Odessa, Odessa .... Ballady odeskiej ulicy - gra i śpiewa Lech Dyblik cz. II
Odessa, Odessa
.... Ballady odeskiej ulicy - gra i śpiewa
Lech Dyblik cz. II
WiMBP w Łodzi, 11 grudnia 2009 r.
Lech Dyblik -- ur. w
1956 w Złocieńcu. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej z
1980 r. W latach 1981-87 aktor Teatru Narodowego.
Aktor teatru, filmu i teatru telewizji. Stworzył wyraziste drugoplanowe kreacje w filmach takich jak "Kroll", "
Ogniem i mieczem", "Człowiek wózków", "Wtorek" i "Zemsta". Wystąpił także w serialach - "Boża podszewka", "
Sukces", "
Wiedźmin". Na stałe mieszka w Łodzi. Lech Dyblik jest wykonawcą egzotycznego w Polsce gatunku rosyjskiego szansonu. W obiegowym mniemaniu są to tzw. „błatnyje piesni" = szemrane, knajackie piosenki, kojarzone z półświatkiem, środowiskiem patologii społecznych, marginesu i zbrodni. W istocie zakres gatunku jest o wiele szerszy, mieszczący się w pojęciu „ballady ulicznej" powstałej w
XIX w. w portowej Odessie. Przesłaniem tego gatunku nie jest epatowanie patologią, zachwycanie się zbrodnią, tylko kondycja istoty ludzkiej w sytuacji odrzucenia, krańcowości, egzystencji na ostrzu noża, a w tym wszystkim pragnienie akceptacji i miłości -- miłości mimo wszystko. (
S. K. Pomozow).
Podczas koncertu Lecha Dyblika w Bibliotece pt. „Odessa, Odessa .... Ballady odeskiej ulicy", uzupełnieniem do wykonywanych przez niego pieśni były komentarze Sergiusza Karola Pomozowa, ur. w 1949 r. w Odessie. Od grudnia 1980 r. S. K. Pomozow jest mieszkańcem Łodzi, nauczycielem języka angielskiego, przewodnikiem po Łodzi i regionie. W latach 1982-1989 był bibliotekarzem w WiMBP im. Marszałka J. Piłsudskiego.
Lech Dyblik o BANDITEN
SONGS:
To żartobliwe tłumaczenie rosyjskiego zwrotu „błatnyje piesni". Pierwszy raz błatnyje piesni usłyszałem w więzieniu w Rostowie nad Donem gdzie trafiłem na jedną noc z powodu podobieństwa do Lochy Skripacza, oszusta poszukiwanego wtedy listem gończym. Każda z tych pieśni jest opowieścią o jakimś zmarnowanym życiu, o tęsknocie czy też o niewiernej kobiecie. Odessa jest miejscem gdzie Blatnyje piesni powstawały.
Wiele z tych utworów napisanych jest żargonem odeskim. Teksty są często mierne pod względem literackim ale nie o kunszt artystyczny tu chodzi tylko o prostą opowieść o uczuciach.