Geschiedenis

Also available in: Engels

Over Ons

29 jaar gekraakt en de opening van deSlang

Geschiedenis van het pand

Op 6 Maart 1983 werden de bovenste 4 etages van Spuistraat 199 gekraakt.
Deze etages waren tot eind ‘70 verhuurd geweest aan het Algemeen Nederlands Persbureau maar zij verhuisden nadat de grote landelijke dagbladen naar locaties buiten het centrum vertrokken. De begane grond werd gebruikt als autostalling. Het pand was in handen van handelaar/speculant J.K. Leutscher.

Pand wordt bewoonbaar gemaakt

Door de bewoners werden muren gemetseld en elektra, waterleiding, keukens, douche en toiletten aangelegd. Riolering kon aangelegd worden via het pand van de buren. De etages zijn dienst gaan doen als woon en werkruimte voor 10 tot 12 creatieve mensen. Door de jaren heen hebben artiesten, toneelspelers, acteurs, muzikanten, schilders en andere creatieven De Slang bewoond en bezocht.

1987 – Eerste legalisatiepoging

De bewoners en Gemeente Amsterdam werken samen om te kijken of men het pand kan laten verbouwen tot HAT-eenheden. Na een haalbaarheidsonderzoek van de gemeente bleek echter dat men niet genoeg HAT-eenheden per etage konden verwezenlijken.

1987

1e Beschildering gevel De Slang

Na 1987 Casco+ regeling

deSlang - Kraakpand spuistraat 199 AmsterdamNa 1987 werd in een samenwerkingsverband tussen Gemeente Amsterdam, diverse woningbouwcorporaties en een aantal kraakpanden de Casco+ regeling ontwikkeld. Casco+ kwam er in het kort op neer dat bij renovatie het pand kaal werd opgeleverd en de bewoners alle voorzieningen zoveel mogelijk zelf zouden aanleggen. Het Amsterdams Steunpunt Wonen (A.S.W.) voerde namens de bewoners onderhandelingen met makelaar Fris (namens Leutscher) met als doel dat de gemeente volgens de casco+ regeling het huis zou kopen. Na langdurige onderhandelingen kwamen A.S.W. en makelaar Fris overeen dat de bewoners een tijdelijke huurovereenkomst met Leutscher zouden aangaan, tot het moment dat Gemeente Amsterdam het pand zou kopen. Uiteindelijk weigerde Leutscher het contract te ondertekenen maar bood de mogelijkheid aan om het pand binnen 5 jaar door de gemeente te laten aankopen. Dit wilde hij echter niet zwart op wit vastleggen.

In 1989 werd de Casco+ regeling door Gemeente Amsterdam aangenomen als officiële regeling en probeerde de bewoners het pand aan te kopen. Leutscher weigerde echter het pand aan de gemeente te verkopen, hij was van gedachte veranderd. Hij had het economisch eigendom al verkocht. Het juridisch eigendom bleef in zijn handen.

1990 tot 1997

1997 Opnieuw wordt de gevel beschilderd
Van 1990 tot 1997 zijn de bewoners in juridische strijd verwikkeld met Leutscher. Alle rechtszaken werden in het voordeel van de bewoners beslist. Na het overlijden van Leutscher in 1997 hebben de bewoners pogingen gedaan om het pand zelf te kopen van de erven Leutscher, deze hebben echter nooit op enig aanbod gereageerd. Vervolgens hebben de bewoners de VAK-groep (Verenigde Arbeids Kollectieven) in Utrecht ingeschakeld om een bod op het pand uit te brengen, ook deze poging bleef zonder resultaat.

2001 De Vlieger

Via een duistere constructie is het pand in handen gekomen van Erik de Vlieger. De bewonersgroep heeft ook deze nieuwe eigenaar benaderd om te onderhandelen over eventuele legalisatie. De Vlieger toonde zich geïnteresseerd in onze ideeën en gaf aan het belangrijk te vinden om creatieve ideeën te ondersteunen. Helaas zijn de plannen niet tot verdere ontwikkeling kunnen komen, aangezien De Vlieger zakelijk in zwaar weer terecht kwam.

2008 De Key

De Key – De Pincipaal koopt de Tabakspanden

FacebookTwitterGoogle+Delen