Michael Bundt

Tijd voor weer eens een lekker kosmisch krautrockalbum. Zo'n album dat je tijdens het luisteren meeneemt op een bezwerende trip naar de uiterste, rafelige randen van ons melkwegstelsel. Je bent niet aan boord van een hypermodern ruimteschip met de nieuwste snufjes, maar bent beland op een gammel verkenningsschip dat met soldeer en plakband aan elkaar wordt gehouden en rakelings langs planeetoppervlakken scheert, lava-erupties en kometengordels ternauwernood ontwijkend... Ehhh, mijn verbeelding slaat weer eens op hol, want zo extreem kosmisch is Michael Bundts 'Just Landed Cosmic Kid' nu ook weer niet.

Over Michael Bundt kon ik niet zo heel veel informatie vinden. Hij was midden jaren zeventig bassist bij Nine Days Wonder, maakte hij deel uit van de progressieve rockgroep Tritonus en bracht hij tussen 1977 en 1980 drie solo-albums uit met puur elektronische muziek. Tegenwoordig werkt Bundt voornamelijk als producer en is hij onder meer verantwoordelijk voor het succes van de zangeres Silke Hauck (het Duitse antwoord op Norah Jones, om het maar eens oneerbiedig te verwoorden). Maar goed, interessanter zijn natuurlijk zijn drie elektronische lp's: 'Just Landed Cosmic Kid' (1977), 'Electri City' (1980) en 'Neon' (1980).

Zijn debuut is een eigenaardige mengeling van analoge kosmische klanken, sequencer-experimenten en licht jazzy uitstapjes. 'Tropic of Night Frost' is bijvoorbeeld een pulserende track met een hoop rustgevende bliepjes en een declamerende vrouwenstem (let trouwens op de dikke vette synth die er na vier minuten in knalt), terwijl 'The Brain of Oskar Panizza' met een beetje goede wil valt te omschrijven als een embryonaal housenummer. Op opvolger 'Electri City' gaat het er een stuk vreemder aan toe, met allerhande geluidseffecten en rare geluidjes à la Jean-Jacques Perrey, die vooral op de zenuwen werken. 'Neon' heb ik niet weten op te sporen, dus als iemand de lp nog op zolder heeft liggen?

Luister naar een vinyl-rip van 'Just Landed Cosmic Kid' en 'Electri City' (respectievelijk 128 en 192 kbps, samen 94 MB). De geluidskwaliteit van 'Just Landed' laat af en toe wel wat te wensen over, vooral in de wat rustiger passages knettert het dat het een lieve lust is, maar dat heeft ook wel weer zijn charme. En daarbij: een gegeven paard enzo.

peter Dinsdag 22 Mei 2007 at 12:18 am | | krautrock

Geen reacties

(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam te voorkomen, vraag ik je vriendelijk om de volgende vraag te beantwoorden.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.