Bowiegrafie

Ik ging op vakantie en nam mee…. de onlangs verschenen Bowie-biografie van Wendy Leigh. Op de achterflap las ik: ‘Centraal staan Bowies zware route naar de top, zijn creativiteit, zijn altijd gedurfde artistieke keuzes en zijn meedogenloze ambitie. Deze biografie biedt een unieke kijk in het leven van de man die een iconische superster werd.’

Kijk, daar heb je wat aan, zo in je ligstoel op het Griekse eiland Zakynthos. Want ik mag dan wel fan zijn, een biografie over Bowie had ik nog niet gelezen. ‘Bowie – De biografie’ is bovendien een mooie voorbereiding op de nieuwe verzamelaar ‘Nothing Has Changed’ (die op 14 november verschijnt) en de Bowie-expositie in het Groninger Museum (december 2015, het duurt nog wel even helaas).

Aanvankelijk leest de biografie lekker weg en schetst Leigh een intrigerend beeld van een ambitieuze David Bowie die opgroeit in een sjofele arbeiderswijk in Londen. Zodra de contouren van een carrière vaag zichtbaar worden aan de horizon (zo’n beetje ten tijde van Bowies novelty single ‘The Laughing Gnome’ uit 1967) blijkt waar het Leigh vooral om te doen is: het gedetailleerd in kaart brengen van alle seksuele escapes van Bowie. Leigh citeert graag en smakelijk zinnen als ‘Nog buitenaardser dan zijn gezicht is zijn geslacht, dat er uitzonderlijk groot en zelfs bijna onmenselijk uitziet.’

Vooral in de jaren zeventig dook Bowie met jan en alleman het bed in en dat wordt door Leigh in geuren in kleuren uit de doeken gedaan. Tot vervelens toe. Want op een gegevens moment geloof je het wel en snak je (ik in ieder geval wel) naar informatie over de muziek. Over de samenwerking met Brian Eno op ‘Low’ bijvoorbeeld of terugkerende elementen in zijn songteksten – ik noem maar wat. Niets van dit alles. Als het leven van Bowie vanaf eind jaren tachtig in wat rustiger vaarwater is beland, lijkt het wel alsof Wendy Leigh er geen zin meer in heeft: in amper 50 pagina’s wordt de periode van 1985 tot nu er doorheen gejaagd.

‘Iedereen kent David Bowie… maar niemand kent hem. Dit boek gaat op zoek naar de man achter de mythe’, ronkt Uitgeverij Brandt. Na het lezen van deze biografie heb ik nog altijd geen idee.

(En voor de Bowie-liefhebbers in de zaal: welke biografie is wél aan te raden?)