, πέρα από την πραγματικότητα. Αν όλα αυτά συνέβαιναν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν στο οποίο η χώρα δεν βίωνε την οικονομική και κοινωνική απόγνωση, ίσως να γελούσαμε. Πρέπει, όμως, να τα αντιμετωπίσουμε ως είναι: επικίνδυνα.
Είναι ασυνήθιστο από την πλευρά μας να σχολιάζουμε τις Αμερικανικές εκλογές, ειδικά την τελευταία στιγμή. Το διακύβευμα όμως των αμερικανικών εκλογών αυτή τη στιγμή μας επηρεάζει όλους. Οι προεδρικές εκλογές στην πιο ισχυρή δημοκρατία του κόσμου κατέληξαν να είναι χαρακτηρισμοί, παραπληροφόρηση και μίσος σε βαθμό που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί από τις ΗΠΑ. Με αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, πολλά αμερικανικά συγκροτήματα ΜΜΕ περιόρισαν τις εκλογές σε κύματα σκανδάλων, αληθινά και φανταστικά. Αυτά με τη σειρά τους αναπαρήχθησαν και έδωσαν τροφή σε ιστορίες που αποκλειστικό σκοπό είχαν να προκαλέσουν υποψίες και φόβο, ακόμη και με το να διαδίδουν φήμες για εγκληματικές κατηγορίες που δεν έχουν κάποιο πραγματικό έρεισμα.
Άραγε τι στο διάβολο πάει στραβά στην Αμερική; Η Αμερική είναι σε πόλεμο αλλά αυτή τη φορά με τον εαυτό της. Σύμφωνα με το Ερευνητικό Κέντρο Pew η χώρα δεν υπήρξε ποτέ τόσο διχασμένη από την εποχή του Αμερικανικού Εμφυλίου. Ο εκτεταμένος φατριασμός και οι βαθιές ιδεολογικές διαιρέσεις μεταξύ των πολιτικών ελίτ και των αξιωματούχων έχουν εμποδίσει την πρόοδο σε αυτή τη χώρα και οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί δεν φαίνονται να βρίσκουν πλέον κοινό έδαφος. Οι δημογραφικές μεταβολές, η παγκοσμιοποίηση, οι πολιτικές αναταραχές σε όλο τον κόσμο, η απειλή της τρομοκρατίας και χρόνια ύφεσης με ασθενέστερη και πιο αργή ανάκαμψη από τις προσδοκίες έχουν προκαλέσει ένα βαθύ αίσθημα ανασφάλειας και φόβου στο μέσο Αμερικανό.
Ας είμαστε ρεαλιστές, ακόμα κι αν αυτός ο όρος δυστυχώς δεν έχει βρει ποτέ σημείο εφαρμογής στην ιδεαλιστική πολιτική κουλτούρα του τόπου. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μπει σε έναν εξοπλιστικό ανταγωνισμό με την Τουρκία, πολύ απλά γιατί δεν έχει τα μέσα. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο προφανώς βιώνει σύνδρομο μεγαλείου! Οπότε θα πρέπει να ανακαλύψουμε νέα «έξυπνα» μέσα διαμόρφωσης ενός στρατηγικού δόγματος που θα είναι ευέλικτο, θα βασίζεται σε επιχειρήσεις οικονομίας κλίμακας και θα έχει δεδηλωμένη ικανότητα ανταπόδοσης πλήγματος.
Επιπρόσθετα, υπό τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες και με τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό να βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή, το ερώτημα που πρέπει άμεσα να θέσουμε είναι το εάν η τουρκική οικονομία μπορεί να υποστεί το βάρος: α) των αποζημιώσεων προς τους Ελληνοκυπρίους που απαιτούνται για το κλείσιμο της περιουσιακής πτυχής του προβλήματος β) το κόστος της επανεγκατάστασης κάποιων Τουρκοκυπρίων και κυρίως των εποίκων που θα πρέπει να μετακινηθούν αλλού με την επιστροφή των νόμιμων ιδιοκτητών στα σπίτια στα οποία αυτοί κατοικούν σήμερα και γ) το κόστος της διαγραφής των συσσωρευμένων χρεών του ψευδοκράτους προς αυτή. Κι αν όχι η Τουρκία, τότε ποιος;
Τα δεδομένα αυτά εξηγούν σε πολύ σημαντικό βαθμό την εθνικιστική έξαρση και την επιθετική στάση που έχει αρχίσει να τηρεί ο Τούρκος Πρόεδρος απέναντι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε σημαντικές γεωπολιτικές δυνάμεις, όπως η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση. To αν αυτή η αλλαγή στάσης θα μετατραπεί από ρητορικά πυροτεχνήματα σε αλλαγή πολιτικής στάσης με απρόβλεπτες συνέπειες όσο η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώνεται, θα το δείξει το άμεσο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι οι ιθύνοντες της εξωτερικής πολιτικής στην πατρίδα μας πρέπει να είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για να αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική τους και να αναζητήσουν τις συμμαχίες εκείνες που θα διαφυλάττουν τα συμφέροντα της Ελλάδος με μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Στις απαρχές της οργάνωσης του σύγχρονου νεοελληνικού κράτους ο κυβερνητικός μηχανισμός απαρτιζόταν μόλις από 7 «Γραμματείες»-Υπουργεία. Ο αριθμός τους από το 1833 έως το 1910 παρέμεινε αμετάβλητος, περιορίζοντας τοιουτοτρόπως την κρατική παρέμβαση σε στοιχειώδεις -και μόνο- τομείς πολιτικής (διοίκηση, διπλωματία, εθνική άμυνα, οικονομία). Εντούτοις, από τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα ο ρόλος του κράτους άρχισε να μεταβάλλεται διεθνώς λόγω των συγκυριών, με κορυφαία εξ' αυτών τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παρατηρώντας τις φωτογραφίες του από την εφηβική ηλικία και μετά βλέπουμε ότι ο Λευκάδιος Χερν εμφανίζεται πάντα με το δεξί προφίλ και αυτό γιατί το αριστερό του μάτι ήταν τελείως κατεστραμμένο, ύστερα από ένα ατύχημα στα δεκαέξι του χρόνια. Αυτή η δυσμορφία που τον έκανε διαφορετικό του δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα απ' όσα ήδη είχε. Εκτός από τις φοβίες και τα φαντάσματα -κατάλοιπα της συντηρητικής και απάνθρωπης ανατροφής- είχε πρόβλημα και στην εμφάνιση και στην όραση. Το ανοιχτό μυαλό του, που «γνωρίζει ρίζες αλλά όχι σύνορα», δεν περιορίστηκε σε μία συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα. Ωστόσο από τα δύο βαπτιστικά του εγκατέλειψε το ιρλανδικό όνομα Πατρίκιος, σημάδι ότι ο πικρός ιρλανδικός κύκλος έχει κλείσει.
Η κόρη μου κι εγώ την επισκεφθήκαμε την παραλία αυτό το καλοκαίρι και είχε κι αυτή υποκύψει στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη. Όμορφα εξοπλισμένη, παρείχε τώρα σούσι, εκλεκτά γεύματα, καφέδες και κοκτέιλ που σερβίρονται σε σύγχρονες ξαπλώστρες και βολικά μαξιλάρια κι ένα μίνι mall για τα ψώνια. Ήταν εκπληκτική και θύμιζε το Μαλιμπού, θαυμάζω και σέβομαι την προσπάθεια και την επένδυση, αλλά δεν μπορούσα να την απολαύσω. Πήραμε ένα καφέ και νερό και φύγαμε βιαστικά.
Πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο, έριξα μια ματιά στην ταβέρνα με τα λαδερά και τα τηγανητά φαγητά. Ο μουσάτος ιδιοκτήτης της τον οποίον γνωρίζαμε για πολλά χρόνια δεν φαινόταν πουθενά. Ήταν εντελώς άδεια.
Θα διαδηλώσω γιατί ξέρω πως η ανθρωπότητα μπορεί να είναι πολύ καλύτερη απ' ό,τι είναι σήμερα. Θα διαδηλώσω για να έχουν οι άνθρωποι μια καλύτερη ποιότητα ζωής και πέρα από τη «ζωή» που έχουν στη δουλειά τους. Για να σώσω τα παιδιά μου από τα υπέρογκα χρέη που απαιτούνται για να μπορέσουν να σπουδάσουν. Για τους δεκάδες χιλιάδες ασθενείς και ανάπηρους που έχουν πεθάνει στο όνομα της λιτότητας. Για όλους εκείνους που σήμερα ζουν υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας και είναι άστεγοι. Για όλους εκείνους που καταστρέψαμε και εκτοπίσαμε εξαιτίας ανούσιων αλλά κερδοφόρων πολέμων. Για τον υπέροχο πλανήτη μας που βιάζεται για τους πόρους του και αποστραγγίζεται μπροστά στα μάτια μας.
Η μπάλα δεν πρέπει να είναι εκεί μόνο για να ψυχαγωγεί. Η δημοσιότητα αυτού του αθλήματος και η δύναμη που ασκεί στις ψυχές μας μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για καλό! Και αυτό προσπαθεί το European Football Club Association! Να εγείρει το ενδιαφέρον του κόσμου αλλά και των ίδιων των αθλητικών σωματείων για τον εθελοντισμό και την προσφορά. Να συγκεράσει το πάθος για τον αθλητισμό με το πάθος για μια πιο δίκαιη και εύρωστη κοινωνία.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι πολλά επαγγέλματα δεν πρόκειται να αντικατασταθούν από προιόντα της τεχνολογίας όπως είναι τα ρομπότ. Ενώ είναι λογικό το να υποστηρίζει κανείς τη διατήρηση των επαγγελμάτων που εξακολουθούν να εκτελούνται από τον άνθρωπο, ο ισχυρισμός αυτός συνήθως βασίζεται σε δύο παραδοχές: ότι οι υπολογιστές δεν είναι σε θέση να ασκήσουν κριτική χρησιμοποιώντας τη λογική ή να είναι δημιουργικοί ή να δείχνουν ανθρώπινη κατανόηση, και ότι αυτές οι ικανότητες είναι απαραίτητες για την παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών.
Σταμάτα να γκρινιάζεις, να διαμαρτύρεσαι και να στεναχωριέσαι για τον εαυτό σου! Οι κακοτοπιές της ζωής συνέβησαν για κάποιο σκοπό, ίσως για να αλλάξουν την πορεία σου σε μια κατεύθυνση που προορίζεται ειδικά για εσένα. Μπορεί να μην σου είναι εύκολο να το δεις αυτό και να το κατανοήσεις την ίδια στιγμή που σου συμβαίνει. Παρ' όλα αυτά, ανακαλώντας τις παλίες αρνητικές κακοτοπιές, τελικά παρατηρείς ότι σε έχουν οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέρος, σε ένα καλύτερο άτομο, σε μια καλύτερη κατάσταση,
Όταν η ανάγκη κάποιου να είναι αρεστός σε όλους αποκτά κεντρική θέση, αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή του. Ζει αγχωμένος προσπαθώντας να ευχαριστήσει πάντα τους άλλους, χωρίς να αρνείται απαιτήσεις τους που ίσως να μην ήθελε να ικανοποιήσει ή να μη μπορεί. Οι ανάγκες των άλλων μπαίνουν σε προτεραιότητα, με αποτέλεσμα να παραμελεί δικές του προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες. Μπορεί να κάνει υπερπροσπάθεια στην δουλειά, στις φιλικές, κοινωνικές και προσωπικές σχέσεις για να αποτρέψει την κριτική και την απόρριψη και να εξασφαλίσει την αποδοχή. Πολλές φορές αυτή η συμπεριφορά μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα οι άλλοι να τον εκμεταλλεύονται.
Αρκετά χρόνια αργότερα 35 φεύγα πια, κι ενώ μεγάλωνα κι εγώ παιδιά, συνειδητοποίησα πως δεν μου είχαν φτάσει αυτά που έμαθα στο πανεπιστήμιο τόσα χρόνια πριν. Κατάλαβα πως τελικά ποτέ δε σταματάς, ή δεν θα 'πρεπε να σταματάς, να θέλεις καινούρια γνώση. Ίσως αυτό να αισθάνονταν και οι τότε συμφοιτητές μου γονείς, όταν παιδεύονταν να προλάβουν τα μαθήματα, τις εργασίες, το διάβασμα και τις εξετάσεις, μαζί με τόσες άλλες υποχρεώσεις που είχαν.
Ξεκίνησα να κλείνω το κείμενο κάνοντας προβολή στην ελληνική πραγματικότητα, αλλά απογοητεύτηκα. Δε θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά μετά την είσοδο μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που το εγχώριο πολιτικό σύστημα πήγε κόντρα ή νίκησε το λαϊκισμό. Οπότε ας μείνει το ερώτημα, καθαρό: Ο Κοινοβουλευτικός που έχει ψηφιστεί για να εκπροσωπεί στο Κοινοβούλιο τα συμφέροντα ενός λαού, «μπορεί» να νομοθετήσει στη Βουλή αντίθετα από τη βούληση της πλειοψηφίας του ίδιου λαού, όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από ένα δημοψήφισμα; Το συμπέρασμα δικό σας.
Θα ξεβολευτούμε λίγο, αλλά μερικοί νόμοι θα πρέπει να αλλάξουν, όπως για παράδειγμα η ομοφυλοφιλία, που σ' ένα κοσμικό κράτος μπορεί να μην αποτελεί πρόβλημα, στο χριστιανικό μας κράτος σύμφωνα (και) με τον Αμβρόσιο, είναι θανάσιμο αμάρτημα και θα πρέπει ν' απαγορευτεί. Κι επειδή όπως είπε κι ο Αρχιεπίσκοπος, «O Μητροπολίτης Αιγιαλείας Αμβρόσιος, δεν κάνει λάθος, το πρόβλημα είναι ο τρόπος που τα λέει», η διατύπωση στο νόμο, θα πρέπει να γίνει με κομψό και ευγενικό τρόπο. Επίσης, εκτός από τα σχολεία και τα δικαστήρια να μπουν εικονίτσες και σταυροί και σε άλλα δημόσια κτήρια όπως στις εφορίες, στις πολεοδομίες, στα ΚΕΠ.
Νεράντζια, πορτοκάλια και λεμόνια είναι η πρώτη ύλη για τις μεταποιητικές διαδικασίες των ΦρουτοΕΕΕΕΚπλήξεων. Μέσα στο άρτια εξοπλισμένο εργαστήριο Μαγειρικής του σχολείου και με την υποστήριξη των χορηγών και των υποστηρικτών μας παράγουμε λικέρ, χυμούς, μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού. Η επιχείρηση μας διαθέτει Πρόεδρο, Διοικητικό Συμβούλιο και Τμήματα Συγκομιδής, Παραγωγής, και Συσκευασίας, Δημοσίων Σχέσεων, Πωλήσεων-Διαφήμισης και Οικονομικών. Μέσα από τις δράσεις μας καταφέραμε να ευαισθητοποιήσουμε την τοπική και την ευρύτερη κοινωνία καθώς συνεργαζόμαστε με γονείς, κατοίκους της περιοχής, μαθητές από γειτονικά σχολεία αλλά και με τον Δήμο Αγίου Δημητρίου.
Έγινε πλέον αντιληπτό από όλους ότι μόνον ο Πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στην επαπειλούμενη καταστροφή του Πλανήτη. Άλλωστε οι εκπαιδευτικές, τουριστικές, αναπτυξιακές προεκτάσεις μιας πολιτιστικής «Άνοιξης» αποτελούν το λίπασμα για την απασχόληση, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία. Στον αντίποδα, πίσω από τους νέους που «κόβουν κεφάλια» μπροστά στα κατεστραμμένα μνημεία της Συρίας, κρύβονται οι πιο σκοτεινοί και τελικά κοντόφθαλμοι σχεδιαστές του Κακού.