Fidżi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy państwa w Oceanii. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.
Republic of Fiji
Matanitu Tugalala o Viti
रिपब्लिक ऑफ फीजी
Ripablik af Fidźi

Republika Fidżi
Flaga Fidżi
Herb Fidżi
Flaga Fidżi Herb Fidżi
Dewiza: (fidż.) Rerevaka na Kalou ka Doka na Tui
(Bój się Boga i czcij Królową)
Hymn: God Bless Fiji
(Boże, błogosław Fidżi)
Położenie Fidżi
Język urzędowy angielski, fidżyjski, hindi fidżyjskie[1]
Stolica Suva
Ustrój polityczny republika
Głowa państwa prezydent George Konrote
Szef rządu premier Frank Bainimarama
Powierzchnia
 • całkowita
151. na świecie
18 272 km²
Liczba ludności (2008)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
152. na świecie
849 tys.[2]
46,5 osób/km²
PKB (2013)
 • całkowite 
 • na osobę

4,037 mld[3] USD
4606[3] USD
PKB (PSN) (2013)
 • całkowite 
 • na osobę

4,457 mld[3] USD
5085[3] USD
Jednostka monetarna dolar Fidżi (FJD)
Niepodległość od Wielkiej Brytanii
10 października 1970
Strefa czasowa UTC +12
Kod ISO 3166 FJ
Domena internetowa .fj
Kod samochodowy FJI
Kod samolotowy DQ
Kod telefoniczny +679
Mapa Fidżi
Wyspa Kadavu oraz cały archipelag Fidżi na mapie J.P. Thomsona z 1889

Fidżi, Republika Fidżi – państwo wyspiarskie, położone w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego na wschód od Vanuatu, zachód od Tonga i południe od Tuvalu.

Geografia[edytuj]

 Osobny artykuł: Geografia Fidżi.

Państwo położone jest na przeszło 332 wyspach i 500 wysepkach pochodzenia wulkanicznego, otoczonych rafami koralowymi. Spośród wysp całkowicie niezamieszkanych jest około 110. Dwie największe wyspy to Viti Levu i Vanua Levu. Viti Levu stanowi połowę powierzchni Fidżi, na niej położona jest stolica państwa, Suva oraz najwyższe wzniesienie – Tomanivi (1324 m n.p.m.). Na wyspach wznoszą się góry wulkaniczne sięgające ponad 1200 m n.p.m., porośnięte wiecznie zielonymi lasami równikowymi, lasami zrzucającymi liście i sawannami. Klimat wysp równikowy wilgotny, od listopada do kwietnia występują cyklony tropikalne.

Miasta Fidżi[edytuj]

Największym pod względem liczby ludności miastem Fidżi jest Nasinu. Najbardziej zaludnionym obszarem zurbanizowanym jest zespół miejski Suva, który liczy 173 137 mieszkańców[4].

Lista miast oraz miejscowości, które formalnie nie uzyskały praw miejskich – objętych spisem powszechnym 2007[5]:

Lp. Nazwa Liczba ludności obszaru miejskiego Liczba ludności obszaru podmiejskiego Liczba ludności łącznie Dystrykt
1 Ba 6826 11 700 18 526 Dystrykt Zachodni
2 Deuba - - 1819 Dystrykt Centralny
3 Korovou - - 349 Dystrykt Centralny
4 Labasa 7706 20 243 27 949 Dystrykt Północny
5 Lami 10 752 9777 20 529 Dystrykt Centralny
6 Lautoka 43 473 8747 52 220 Dystrykt Zachodni
7 Levuka 1131 3266 4397 Dystrykt Wschodni
8 Nabouwalu - - 592 Dystrykt Północny
9 Nadi 11 685 30 599 42 284 Dystrykt Zachodni
10 Nasinu 76 064 11 382 87 446 Dystrykt Centralny
11 Nausori 24 919 22 685 47 604 Dystrykt Centralny
12 Navua - - 5048 Dystrykt Centralny
13 Rakiraki - - 4952 Dystrykt Zachodni
14 Savusavu 3285 3749 7034 Dystrykt Północny
15 Seaqaqa - - 816 Dystrykt Północny
16 Sigatoka 1634 7988 9622 Dystrykt Zachodni
17 Suva 74 481 11 210 85 691 Dystrykt Centralny
18 Tavua 1079 1309 2388 Dystrykt Zachodni
19 Vatukoula - - 5580 Dystrykt Zachodni

Historia[edytuj]

Pierwsi mieszkańcy Fidżi byli przybyszami z południowo-wschodniej Azji na długo przed odkryciem wysp przez Europejczyków w XVII w. Pierwszym Europejczykiem, który tu dotarł był Abel Tasman w 1643. Następnie w 1774 wyspy były badane przez Jamesa Cooka. W 1854 w zachodniej części powstało królestwo, którego stolica znajdowała się na Bau. Wyspy stały się brytyjską kolonią w 1874. W latach 1879–1917 nastąpił napływ ludności hinduskiej do pracy na plantacjach. W 1966 Fidżi uzyskało wewnętrzną autonomię w ramach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Niepodległość otrzymało w 1970. Od 1987 Fidżi jest republiką (przedtem głową państwa był monarcha brytyjski). Rządy demokratyczne były przerywane dwoma wojskowymi zamachami. Oba spowodowane były niepokojami między etnicznymi Fidżijczykami a ludnością hinduską stanowiącą większość.

Konstytucja z 1990 zagwarantowała etnicznym Fidżyjczykom kontrolę nad Fidżi, co doprowadziło do emigracji Hindusów. To znów wywołało trudności gospodarcze, ale spowodowało, że Melanezyjczycy stali się większością. Poprawki uchwalone w 1997 uczyniły konstytucję sprawiedliwszą. Wolne i spokojne wybory w 1999 zakończyły się utworzeniem rządu przez Hindusów. Po roku został usunięty przez zamach przeprowadzony przez nacjonalistę George’a Speighta. Demokracja została przywrócona pod koniec 2000, kiedy to został utworzony rząd tymczasowy z premierem Laisenia Qarase, który pozostał na tym stanowisku. Pod koniec 2006 roku miał miejsce pucz wojskowy. Po tym wydarzeniu, 8 grudnia 2006 zawieszono członkostwo Fidżi we Wspólnocie Narodów.

Fidżi ma wyjątkowo sprawne siły zbrojne i jest ważnym współpracownikiem ONZ. Bierze udział w misjach pokojowych w różnych częściach świata.

Ustrój polityczny[edytuj]

 Osobny artykuł: Ustrój polityczny Fidżi.

Fidżi jest republiką, pierwotnie opartą na modelu westminsterskim, który jednak ulegał coraz poważniejszym modyfikacjom przy okazji kolejnych zmian konstytucji. Obecna ustawa zasadnicza, promulgowana we wrześniu 2013, przewiduje istnienie jednoizbowego parlamentu, liczącego 50 członków wybieranych na czteroletnią kadencję, oraz opartego na większości parlamentarnej rządu z premierem na czele. Głową państwa jest prezydent Fidżi, wybierany przez parlament na trzyletnią kadencję, którego rola jest jednak głównie ceremonialna.

Podział administracyjny[edytuj]

Fidżi jest podzielone na cztery dystrykty (divisions, stolice w nawiasach)

Dodatkowo wyspa Rotuma leżąca na północ od głównego archipelagu ma pewien stopień wewnętrznej autonomii.

Siły zbrojne[edytuj]

Siły zbrojne republiki (RFMF) są formacją zawodową. Wojska lądowe liczebnie stanowią odpowiednik brytyjskiej lekkiej brygady piechoty, w sumie około 3500 żołnierzy. Siły powietrzne to dwa śmigłowce: AS-355 Ecureuil i AS-365 Dauphin 2. Siły nawodne (liczące około 300 marynarzy i oficerów) to 3 duże łodzie patrolowe typy Kula i 4 małe typów Levuka i Vai. Artyleria to 12 moździerzy kal. 81 mm oraz 4 armaty 25-funtowe wykorzystywane wyłącznie w celach ceremonialnych.

Kwatera sztabu RFMF znajduje się w stolicy (Suva), tam też stacjonuje dowódca w stopniu generała brygady. Istnieje także Dowództwo Strategiczne i Dowództwo Sił Lądowych (LFC, ang. Land Forces Command).

LFC podzielone są na 3 bataliony regularne i 3 bataliony obrony krajowej. Dwa bataliony regularne wykorzystywane są w misjach zagranicznych: 1. bat. piech. w sile 223 ludzi stacjonuje w Iraku (misja UNAMI), 2. bat. piech. w sile 338 ludzi wchodzi w skład Wielonarodowych Sił Obserwacyjnych (MFO) na Półwyspie Synaj, na granicy izraelsko-egipskiej.

3. bat. (600 ludzi) zapewnia bezpieczeństwo w kraju, w czym współdziałają bataliony obrony terytorialnej (w czasach pokojowych szkieletowe, w sile kompanii). Poza tym istnieją jednostki inżynieryjna oraz logistyczna.

Społeczeństwo[edytuj]

Wioska Navala w centralnej części wyspy Viti Levu
Wyspy Waya i Wayasewa
Kościół w miejscowości Levuka

Ludność: 849 tysięcy (stan w roku 2008), głównie Melanezyjczycy i Hindusi. Fidżyjczycy są ludnością rdzenną, która posiada 83% ziemi, Hindusi zostali sprowadzeni przez Brytyjczyków w XIX wieku do pracy na plantacjach.

Dane można znaleźć w CIA Factbook [2]

Grupy etniczne[edytuj]

Populacja Fidżi jest prawie jednakowo podzielona pomiędzy rodzimych Fidżyjczyków, lud melanezyjskiego pochodzenia (51%), i Hindusów (43,7%), potomków indyjskich robotników kontraktowych przywiezionych przez Brytyjczyków w XIX w. Około 1,2% to mieszkańcy wyspy Rotuma, kulturowo bliżsi z mieszkańcami Tonga albo Samoa niż z resztą Fidżi. Są też małe, ale ekonomicznie znaczące, grupy Europejczyków, Chińczyków, i innych mniejszości. Relacje pomiędzy rdzennymi Fidżyjczykami a Hindusami często były napięte, co zdominowało politykę Fidżi w przeszłości.

Języki[edytuj]

W konstytucji są zapisane 3 oficjalne języki: angielski, pozostawiony po Brytyjczykach, fidżyjski, należący do austronezyjskiej rodziny języków używany przez etnicznych Fidżijczyków i hindustani, główny język Hindusów. Obywatele Fidżi mają konstytucyjne prawo by komunikować się z jakąkolwiek agencją rządową w którymkolwiek z oficjalnych języków. Angielski służy głównie do komunikacji między dwiema największymi społecznościami, jak również z zewnętrznym światem, jest to też język rządu, biznesu, edukacji, handlu, i sądów.

Wśród Hindusów, hindi preferowany jest przez wyznawców hinduizmu natomiast muzułmanie preferują urdu[6].

Kilka dialektów języka fidżyjskiego używanego na zachodzie kraju, różni się znacznie od oficjalnego standardu. Część Hindusów używa języka tamilskiego, bengalskiego i innych. Na wyspie Rotuma jest w użyciu miejscowy język pochodzenia polinezyjskiego.

Religia[edytuj]

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[7][8]:

Najstarszy kościół w kraju znajduje się na Bau[9].

Kultura[edytuj]

Muzyka w swoim charakterze jest zdecydowanie polinezyjska, chociaż geograficznie Fidżi jest bliższa Melanezji. Tradycyjna muzyka zdominowana jest przez wokalną muzykę kościelną, jak również tańce charakteryzujące się bogatą harmonią wraz ze złożoną rytmiką bębnów lub innych miejscowych instrumentów. Współcześni Fidżyjczycy wykonują muzykę ludową używając takich instrumentów jak mandolina, gitara i gitara hawajska oraz wiele rodzimych instrumentów, z których najbardziej popularne są bębny lali używane w celu zwoływania się z odległych miejsc. Bębny Lali stanowią część tradycyjnej kultury Fidżi, używane jako forma komunikacji, ogłoszenie urodzin, śmierci czy wojny. Mniejsza odmiana bębna lali (lali ni meke) jest używana w muzyce.

Media[edytuj]

Najpopularniejszym dziennikiem na Fidżi jest wydawany od 1869 The Fiji Times, bardziej konserwatywny od konkurencyjnego Daily Post. Od 1991 na Fidżi istnieje kanał telewizyjny Fiji One, a Fiji Broadcasting Commision emituje kilka kanałów radiowych po fidżyjsku, angielsku i w hindi[10].

Gospodarka[edytuj]

Fidżi jest bogate w lasy i zasobne w ryby. Ma jedną z najbardziej rozwiniętych gospodarek Pacyfiku. Głównym źródłem dochodu jest turystyka (ważne źródło dewiz) i rolnictwo. Uprawa trzciny cukrowej i produkcja cukru (1/3 dochodu), tytoniu, palmy kokosowej i innych miejscowo jadalnych korzeni. Wydobycie złota, srebra i miedzi, połów ryb.

Przypisy

  1. Sekcja 4 Konstytucji Fidżi.
  2. [1]World Population Prospects, Table A.1.
  3. a b c d Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2013: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2014 (ang.). [dostęp 2014-04-11].
  4. Portal CityPopulation – dane urzędowe z IX 2007 r. (ang.). [dostęp 2013-04-10].
  5. Population of towns and urban areas by ethnic origin and sex at 16 September 2007 (ang.). [dostęp 2013-04-10].
  6. Stasik, Danuta: Język hindi cz.1 Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 1994/97, s. 3.
  7. Religious Composition by Country, in Percentages. The Pew Research Center. [dostęp 2014-06-29].
  8. Christian Population as Percentages of Total Population by Country. The Pew Research Center. [dostęp 2014-06-29].
  9. Viti Levu – Kings Rd (Lautoka to Suva). W: Rob Kay: Fiji – a travel survival kit. Lonely Planet Publications, 1993, s. 160. ISBN 086442177.
  10. Media. W: Rob Kay: Fiji – a travel survival kit. Lonely Planet Publications, 1993, s. 69–70. ISBN 086442177.

Linki zewnętrzne[edytuj]