Ο Αξιότιμος Γιατρός Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας δήλωσε πριν λίγες μέρες ότι «Έχουμε πόλεμο και η Aριστερά ξέρει να πολεμάει». Είναι Κρητικός. Δεν ξέρω τι πόλεμο έκανε η Αριστερά στην Κρήτη. Ξέρω όμως τι πόλεμο έκανε στην Κεφαλονιά. Εκεί στην κατοχή το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ της Αριστεράς σκότωσε κάπου εξακόσιους. Άρα, πρέπει να συμπεράνουμε ότι η Αριστερά γενικά ξέρει και παραξέρει από πόλεμο. Σίγουρα, όπως στην Κεφαλονιά. Με μπροστάρηδες τους Καπετάνιους, τον Τρικυμία, τον Τρομάρα, τον Δία, τον Βάκχο, τον Θεό, τον Διομήδη, και τον θρυλικό νεανία Αστραπόγιαννο. Ο τελευταίος μάλιστα ήταν, σύμφωνα με την διακήρυξη του ΚΚΕ για τα 70χρονα του ΔΣΕ, «στρατιωτικός ηγέτης» εφάμιλλος του Φλωράκη και του Κολιγιάννη.
Πόσο πειστικός είναι ο λόγος που ονειρεύεται επερχόμενες εισροές σε διαρκώς συρρικνούμενη οικονομία, παρασιωπώντας τα λουκέτα επιχειρήσεων σε βασικά είδη, όπως τρόφιμα, που πολλαπλασιάζονται; Και κατά πόσο η επίσημη διγλωσσία δεν προσλαμβάνεται από την κοινή γνώμη ως εμπαιγμός προκείμενου να συγκαλύπτεται το έλλειμμα δικής της προοπτικής; Εάν η κυβέρνησή αδυνατεί να παρουσιάσει δικό της παράλληλο πρόγραμμα και σχέδιο που να αντισταθμίζει τις αρνητικές επιπτώσεις στην πολιτική που επιβάλλουν δανειστές και εταίροι, σε κάθε περίπτωση η κοινή γνώμη θα εκτιμούσε περισσότερο την ειλικρίνεια για τη σημερινή δυστυχία της από τις φανταστικές αφηγήσεις στις οποίες δεν πιστεύουν ούτε οι διακινητές τους.
Ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας και ο πολιτικός συνεταίρος του κ. Πάνος Καμμένος θα πρέπει να αντιληφθούν ότι ακόμα και μέσα από το θάλαμο της «εντατικής» που τους έχουν βάλει οι «δανειστές» έως τις γερμανικές εκλογές έχουν περιθώρια να διαχειριστούν τη συνεχιζόμενη ύφεση με λιγότερα ψέματα και ίσως μια απαιτούμενη ρανίδα σοβαρότητος. Η επανεκκίνηση της οικονομίας δε γίνεται με αναγνώσματα για το πώς θα τυπώνονταν δραχμές στη Ρωσία, γιατί θα κάναμε εξαγωγές στη Βενεζουέλα ή πότε θα έρθουν επενδυτές από τη Συρία. Απαιτείται σοβαρότητα, σχεδιασμός συγκεκριμένων στόχων και έργο.
Με αυτά τα δεδομένα, η «σκληρή γραμμή» στο εδαφικό και στο θέμα των εγγυήσεων φαίνεται να είναι ο μόνος τρόπος, ώστε να μην χρεωθεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά την ενδεχόμενη αποτυχία των διαπραγματεύσεων, η οποία είναι δυνατόν να προέλθει κατά την φάση της κατάρτισης της αναλυτικής συμφωνίας ή ακόμα και μετά από δημοψήφισμα (αφού είναι αρκετά πιθανό, η Τουρκία, έχοντας αποσπάσει ουσιαστικές παραχωρήσεις στα σημεία που την ενδιαφέρουν, να αποδεχθεί την Ελληνοκυπριακή «σκληρή» άποψη στο εδαφικό και το θέμα των εγγυήσεων, προκειμένου να «κλείσει η συμφωνία»).
Παρά τις ευρύτερες αρνητικές εξελίξεις, υπάρχει αύξηση στον ρυθμό ανάπτυξης στην περιοχή. Ιδιαίτερα αισθητό είναι στη Σερβία (2015: 0,7% και 2016: 2,5%) και στην Αλβανία (2015: 2,8% και 2016: 3,2%). Κινητήριος δύναμη της ανάπτυξης είναι οι επενδύσεις, ιδίως σε Αλβανία, Σερβία και Μαυροβούνιο. Επίσης, μετά από αρκετά χρόνια μέτριων αποδόσεων, η εγχώρια κατανάλωση αυξήθηκε, εξέλιξη που μπορεί να αποδοθεί σε βελτιώσεις στην αγορά εργασίας και στους υψηλότερους μισθούς.
Το οκτάμηνο Ιανουάριος-Αύγουστος είχαμε σημαντική μείωση του τουριστικού συναλλάγματος της τάξης του 6%-7%. Δεν μπορέσαμε να αξιοποιήσουμε την τουριστική κρίση στην Τουρκία και άλλες χώρες, εφόσον οι τουρίστες με τα περισσότερα οικονομικά μέσα προτίμησαν ανταγωνιστικούς προορισμούς όπως είναι η Κύπρος και η Ισπανία, οι οποίες κατέγραψαν μεγάλη αύξηση των τουριστικών εσόδων τους. Στην Ελλάδα είχαμε ρεκόρ στις τουριστικές αφίξεις με ταυτόχρονη πτώση της κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης, εξέλιξη που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό τουριστικό προϊόν βρίσκεται σε διαδικασία υποβάθμισης.
Κανείς, πάντως, δεν στάθηκε δυνατό να ξεφύγει από την άβυσσο της ματιάς και το παγωμένο πρόσωπο της Νάντιας Μουράντ. Ένα πρόσωπο που κατάφερνε να μη συσπάται ούτε από τον βαθύ λυγμό της, ούτε από τα δάκρυα που έτρεχαν ποταμοί στο πρόσωπό της. Η Νάντια μίλησε για το μίσος που ξαφνικά είδε να κατακλύζει την έως πρότινος ήσυχη ζωή τους στο Β. Ιράκ, το όνειρό της να τελειώσει τις σπουδές της και να γίνει η ίδια δασκάλα, να διδάξει Ιστορία, το αγαπημένο της μάθημα. «Όλα μου γύρω καταστράφηκαν», είπε. Έχασε πατέρα, έξι αδέλφια, όλα τους εκτελέστηκαν, όπως και η μάνα της, ηλικιωμένη καθώς ήταν και γι' αυτό μη αρεστή στους δεσμώτες της. Η ίδια είπε το δικό της ΟΧΙ: αρνήθηκε τον προσηλυτισμό της και βασανίσθηκε οικτρά.
Μια πιθανή εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ θα επιφέρει πραγματικούς τριγμούς στις διμερείς σχέσεις, καθώς ο υποψήφιος για την προεδρία έχει πολλάκις εκφράσει την αμφισβήτηση της συνθήκης NAFTA (Βορειοαμερικάνικη Συνθήκη Ελεύθερου Εμπορίου), η οποία περιλαμβάνει την ελεύθερη διακίνηση αγαθών ανάμεσα στον Καναδά, τις ΗΠΑ και το Μεξικό με ορισμένη προνομιακή μεταχείριση και στις εργασιακές βίζες ανάμεσα στους πολίτες των εν λόγω κρατών. Ο Ντόναλντ Τραμπ, που είναι ηχηρός συνήγορος του περίφημου «προστατευτισμού» (της προστασίας δηλαδή του εσωτερικού κρατικού εμπορίου) έχει εκφράσει επανειλημμένως τη θέση του πως η NAFTA είναι μια «συμφορά».
Η εταιρεία μας έθεσε ως αποστολή και σκοπό της τη συμβολή στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της περιοχής, στην αύξηση του ενδιαφέροντος για τον τόπο, στην προώθηση και ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού (πολιτιστικού τουρισμού), με τελικό σκοπό την ενίσχυση της τοπικής απασχόλησης, της τοπικής οικονομίας. Η «Πινακοθήκη Λυκείου Πεντάπολης» φιλοξενεί σήμερα, σε μόνιμη έκθεση, 46 έργα του ζωγράφου Βασίλη Τερζή. Έχει ήδη δεχθεί προτάσεις για να εκθέσει (σε περιοδική έκθεση) έργα και άλλων Σερραίων ζωγράφων.
Όταν ήμουν νεότερος, κάποιες φορές πάλευα σκληρά να διαχειριστώ αυτό που συνέβαινε στο κεφάλι μου. Στιγμές οργής ή αγανάκτησης «έβγαιναν» στη συμπεριφορά μου και σπανίως με βοηθούσε να κερδίσω. Όταν όμως έκλαψα στο κέντρο του γηπέδου στο Wimbledon, μετά την ήττα μου από τον Roger Federer, κάποιοι άνθρωποι με είδαν διαφορετικά. Το κοινό δε γέλασε ούτε με απαξίωσε, αλλά το αντίθετο. Ένιωσα να με σέβονται περισσότερο. Με σεβάστηκαν επειδή άφησα να φανεί η πίεση από τα συναισθήματα που είχα και «έριξα τη μάσκα μου».
Στο χώρο του ελληνικού Digital Marketing, τα τελευταία 2 χρόνια, οι εταιρίες ή agency αναζητούν εξειδικευμένο προσωπικό, με προσόντα που περιγράφουν ένα υβρίδιο Batman-Superman-Spiderman-Harry Potter πασπαλισμένο με λίγη αστερόσκονη Steve Jobs και Mark Zuckerberg. Με δυο λόγια, ζητάνε να προσλάβουν έναν Unicorn. Τον ύστατο αστικό μύθο, του νέου/ας υπαλλήλου με τουλάχιστον 2 Master, πλούσιο βιογραφικό και μαγικές digital ικανότητες, ηλικίας 25 ετών. Και επειδή η «μόδα» επιβάλλει την κοινοποίηση σε όλα τα social media, συναντάμε όλο και πιο συχνά post με αναγγελίες θέσεων εργασίας, που με την πρώτη ματιά γεννούν μια εντύπωση αισιοδοξίας. Δίνουν μια αίσθηση, πως επιτέλους κάτι κινείται με τον δείκτη ανάπτυξης προς θετικά πρόσημα. Είναι όμως έτσι;
Πριν λίγες μέρες συνάντησα παλιό συνεργάτη όπου είχε απολυθεί από την εταιρεία που δουλεύαμε μαζί. Δέκα χρόνια πριν, ήταν αυτό που λέμε «σίφουνας». Πολύ δυνατός στην «επιθετική» πώληση αλλά και επιθετικός στην συμπεριφορά του. Του ήταν αδύνατον να συν-εργαστεί με τους υπόλοιπους, ξέροντας την δική του αναμφισβήτητη υπεροχή. Το λεξιλόγιο του είχε εκφράσεις επίσης επιθετικές, σεξιστικές, ρατσιστικές. Οι πωλήσεις του στα ύψη. Μόνο που στις σοβαρές εταιρείες, η συμπεριφορά είναι πιο σημαντική από τους αριθμούς.
Σ' αυτό το ευρύτερο σκηνικό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλείται από το θεσμικό του ρόλο να κρίνει εάν η Δημοκρατία, στο όνομα της οποίας κυβερνά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι ή όχι σε κίνδυνο. Εάν οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών είναι σε κίνδυνο. Εάν η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί στον όλεθρο. Κι εάν ο τρόπος με τον οποίο κυβερνά η σημερινή κυβέρνηση είναι συμβατή με τις αρχές και τις αξίες της αστικής δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν είναι ρόλος, είναι πρόσωπο. Και επειδή έχει αμφισβητηθεί περισσότερο και από τον κ. Σαρτζετάκη έχει χρέος να αναμετρηθεί με το μέγεθος του αξιώματος και της ευθύνης που ανέλαβε. Και η ζυγαριά της Ιστορίας θα αποφανθεί για το αν εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιπής ή όχι.
Η οπτική με την οποία αντιμετωπίζει ο καθένας την καθημερινότητα του, διαφέρει. Όπως και το σκεπτικό. Σίγουρα η υπερβολική ανάλυση δεν κάνει καλό. Σημασία έχει η απλότητα. Για παράδειγμα, όταν ρωτάει κάτι ένα μικρό παιδί, του απαντάς όσο πιο απλά γίνεται. Ξεκάθαρα χωρίς υπεκφυγές... χωρίς φόβο... χωρίς δειλία. Με μια απλή εξήγηση. Γιατί τα μικρά παιδιά και όσοι νιώθουν παιδιά ζούνε σε ένα αγγελικά καλοσυνάτο, πλασμένο κόσμο, και ξέρουν να κατανοούν, χωρίς να παρεξηγούν. Ναι, ίσως στεναχωρηθεί το παιδί, εάν το αγαπημένο του παιχνίδι, χαλάσει, αλλά οφείλεις ως γονιός να του πεις την αλήθεια... ότι χάλασε και δεν διορθώνεται.
Ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ είχε εκλεγεί το 1932 με εντολή να βγάλει τη χώρα από τη Μεγάλη Ύφεση. Η πολιτική του, το New Deal, άλλαζε συθέμελα την αμερικανική οικονομία, εισήγαγε πρωτοποριακούς κοινωνικούς θεσμούς, ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στην εποχή της και απόλυτα δικαιωμένη έναντι της Ιστορίας. Το New Deal έβαλε τις βάσεις για τη νίκη στον πόλεμο και για την οικοδόμηση τριών δεκαετιών μεταπολεμικής ευημερίας. Σκόνταφτε, όμως, σ' ένα πρόβλημα. Το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ είχε κρίνει αντισυνταγματικούς δύο νόμους κλειδιά: τον νόμο για την βιομηχανική ανασυγκρότηση και τον νόμο για την κοινωνική ασφάλιση.
Πώς είναι δυνατόν, θα πουν, κάποιος αλλόθρησκος να κρατά στα χέρια του τη σημαία την ελληνική με τον σταυρό της Ορθοδοξίας; Και πάλι κρίνονται ως επικίνδυνα αδαείς και κόβονται στο μάθημα των θρησκευτικών. Ο Χριστιανισμός, το θρήσκευμα μας, αποτελεί ξεκάθαρα πυλώνα του ελληνικού έθνους. Το να τον θέτουμε όμως ως το βασικό εργαλείο διάκρισης του Έλληνα, είναι το τραγικότερο λάθος που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Είναι αδιανόητο να θεωρείς πως κάποιος που δεν είναι χριστιανός αυτομάτως δεν είναι και Έλληνας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατρακυλήσει εξαιτίας της ασυνέπειας λόγων και πράξεων. Πολλοί τον ψήφισαν πιστεύοντας στις υποσχέσεις του, ότι υπάρχει ένας δρόμος εξόδου από την κρίση που περνώντας μέσα από την μαγκιά και τον τσαμπουκά θα βγει στο ξέφωτο. «Ας τους δοκιμάσουμε λοιπόν...» είπε η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του «...κάτι διαφορετικό θα κάνουν». Κι όντως έκαναν κάτι διαφορετικό το οποίο όμως αποδείχτηκε ότι μας γύρισε πίσω. Όπως στο επιτραπέζιο «Φιδάκι» που παίζαμε μικροί. Ρίξαμε ζαριά και πέσαμε σε τετραγωνάκι με κεφάλι φιδιού που σε γυρίζει κάποια βήματα πίσω. Αυτό πάθαμε.
«Αφορμή της ιδέας αυτής» όπως μας ενημερώνει η υπεύθυνη καθηγήτρια του Ομίλου Επιχειρηματικότητας, κ. Βασιλική Καλκάνη, «αποτέλεσε η συνάντησή μας με δύο αθλητές των παραολυμπιακών αγώνων που επισκέφτηκαν την Ελληνογερμανική Αγωγή την ημέρα που ήταν αφιερωμένη σε άτομα με αναπηρία. Μαζί τους συζητήσαμε για την καθημερινότητα των αθλητών και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθώς και για την ανεπαρκή κοινωνική βοήθεια. Αυτή η συνάντηση μας άγγιξε και κάπως έτσι αρχίσαμε να δημιουργούμε από το μηδέν την ιστοσελίδα μας, μέσω της οποίας ουσιαστικά φέρνουμε σε επαφή τους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν άτομα με αναπηρία με τους αντίστοιχους οργανισμούς.
Πώς λοιπόν μπορεί να αντιδράσει ο οφειλέτης σε αυτή την περίπτωση; Υπάρχει άμυνα ή είναι αναγκασμένος να υποκύψει στον ωμό εκβιασμό του δημοσίου, υπό την απειλή της κατάσχεσης ή του πλειστηριασμού της περιουσίας του; Ο οφειλέτης μπορεί να αμυνθεί κατά της ατομικής ειδοποίησης και της επικείμενης αναγκαστικής εκτέλεσης, υπό την προϋπόθεση ότι θα δραστηριοποιηθεί άμεσα. Κατά της ατομικής ειδοποίησης ο νόμος προβλέπει ότι μπορεί να ασκηθεί το ένδικο μέσο της ανακοπής. Με την ανακοπή προσβάλλεται ο τίτλος της αναγκαστικής εκτέλεσης, δηλαδή η ατομική ειδοποίηση κι αν έχει ασκηθεί και ένσταση η οποία δεν έχει συζητηθεί, τότε μπορεί να προβληθούν και λόγοι επί της ουσίας της οφειλής.