Ukazała się pierwsza biografia zupełnie zapomnianej, a ciekawej postaci – lewicowego żołnierza Legionów, który „za sanacji” związał się z radykalnym skrzydłem ruchu ludowego.

Nakładem Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego ukazała się niedawno książka Tadeusza Piesio pt. „Od Legionów do Batalionów Chłopskich. Pułkownik Zdzisław Maćkowski (1895-1941)”. Jest to pierwsza biografia tej zupełnie zapomnianej postaci.

Zdzisław Maćkowski był pułkownikiem Wojska Polskiego, urzędnikiem, działaczem społeczno-politycznym. Żołnierz Legionów – w stopniu podporucznika w Sztabie Legionów, po wojnie zawodowy wojskowy ze stopniem podpułkownika, m.in. w roku 1923 dowódca 7 pułku piechoty, odznaczony Orderem Virtuti Militari, następnie urzędnik państwowy, m.in. starosta powiatu radomskiego. Coraz bardziej krytyczny wobec ewolucji w prawo obozu sanacyjnego, za publiczną krytykę tego stanu rzeczy został odwołany ze stanowiska. W latach 30. zbliżył się do środowisk inteligenckich z lewego skrzydła obozu sanacyjnego, domagając się powrotu do dawnych ideałów z czasów Legionów, współpracował także i sympatyzował z lewym skrzydłem ruchu ludowego, propagując wypracowaną przezeń ideologię agrarystyczną. W roku 1935 wydał książkę-manifest „Droga do Polski Ludowej”, która zyskała pewien rozgłos. Pod koniec lat 30. należał do współorganizatorów tzw. Klubów Demokratycznych, które następnie przekształciły się w Stronnictwo Demokratyczne, zrzeszające prospołeczną inteligencję pracującą oraz ludzi wolnych zawodów, przeciwnych rozwojowi w Polsce tendencji totalistycznych. Po wybuchu wojny brał udział w kampanii wrześniowej, a następnie działał w podziemiu, pełniąc funkcję zastępcy komendanta Obwodu „Zamość” Służby Zwycięstwu Polski-Związku Walki Zbrojnej. Zginął w walce z hitlerowskim okupantem.

Książkę Tadeusza Piesio można nabyć u wydawcy.

Na naszym portalu ukazał się natomiast fragment książki Maćkowskiego „Droga do Polski Ludowej”.