Διαγράφω με μικρές κυκλικές κινήσεις του χεριού,
δεν θα μείνει τίποτα από εκείνη την μεγάλη ευθεία.
Δεν πήγαινε άλλωστε πουθενά.
(όταν την κοίταζες, βέβαια , ένιωθες εκείνη την
περιφρόνηση της για τα εγκόσμια).
Eίναι μέσα μου αυτό που στοιβάζεται σε εικόνες,υλικά άστοχα,
καθόλου ευνοημένα από μια εξήγηση .
είναι μέσα μου που μετρώ
το τίποτα.
Κάτι από αυτό που δεν θα συμβεί.
Από μόνη της αποκλείει κάθε περίπτωση επανάληψης.
μόνη της διατηρεί την αρχή.
μόνη της την διάρκεια.
την απόσταση την άφησε σε αυτούς που θα την βαδίσουν.
σίγουρα δεν θα περπάταγε κανείς
με βήμα σταθερό σε ευθεία.
η κίνηση θα έμενε κρυφή,
το σημείο θα επιστρέφει ακατάπαυστα στον εαυτό του.