Αυτόνομη Ακαδημία
Η Αυτόνομη Ακαδημία δημιουργήθηκε το 2015 από την εικαστικό Joulia Strauss ως ένα εύκολα προσβάσιμο διαπολιτισμικό πανεπιστήμιο. Κατά τη διάρκεια της ΟΜΟΝΟΙΑ, η Αυτόνομη Ακαδημία μεταφέρεται από τον αρχικό τόπο διεξαγωγής των δραστηριοτήτων της, την Ακαδημία Πλάτωνος, στο Μπάγκειον στην πλατεία Ομονοίας, όπου θα λάβουν χώρα διαλέξεις, σεμινάρια και δράσεις. Αυτές οι συναντήσεις καλλιτεχνών, φιλοσόφων, επιστημόνων και πολιτικών ακτιβιστών επιχειρούν έναν μεγάλο μετασχηματισμό στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην τέχνη.
Εθνικό Θέατρο – Πειραματική Σκηνή [- 1]
H Πειραματική Σκηνή [-1] του Εθνικού Θεάτρου παρουσιάζει σε επανάληψη τέσσερα από τα έργα της Πλατφόρμας Νέων Δημιουργών, με θέμα τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο.
Μπορούμε να μιλήσουμε για την περίοδο αυτή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ή εξακολουθεί να είναι θέμα ταμπού, ειδικά στη σημερινή, τεταμένη λόγω της οικονομικής κρίσης, πολιτική συγκυρία; Ποιά αισθητική γλώσσα χρειαζόμαστε για να προσεγγίσουμε τα ιστορικά γεγονότα αυτής της περιόδου, ποιές πτυχές αποκαλύπτουμε, ποιά ερμηνεία τους δίνουμε και τί συμπεράσματα αντλούμε; Πώς μπορεί, τέλος, η τέχνη γενικότερα και το σύγχρονο θέατρο ειδικότερα να συνδράμει στην κατανόηση της ιστορίας και την διαχείριση του συλλογικού τραύματος;
Θα παρουσιαστούν τα έργα Civil2 της Στέλλας Χριστοδουλοπούλου, Εμφύλιος: Μια ξένη χώρα των Άρη Λάσκου, Κίτυ Παϊταζόγλου και Ελεάνα Στραβοδήμου και Η Πανούκλα του Γρηγόρη Λιακόπουλου στο Μπάγκειον, καθώς και η περφόρμανς Αναπαράσταση της Άννας Τζάκου και των Geopoetics Project με αφετηρία το θέατρο Rex και κατάληξη στον Εθνικό Κήπο.
Ελληνικές καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες – Acts of Involvement
Παρουσιάζονται επτά διαφορετικές ελληνικές καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες, οι οποίες θα πραγματοποιήσουν μια ανοιχτή για το κοινό συζήτηση, σχετικά με την ταυτότητά τους, το έργο τους αλλά και τον ρόλο τους στη σύγχρονη ελληνική εικαστική σκηνή. Συμμετέχουν οι: Σοφία Σημάκη, Bhive (Γεράσιμος Αβλάμης), Enterprise Projects (Δανάη Γιαννόγλου & Βασίλης Παπαγεωργίου), FOKIDOS (Σοφία Στεβή), OPENSHOWSTUDIO (Σοφία Τούμπουρα), SNEHTA RESIDENCY (Αύγουστος Βεϊνόγλου), Tinos Quarry Platform (Πέτρος Τουλούδης)
Φάνης Καφαντάρης – Speleo~ / Σπήλαιο~
Το ανοιχτό-εργαστήρι είναι ένα κάλεσμα για την εκκίνηση μίας σειράς ομαδικών περιπλανήσεων στην πόλη με αφορμή την αναγνώριση και καταγραφή κενών κτιρίων στο κέντρο της, στην περιοχή της Ομόνοιας. Με στόχο την ενίσχυση, δημόσια, της συζήτησης σχετικά με την εντατική και χρονίζουσα παρουσία ανενεργών λειτουργικά χώρων στην Αθήνα, η έκθεση στο Μπάγκειον του συνόλου των στοιχείων και των εμπειριών από τις χαρτογραφήσεις επιχειρεί να δημιουργήσει σταδιακά ένα ανοιχτό-στο-κοινό αρχείο.
Σχεδιασμός, επιμέλεια: Φάνης Καφαντάρης / Σε συνεργασία με: Βασίλης Βασιλειάδης, Γιάννης Γρηγοριάδης, Σταύρος Μουζακίτης
Όχι Παίζουμε
Η ομάδα Όχι Παίζουμε εξειδικεύεται στις site-specific παραστάσεις με δυναμική παρουσία του χορού και του θεάτρου. Το UrbanDig Project (2004), είναι ένα εξελισσόμενο έργο, που αποτελείται από επεμβάσεις και παραγωγές στο αστικό τοπίο και δραστηριοποιείται μέσα από τα κτήρια, τις μεγάλες κατασκευές και τις γειτονιές. Από το 2012 μέσα από τις συλλογικές δραστηριότητες δημιουργείται πλατφόρμα χαρτογράφησης του τοπικού πολιτισμικού κεφαλαίου. Αυτή τη στιγμή εξετάζουν την πιθανότητα της δημιουργίας ενός UrbanDig Project στην Ομόνοια.
Πρόγραμμα Προβολών
Το πρόγραμμα προβολών επικεντρώνεται σε τρία ζητήματα που απασχολούν την Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017 ΟΜΟΝΟΙΑ: την ανάδυση εναλλακτικών οικονομιών, την επιτελεστικότητα του πολιτικού και τον επαναπροσδιορισμό της κριτικής των θεσμών.
Πρώτη Ύλη (2011) του Χρήστου Καρακέπελη, 78 λεπτά
Το ντοκιμαντέρ, με παρασκήνιο τη σύγχρονη συνθήκη του καταναλωτισμού, ακολουθεί τις διαδρομές των συλλεκτών μετάλλων, των βασικών δρώντων στην ανακύκλωση μιας ολόκληρης χώρας.
Κhaima (2011) του Αθανάσιου Καρανικόλα, 86 λεπτά
Ντοκιμαντέρ για τους εξακόσιους Αφγανούς πρόσφυγες που ζούσαν σε έναν πρόχειρο καταυλισμό στην Πάτρα για μια δεκαετία, αιτούμενοι άσυλο στην Ελλάδα ή αλλού στην Ευρώπη. Το 2009 η ελληνική κυβέρνηση κατεδαφίζει τον καταυλισμό, χωρίς καμία μέριμνα για το μέλλον των προσφύγων.
Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού (2012) του Έκτορα Λυγίζου, 80 λεπτά
Η ταινία παρουσιάζει τρεις μέρες από τη ζωή ενός άνεργου 22χρονου στην Αθήνα, χωρίς δουλειά, χωρίς κοπέλα, χωρίς τίποτα να φάει. Το μόνο που του έχει απομείνει είναι ένα καναρίνι, με το οποίο μοιράζεται κυριολεκτικά ό,τι βρίσκεται στη διάθεσή του. Βασισμένο στο βιβλίο Πείνα του Knut Hamsun.
Ο Έλληνας γείτονας (1969) του Rainer Werner Fassbinder,, 88 λεπτά
Η ιστορία ενός Έλληνα μετανάστη εργάτη στη Γερμανία και οι σχέσεις που δημιουργούνται όταν μπαίνει σε μια παρέα νέων. Ο ξένος υποκινεί την εχθρότητα και τη ζήλια μεταξύ των νέων, που τον χαρακτηρίζουν «κομμουνιστή» και «Έλληνα σκύλο».
Πρωτοβουλία Κατοίκων Μετς
Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Μετς είναι μια ομάδα ακτιβιστών που δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 1984 για να αποτρέψει την κατεδάφιση ενός ανεμόμυλου του 16ου αιώνα. Το ΙΛΙΣ-SOS είναι ένα εν εξελίξει έργο που ξεκίνησε το 2010. Στο Μπάγκειον παρουσιάζονται τεκμήρια, εικόνες και πληροφορίες σχετικά με επιλεγμένα υλοποιημένα έργα. Η παρουσίαση έχει στόχο να λειτουργήσει ως θερμοκοιτίδα για μελλοντικές συνεργασίες. Το αποτέλεσμα θα χρησιμοποιηθεί σε δύο προγραμματισμένες δράσεις του ΙΛΙΣ-SOS: στην ανάδυση δύο βυθισμένων μνημείων.
Στο πλαίσιο της Σύναψης 2 λειτούργησε εργαστήριο όπου οι ομάδες Μετάβασης και Πρωτοβουλία Κατοίκων Μετς θα κατασκευάσουν από κοινού ένα ηλιακό αερόθερμο στο Μπάγκειον χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα υλικά.
Κατερίνα Στασινοπούλου – ΟΜΟΝΟΙΑ 14/12/05
Το βίντεο απαθανατίζει μία μέρα και μια νύχτα σε ένα από τα πιο κεντρικά και νευραλγικά σημεία της Αθήνας, την πλατεία Ομονοίας. Το βίντεο μελετά πως αυτό το αστικό τοπόσημο λειτουργεί στο χώρο και στο χρόνο, συνδυάζοντας μία 24ωρη γενική λήψη της πλατείας με φωτογραφίες, οι οποίες τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια εκείνης της ημέρας, αποδίδοντας στιγμές που προσφέρουν στο θεατή μα γενική αλλά και ταυτόχρονα οικεία αίσθηση της στιγμής αλλά και της πλατείας.
Η ιδέα για το βίντεο είναι της Κατερίνας Στασινοπούλου, καθώς και η παραγωγή και το post-production. Πέντε φωτογράφοι (Σύλβια Διαμαντοπούλου, Κώστας Κουρτίδης, Ιωάννα Νικολαρεΐζη, Αγγελική Παναγιώτου και Cathy Cunliffe) συμμετείχαν στο πρόγραμμα τραβώντας φωτογραφίες κατά τη διάρκεια της 24-ωρης λήψης, και ο Πάνος Τζελέκης έκανε την ηχογράφηση κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς και το επεξεργασία του ήχου του τελικού φιλμ.
Βeton7ArtRadio
To Βeton7ArtRadio είναι ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ του Κέντρου Τέχνης & Πολιτισμού Beton7. Ένα ραδιόφωνο που μιλάει Τέχνη, ένας σταθμός που ακούγεται στο διαδίκτυο στη διεύθυνση www.beton7artradio.gr σε 24ωρη βάση. Το πρόγραμμα του Beton7ArtRadio καλύπτει θέματα τέχνης και πολιτισμού, αναδεικνύοντας τη σύγχρονη δημιουργία. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις, πρωτότυπες θεματικές εκπομπές, μουσικά προγράμματα, ζωντανές συναυλίες, αφιερώματα σε προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, και παρουσιάζει το έργο σύγχρονων δημιουργών.
Campus Novel
Η ομάδα Campus Novel δημιουργήθηκε το Νοέμβριο του 2011. Πρόκειται για ένα αυτοδιαχειριζόμενο εικαστικό σχήμα που διερευνά την αρχαιολογία του σύγχρονου ως αναστοχαστική πρακτική απόδοσης νοήματος. Οι Campus Novel αποτελούνται από τους Ινώ Βαρβαρίτη, Γιάννη Δελαγραμμάτικα, Φωτεινή Παλπάνα, Γιάννη Σινιόρογλου και Γιάννη Χειμωνάκη. Στο πλαίσιο των επιχειρούμενων αναδιανομών ανάμεσα σε κέντρο, περιφέρεια και δημόσια σφαίρα, οι Campus Novel παρουσιάζουν τη δεύτερη θεματική τους υπό τον τίτλο Archiving Topologies. Το πρότζεκτ θα πραγματοποιηθεί περιφερειακά της Ομόνοιας με μεταβάσεις και διαδρομές μεταξύ συλλογικών, ιστορικών ή επινοημένων τοποσήμων. Το Archiving Topologies θα λειτουργήσει μέσα από μια σειρά συνεργασιών με καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ξεκινώντας με τους Ilaria Biotti, Tatiana Ilichenko και Moritz Metzner. Η συνολική πρωτοβουλία βασίζεται στην ιδέα της διασποράς και του πολλαπλασιασμού του κέντρου μέσα από την επιτελεστική δημιουργία συμβάντων που συνδιαλέγονται με το τοπικό και το διεθνές.
Contemporary Art Showcase Athens (C.A.S.A.)
Το Contemporary Art Showcase Athens (C.A.S.A.) είναι μια συνεργατική πολιτισμική πλατφόρμα ανεξάρτητων εικαστικών και επιμελητών με έδρα την Αθήνα. Εστιάζει στην ανάπτυξη ενός διευρυμένου δικτύου συνεργασιών μεταξύ ανεξάρτητων εικαστικών, επιμελητών και πολιτισμικών οργανισμών, με σκοπό την διαμόρφωση γεφυρών μεταξύ χώρων, ιδρυμάτων και του κοινού.
Κατά τη διάρκεια της Σύναψης 2, παρουσιάζει το 1ο Transmission Art Festival, έναν «σταθμό αναμετάδοσης» μεταξύ της Αθήνας και της Καρλσρούης, συνδέοντας τις δύο πόλεις μέσα από παράλληλα προγράμματα που συμπεριλαμβάνουν ανταλλαγές εικαστικών, παρουσιάσεις performance art, ομιλίες, εργαστήρια, και εκθέσεις. Το φεστιβάλ δρα ως πλατφόρμα ενίσχυσης της οριζόντιας επικοινωνίας. Οι δράσεις για το Transmission στην Αθήνα πραγματοποιούνται στο Μπάγκειον και στο BIOS Ρομάντσο (Αναξαγόρα 3-5)
Katayoun Karami – The Other Side, talk
Γεννήθηκε στην Τεχεράνη (Ιράν) το 1967. Αποφοίτησε από το Middle East Technical University, Άγκυρα, Τουρκία.Tο εικαστικό της έργο περιλαμβάνει πρότζεκτς κοινωνικού ενδιαφέροντος. Μέσα από τον συνδυασμό διαφορετικών μέσων και συμβόλων απαντάει στο περιβάλλον της με λεπτή ειρωνεία. Ανακτημένη από τα έργα της η ομιλία The Other Side θα εστιάσει στις κοινές εμπειρίες του σημερινού κόσμου.
Lo and Behold
Η Lo and Behold είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία που ιδρύθηκε το 2008 από ομάδα καλλιτεχνών με άξονα την πολιτιστική δράση και επίκεντρο τη σύγχρονη τέχνη. Βασικός σκοπός της ίδρυσης της Lo and Behold ήταν να δημιουργηθεί μια πλατφόρμα διαχειριζόμενη από τους ίδιους τους δημιουργούς, που να μπορεί να επικεντρωθεί στο διανοητικό προϊόν και τον κοινωνικό διάλογο γύρω από αυτό. Στη Σύναψη 2 παρουσιάζεται το project Περί Εξουσίας που αφορά τη διερεύνηση της έννοιας και του όρου «εξουσία» μέσα από μια συμμετοχική δράση διαρκείας.
Netting the Work – GOMENES I
Μια εκδήλωση εικαστικής περφόρμανς με επίκεντρο το Φύλο και τα Στερεότυπα. Το πρότζεκτ GOMENES I της πλατφόρμας Netting the Work, προκύπτει από την επίδραση της ρευστότητας του κοινωνικού Φύλου στις κυρίαρχες κοινωνικές δομές του Ευρωπαϊκού Νότου. Μέσω Συμποσίων και performances, οι GOMENES επιχειρούν την δημιουργία ενός πειραματικού εργαστηρίου ιδεών και συνύπαρξης. Παρουσιάζοντας εναλλακτικές προσεγγίσεις των κοινωνικών θεσμών του Φύλου, επιζητούν μια αναθεώρηση των έμφυλων δυϊσμών που κυριαρχούν στους Θεσμούς, ιδωμένων υπό το πρίσμα εικαστικών και θεωρητικών από την Αυστρία και την Ελλάδα.
Perpetuum Mobile
Η πλατφόρμα Artists at Risk των Perpetuum Mobile είναι αφοσιωμένη στην χαρτογράφηση του πεδίου δίωξης των επαγγελματιών της τέχνης και διευκολύνουν την ασφαλή έξοδό τους από τις χώρες προέλευσης τους στις κατοικίες Safe Haven. Στην Σύναψη 2 οι Perpetuum Mobile προσκαλούν τον Ramy Essam, του οποίου το τραγούδι Erhal (φύγε) έγινε ο ύμνος της επανάστασης του 2011.
Θα ακολουθήσει η σειρά προβολών Risk, η οποία συμπεριλαμβάνει μια εισαγωγή για την καινούργια ταινία του Khaled Jarrar, Destination Berlin (2016) και την βραβευμένη ταινία της Issa Touma, 9 Days from my Window in Aleppo (2012).
Playroom
Το Playroom δραστηριοποιείται, κυρίως στην Αθήνα, από το 2010 πραγματοποιώντας παιδαγωγικές δράσεις για μικρούς και μεγάλους που θέλουν να γνωρίσουν τη σύγχρονη τέχνη και να εξοικειωθούν με αυτή. Έχει συνεργαστεί με ποικίλους φορείς πολιτισμού, οργανισμούς και καλλιτέχνες και οργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα.
Στο πλαίσιο της ΟΜΟΝΟΙΑ, το Playroom λειτουργεί μέσα από το Project Room, ένα σημείο συνάντησης εικαστικών, παιδαγωγών, αρχιτεκτόνων, γραφιστών, μουσικών, ηθοποιών και performers που έχει ως στόχο τη συνεργασία και τη συμμετοχή του κοινού στην πραγματοποίηση δράσεων που σχετίζονται με την εκπαιδευτική διαδικασία. Για τη Σύναψη 2, το Project Room περιστρέφεται γύρω από το ζήτημα της εξωτικοποίησης της Ελλάδας μέσα από μια σειρά εργαστηρίων για άτομα όλων των ηλικιών.
Laure Prouvost – Into All That Is Here
Γεννήθηκε το 1978 στο Κρουά, Γαλλία. Ζει στην Αμβέρσα. Είναι απόφοιτος του Goldsmiths College και του Central St Martins. Το 2013 κέρδισε το Turner Prize. Παρουσιάζει το έργο της Into All That Is Here (2015), ως απάντηση στο εξελισσόμενο θεωρητικό πλαίσιο που θέτει η Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017 ΟΜΟΝΟΙΑ και ιδιαίτερα η Σύναψη 2: Επαναπροσδιορίζοντας την Κριτική των Θεσμών και βρίσκεται σε διάλογο με την τρέχουσα έκθεση της State of Concept C’est l’est not oust σε επιμέλεια Ηλιάνας Φωκιανάκη. Το έργο της εξερευνά την έννοια της λαγνείας μετά την εποχή του σκότους χρησιμοποιώντας τη γλώσσα των σύγχρονων μέσων κοινωνικής δικτύωσης και «σπαμάροντας» τον θεατή με μια σειρά από φαινομενικά ασύνδετες εικόνες.
Neda Razavipour – Unstable Equilibrium
Γεννήθηκε το 1969 στην Τεχεράνη, Ιράν. Ζει στην Τεχεράνη. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και Σχεδιασμό Σκηνής/Χώρου στην Ανωτάτη Εθνική Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι. Οι πρόσφατες έρευνές της στην παραστατική τέχνη έχουν αναφορά στην έννοια και την εμπειρία της ισορροπίας, διαμορφώνοντας ένα όριο μεταξύ της τάξης και του χάους. Η Razavipour είναι συν-ιδρύτρια αρκετών κολλεκτίβων και ΜΚΟ στο Ιράν, συμμετέχοντας σε ένα ευρύ φάσμα δράσεων όπως μια εταιρία πειραματικού θεάτρου, ένα συλλογικό καλλιτεχνικό χώρο, ένα δίκτυο στήριξης υγείας καλλιτεχνών και ακτιβισμό για τα πολιτικά δικαιώματα.
State of Concept
Η State of Concept είναι η πρώτη μη-κερδοσκοπική γκαλερί στην Ελλάδα με έδρα την Αθήνα. Ιδρύθηκε το 2013 από την Ηλιάνα Φωκιανάκη, κριτικό τέχνης και επιμελήτρια. Κύριος σκοπός της είναι η προώθηση της σύγχρονης ελληνικής τέχνης στο κοινό του εξωτερικού και η οικειοποίηση του ελληνικού κοινού με καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Αποτελώντας μια γέφυρα μεταξύ της Αθήνας και της διεθνούς καλλιτεχνικής σκηνής, παρουσιάζει ετησίως: μια ατομική έκθεση Έλληνα καλλιτέχνη, δύο ατομικές εκθέσεις από καταξιωμένους διεθνείς καλλιτέχνες που δεν έχουν εκτεθεί ξανά στην Ελλάδα, μια ομαδική έκθεση με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες την οποία επιμελείται ένας διεθνής επιμελητή τέχνης. Παράλληλα με το εκθεσιακό της πρόγραμμα οργανώνει και φιλοξενεί ομιλίες, προβολές και εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά.
Kuba Szreder – Diverse Economy of Contemporary Art, συνάντηση νοητικής χαρτογράφησης
Η συνάντηση αυτή περιστρέφεται γύρω από ένα κεντρικό ερώτημα: πώς μπορούμε να διεξάγουμε τις καλλιτεχνικές/επιμελητικές μας δράσεις με πιο ισότιμο τρόπο; Για να σκεφτούμε αυτό το θέμα, θα χαρτογραφήσουμε τις διάφορες οικονομίες της σύγχρονης τέχνης, με τις συγκεκριμένες μορφές εργασίας, συστήματα συναλλαγών και τρόπους διανομής που τις συνοδεύουν. Για να αναλύσουμε αυτούς τους μηχανισμούς, θα εφαρμόσουμε μεθόδους φεμινιστικής οικονομίας, θα διατυπώσουμε ερωτήματα από τη σκοπιά των εργαζομένων στην τέχνη και θα ασκήσουμε κριτική στη δημιουργική βιομηχανία. Εξοπλισμένοι με αυτά τα εργαλεία, θα διερευνήσουμε τον ρόλο που διαδραματίζει η ατομική κινητικότητα, η δομική επιβολή κυνικού οπορτουνισμού, τα συστήματα παραγωγής με βάση την κατάρτιση και επαγγελματική συμμετοχή, η σημασία της φήμης, οι άτυπες ιεραρχίες, οι κίνδυνοι της επισφάλειας και του αποκλεισμού. Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής, θα αναφερθούμε στην ειδική περίπτωση της Μπιενάλε της Αθήνας και των διαφόρων οικονομιών της. Η άσκησή μας στη νοητική χαρτογράφηση θα χρησιμεύσει ως σημείο εκκίνησης για συζητήσεις σχετικά με την πρακτική βιωσιμότητα του μετασχηματισμού των ποικίλων οικονομιών της σύγχρονης τέχνης, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς της νεοφιλελεύθερης συνθήκης.