Της Εξορίας ~ Β. Παπακωνσταντίνου, Μ. Θεοδωράκης

• Report rights infringement
• published: 22 Apr 2012
• views: 2971

Μουσική, στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης Δίσκος: Της Εξορίας ~ 1976 (MINOS MSM 290) --------------------------------------------------------------------------------­- Θάλασσες μας ζώνουν κύματα μας κλειουν σ' άγριους βράχους πάνω τα νιάτα μας φρουρούν. Στείλαν του λαού μας τ' άξια τα παιδιά για να τα λυγίσουν σε δεσμά βαριά. Στων φρουρών το πείσμα θα σταθούμε ορθοί στις καρδιές ατσάλι φλόγα στην ψυχή. Μάνα μη στενάζεις μάνα μη θρηνείς τώρα πέφτουν οι θρόνοι και τραντάζει η γης. Η αυγή χαράζει πάνω στα βουνά ο εχθρός λουφάζει φτάνει η λευτεριά. Χτυπάτε τους αδέλφια χτυπάτε δυνατά σαν χτυπάει ο λαός μας σειέται γη στεριά. --------------------------------------------------------------------------------­- (GB) - by "Will2Kill" Oceans close up on us waves block our path standing on rocks rugged is kept our youth. They sent our people's worthy next of kin to be bent and broken under heavy grip. Facing our guards anger we are standing tall for we have steel in our heart and a flaming soul. Mother do not sigh mother do not grieve now the thrones are failing shaken is the earth. As the dawn is coming falling on the hill enemies are numb freedom is at hand. Strike them down my brothers strike them hard and just when people are striking trembles the earth, our land. --------------------------------------------------------------------------------­- (FR) - by "www.projethomere.com " Des mers nous encerclent des vagues nous enferment sur de sauvages rochers en patrouillant nos jeunesses. Ils ont envoyé les jeunes valeureux De notre peuple pour les faire plier sous de lourds liens Contre l'entêtement des gardes Nous resterons debout Avec de l'acier dans le coeur Et une flamme dans l'âme Maman, ne gémis pas Maman, ne pleure pas Maintenant, des trônes tombent, Et la terre tremble. C'est l'aube, le jour pointe Au dessus des montagnes L'ennemi se terre (se tient coi) La liberté arrive Frappez les, frères Frappez fort Lorsque Markos frappe La terre ferme est ébranlée. _______________________________________________