JEWEL SAMAD via Getty Images

Ο ρόλος των Ευαγγελικών στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, οι οποίοι, αν και διχασμένοι, θα στηρίξουν τον Τραμπ αποτελεί μια εξέλιξη που χρήζει μεγαλύτερης έρευνας. Η ανάμειξη της εκκλησίας με την πολιτική, ακόμη και εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Silicon valley, λαμβάνει αναπάντεχη τροπή, ώστε να διαπιστώνουμε ένα πρωτοφανές κύμα θρησκόληπτων συντηρητικών, οι οποίοι, αν και θεωρούν τους εαυτόυς τους θιασώτες της αρετής και «value voters», είναι μάλλον απλώς υπερσυντηρητικοί, με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, χτυπημένοι από την οικονομική κρίση του 2008 (από την οποία ποτέ δεν ανέκαμψαν), καθώς και μια κατηγορία πολιτών που βρίσκονται σήμερα στα εξήντα και τα εβδομήντα: τα ώριμα-πλέον- παιδιά του Ρόναλντ Ρίγκαν...

sooc

Δεν ξέρω αν εγώ δεν καταλαβαίνω μόνο τον κ. Σακελλαρίου ή και άλλους δικαστές αλλά κι αυτή η τελευταία δήλωση «το καθήκον μας ως δικαστών είναι να πιάνουμε τον σφυγμό της κοινωνίας» μ' αποτελείωσε. Ο σφυγμός της κοινωνίας ήταν εναντίον του Γαλιλαίου, υπέρ της φυλάκισης του Ντρέιφους και αναφανδόν με τον «πατριώτη» Μακ Άρθουρ στην Αμερική. Ότι καθήκον μας είναι να πιάνουμε τον σφυγμό της κοινωνίας, θα μπορούσε να το χει πει κι ο Π. Πιλάτος. Αφού θέλετε όμως, να συμβουλευτείτε τον σφυγμό της κοινωνίας και των άστρων επίσης. Η Άση Μπίλιου έχει να σας πει πολλά.

triantafyllos vaitsis

Το πρώτο γλυπτό έχει τίτλο «Ραντεβού». Στο έργο αυτό υπάρχει μια γυναίκα ζωγραφισμένη και δίπλα της κάποια υλικά «άτακτα» τοποθετημένα... Για τους μήνες Μάιο έως και Ιούλιο, στις 08:30 το πρωί, με το φως του ήλιου, τα υλικά αυτά σχηματίζουν τη μορφή ενός άνδρα που πάει να δώσει ένα φιλί στη ζωγραφισμένη γυναίκα. Το δεύτερο γλυπτό λέγεται «Πρόταση Γάμου». Έχει στηθεί σ' ένα σημείο του παραλιακού πεζόδρομου όπου συνηθίζεται να γίνονται γάμοι κατά την περίοδο του καλοκαιριού. Η σκιά ενός άνδρα γονατισμένου που κάνει πρόταση γάμου σε μια ζωγραφισμένη γυναίκα, εμφανίζεται κατά τους ίδιους μήνες με το πρώτο έργο, στις 10:30 το πρωί.

eurokinissi

Γιατί δηλαδή θα έπρεπε η ελληνική κοινωνία να υποστεί το σοκ της περασμένης Δευτέρας. Με τα χημικά της αστυνομίας κατά των συνταξιούχων. Ώστε ν' αποφασίσει η Κυβέρνηση ν' απαγορεύσει τη χρήση χημικών από δω και στο εξής... Θετική κίνηση, σε κάθε περίπτωση. Που αποφασίζεται μάλιστα για πρώτη φορά. Αλλά γιατί τώρα, κι όχι από τον Ιανουάριο του 2015; Και επί πλέον, γιατί «κατηγοριοποιείται» η απαγόρευση; Γιατί να αφορά μονάχα εργαζόμενους και συνταξιούχους και όχι τους πάντες; Για τις πολύ - πολύ ακραίες περιπτώσεις, αποτελεί ευθύνη του Κράτους ν' αναζητήσει άλλα μέσα. Όχι τα χημικά, επ' ουδενί. Τα οποία, επιστημονικώς αποδεδειγμένα, μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και βλάβη ανήκεστο.

Julian Starks via Getty Images

Η Εκκλησία της Ελλάδος λειτουργεί πια περισσότερο σαν Ανώνυμη Εταιρία, παρά σαν το θρησκευτικό πυλώνα που κρατά την Ελλάδα ενωμένη στις δύσκολες εποχές που ζει. Πρέπει λοιπόν κάποιος να αναλάβει την τεράστια ιστορική ευθύνη να αλλάξει αυτή την άρρωστη κατάσταση. Η Κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει σε κατάργηση των φοροαπαλλαγών της εκκλησίας. Οφείλει να μετατρέψει το μάθημα των θρησκευτικών σε «θρησκειολογία», όχι του χρόνου και αν, αλλά χθες. Οφείλει να κοστολογήσει και να ζυγίσει τα οφέλη του να πληρώνει την μισθοδοσία των κληρικών, και αν αποφασίσει πως δεν τη συμφέρει, να προχωρήσει στην κατάργηση της σχέσης αυτής.

sooc

Η πολυτέλεια του χρόνου και των ψευδαισθήσεων έχει χαθεί για όλους. Στο εφιαλτικό τοπίο που φιλοτεχνεί το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα βρεθούμε σύντομα στο δίλημμα να μείνουμε παθητικοί και άπραγοι ή να απαντήσουμε όπως οι κάτοικοι της Μήλου στους Αθηναίους «συμμάχους» που επεδίωκαν την υποταγή τους: «Εμείς είμαστε ακόμα ελεύθεροι, θα ήμαστε πολύ δειλοί αν δεν κάναμε τα πάντα για να μην υποδουλωθούμε» (Θουκυδίδης, Ε 100). Μένει να φανεί, και στο επόμενο διάστημα, ότι δικαστές δεν έχει μόνο το Βερολίνο αλλά και η Αθήνα.

eurokinissi

Εδώ και δεκαετίες μια σειρά αυτοδιοικητικών οργανισμών κακοδιοικούνται, όπως αυτό αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες εκθέσεις του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και Ανεξαρτήτων Αρχών. Αντιμετωπιζόμενοι ως βιλαέτια από τις πολιτικές τους ηγεσίες, που υπηρετούν συνήθως προσωπικές σκοπιμότητες, έχει εξασθενίσει η σημασία αυτών καθεαυτών των θεσμών, μαζί με την πρόκληση μειζόνων προβλημάτων στην λειτουργία και την αποστολή τους. Η κακοδιαχείριση των ανθρωπίνων πόρων συναντάται σε διευθύνσεις και τμήματα των δήμων και των περιφερειών. Υπηρεσίες άμεσης εξυπηρέτησης των πολιτών (λ.χ. ληξιαρχεία) βρίσκονται διαρκώς υποστελεχωμένες, την ώρα που έτερες, ήσσονος σημασίας, πλεονάζουν σε προσωπικό.

NurPhoto via Getty Images

Κανείς βουλευτής ή Υπουργός, ή Σύμβουλος του Πρωθυπουργού, να μην επιτρέπεται να διορίζει τη σύζυγο, τα παιδιά του, τα αδέλφια του τα ανίψια του ή κουμπάρο του σε οποιαδήποτε θέση του Υπουργείου, ή του Γραφείου του, ή στη Βουλή, ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Τα αξιώματα του Δημοσίου δεν είναι για να βολεύει ο καθένας το σόι του (με το πρόσχημα ότι δήθεν «μα, χρειάζομαι δίπλα μου πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης μου»), λες και στα 11 εκατομ. Ελλήνων δε μπορείς να βρεις αξιόλογα και έμπιστα αστέρια.

A-Digit via Getty Images

Ξεκαθαρίστε ποιος πληρώνει τι: Το πιο επίμαχο ζήτημα σε μια συγκατοίκηση, είναι ο διαμοιρασμός των εξόδων. Για να μην βρεθεί κανείς σε δυσάρεστη θέση και νιώσει αδικημένος, ξεκαθαρίστε από την αρχή το οικονομικό κομμάτι για να υπάρχει ισορροπημένη δαπάνη. Συνήθως, το ενοίκιο μοιράζεται στη μέση αν υπάρχουν 2 συγκάτοικοι, αλλά αν υπάρχουν περισσότεροι συγκάτοικοι ή άνισα υπνοδωμάτια ίσως τα ποσά διαμοιραστούν ανάλογα με το μέγεθος του χώρου στον οποίο διαμένει ο καθένας.

Carlo Allegri / Reuters

Πριν καταλήξουμε στο τι σηματοδοτεί η πιο πάνω αμφισβήτηση, ας αναφέρουμε πρώτα τί δεν σηματοδοτεί: Δε σηματοδοτεί δηλώσεις για «λόγους εσωτερικής κατανάλωσης». Ο Τούρκος Πρόεδρος είναι πανίσχυρος μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος και η επέκταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, σε συνδυασμό με την επιτάχυνση της αλλαγής του Συντάγματος, πρακτικά σημαίνει την ανεμπόδιστη συνέχιση της επικράτησης του Ερντογάν για απεριόριστο διάστημα.

Osman Orsal / Reuters

Οι παραπάνω διαπιστώσεις, συνθέτουν ένα δύσκολο σκηνικό στο οποίο η ΕΕ αλλά και η χώρα μας θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μία Τουρκία η οποία απειλείται με κατάρρευση, καθώς η οικονομία της κινείται σε ρυθμούς «φούσκας». Πράγματι, εάν κάποιος ρίξει μία ματιά στις οικονομικές καταστάσεις των δύο μεγάλων εταιρειών τηλεπικοινωνιών θα παρατηρήσει πως σταθερά αυξάνεται ο αριθμός των ανεξόφλητων οφειλών ενώ για δεύτερο συνεχές εξάμηνο μειώνονται οι πωλήσεις ακινήτων. Τα δύο αυτά σημάδια είναι τα πρώτα συμπτώματα για τη μελλοντική κατάρρευση, η οποία θα έρθει κατά πάσα πιθανότητα λόγω των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε πιστωτικές κάρτες και δάνεια.

Tommy Flynn via Getty Images

Επιστρέφοντας στην ελληνική πραγματικότητα, θα πρέπει να αναλογιστούμε ότι η ανάσχεση της οικονομικής κρίσης εξαρτάται κυρίως από τις επενδύσεις. Για να επιλέξει κάποιος σήμερα στην Ελλάδα να επενδύσει σταθμίζοντας το ρίσκο με τη ωφέλειά του, είτε είναι μια μεγάλη πολυεθνική, είτε είναι ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας, είτε ακόμα και ένας άνεργος, πρέπει να προσπαθήσει να προβλέψει το μέλλον. Δηλαδή να προσπαθήσει να μαντέψει αν θα υπάρξει ζήτηση για το προϊόν που θα διαθέσει στην αγορά. Η παρούσα ζήτηση όμως ταυτόχρονα εξαρτάται από το αν θα πραγματοποιηθεί το κύμα των επενδύσεων, από τους προαναφερθέντες δρώντες, το οποίο θα αυξήσει τη ζήτηση για χρήμα και εργασία.

MAHMUD HAMS via Getty Images

Στην αυγή της νέας χιλιετίας, ο ΟΗΕ συνέταξε τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, με ορίζοντα ως το 2015. Οι Στόχοι έθεσαν για πρώτη φορά επίσημα την έννοια της «συλλογικής ευθύνης» απέναντι στο μέλλον του πλανήτη και στο δικαίωμα όλων των ανθρώπων να ζήσουν με αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και ισότητα. Από τότε μέχρι σήμερα υπήρξε πρόοδος και ηταν αποτέλεσμα της παγκόσμιας κινητοποίησης που πυροδότησαν οι Στόχοι. Ο βασικός στόχος της μείωσης στο μισό της ακραίας φτώχειας έχει επιτευχθεί,  2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν αποκτήσει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, εκατομμύρια ζωές  έχουν σωθεί με την αύξηση της πρόσβασης σε φάρμακα. Κανείς δε μπορεί όμως να επαναπαύεται με τη βελτίωση των στατιστικών. όταν 6 εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να πεθαίνουν ετησίως προτού φθάσουν την ηλικία των έξι ετών.

Yannis Behrakis / Reuters

Εμβληματικές προσωπικότητες στην κριτική αυτή υπήρξαν δυο νομπελίστες οικονομολόγοι ο Paul Krugman και ο Joseph Stiglitz και ένας Βρετανός δημοσιογράφος, ο Paul Mason. Εντύπωση προκαλεί το πόσο λίγα γνώριζαν όλοι αυτοί για την ελληνική και την ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν ήταν απλώς άγνοια αλλά και αδιαφορία να μάθουν κάτι γι' αυτήν πριν εκφράσουν άποψη, και μάλιστα σε υψηλούς τόνους, με αποτέλεσμα να κάνουν συστηματικά λάθος προβλέψεις. Έτσι, χαρακτηριστικά, ο Krugman μεγαλόστομα διακήρυττε, στις 5 Ιουλίου 2015, την ημέρα του εκτρωματικού από θεσμική τουλάχιστον άποψη δημοψηφίσματος το οποίο ο ίδιος υποστήριζε, ότι είτε η ΕΚΤ θα υποχωρήσει και θα χρηματοδοτήσει εκ νέου το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είτε η Ελλάδα θα προχωρήσει στην έκδοση εθνικού νομίσματος, αποχωρώντας από το ευρώ.

ARIS MESSINIS via Getty Images

Ο Σεπτέμβριος είναι ο πρώτος μήνας όπου σημειώθηκε μια πραγματικά καλή επίδοση σε ό,τι αφορά τα φορολογικά έσοδα. Ξεπεράστηκε ο στόχος που είχε τεθεί κατά ένα ποσό της τάξης των 800 εκατομμυρίων ευρώ και ξεκόλλησαν τα φορολογικά έσοδα από το επίπεδο του 2014. Το οκτάμηνο Ιανουάριος - Αύγουστος 2016 τα φορολογικά έσοδα ήταν συγκρίσιμα με εκείνα του αντίστοιχου οκταμήνου του 2014 παρά τις μεγάλες αυξήσεις στους φόρους που έχουν μεσολαβήσει. Έτσι είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ήταν πρακτικά αδύνατη η αύξηση των φορολογικών εσόδων.

archive

Μια ανθρώπινη ιστορία ζωής που διδάσκει και συγκινεί βαθιά. Με ήρωες απλούς, απτούς, σύγχρονους, οικείους. Γνώριμες φυσιογνωμίες οι οποίες διακατέχονται από τα άγχη και τις ανασφάλειες που μεσουρανούν στη σημερινή εποχή, και οδηγούνται μοιραία σε εγωπαθείς συμπεριφορές και στην κοινωνική τους αποξένωση. Χαρακτήρες που έχει σμιλεύσει με περίσσεια αγάπη ο συγγραφέας, εστιάζοντας στην ψυχοσύνθεσή τους και στις τρομακτικές αλλαγές που συντελούνται μέσα τους υπο το βάρος των γεγονότων.

NurPhoto via Getty Images

Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία στην Ελλάδα: κάθε γυναίκα σήμερα γεννάει 1,3 παιδιά, όταν για να είναι σταθερός ο πληθυσμός της χώρας πρέπει να γεννιούνται από κάθε γυναίκα 2,1 παιδιά. Το 1980 είχαμε 148.134 γεννήσεις και οι θάνατοι ήταν 87.282. Το 2011 ήταν η πρώτη χρονιά που οι ετήσιες γεννήσεις ήταν λιγότερες από τους θανάτους. Το 2014 οι γεννήσεις στην Ελλάδα έφτασαν στις 92.148 (47.383 αγόρια και 44.765 κορίτσια), παρουσιάζοντας μείωση 2,1% σε σχέση με το 2013, που είχαν ανέλθει σε 94.134 άτομα (48.430 αγόρια και 45.704 κορίτσια). Από αυτές τις γεννήσεις οι 79.975 γεννήσεις είναι από Ελληνίδες (ποσοστό 86,8%) και οι 12.173 γεννήσεις είναι από αλλοδαπές (ποσοστό 13,2%). Η μέση ηλικία της μητέρας κατά τη γέννηση ήταν τα 31 έτη (ενώ το 2013 τα 30,9 έτη).