- published: 19 Jun 2013
- views: 5076
Jean-Luc Dehaene (Dutch: [ʒɑ̃ːˈlyk dəˈɦaːnə]; 7 August 1940 – 15 May 2014) was a Belgian politician who served as Prime Minister of Belgium from 1992 until 1999. During his political career, he was nicknamed "The Plumber" and "The Minesweeper" for his ability to negotiate political deadlocks. A member of the Christen-Democratisch en Vlaams (CD&V) party and its antecedents, Dehaene gained his first ministerial appointment in 1981. Dehaene's first government (1992–1995) included both Christian and Social Democrats and presided over the creation of a new constitution, effectively transforming Belgium into a federal state. His second government (1995–1999) coincided with a number of crises in Belgium including the Dutroux scandal. The Dioxin Affair, occurring shortly before the 1999 election, led to a swing against the major parties and Dehaene's government fell. Following his final term as Prime Minister he was active in both Belgian and European politics. He was also on UEFA's financial fair play regulatory body and managed Dexia Bank during the financial crisis. Dehaene holds the distinction of being the last prime minister of King Baudouin's reign.
Je kan het je wellicht nog herinneren: waar je was op het moment dat je vernam dat koning Boudewijn gestorven was. Ook Jean-Luc Dehaene herinnert het zich nog haarscherp.
Jean-Luc Dehaene gaat de geschiedenis in als de architect van de federale staat en leidde ons land mee de eurozone in, maar wordt vooral herinnerd als de loodgieter-staatsman met de rechttoe-rechtaanstijl die "problemen pas oploste, als ze zich stelden".
C'était un grand défenseur de l'intégration européenne, une figure marquante de la politique belge : l'ancien Premier ministre Jean-Luc Dehaene est mort à l'âge de 73 ans, à la suite d'une chute en Bretagne, où il se trouvait en vacances avec son épouse et des amis. Jean-Luc Dehaene, à la tête du gouvernement belge de 1992 à 1999, a ensuite siégé au parlement européen, une idée qu'il aimait tant : "Un homme qui a lutté, en tant que personne profondément convaincue que la paix et la justice... LIRE L'ARTICLE: http://fr.euronews.com/2014/05/15/jean-luc-dehaene-deces-du-bulldozer-belge Aujourd'hui dans l'actualité : les titres en vidéo http://eurone.ws/1nBcqsZ euronews : la chaîne d'information la plus regardée en Europe. Abonnez-vous ! http://eurone.ws/YhnkpY euronews est disponible...
Biographie de Jean-Luc Dehaene, ancien premier ministre CVP
Robert van de Roer leest nrc.next met Jean-Luc Dehaene.
Der liberale Fred Evers und der christlich-soziale Joseph Maraite prägten das politische Bild Ostbelgiens in den Neunziger Jahren. Der eine war parteipolitisch gesehen eher ein politischer Gegner von Jean-Luc Dehaene, der andere Ministerpräsident-Kollege. Nach der Dioxinkrise teilten Dehaene und Maraite 1999 ein politisches Schicksal durch ihre Abwahl. Heute erinnerten sich Evers und Maraite im BRF an Jean-Luc Dehaene.
lol
Als Jean-Luc Dehaene een land kan besturen, dan vraagt het panel van 'Alles kan beter' zich af wie Jean-Luc Dehaene bestuurt. Geestig fragment uit Alles Kan Beter.
http://www.actua.tv/in-memoriam-oud-premier-jean-luc-dehaene-cdv In Frankrijk is donderdag oud-premier en CD&V-boegbeeld; Jean-Luc Dehaene onverwacht overleden. Dehaene werd 73. Hij belandde in de jaren '70 in de politiek, eerst als medewerker en kabinetschef, later als minister van Sociale en Institutionele Zaken. Dehaene stond aan het hoofd van de federale regering van 1992 tot 1999. Als premier loodste hij ons land door een bewogen periode, die onder meer gekenmerkt werd door de zaak-Dutroux en de dioxinecrisis. Na zijn exit uit de nationale politiek werd Dehaene burgemeester van Vilvoorde, nog later maakte hij de overstap naar het Europees parlement. Begin dit jaar werd er bij hem pancreaskanker vastgesteld. Eerst leek de behandeling aan te slaan, maar nadien belandde hij opnieuw in he...
http://www.actua.tv/in-memoriam-oud-premier-jean-luc-dehaene-cdv In Frankrijk is donderdag oud-premier en CD&V-boegbeeld; Jean-Luc Dehaene onverwacht overleden. Dehaene werd 73. Hij belandde in de jaren '70 in de politiek, eerst als medewerker en kabinetschef, later als minister van Sociale en Institutionele Zaken. Dehaene stond aan het hoofd van de federale regering van 1992 tot 1999. Als premier loodste hij ons land door een bewogen periode, die onder meer gekenmerkt werd door de zaak-Dutroux en de dioxinecrisis. Na zijn exit uit de nationale politiek werd Dehaene burgemeester van Vilvoorde, nog later maakte hij de overstap naar het Europees parlement. Begin dit jaar werd er bij hem pancreaskanker vastgesteld. Eerst leek de behandeling aan te slaan, maar nadien belandde hij opnieuw in he...
Met o.a. een uitgebreid interview met toenmalig (en intussen wijlen) Belgisch premier Jean-Luc Dehaene ivm het ter ore komen bij de man van het eerste nieuws van het overlijden van Koning Boudewijn, een dikke week vóór dit interview, en hoe hij het toekomstig koningschap van zijn opvolger, Albert II, ziet. Het begin van deze VTM-nieuwsuitzending van dinsdag 10 augustus 1993 ontbreekt echter wel. Nieuwsanker van dienst is Marc Dupain. Het lange interview met Dehaene wordt gevoerd door journalist Eddy Allcock. Met mijn excuses voor de eerder zwakke klank; het werd kennelijk nu eenmaal destijds zo op de band opgenomen. Datum: dinsdag 10 augustus 1993, VTM Bron: VHS
Teaser voor het interview met Jean-Luc Dehaene over zijn recent uitgegeven memoires.
Isabel Albers, hoofdredactrice van De Tijd: 'Hij is de belangrijkste naoorlogse premier.'
Beelden: clubbrugge.be
Jean-Luc Dehaene gaat de geschiedenis in als de architect van de federale staat en leidde ons land mee de eurozone in, maar wordt vooral herinnerd als de loodgieter-staatsman met de rechttoe-rechtaanstijl die "problemen pas oploste, als ze zich stelden".
Biographie de Jean-Luc Dehaene, ancien premier ministre CVP
Der liberale Fred Evers und der christlich-soziale Joseph Maraite prägten das politische Bild Ostbelgiens in den Neunziger Jahren. Der eine war parteipolitisch gesehen eher ein politischer Gegner von Jean-Luc Dehaene, der andere Ministerpräsident-Kollege. Nach der Dioxinkrise teilten Dehaene und Maraite 1999 ein politisches Schicksal durch ihre Abwahl. Heute erinnerten sich Evers und Maraite im BRF an Jean-Luc Dehaene.
lol
Je kan het je wellicht nog herinneren: waar je was op het moment dat je vernam dat koning Boudewijn gestorven was. Ook Jean-Luc Dehaene herinnert het zich nog haarscherp.
Jean-Luc Dehaene gaat de geschiedenis in als de architect van de federale staat en leidde ons land mee de eurozone in, maar wordt vooral herinnerd als de loodgieter-staatsman met de rechttoe-rechtaanstijl die "problemen pas oploste, als ze zich stelden".
C'était un grand défenseur de l'intégration européenne, une figure marquante de la politique belge : l'ancien Premier ministre Jean-Luc Dehaene est mort à l'âge de 73 ans, à la suite d'une chute en Bretagne, où il se trouvait en vacances avec son épouse et des amis. Jean-Luc Dehaene, à la tête du gouvernement belge de 1992 à 1999, a ensuite siégé au parlement européen, une idée qu'il aimait tant : "Un homme qui a lutté, en tant que personne profondément convaincue que la paix et la justice... LIRE L'ARTICLE: http://fr.euronews.com/2014/05/15/jean-luc-dehaene-deces-du-bulldozer-belge Aujourd'hui dans l'actualité : les titres en vidéo http://eurone.ws/1nBcqsZ euronews : la chaîne d'information la plus regardée en Europe. Abonnez-vous ! http://eurone.ws/YhnkpY euronews est disponible...
Biographie de Jean-Luc Dehaene, ancien premier ministre CVP
Robert van de Roer leest nrc.next met Jean-Luc Dehaene.
Der liberale Fred Evers und der christlich-soziale Joseph Maraite prägten das politische Bild Ostbelgiens in den Neunziger Jahren. Der eine war parteipolitisch gesehen eher ein politischer Gegner von Jean-Luc Dehaene, der andere Ministerpräsident-Kollege. Nach der Dioxinkrise teilten Dehaene und Maraite 1999 ein politisches Schicksal durch ihre Abwahl. Heute erinnerten sich Evers und Maraite im BRF an Jean-Luc Dehaene.
lol
Als Jean-Luc Dehaene een land kan besturen, dan vraagt het panel van 'Alles kan beter' zich af wie Jean-Luc Dehaene bestuurt. Geestig fragment uit Alles Kan Beter.
http://www.actua.tv/in-memoriam-oud-premier-jean-luc-dehaene-cdv In Frankrijk is donderdag oud-premier en CD&V-boegbeeld; Jean-Luc Dehaene onverwacht overleden. Dehaene werd 73. Hij belandde in de jaren '70 in de politiek, eerst als medewerker en kabinetschef, later als minister van Sociale en Institutionele Zaken. Dehaene stond aan het hoofd van de federale regering van 1992 tot 1999. Als premier loodste hij ons land door een bewogen periode, die onder meer gekenmerkt werd door de zaak-Dutroux en de dioxinecrisis. Na zijn exit uit de nationale politiek werd Dehaene burgemeester van Vilvoorde, nog later maakte hij de overstap naar het Europees parlement. Begin dit jaar werd er bij hem pancreaskanker vastgesteld. Eerst leek de behandeling aan te slaan, maar nadien belandde hij opnieuw in he...
In de laatste aflevering van 'Jambers in de Politiek' wordt de laatste rechte lijn ingezet naar 25 mei, met onder andere een confrontatie tussen Kris Peeters en Bart De Wever. Maar ook het plotse overlijden van Jean-Luc Dehaene eist een rol op.
Conférence de rentrée de l'École normale supérieure donnée par Stanislas Dehaene au Collège de France. Le professeur se propose ici d'aborder le processus de lecture sous l'angle des neurosciences. Une telle approche permet d'éclairer d'un jour nouveau cette activité propre à l'homme, que la plupart des adultes accomplissent le plus naturellement du monde, et dont l'apprentissage est crucial. Si nos gènes n’ont pas évolué pour nous permettre d’apprendre à lire, c’est l’écriture qui a évolué afin de tenir compte des contraintes de notre cerveau. Une question demeure : pourquoi l’espèce humaine est-elle la seule, parmi les primates, à avoir inventé des symboles parlés ou écrits ? Deux concepts récents, celui de “théorie de l’esprit” – c’est-à-dire la capacité d’imaginer ce que pensent nos ...
Na het programmaoverzicht voor TV1 en TV2 en een klokje, vanaf 2:17 het volledige BRT-journaal (bulletin "halfacht") van vrijdag 4 oktober 1991 met Martine Tanghe met hierin voornamelijk aandacht voor de crisis binnen het Belgische politieke landschap met de val van alweer een (de negende en laatste) regering Martens na amper 5 dagen stand gehouden te hebben. Deze regeringscrisis gaf aanleiding tot verkiezingen in november '91 en in maart '92 tot een nieuwe premier - na bijna 13 jaar quasi onafgebroken (wijlen) Martens: (wijlen) Jean-Luc Dehaene. Het weerbericht met de immer enthousiaste (en inmiddels helaas ook al wijlen) Bob De Richter. Na afloop van deze journaaluitzending kunt u nog een beginstukje van "Kwislijn" met Chris Van den Durpel meepikken. Bron: Betamax
Het nieuws van zeven uur wil wel eens beginnen om tien na zeven, in de boekentoptien staan vaker niet dan wel maar een paar boeken die naam waardig en in sommige kranten kan je het eerste katern met een gerust hart overslaan. Toegegeven, wie een journaal zoekt waar in de eerste tien minuten niets getoond wordt, zal van een koude kermis thuiskomen, in elke boekentoptien vind je op de kop af tien publicaties en tenzij er wat is misgelopen in de drukkerij, zal je in alle kranten pas het tweede katern vinden nadat je het eerste terzijde hebt gelegd. Helaas zie je in de media nogal wat onzin opduiken waarvan wordt gedaan alsof het belangrijk is, en veel mensen gaan er gedwee in mee. Zodat ze bijvoorbeeld massaal een boek kopen dat een promopraatje gekregen heeft op televisie, ook als het ho...
Toutes les cellules d’un même organisme présentent le même ADN. Pourtant, elles n’en font pas toutes le même usage. L’épigénétique permet d’expliquer comment sans modifier la séquence d’ADN, il est possible de jouer sur sa transmission et sur l’expression des gènes. Ainsi lors du développement embryonnaire, les mécanismes épigénétiques sont indispensables pour que s'individualisent les différents types cellulaires, puis les tissus et les organes. Découvrez comment l’épigénétique modifie l'expression des gènes sans que la structure moléculaire de ces derniers soit touchée. Conférence de Nathalie Dostatni lors de la Nuit des Sciences et des Lettres (juin 2016). Nathalie Dostatni est chef de l’équipe Plasticité épigénétique et polarité de l'embryon à l'Institut Curie et professeure à l’UPMC....
On les appelle les décrocheurs. Ils ont entre 16 et 25 ans et chaque année ils sont 140 000 à quitter le circuit éducatif sans bac ni diplôme professionnel. Comment prévenir l'échec? Comment accompagner les jeunes qui ont déjà décrochés ? Doit-on repenser la formation et le recrutement des enseignants? Claire Barsacq et ses invités en parlent sans le Docu-Débat. Avec : Jean-Jacques PELLERIN, Réalisateur du documentaire « Ils décrochent; Des jeunes dans la tourmente » François DUBET, Sociologue de l'éducation Jacques-Bernard MAGNER, Sénateur (PS), Président du groupe d'étude sur l'éducation populaire et la cultu Bernard GERDE, Enseignant, co-fondateur de l'association la Bouture Gabriel WAHL, Pédopsychiatre spécialiste de l'échec scolaire Toute l'actualité sur http://www.publicsenat.fr/ ...
Retiré sur le site Académie Royale de Belgique. Pour contribuer à l'établissement de relations harmonieuses dans notre société multiculturelle, il faut acquérir des connaissances en interculturel et développer des habiletés de communication interculturelle. Tous objectifs que poursuit ce cours-conférence. On présentera un panorama des méthodes d'approche interculturelle qui ont en commun de s'appuyer sur les sciences humaines auxquelles elles empruntent sans compter: la sociologie, la psychologie sociale, l'anthropologie, l'ethnographie de la communication et la linguistique. Toutes ces méthodes envisagent une «décentration» de l'apprenant par rapport à sa culture maternelle et une compréhension de l'Autre au détriment de la seule description et de la simple connaissance de sa culture.
Retiré sur le site CRDP Aquitaine: http://crdp.ac-bordeaux.fr/conferences/ Formation interlangues organisée par le Rectorat de Bordeaux au CDDP de la Gironde le 5 novembre 2009 Christian Puren, de l'Association des Professeurs de Langues Vivantes-Langues Modernes, Professeur émérite de l?Université de Saint-Étienne
Ens vam retrobar una nit d'estiu en un cicle especial de cinema francès a la fresca.
El meu plan era tornar aviat però al final tot es va anar allargant i els dos vam decidir sortir de gresca.
Se'ns va fer tard.
Va dir: "No agafis pas el cotxe. Si vols et pots quedar, que al pis hi tinc quarto exprés per convidats".
"Et deixo aquí sobre un cobrellit perquè ara no però després fot rasca, ja veuràs.
Si tens gana o vols aigua tu mateix pots fer com si fossis a casa".
La manera com va dir bona nit i va picar l'ullet era fàcilment mal interpetable.
Vaig augurar una nit per a la posteritat, fer un cim, fer un vuit mil, fer quelcom difícilment igualable.
Però allà no passava res, només aquell silenci trencat pel meu somier.
Potser no era el seu tipus, millor que no fes res.
I en una paret al fons imprès en blanc i negre hi havia un pòster d'en Godard.
Potser ell em podria dir-me perquè em ballava el cap.
Ai Jean-Luc!, ai Jean-Luc!, vull entendre-ho però no puc.
Ell va dir que en casos com aquests no es tracta de ser més guapo o més lleig sinó d'estar convençut de fer-ho.
Jo vaig dir-li: "Ja, però si ara hi vaig i ella no vol després què? Després tot això acaba siguent un rotllo patatero".
Em va convidar a fumar i en un plano-seqüència una frase magistral "Una dona és una dona. No et preocupis, tant se val".
L'endemà vam esmorzar, ni tan sols vaig mirar-la i a l'hora de marxar ella em va fer un petó que encara no sé interpretar.