Showing posts with label antinazi. Show all posts
Showing posts with label antinazi. Show all posts

16.3.16

«ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ, ο φόβος για κάθε τι που δεν είναι ίδιο με εσένα» του Τάσου Σαγρή // "XENOPHOBIA, the fear for anything is not same with you!" by Tasos Sagris









Καθώς βλέπουμε την Ευρώπη να αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες με τον ίδιο τρόπο στον οποίο εξασκείται εδώ και αιώνες, στήνοντας φράχτες, στρατιωτικούς ελέγχους και στρατόπεδα συγκέντρωσης  για τους ξένους, τους διαφορετικούς και τους διαφωνούντες, είμαστε υποχρεωμένοι να αναρωτηθούμε, έχει αλλάξει τίποτα πραγματικά στην Ευρώπη από την εποχή του Νταχάου και του Άουσβιτς;

Η εικόνα των Δανών αστυνομικών να αφαιρούν τα τιμαλφή αντικείμενα από τους πρόσφυγες με πρόσχημα την κάλυψη των εξόδων για τον ίδιο τους τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, η γενική άνοδος της ναζιστικής και ρατσιστικής δεξιάς σε όλη την Ευρώπη αλλά και τα υστερικά παραληρήματα ενάντια στους Μουσουλμάνους από τον Ντόναλντ Τράμπ,  δημοφιλή υποψήφιο για την  εκπροσώπηση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις εκλογές για την προεδρεία της Αμερικής, απαιτούν μια επανεξέταση του τι σημαίνει να είσαι σήμερα διαφορετικός στον Δυτικό κόσμο, τον κόσμο που αυτοανακηρύχθηκε προστάτης της «Δημοκρατίας» και των «Ανθρώπινων Δικαιωμάτων».

Η Τζούντιθ Μπάτλερ δίνει έναν αποκαλυπτικό ορισμό για την βία όταν λέει ότι αυτή εκδηλώνεται με όλους τους τρόπους «όταν δρούμε ενάντια σε κάποιον, όταν βάζουμε τους άλλους σε ρίσκο, προξενούμε βλάβη, τραύμα ή ζημιά στους άλλους ή όταν απειλούμε την ύπαρξη τους με εξαφάνιση». Υπό αυτή την λογική ίσως είναι καιρός να αρχίσουμε να παρατηρούμε προσεχτικά την βία που εξασκεί ο καπιταλισμός μέσα από τα λόγια ενός τηλε-δημοσιογράφου, τις αποφάσεις, τις υπογραφές και τις ανακοινώσεις των πολιτικών, τις καθημερινές σημαντικές και ασήμαντες γραφειοκρατικές επιλογές των αρμόδιων τεχνοκρατών, των managers, των διευθυντών και των κυβερνητών μας. Μια βία διαρκής και εντατική που εξασκείται από τον καπιταλισμό και την Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία με αφηρημένους και από-υλοποιημένους όρους , με τραγικά όμως και πολύ «υλικά» αποτελέσματα, ακόμα και αν δεν απαιτείται πλέον να φτάσει έως την ολοκληρωτική εξάλειψη πληθυσμών και την γενοκτονία. Απαιτεί όμως την συνεχή εξάλειψη κάθε διαφορετικότητας, την επιβολή της αφομοίωσης καθενός και καθεμίας μας σε μια δομή ενιαία και συμπαγή όπου κάθε δίοδος διαφυγής ή άλλος τρόπος να ζεις και να υπάρχεις έχει απαλειφθεί και ποινικοποιηθεί.
Η Ξενοφοβία υπήρξε σχεδόν από πάντα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης κατάστασης, δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως πάντα αυτός ο «ξένος» που φοβόμαστε δεν είναι κάθε είδους αλλά πολύ συγκεκριμένο είδος «ξένου».

Ο Τabish Khair, είναι Ινδός πολιτικός επιστήμονας από το Bihar, μια από τα πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη, ο οποίος ζει και διδάσκει σήμερα στην Δανία. Στο καινούργιο του βιβλίο «Η Νέα Ξενοφοβία» μελετά μέσα στους αιώνες, τους τρόπους με τους οποίους  το κυρίαρχο πολιτισμικό παράδειγμα, ο καπιταλισμός, αναγνωρίζει, περιορίζει και εξαλείφει την διαφορετικότητα διατηρώντας την κυριαρχία του σε κάθε εποχή.

Αυτό που ονομάζει «Παλαιά Ξενοφοβία» κατασκεύαζε την μορφή του ξένου πάνω  στα προφανή χαρακτηριστικά της διαφοράς. Οι «ξένοι» αποτελούν απειλή επειδή ερμηνεύονται ως διαφορετικοί, η βασική έμφαση δίνεται σε όλα τα στοιχεία του «ξένου» που τον κάνουν διαφορετικό από εμάς. Κατά παράδοξο τρόπο, η παλαιά ξενοφοβία αναγνωρίζει την ύπαρξη της διαφορετικότητας, αν και στέκεται εχθρικά απέναντι της.

Εν αντιθέσει, η «Νέα Ξενοφοβία» εξαφανίζει κάθε ίχνος διαφοράς, επιβάλει την ομοιομορφία. Στην «Νέα Ξενοφοβία, ο ξένος παραμένει ξένος αλλά δεν του επιτρέπεται να προβάλει καμία διαφορά. Στην παλαιά ξενοφοβία δεν υπάρχουν φαντασιώσεις αφομοίωσης των ξένων, στην νέα ξενοφοβία το κυρίαρχο φαντασιακό είναι αυτό της πλήρους αφομοίωσης τους. Με ένα παράξενο τρόπο όμως τελικά, αυτό το μοντέλο καταλήγει να είναι πιο ξενοφοβικό από το παλιό, μιας και τώρα οι «ξένοι» εξαναγκάζονται να προσαρμοστούν, να συμμορφωθούν, να υπακούσουν στις νόρμες της  κυρίαρχης κουλτούρας και να διαγράψουν ή να αποκρύψουν τα στοιχεία της διαφοράς τους.

Ο Καρλ Μαρξ είχε επιχειρηματολογήσει συγκρίνοντας την παλαιά, φεουδαρχική, και την ύστερη, καπιταλιστική εκμετάλλευση λέγοντας πως στην φεουδαρχία η εκμετάλλευση ήταν ορατή και έκδηλη, ενώ στον καπιταλισμό γίνεται αόρατη, άδηλη αλλά πολύ ισχυρότερη.  Αντίστοιχα η νέα ξενοφοβία εκδηλώνεται με αόρατους και αφηρημένους τρόπους, λιγότερο εγχαραγμένη στα σώματα και περισσότερο εμφανής στις σχέσεις και τις εξαναγκαστικές λειτουργίες των θυμάτων της, εφαρμόζοντας μεθόδους που σκοπό έχουν να εξαφανίσουν τα ίχνη της διαφοράς και της ιδιαιτερότητας από τα σώματα παρά να αφήσουν ίχνη σε αυτά με το μαστίγιο, τις αλυσίδες και τις άλλες μορφές επιβολής του παλιού πολιτισμού. Τα αποτελέσματα όμως και αυτής της νέας ξενοφοβίας είναι τελικά το ίδιο απάνθρωπα και καταστροφικά.

Ο Tabish Khair, στο βιβλίο του αναφέρει ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την εφημερίδα The Guardian: “Στην εποχή μας, κανένας δεν δηλώνει πλέον ρατσιστής. Ο ρατσισμός όμως συνεχίζει να βρίσκει τον στόχο του”.  Ο ρατσισμός επιβάλει την εξάλειψη κάθε ιδιαιτερότητας, κανονικοποιεί τις συμπεριφορές, καταστρέφει πολιτισμούς και κλείνει διεξόδους διαφυγής, στρατιωτικοποιεί την φιλοξενία, απορροφά την ανθρώπινη δύναμη σύμφωνα με τους νόμους της εργασίας και του εμπορεύματος,  εξαφανίζει κάθε πιθανή εναλλακτική μορφή διαχείρισης των πραγμάτων. Και εκεί είναι που τελικά αποκαλύπτεται ο τρόπος με τον οποίο η νέα ξενοφοβία αποτελεί το βασικό μηχανισμό με τον οποίο ο καπιταλισμός διαχειρίζεται, αφομοιώνει και εξαλείφει κάθε άλλο, ξένο ή ανταγωνιστικό προς αυτόν,  πιθανό μέλλον της ανθρωπότητας.

Ο καπιταλισμός απαιτεί ανεμπόδιστη και απεριόριστη παγκόσμια κίνηση του κεφαλαίου. Την ίδια στιγμή απαιτεί ρύθμιση, έλεγχο και περιορισμό της εργασίας και κάθε πιθανής ανθρώπινης δραστηριότητας. Αυτό για να επιβληθεί απαιτεί την λειτουργία ενός αστυνομικού κράτους. Έτσι, εν αντιθέσει με την κυρίαρχη πεποίθηση, ότι το εμπόριο διαλύει τα σύνορα,  τα καπιταλιστικά έθνη-κράτη απαιτούν και εντατικοποιούν διαρκώς την κατασκευή, διατήρηση και ένοπλη προστασία απροσπέλαστων συνόρων.  Δεν θα υπήρχε άλλωστε άλλος τρόπος να διαφυλαχθεί η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων από τις ορδές των αποκλεισμένων και εξαθλιωμένων που παράγονται καθημερινά σε όλο τον κόσμο καθώς η εκμετάλλευση και η ανισότητα εντατικοποιείται αποφέροντας τεράστια κέρδη στα χέρια των κυρίαρχων του «ανεπτυγμένου» κόσμου.
Οι απαραίτητοι νομοθετικοί κανονισμοί, οι διακρατικές συμφωνίες και οι συνοριακοί έλεγχοι μπορεί να εκδηλώνονται και να εφαρμόζονται με νέους τρόπους αυτό δεν σημαίνει όμως πως είναι λιγότερο ξενοφοβικοί.

Η διατήρηση του πλούτου και των προνομίων που συσσωρεύονται από την εκμεταλλευτική οργάνωση της εργασίας και της καθημερινής δραστηριότητας στις χώρες της Δύσης απαιτεί την διαρκώς αυξανόμενη κερδοφορία από την λειτουργία του καπιταλισμού χωρίς αυτή να μπορεί να ανεχθεί το βάρος της μετανάστευσης και των προσφυγικών ροών που δημιουργούνται από την εντατική παρέμβαση και την απρόσκοπτη καταλήστευση κοινωνιών που βρίσκονται εκτός των τειχών του Δυτικού κόσμου . Έτσι η νέα ξενοφοβία είναι υπό κάποιο τρόπο παρανοϊκή, παγιδευμένη σε έναν αδιόρατο και ανέκφραστο διαρκή φόβο, πίσω από τον οποίο κρύβεται η νόρμα της καπιταλιστικής εξουσίας και της εκμετάλλευσης.

Το Ισλάμ από την άλλη παράγει ένα πολύ παραδειγματικό πρόβλημα για την νέα ξενοφοβία. Η μετανάστευση μπορεί να «λειτουργήσει» αλλά μόνο αν αυτό γίνει με έναν αφηρημένο και αδιόρατο τρόπο. Δεν πρέπει να υπάρχουν ξένοι ανάμεσα μας. Η νέα ξενοφοβία απαιτεί την διαγραφή κάθε ξενικού στοιχείου από τον «ξένο». Το Ισλάμ με τα ορατά πολιτιστικά χαρακτηριστικά του αρνείται την εξάλειψη της δικιάς του διαφορετικότητας. Δεν αποκρύπτει τις ιδιαιτερότητες του και αντιστέκεται στους αφηρημένους μηχανισμούς παραγωγής ταυτότητας που ο καπιταλιστικός κόσμος θέλει να επιβάλλει στο σύνολο της ανθρωπότητας.
Το να απαγορεύσουμε στην Ευρώπη την μαντήλα στο κεφάλι από τις Μουσουλμάνες έχει λιγότερο να κάνει με την γυναικεία απελευθέρωση και περισσότερο με την δικιά μας ανάγκη να κάνουμε τους μετανάστες αόρατους, με την ανάγκη του καπιταλισμού να απορροφήσει τις μεταναστευτικές ροές στην αφηρημένη και εξομοιωτική λογική του κεφαλαίου. Ποια δυτική μαθήτρια θα επέλεγε να καθίσει δίπλα σε μια κοπέλα που φορά μπούργκα στο πανεπιστήμιο, ποιό διευθυντικό στέλεχος θα προσλάβει μια πωλήτρια με μαντήλα στο μαγαζί της πολυεθνικής εταιρίας;  Με αυτό τον τρόπο το Ισλάμ αποτελεί απειλή στην ομογενοποιητική λογική του καπιταλισμού και για αυτό στοχοποιείται.

Στην Μέση Ανατολή και συνολικά στον Μουσουλμανικό κόσμο, τα καθεστώτα είναι παγιδευμένα σε μια πολύ εμφανή αντίφαση. Από την μια μεριά συνεργάζονται με τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό, από την άλλη ισχυρίζονται πως προβάλλουν μια συμβολική εναλλακτική οδό εξόδου από αυτόν. Η Σαουδική Αραβία αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί βασικό μοχλό επιβολής της Αμερικανικής πολιτικής στον Αραβικό κόσμο αλλά συνεχίζει να επιμένει σε ένα έντονα διαφορετικό πολιτικό και θρησκευτικό καθεστώς. Με τον τρόπο που δομείται η εξουσία σήμερα είναι φυσικό να καταλήγουμε σε έναν πόλεμο ανάμεσα σε φανατικούς Ισλαμιστές που λειτουργούν στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας και καπιταλιστές που συνεργάζονται με φανατικούς μουσουλμάνους για να επιβάλλουν τα συμφέροντα τους στις Ισλαμικές περιοχές.              

Την ίδια στιγμή, όπως «εκτός» έτσι και «εντός» των συνόρων, σκοπός ύπαρξης της αστυνομίας και του στρατού είναι η προστασία των κυρίαρχων από κάθε πιθανή ανάδειξη ενός άλλου τρόπου δόμησης και οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής. Η καταστολή των διαδηλώσεων και των κατειλημμένων και αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών κέντρων, των χώρων δηλαδή όπου οργανώνεται και πραγματώνεται η αντίθεση στην κυρίαρχη κουλτούρα του εμπορεύματος και της εκμετάλλευσης, είναι φυσικό να βρίσκονται στο κέντρο της στόχευσης της αστυνομικής βίας, όποιο και αν είναι το ιδεολογικό πρόσημο που επιλέγει να χρησιμοποιήσει κάθε φορά το κόμμα που κυβερνά την κάθε χώρα.

Ο αποκλεισμός των μεταναστών, των φτωχών, των αναπήρων και των ηλικιωμένων από τους δημόσιους χώρους, οι κατασκευασμένες καταδίκες αναρχικών, ο καθημερινός εγκλεισμός όλων μας σε εξοντωτικά ωράρια, τα τερατώδη ποσοστά ανεργίας ανάμεσα στους νέους, ο καθημερινός ρατσισμός που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι, τα διεμφυλικά άτομα, οι ναρκομανείς, οι πάνκηδες και τα φρικιά, οι Ρομά, οι Αφρικανοί και οι Κινέζοι,  οι Μουσουλμάνοι, οι Ινδουιστές, οι Βουδιστές, οι Σίχ και όποιοι άλλοι αλλόθρησκοι ζουν ανάμεσα μας, αποκαλύπτει ξεκάθαρα πως αυτός που στοχοποιήται ως βασικός εχθρός και απόκληρος του παρόντος συστήματος είναι αυτός που δεν μπορεί ή δεν θέλει να εξομοιωθεί και να αφομοιωθεί στις λειτουργίες και τις νόρμες αυτού του συστήματος.

Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, ο σεβασμός της διαφορετικότητας, η ανενδοίαστη έμπρακτη αλληλεγγύη και η ανοιχτόκαρδη ευφυής περιέργεια προς αυτό που μοιάζει αλλά δεν είναι ξένο είναι και πρέπει να είναι η στάση κάθε ανθρώπου που επιλέγει να στέκεται απέναντι σε όλα τα απολυταρχικά και εκμεταλλευτικά οικονομικά, πολιτικά και θρησκευτικά συστήματα της εποχής μας. Χωρίς να αγιοποιούμε  την μορφή του μετανάστη ή να του προσδίδουμε αυτόβουλα επαναστατικές προοπτικές που δεν επιλέγει ο ίδιος να προσλάβει, στεκόμαστε δίπλα στον ανθρώπινο πόνο, την εξαναγκαστική προσφυγιά, την οικονομική μετανάστευση, την καταναγκαστική ανέχεια και την ανάγκη των ανθρώπων να βαδίσουν αυτό τον κόσμο ελεύθεροι, χωρίς περιορισμούς και συνοριακές περιφράξεις στην αιώνια αναζήτηση του ανθρώπου για ένα αξιοπρεπές και ευτυχισμένο παρόν και μέλλον.

Όταν επιτρέπουμε σε ένα καθεστώς να δημιουργεί στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες να είμαστε σίγουροι πως αυτή η ίδια απάνθρωπη δομή βιο-εξουσίας απλώνεται σε όλη την επικράτεια της χώρας, διαπερνά όλες τις σχέσεις, τις επιλογές και τις καθημερινές δραστηριότητες όλων μας. Δεν πρόκειται ποτέ να απελευθερωθούμε από τα δεσμά που επέβαλαν στις κοινωνίες μας τα καπιταλιστικά καθεστώτα της Ευρώπης και της Αμερικής αν δεν αγωνιστούμε και για την ελευθερία των προσφύγων και των μεταναστών. Αν γίνει κατανοητό πως η φυλακή που επιβλήθηκε στους πρόσφυγες είναι ίδια με την καθημερινή φυλακή που επιβλήθηκε σε όλους μας, τότε θα καταλάβουμε ότι η ελευθερία τους είναι και δικιά μας ελευθερία.

Οι θάλασσες και τα ποτάμια, τα βουνά και οι ουρανοί αυτού του κόσμου δεν έχουν σύνορα.               Η ανθρώπινη αγάπη, τα όνειρα της ζωής και ο πόθος για βελτίωση των όρων και των συνθηκών καθημερινής διαβίωσης δεν κλείνονται σε κατασκευασμένα και επιβεβλημένα όρια. Όλα όσα ονειρευτήκαμε για αυτό τον κόσμο έγιναν παράνομα καθώς η κυριαρχία απλώνεται σε κάθε μικρο-στιγμή της ζωής, νομοθετεί παγίδες, περιφράξεις και περιορισμούς, κλείνει και περιχαρακώνει την ζωή σε έναν μηχανισμό επιβολής και καθημερινής εντατικής εκμετάλλευσης. Στόχος όλων μας θα έπρεπε και πρέπει να είναι η καταστροφή αυτού του καθεστώτος, η απελευθέρωση της ανθρώπινης δύναμης να αγαπά, να φροντίζει και να περιθάλπει, να  παράγει δηλαδή ελευθερία, ευτυχία και πλούτο για όλους εξίσου σε όλο τον κόσμο, χωρίς ειδικά προνόμια και περιορισμούς.


Τασος Σαγρής

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ (Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες)

Ο Τάσος Σαγρής είναι θεατρικός σκηνοθέτης και ποιητής, μέλος της συλλογικότητας Κενό Δίκτυο http://voidnework.blogspot.com και του Ινστιτούτου Πειραματικών Τεχνών http://www.theinstitute.info 

5.2.15

Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών 2015 / Ανοιχτό Κάλεσμα Συμμετοχής / Open Call Out for Participation at the Athens ANTIFASCIST FESTIVAL of PERFORMING ARTS 2015


























Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών 2015

 Ένα χρόνο πριν, τον Μάρτιο του 2014, το 1ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών έγινε πράξη στο ελεύθερο, αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ. 200 καλλιτέχνες παρουσίασαν το έργο τους, 40 πολιτισμικοί ακτιβιστές ανέλαβαν τη διεξαγωγή και 10.000 κόσμου συμμετείχαν σε αυτό το αυτοοργανωμένο, καλλιτεχνικό, κοινωνικό και πολιτικό γεγονός. Το 3ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών θα γίνει στο ΕΜΠΡΟΣ από 19-29 Μαρτίου και καλεί καθεμία και κάθεναν, που έχει επιθυμία για κοινωνική δράση μέσα από τις παραστατικές τέχνες, να συμμετάσχει ενεργά στη συνδιοργάνωσή του. Ας διευρύνουμε αυτήν την πλατφόρμα συντονισμού και δράσης ανθρώπων των παραστατικών τεχνών. Στόχος μια συλλογική αντιφασιστική συζήτηση στον χώρο της τέχνης και η εμψύχωση όσων αγωνίζονται για ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, ενάντια στην κουλτούρα της εμπορευματοποίησης, του αποκλεισμού και του ρατσισμού. Το φεστιβάλ θα περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις και εργαστήρια για παιδιά κι ενήλικες, χορό, συναυλίες, performances, κινηματογραφικές προβολές, δρώμενα και οργανωμένες συζητήσεις. Ελάτε να υπερασπιστούμε τον πλούτο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, να αναδείξουμε την ανθρώπινη ποικιλομορφία. Να κάνουμε τις γειτονιές μας, τους χώρους πολιτισμού και τις πόλεις μας γέφυρες φιλίας, αλληλεγγύης και αντίστασης μακριά από τις λογικές του διχασμού. Ενάντια στο σκοτάδι του φασισμού ανάβουμε τα φώτα της σκηνής. Ας ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια στο μίσος και τη βαρβαρότητα.

************************************************************************************ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ στη συνέλευση του 3ου Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών Σάββατο 7 Φεβρουαρίου, στις 3μμ, στο ΕΜΠΡΟΣ *************************************************************************************

Το κάλεσµα απευθύνεται σε: σε όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους άνθρωπους της τέχνης, ανεξάρτητους καλλιτέχνες, θεατρικές ομάδες, καλλιτεχνικές συλλογικότητες, ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους, αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, εκπολιτιστικούς συλλόγους, αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές κινήσεις, οργανώσεις και πρωτοβουλίες, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες - κοινότητες μεταναστών και προσφύγων με τα σχολεία και τις δημιουργικές τους ομάδες, ΛΟΑΤ, Ρομά και Ρομνί, ανάπηρους-ες κ.ά - και εν γένει σε κάθε άνθρωπο ή ομάδες που βιώνουν τον ρατσισμό και θα ήθελαν είτε να συμμετάσχουν στο δημιουργικό μέρος, είτε να μοιραστούν τους προβληματισμούς και την εμπειρία τους.

25.6.14

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ στα ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ της Λεωφόρου Αλεξάνδρας 27| 28| 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014 // Αntiafascist Festival of Performing Arts #2 ATHENS




















Τριήμερο 
Αντιφασιστικό Φεστιβάλ 
Παραστατικών Τεχνών 
στα Προσφυγικά
της Λεωφ. Αλεξάνδρας

ΠΑΡ. 27 | ΣΑΒΒ. 28 | ΚΥΡ. 29
ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
εισοδος ελεύθερη 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
(ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ / ΘΕΡΙΝΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ / ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ)


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/6

15:00 – 17:00 Συμμετοχικός σχεδιασμός παιδικής χαράς και φυτεύσεις_Ομάδες Σαλιγκάρι | Νομαδική Αρχιτεκτονική κ.ά.

18:30 – 21:00 Ανοιχτή Συζήτηση: Προσφυγικά | Παρελθόν, παρόν και μέλλον | Το εγχείρημα της αυτοοργάνωσης των Προσφυγικών (Εξέδρα Α’)

21:15 – 22:00 Μάμμα Τόνυ_Ομάδα Πείρα(γ)μα (Θεατρική Παράσταση | Οδός Ορεστιάδος)


22:00 – 22:45 Πνει (έχει πνοή)_Χοροθέατρο ΔΑΓΙΠΟΛΗ | Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία (Εξέδρα Α’)


23:00 – 00:30 | Live_Πες το Μουσικά

Θέμος Σκανδάμης | Μάνια Παπαδημητρίου | Costinho | Φώτης Αθανασίου | Μαργαρίτα Συγγενιώτου | Βαγγέλης Καζαντζής | Σταμάτης Μορφονιός | Masterz of the Stringz | Καλιόπη Σίμου & Χριστέλα Γκιζέλη | Λεονάρδος Μπατής | Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος | Μαριάνθη Κυρίου | και άλλοι…
(Εξέδρα Α’)


+
22:00 – 01:00 | Θερινό Σινεμά στα Προσφυγικά (οδός Κορώνειας)

• 22:00 «Προσφυγικά»_Oμάδα βίντεο για τον αγώνα της κοινότητας των Προσφυγικών (2014, 40’, ντοκιμαντέρ | παρουσία σκηνοθετικής ομάδας)

• 22:45 «Στα σύνορα του κόσμου» (Ιn the world)_ Μichael Winterbottom (2002, 83’, ντοκιμαντέρ)

• 00:10 «Και οι χελώνες μπορούν να πετάξουν» _ Μπαχμάν Γκομπαντί (2004, 95’ μυθοπλασία)


ΣΑΒΒΑΤΟ 28/6

15:00 – 17:00 Συμμετοχικός σχεδιασμός παιδικής χαράς και φυτεύσεις_Ομάδες Σαλιγκάρι | Νομαδική Αρχιτεκτονική κ.ά.

12:00 – 13:00 Όταν η Κόκκινη Κλωστή Χάθηκε στο Μεγάλο Δάσος_Ομάδα Φτου ξελευτερία (παιδικό θέατρο | Εξέδρα Β’)

13:15 – 14:15 Τριγωνοψαρούλης | Ομάδα Αθηνά Αρσένη (παιδικό θέατρο | Εξέδρα Β’)


14:15 – 16:15 Κοινωνική κουζίνα | Νομαδική Κουζίνα (Οδός Κορώνειας)

15:30 – 17:00 Εικαστικό εργαστήρι: μη με λησμόνει | Όνειρα και Επιθυμίες των παιδιών Στα Προσφυγικά_ Ελευθερία Σταμάτη, Neratzia (Οδός Κορώνειας)
17:00 – 18.30 Μια γιορτή στου Νουριάν_Συντεχνία του γέλιου (παιδικό θέατρο | Εξέδρα Β’)

18:00 – 20:30 Ανοιχτή Συζήτηση: Δωρεάν Δημόσια Υγεία και Κοινωνικά Ιατρεία_με εκπροσώπους από Ομάδα Υγείας Προσφυγικών| Αλληλέγγυοι/ες από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και ελευθεριακό χώρο στους Ζαπατίστας | Κοινωνικός Χώρος για την υγεία – πρώην ΠΙΚΠΑ | Ιατρείο Αλληλεγγύης Πατησίων – Αχαρνών

 
19:00 – 20.30 To Ρωμαικό λουτρό_Κ.Παπακωνσταντίνου (Θεατρική Παράσταση | οδός Κορώνειας)

21:00 – 22:00 Tο θείο τραγί_Άρης Μπινιάρης (Θεατρική Παράσταση |Eξέδρα Α’)

22:00 – 23:00 Πεθαίνω Σαν Χώρα_

του Δ.Δημητριάδη / σκην. Τ.Σαγρής
+ Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] 
| (Θεατρική Παράσταση|Eξέδρα Α’)
info: http://theinstituteinfo.blogspot.com

23:00
Κενό Δίκτυο:
Οπλισμένες Λέξεις 
Ενάντια στον Φασισμό 
multi media live poetry action 

LIVE:
ΟΔΟΣ 55
ΤΗΕ ΒΟΥ

Λέξεις: Τασος Σαγρής, Γιάννης Ραουζαίος, 
Κατερίνα Ζησάκη, Στέλλα Kαλογήρου, Franzeska Averbach, Mata Bee

Space Ambient: Junior X

Hχος: Νικος Σταβριανουδάκης
Visual Art: Void Optical Art Laboratory | Venus Melena
+



22:00 – 01:00 | Θερινό Σινεμά στα Προσφυγικά (οδός Κορώνειας)

• 22:00 «Αφηγήσεις άλλων γυναικών»_Μαρία Πεσλή (2011, 35’, ντοκιμαντέρ | παρουσία σκηνοθέτιδας)

• 22:40 «Ενας Λαμπερός Ηλιος»_Βασίλης Λουλές (2000, 36’, μυθοπλασία | παρουσία σκηνοθέτη)

• 23:20 «Ένας ελεύθερος κόσμος»_Κεν Λόουτς (2007, 93’, μυθοπλασία)


 

ΚΥΡΙΑΚΗ 29/6

12:00 – 18:00 Προσφυγικό Μουντιαλίτο για παιδιά από 8-14 ετών στο γήπεδο μπάσκετ_συμβολή Κάλβου & Δεγλερή, Αμπελόκηποι (πάνω από τα Προσφυγικά), σημείο συνάντησης: Oδός Ορεστιάδος στις 11:45

12:00 – 13:30 Μίλα μήλα μαγικά_Ομάδα Αστροναύτες | (παιδικό θέατρο | Οδός Κορώνειας)

13:30 – 15:30 Θεατρικό Παιχνίδι | Μια Ματιά στα Προσφυγικά_Χριστίνα Βασιλείου | Νταιάνα Κοσσενάκη


15:00 – 16:00 Μουσική της Ανατολής_Cihan Turkoglu (Eξέδρα Α’)

15:00 – 17:00 Κοινωνική Κουζίνα_Ο άλλος άνθρωπος (Οδός Ορεστιάδος)

15:30 – 16:30 Παράσταση Ακροβατικών_Angie and Luigie show | Ομάδα Cirk de Votanik (για παιδιά | Οδός Κορώνειας)
16:30 – 17:30 Παραδοσιακοί χοροί και μουσική Κούρδων από τη Συρία (Eξέδρα Α’)

17:00 – 18:00 Ηπειρώτικα Πολυφωνικά_Πολυφωνικό σύνολο «Χαονία» (Oδός Ορεστιάδος)

18:00 – 19:00 Εθνικαί Εορταί_Βασίλης Βηλαράς | (θεατρική παράσταση | Οδός Κορώνειας)
19:30 – 22:00 Μικρές Σκηνές Καθημερινής Βίας ΙΙ: Μπορεί και να μη γίνει και τίποτα_Θέατρο του Καταπιεσμένου (Εξέδρα Α’)

22:30  | Live

(Eξέδρα Α’)

 
Martha Moreleon & Los del Sur
Encardia


+

22:00 – 01:00 | Θερινό Σινεμά στα Προσφυγικά (οδός Κορώνειας)

• 22:00 «Πού να πετάξουν τα πουλιά» (Where Should the Birds Fly)_Fida Qishta (2013, 58’, ντοκιμαντέρ)

• 23:00 «El Sistema – Σώζοντας Ζωές» _της σειράς ντοκιμαντέρ ΕΞΑΝΤΑΣ του Γιώργου Αυγερόπουλου (2012, 51’, ντοκιμαντέρ)

• 23:55 «Το Λιμάνι της Χάβρης» (Le Havre)_ Aki Kaurismaki (2011, 93’, μυθοπλασία)



Επιπλέον:

Για την στήριξη της γειτονιάς θα οργανωθεί χαριστικό παζάρι για παιδιά από 3 έως 13 ετών. Ας φέρουμε όλοι: Παιχνίδια, σχολικά είδη, βιβλία, ρούχα, παπούτσια (ειδικά Νο 33,34,35) κι οτιδήποτε άλλο χρήσιμο και σε καλή κατάσταση. Παρασκευή 27/6: 18:00 -22:00 lΣαβ.Κυρ. 28-29/6: 15:00 – 22:00 lΜέρος: αυλή Προσφυγικών


Κλικ για περισσότερες πληροφορίες στο: 

http://antifaperformingarts.wordpress.com/

Μέσα από το δεκαήμερο Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών που έλαβε χώρα τον Μάρτιο ’14 στο θέατρο Εμπρός, μεγάλο μέρος του καλλιτεχνικού κόσμου απέδειξε ότι αναλαμβάνει τον ρόλο του στην αντίσταση κατά της φασιστικής απειλής και στην διεκδίκηση της ζωής έναντι της επιβίωσης, μέσα από την τέχνη.

Τώρα προσεγγίζουμε την καρδιά της Αθήνας στις αυλές που ενώνουν τα οκτώ κτίρια των Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας απέναντι από το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Σας καλούμε σε μια γειτονιά με πολύ πυκνό συμβολισμό στο χώρο και στο χρόνο. Ένας τόπος- μικρογραφία της Ελλάδας, ένα ιστορικό μνημείο προσφυγιάς και αγώνων, που διασώθηκε και τώρα κινδυνεύει με εκποίηση από το ΤΑ.Ι.ΠΕ.Δ. Ένα μωσαϊκό καταγωγών, αντιλήψεων και δυσκολιών, όπου ο ηρωισμός και η αυταπάρνηση συγκρούονται με τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης αλλά και τις ιδιαίτερες δυσκολίες της συλλογικής δράσης. Σας καλούμε για να συμβάλλουμε στον αγώνα των κατοίκων να ζήσουν τη ζωή τους σε μια γειτονιά αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.

Σαν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» οι κάτοικοι των Προσφυγικών αντιστέκονται τόσο στο ξεπούλημα που ξεκινάει από τη μνήμη και φτάνει ως τους αιγιαλούς της χώρας, όσο και για να υπερασπιστούν το κοινό αίτημα που ενώνει ανθρώπους από όλα τα μέρη της γης- το αίτημα για ζωή , αυτοδιάθεση και χειραφέτηση, ενάντια σε ό,τι μας στερεί το αυτονόητο. Το όραμα της ελευθερίας πλάθεται από την ανάγκη και δεν «αναπλάθεται» από την μανία για ιδιοκτησία και εκμετάλλευση.

Ως Αντιφαστιστική Πρωτοβουλία Παραστατικών Τεχνών στοχεύουμε στο να χτίσουμε τις γέφυρες που ενώνουν την τέχνη με τους κοινωνικούς αγώνες, ώστε να ξαναβρεί τη λειτουργία της ως εργαλείο απελευθέρωσης και διαπαιδαγώγησης. Γνωρίζοντας την δύναμη και την ομορφιά της τέχνης, θέλουμε να την υπερασπιστούμε έξω από τα ιδρύματα και τον ταξικό αποκλεισμό. Θέλουμε να αναδείξουμε την δύναμή της ως εργαλείο χειραφέτησης και όχι αισθητικοποίησης της ζωής και να την μοιραστούμε με αυτούς που την διεκδικούν στους δρόμους. Θέλουμε να ξορκίσουμε την αγωνία που μας επιβάλλει η απειλή του ολοκληρωτισμού και να προκαλέσουμε την πρωταρχική μας χαρά για τη ζωή. Η τέχνη είναι πάνω από όλα όχημα για να κάνουμε οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου.

Ελάτε να κάνουμε τις γειτονιές μας, τους χώρους πολιτισμού και τις πόλεις μας γέφυρες φιλίας, αλληλεγγύης και αντίστασης μακριά από τις λογικές του διχασμού.

Ο φασισμός δεν ξέρει να χορεύει, δεν έχει χρώματα και δεν τραγουδάει.
Αυτά είναι τα δικά μας όπλα!


Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Παραστατικών Τεχνών, Ιούνιος 2014
http://antifaperformingarts.wordpress.com/ 

27.3.14

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΜΠΡΟΣ! // OPEN CALL FOR PARTICIPATION AT OCCUPIED THEATRE EMBROS




























ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΜΠΡΟΣ!

To Kενό Δίκτυο στα πλαίσια της συμμετοχής του στο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών θα ήθελε να ευχαριστήσει θερμά  τους περίπου 200 καλλιτέχνες που παρουσίασαν το έργο τους, τους 40 πολιτισμικούς ακτιβιστές που έφεραν εις πέρας την τεράστια παραγωγή και τους 10.000 ανθρώπους που συμμετείχαν σε αυτή την μεγάλη γιορτή ελευθερίας. Για 10 μέρες η κατάληψη ΕΜΠΡΟΣ έγινε ένας πολύ ισχυρός φάρος πολιτισμού, κοινωνικής ευαισθητοποίησης και αντικαθεστωτικής κουλτούρας και έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα αυτό-οργάνωσης, συμμετοχής, αλληλεγγύης και ελπίδας προς όλους όσους θέλουν να συνεχίσουν να αγωνίζονται για ένα κόσμο ισότητας, δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας. Ανάμεσα στις πάρα πολλές συγκλονιστικές και αξέχαστες στιγμές θα πρέπει να τονίσουμε την πρωτόγνωρη για εμάς συνάντηση με ανάπηρους ακτιβιστές, καλλιτέχνες και θεωρητικούς που σηματοδοτεί την απαρχή μιας ολόκληρης νέας σειράς αντιρατσιστικών δράσεων και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων που πρόκειται να προκύψουν στο μέλλον μέσα από αυτή την συνάντηση. Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτού του φεστιβάλ που πρέπει να σημειωθεί είναι η ανοιχτή συμμετοχική διαμόρφωση ενός πολύ πλούσιου προγράμματος που απασχολούσε άμεσα πολύ διαφορετικούς ανθρώπους από διαφορετικά πολιτισμικά, πολιτικά και κοινωνικά περιβάλλοντα, γεγονός που προσέφερε στο φεστιβάλ μια πολύ διευρυμένη κοινωνική απεύθυνση.  Με αυτό τον τρόπο, το φεστιβάλ κατάφερε να παράγει πολιτιστικό έργο, πολιτικό νόημα και αφιλοκερδή κοινωνική προσφορά κάνοντας την τέχνη του θεάτρου και τις παραστατικές τέχνες γενικότερα, ξανά επικίνδυνες για το κυρίαρχο καθεστώς της επιβολής, της απάθειας και της εθελοδουλίας.                                                                                                                                     

Θα πρέπει να τονίσουμε την τεράστια ανάγκη συνέχειας της Ανοιχτής Συνέλευσης οργάνωσης του Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών και διεύρυνσης με νέες συμμετοχές  για να μεταφέρουμε αυτή την υπέροχη εμπειρία σε άλλες πόλεις, γειτονιές, σχολεία, εργοστάσια και πλατείες ενδυναμώνοντας τον αντιφασιστικό αγώνα με πολιτισμό, νόημα και πάθος για ελευθερία.
Πάνω από όλα όμως, θα θέλαμε να καλέσουμε όλους τους φίλους μας και την ευρύτερη κοινότητα των πολιτικά και κοινωνικά δραστηριοποιημένων ανθρώπων της πόλης να πάρουν μέρος με την σταθερή παρουσία τους στην καθημερινή λειτουργία της κατάληψης του Εμπρός και να φέρουν τις ιδέες τους, τις προτάσεις τους και την δύναμη τους συμμετέχοντας κάθε βδομάδα στην Ανοιχτή Συνέλευση του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου Εμπρός, κάθε Κυριακή στις 19.30

Καλούμε τους φίλους μας και συντρόφους μας στην  ανοιχτή γενική συνέλευση της κατάληψης Εμπρός την Κυριακή 30.3.2014 που θα ξεκινήσει εκτάκτως στις 16.00 για να συζητήσουμε ανοιχτά όλοι μαζί τον απολογισμό του Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών και τα σχέδια, τα όνειρα και τις επιθυμίες μας για την εξέλιξη και την ενδυνάμωση της λειτουργίας της κατάληψης του θεάτρου Εμπρός!          
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ
ΘΕΩΡΗΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΒΡΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟ!

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ[ΘΕΩΡΙΑ, ΟΥΤΟΠΙΑ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, ΕΦΗΜΕΡΕΣ ΤΕΧΝΕΣ]
http://voidnetwork.blogspot.com

26.2.14

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ Φεστιβάλ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 13.3 - 23.3.2014 ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ // ΔΡΑΣΕΙΣ από το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ το ΣΑΒΒ 15.3 //// Αntifascist Festival of Performance Arts- Occupied Theatre EMBROS Athens Greece




























Το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
http://voidnetwork.blogspot.com 
ανακοινώνει την συμμετοχή του 
στο δεκαήμερο 
Αντιφασιστικό 
Φεστιβάλ 
Παραστατικών Τεχνών
που θα διοργανωθεί 
από τις 13 έως 23 Μαρτίου 2014 
στο Ελεύθερο 
Αυτοδιαχειριζόμενο 
Θέατρο Εμπρός 
[Ρ. Παλαμήδου 2, Ψυρρή]
και στον ανοιχτό δημόσιο χώρο της Αθήνας. 

Η συμμετοχή του Κενού Δικτύου θα πάρει την μορφή 
μιας σειράς εκδηλώσεων με την επονομασία 
ΟΠΛΙΣΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ 
[ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ] 
που θα πραγματοποιηθούν 
το ΣΑΒΒΑΤΟ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 
θα ξεκινούν στις 17.00 
και θα περιλαμβάνουν: 


* ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ 
"ΦΑΣΙΣΜΟΣ & ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ" 
στις 17.00

Προσπαθώντας ν’ ανιχνεύσουμε τα αίτια αλλά και τους τρόπους αντίστασης στον αυξανόμενο εκφασισμό της κοινωνίας και την άνοδο του νεοναζιστικού μορφώματος στη σημερινή ελληνική και παγκόσμια κοινωνία των ανθρώπων αναλύουμε τις ρίζες των φασιστικών ιδεολογημάτων έτσι όπως αυτά εμφανίζονται από τις απαρχές του νεωτερικού ευρωπαϊκού πολιτισμού ως τις μέρες μας.
Θεωρώντας ότι το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί βασικό μηχανισμό παραγωγής υπηκόων, εργαζομένων και υπάκουων πειθαρχημένων όντων, εστιάζουμε σε 3 σημαντικές παραμέτρους που είναι: 

1) η αυταρχική δομή του σχολείου
2) Η αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας μέσ’ από την εκπαίδευση και 
3) Η παρείσφρηση του νεοναζισμού στις μαθητικές κοινότητες και την οργάνωση των κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων σε αυτή.
Επιπλέον,  διερευνούμε την προοπτική μιας αντιαυταρχικής εκπαίδευσης.

ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ:
Εισηγητές:  Γ. Σωτηρόπουλος / Κενό Δίκτυο (διδ. Πολιτικής Φιλοσοφίας)
Γ. Τσιάκαλος (καθ. Παιδαγωγικού ΑΠΘ) , Μ. Μπαλτάς (Δάσκαλος)




 
















* ΘΕΑΤΡΟ 
"Γράμματα Αγάπης στον Στάλιν" 
από την ομάδα ΕΝ'ΔΡΑΣΗ
στις 19.00
«Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από την αδικία,
η φιλοδοξία να παραμείνει κάποιος ουδέτερος, είναι απλώς κυνισμός.
Αποφασίστε επιτέλους Μπουλγκάκοφ: σε ποιά πλευρά του οδοφράγματος βρίσκεστε;»

Το έργο «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» είναι μια φανταστική ιστορία βασισμένη στην τρομερή εμπειρία του μεγάλου ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, τον οποίο ο σταλινισμός καταδίκασε σε σιωπή. Στο έργο συμμετέχουν τρία πρόσωπα: ο Μπουλγκάκοφ, η σύζυγός του Μπουλγκάκοβα και ο Στάλιν.  


Κείμενο: J. Mayorga
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
 

Ερμηνευουν
Μπουλγκάκοφ: Mελέτης Ηλίας
Μπουλγκάκοβα: Άννα Ελεφάντη
Στάλιν: Στάθης Σταμουλακάτος


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
http://www.studiomavromihali.gr/nea/#stalin 
 














* ΘΕΑΤΡΟ 
" Η Μέθοδος της Κυρίας Μαργαρίτας" 
"το σύστημα διδασκαλίας, είναι η διδασκαλία του συστήματος!"
στις 21.00

από την ομάδα ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΟΙ 
& το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ

«Η μέθοδος της κυρίας Μαργαρίτας», είναι ένα σατιρικό έργο με θέμα την εξουσία σε όλες τις μορφές της. Ένα έργο βαθιά αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και πιο επίκαιρο από ποτέ.
Δεν είναι τυχαίο ότι το υποκείμενο άσκησης αυτής της εξουσίας, είναι μια δασκάλα, γιατί όλα ξεκινούν από την εκπαίδευση.
Η κυρία Μαργαρίτα είναι μια δασκάλα αποφασισμένη να επιβάλλει τη θέλησή της στους μαθητές της (το κοινό) με κάθε τρόπο (με γοητεία, με απειλές , με σεξουαλικές υποσχέσεις), με σκοπό να τους αφαιρέσει σιγά-σιγά κάθε ίχνος προσωπικότητας και να τους μετατρέψει σε άβουλα όντα υποταγμένα και έτοιμα ν’ αναπαράξουν και να διαιωνίσουν το συστημικό πρότυπο.
Η ίδια υπήρξε θύμα αυτού του συστήματος και τώρα είναι ο θύτης.
Η κυρία Μαργαρίτα είναι, η ίδια, ο μηχανισμός, είναι ο φαύλος κύκλος. Η κυρία Μαργαρίτα είναι η παιδική αθωότητα παραμορφωμένη από τις αθετημένες υποσχέσεις των ενηλίκων.
«Η μέθοδος της κυρίας Μαργαρίτας» είναι ένα έργο ξεκαρδιστικό και ταυτόχρονα τραγικά σοβαρό.


Συντελεστές
Μετάφραση-προσαρμογή: Τατιάνα Σκανάτοβιτς
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τιμπιλής
Φωτισμοί: Βαγγέλης Σαγρής
Κοστούμια: Μίνα Γκοσέρ
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Κωστάλα
Μουσική σύνθεση & επιμέλεια: Βαγγέλης Σαγρής

Παίζουν: Τατιάνα Σκανάτοβιτς
Μιχάλης Στεφανίδης

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

http://voidnetwork.blogspot.gr/2012/02/28-29.html































* LIVE CONCERT &
VOID ART ΜultiMedia 
από τις 23.30 εως αργά με
BOKOMOLECH
2L8
SISSY DOUTSIOU
TASOS SAGRIS

LYRICAL PUNISHMENT
YIANNIS RAOUZAIOS
+KINOMATIK
 DORIAIXMOS κ.α.


περισσότερες πληροφορίες
για το ΣΑΒΒ. 15.3.2014 και το συνολικό
πρόγραμμα του δεκαημέρου
θα ανακοινωθούν σύντομα ΕΔΩ

 

Το αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών οργανώνεται από μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών που βρεθήκαμε ορμώμενοι από την επιθυμία μας να δράσουμε ενάντια στον βίαιο εκφασισμό της κοινωνίας. Η ανάπτυξη φασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων, οι επιθέσεις σε μετανάστες, ΛΟΑΤ, κόσμο του κινήματος αλλά και της τέχνης, ο ρατσισμός των θεσμών, η γενικότερη έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη ποικιλομορφία και η εκδήλωση μορφών βίας σ ολόκληρη την κοινωνία, ακόμα και μέσα στα σχολεία, μας ωθεί να πάρουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες αντιμετώπισής τους.

Υπάρχουν σήμερα πολλές ομάδες και θεάματα που διεκδικούν με τη δουλειά τους μια κοινωνική συμμετοχή και ένα πεδίο πολιτικού διαλόγου. Στοχεύουμε στο να δημιουργηθεί μια πλατφόρμα συντονισμού και δράσης ανθρώπων των παραστατικών τεχνών που θα μπορεί να ενεργοποιήσει μια συλλογική αντιφασιστική συζήτηση αλλά και συνείδηση στον χώρο μας.

Σαν πρώτο βήμα, με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα κατά του φασισμού και του ρατσισμού (Σάββατο 22/3) αλλά και τον μήνα δράσης κατά του φασισμού, καλούμε στη διοργάνωση ενός μεγάλου αντιφασιστικού φεστιβάλ στο Θέατρο Εμπρός και απευθυνόμαστε σε κάθε άνθρωπο ή ομάδες που βιώνουν τον ρατσισμό, σε κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο της τέχνης, θεατρικές ομάδες, καλλιτεχνικές συλλογικότητες, κοινότητες μεταναστών και προσφύγων με τα σχολεία και τις δημιουργικές τους ομάδες, εκπολιτιστικούς συλλόγους, μαζικούς κοινωνικούς φορείς, εργατικά συνδικάτα, αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές κινήσεις, οργανώσεις και πρωτοβουλίες να συμμετάσχουν και να μας στηρίξουν.

Καλούμε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνικότητας, χρώματος, φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού, ανάπηρο ή μη να συσπειρωθεί ενάντια στους φασίστες και την τρομοκρατία τους. Πρέπει να υπερασπιστούμε τον πλούτο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Να κάνουμε τις γειτονιές μας, τους χώρους πολιτισμού και τις πόλεις μας γέφυρες φιλίας, αλληλεγγύης και αντίστασης μακριά από τις λογικές του διχασμού.

Το φεστιβάλ θα περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις και εργαστήρια για παιδιά κι ενήλικες, χορό, συναυλίες, performances, προβολές, δρώμενα και οργανωμένες συζητήσεις.

Ο φασισμός δεν ξέρει να χορεύει, δεν έχει χρώματα και δεν τραγουδάει. Ο φασισμός δεν είναι εγγενές στοιχείο του ανθρώπου αλλά γεννάται κάτω από συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες και για συγκεκριμένους σκοπούς. Οι λέξεις, οι νότες, ο χορός και τα χρώματα είναι τα δικά μας όπλα. Ας τα ενώσουμε ενάντια στον φόβο και την απάθεια.. Ας τα ενώσουμε στο όραμά μας ενάντια στη βαρβαρότητα και τον φασισμό.















report: More than 10000 people attended the 10 days events of Antifascist Festival of Performing Arts at the Occupied Theatre Embros
1000 people participated at the event of Void Network and expressed  their determination to organize the fight against nazism, to prepare with all forms of struggle the conditions for the arising of total freedom against apathy, totalitarianism and all kinds of authorities...The struggle continues!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...