01.ΡΦ - ΡΦ (με στίχους) {Κελί 218}

• Report rights infringement
• published: 20 Aug 2014
• views: 122250

https://www.facebook.com/rf.218 Πέρασε καιρός φίλε… (x2) Πέρασε καιρός μα δεν ξεθώριασε η μνήμη, η μορφή σου γιατί σβήνει; Σου άφησα συντροφιά τη μουσική, γιατί μονάχος έχεις μείνει; Αυτός που ήσουνα τι έχει απογίνει; Που ’ν’ η πέννα σου; Την ξέχασες κι εκείνη; Τι ‘ναι αυτές οι θλιμμένες σελίδες; Δε σου ‘φτασαν τόσες, τόσες δωδεκάδες μήνες; Έλα, θέλεις κι άλλες λίγες; Οι πάντες φταίνε ναι, εσύ δεν έχεις ευθύνες. Κοίτα, επέμενε. Το βλέμμα όμως δεν τρυπά παρωπίδες. Ποιος θα έμενε; Τώρα που ‘φυγαν όλοι ποιητή υποτιθέμενε γιατί φοβάσαι όπως πρώτα να γράψεις; Το τι λένε, ναι, τώρα που σε ξέρουν σ’ απασχολεί ή μήπως φοβάσαι πιο πολύ πως πιο πολύ απ’ ότι θες θ’ αλλάξεις; Έχει γυρίσματα λες ο καιρός κι ότι στα ‘λεγαν όταν ήσουν μικρός πως θα τα δεις αλλιώς μεγαλώνοντας καθώς γυρνάς πίσω μετανιώνοντας, σκυφτός, σκεπτικός, αφομοιώνοντας τα στρεβλά σκεπτικά σου. Πίκρα, πόνο μόνο βλέπω στα γραπτά σου και δεν έχουν ακούσει ούτε τα μισά φαντάσου. Καιρό δεν θρήνησες την αθωότητά σου; Γράψε τώρα που πάλι χτυπά η καρδιά σου. Χάνεις χρόνο, βιάσου. Τα καλά κράτα, τα σκάρτα πέτα σα χαρτοπετσέτα, σελίδες πάλι μελέτα, καν’ τες καβαλέτα. Χρώματα καινούργια στην παλέτα να δω θέλω, επαναπροσδιορισμό σε στυλό και πινέλο. Εν τέλει ανατέλλω σε πρώτο πρόσωπο πλέον και ως επί το πλείστον. Ο λέων. Γυρνώ, τη μερίδα μου θέλω πίσω. Στο λέω. Περιγράφοντας του γυρισμού το δρόμο πριν το νέο πάρω και γέφυρες θρυμματίσω. Κουράστηκα να ‘μαι θλιμμένος, επομένως, άμα μου ζητάς όπως παλιά να γράψω, να πάψω ζητάς να είμαι ευτυχισμένος και δεν είμαι φίλε μου διατεθειμένος έστω κι αν για τα χειρότερα είμαι προετοιμασμένος καιρό. Μυαλό, στομάχι και βήμα γερό. Λιγότερο μιλάω, πιο πολύ παρατηρώ. Σκέφτηκα πια να μην περιαυτολογώ μα κάπως με δικαιολογώ, ακόμα εμένα μαθαίνω, για σένα πως μπορώ να πω; (Από ‘δω… Από ‘δω…) Σου μιλώ από ‘δω, απ’ το κελί που διάλεξα ελεύθερος να ζω, σκάβοντας για ν’ αποδράσω βρήκα πλούτο ορυκτό. Το χαμόγελο πλατύ μα το συναίσθημα μικτό κι αφού σε βρήκα ειν’ οτιδήποτε εφικτό. Από ‘δω, που πίστεψα σε μένα πάλι πριν λίγο καιρό. Άσε με τη διαδρομή να διηγηθώ. Από ‘δω. Ούτε φιλόλογο ούτε ραψωδό. ΡΦ με λένε, άσε με να ξανασυστηθώ. (x2) Σου μιλώ από ‘δω. Από τον βούρκο που δεν μπορούσα να βγω γιατί έπρεπε να το πιστέψω πρώτα εγώ. Γιατί η απόδραση ξεκινά απ’ το μυαλό και τελικά όλα γίνονται για καλό. Μου πήρε χρόνο το κουράγιο για να βρω να σκάψω μέσα μου να βρω το θησαυρό. Κι αφού δεν γύριζε, γύρισα τον τροχό. Κελί 218. Στίχοι - Ερμηνεία : Ραψωδός Φιλόλογος Μουσική παραγωγή : Κριτής Post production : DJ X-Lib & Λόγος Απειλή Μίξη - Επεξεργασία : DJ X-Lib & Λόγος Απειλή Artwork : 3d eye revolution graphics Please do not re-upload.