Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj

Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii o kulturze islamu:

20131105 mohammed-kazem-1.jpg

…gdzie studiują szyiccy seminarzyści?

kto w latach 1946–1961 był w Iranie najwyższym autorytetem religijnym?

…z jakich dziedzin sztuki korzysta w swojej twórczości artysta Mohammed Kazem (na zdjęciu)?

…dlaczego Ata’ollah Mohadżerani jako minister kultury Iranu w latach 1997–2000 stał się obiektem gwałtownych ataków irańskich konserwatystów?

…co Ruhollah Chomejni zarzucał irańskiej partii Odrodzenie?

…jakie wykształcenie zdobył obecny przewodniczący Islamskiego Zgromadzenia Konsultatywnego w Iranie Ali Laridżani?

Wydarzenia

Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym

Zmarli: Bhumibol AdulyadejDario FoAndrzej KopiczyńskiTeatao TeannakiMamadou DembeléAndrzej Wajda

Rocznice

16 października: imieniny obchodzą m.in.: Gaweł, Jadwiga i Małgorzata; Światowy Dzień Żywności
Okrągłe, pięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Hodgkin lymphoma (1) mixed cellulary type.jpg
Chłoniak Hodgkina – choroba nowotworowa układu chłonnego cechująca się obecnością olbrzymich nowotworowych komórek Reed-Sternberga o wielopłatowym jądrze i jednojądrzastych komórek Hodgkina, które indukują nienowotworową proliferację i naciek innych limfocytów, monocytów, histiocytów i makrofagów. Głównym objawem choroby jest niebolesne powiększenie węzłów chłonnych oraz objawy ogólne. Najczęściej są zajęte węzły szyjne, śródpiersiowe i pachowe. W celu rozpoznania chłoniaka Hodgkina konieczne jest badanie histopatologiczne całego węzła chłonnego lub innej nacieczonej tkanki pobranej metodami chirurgicznymi. Leczenie chłoniaka Hodgkina jest oparte o chemioterapię i radioterapię. Rokowanie w chłoniaku Hodgkina jest dobre i choroba cechuje się wysokim odsetkiem całkowitych wyleczeń. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Jensenobotrya lossowiana.jpg

Jensenobotrya lossowianagatunek rośliny z monotypowego rodzaju Jensenobotrya w obrębie rodziny pryszczyrnicowatych. Występuje endemicznie w południowej części Afryki – w południowej Namibii. Jest to sukulent o bardzo ograniczonym zasięgu, oryginalnym pokroju, czasem uprawiany z tego powodu jako roślina ozdobna. W stanie naturalnym rośnie na wybrzeżu, na trudno dostępnych urwiskach zbudowanych z kruchych skał. Rozrasta się wśród fragmentów piaskowca kwarcytowego, będącego główną formacją geologiczną obszaru, w szczelinach, na półkach skalnych oraz piaszczystych stokach. Występuje na wysokości od 15 do 200 m n.p.m. Gałęzie często pokryte porostami. Liście pozostają zwykle jędrne z powodu regularnej mgły. Roślina uważana za długowieczną. A.G.J. Herre, który nazwał roślinę w 1951 roku, szacował, że mogą one osiągnąć wiek co najmniej 200 lat. Czytaj więcej…