Το τέλος στο σαλόνι - Μποφίλιου Νατάσα

• Report rights infringement
• published: 16 Apr 2012
• views: 7777

Δεν άντεξε την τόση ευτυχία κι έφυγε. αν είναι να αφεθεί κάπου, θα είναι εκεί που βρέχει συνέχεια κι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ελληνικά. αν είναι να αφεθεί κάπου, θα είναι εκεί που μπορεί να καταλάβει το έδαφος και τα χρώματα. αν είναι να αφεθεί κάπου, θα είναι εκεί που οι αισθήσεις της μπερδεύονται με μυρωδιές και μελάνι. αν είναι να αφεθεί, θα το κάνει μόνη της....δεν ξέρει το πότε, ξέρει ότι θα έρθει η στιγμή. δεν είναι μακριά. αν δεν κάνει αυτό που πρέπει,θα πάει εκεί.....δεν ξέρει πότε....δεν ξέρει πόσο.... πτώση ξανά....δεν υπάρχει έδαφος.μόνο κενό...χάνεται μέσα στο χάος...τα αστέρια δεν υπάρχουν...τα κατέβασε χθες βράδυ...πτώση.εκκρεμότητες.ταξίδια και μορφές.χάθηκαν όλα....είμαι μια τελεία που δεν έχει θέση.....κι όταν η τελεία δεν έχει θέση σβήνεται για να συνεχιστεί κάτι άλλο....επιβίβαση....πτώση....δεν μπορεί άλλο να κοιμάται μόνη της...δεν κοιμάται πια..δεν μπορεί...λίγη ανιδιοτελή παρέα θέλει....χωρίς να το ζητήσει...." αγαπάω τα τσιγάρα μου γιατί μετά από έναν καπνό, ο λαιμός μου πονάει τόσο που δεν μπορώ να μιλήσω..." Copyright Disclaimer Under Section 107 of the Copyright Act of 1976, allowance is made for "fair use" for purpose such as criticism, comment, news reporting, teaching, scholarship, and research. Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing. Non-profit, educational or personal use tips the balance in favor of fair use. Αποποίηση: Το βιντεο δεν προοριζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων . Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα δεν κανω κέρδος από αυτό το βίντεο, δεν είμαι κύριος πνευματικων δικαιώματων των φωτογραφιών, είναι από το διαδίκτυο. Αυτό είναι καθαρά για Διασκέδαση Το τέλος στο σαλόνι Στίχοι: Ευαγγελάτος Γεράσιμος Μουσική: Καραμουρατίδης Θέμης Ερμηνευτές: Μποφίλιου Νατάσα Οι τοίχοι παγωμένοι η πρωινή υγρασία στα βάζα λόγια χθεσινά ακόμα φρέσκα Κι η ειρωνεία: Τ' αγάθια πάντα πιο πολλά από τα πέταλα Αφήνω το κρεβάτι και περπατάω στο νερό Θεός εν ανεργία μέχρι να φτάσω στο λουτρό Βυθίζομαι Κι έχω ένα μίσος πιο βαθύ απ΄ την αγάπη κι έχω μια αγάπη πιο μεγάλη απ' το μίσος Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ τι πιο πολύ δεν προλαβαίνω να σκεφτώ με παρασέρνει το νερό Βυθίζομαι Λευκό παντού απλωμένο πραγματική ηρεμία Απ' το καυτό στο χλιαρό μετά στο κρύο Κι η ειρωνεία: Τα δάκρυα μέσα στο βυθό δεν έχουν νόημα Κρατιέμαι απ' τη μορφή σου κλείνω τα μάτια να σε δω δε δίνεις παρουσία μέχρι να φτάσω στο σαλόνι πνίγομαι Κι έχω ένα μίσος πιο βαθύ απ' την αγάπη κι έχω μια αγάπη πιο μεγάλη απ' το μίσος Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ τι πιο πολύ δεν προλαβαίνω να σκεφτώ με παρασέρνει το νερό Βυθίζομαι Περνάω στο σαλόνι σε υποδέχομαι και πνίγομαι