Rexhep Qosja - mbi ngjarjet politike në prag të rënies së komunizmit në Shqipëri 1990

• published: 06 Nov 2015
• views: 2

Deklaratë e akademikut Rexhep Qosja dhënë Zërit të Amerikës lidhur me ngjarjet politike në Shqipëri në prag të rënies së komunizmit, 14 dhjetor 1990. Arkivi: Vajazan Falënderojmë redaksinë e Zërit të Amerikës programi i gjuhës shqipe dhe zotëriun Elez Biberaj. Transkriptimi: Me mendje të tendosur jam duke i përcjellur lajmet për ngjarjet në Shqipëri. Se në Shqipëri po ngjet historia në kuptimin e saj më të lartë, më krijues dhe më premtues. Jam i gëzuar, por njëkohësisht jam i brengosur. Jam i gëzuar sepse këto ngjarje dëshmojnë se Shqipëria do të rindërtohet si shoqëri demokratike. Me lejimin e formimit të partive të pavaruara politike fillon një epokë e re historike për Shqipërinë. Shqipëria bën hapin vendimtar drejt familjes së madhe demokratike të botës. Shqipëria bën ashtu hapin vendimtar drejt aftësimit që të ndjekë zhvillimin historik të njerëzimit. Ngadhënjimi i demokracisë në Shqipëri ka domethënie të madhe historike jo vetëm për popullin shqiptar në Shqipëri por edhe për popullin shqiptar në Jugosllavi, edhe për shqiptarët e shpërndarë nëpër botë përgjithësisht. Gëzimin për fillimin e rindërtimit demokratik të Shqipërisë ma shqetësojnë ndërkaq brengosjet për shkka të të papriturave të padëshiruara. Në kthesat historike çfarë është kjo tani në Shqipëri janë të mundshme edhe të papritura që mund të jenë të rënda apo edhe tragjike. Por jam i bindur se populli shqiptar do të jetë në lartësinë e misionit të vet historik. Për shkak se e ka pasur aq të rëndë rrugën historike, populli shqiptar e ka mësuar mirë shkollën e historisë. I di rreziqet e vjetra dhe është i vetëdijshëm për rreziqet e reja. Kryetari Ramiz Alia ka dëshmuar mençuri të lartë politike dhe përgjegjësi të lartë historike kur ka vendosur ta dëgjojë zërin e rinisë shqiptare, kur ka vendosur ta dëgjojë zërin e popullit të vet. Ai që ka ditur t’u përgjigjet kërkesave të popullit me lejimin e formimit të partive të pavarura politike dhe do të dijë t’u përgjigjet kërkesave të reja me hapat e rinj drejt institucionalizimit të demokracisë, padyshim se meriton që edhe populli të tregon përgjegjësi ndaj tij. Shqipëria këto ditë jeton para syve të botës. Do të dëshiroja që në këto çaste vendimtare populli shqiptar në Shqipëri ta mrekullojë botën me kulturën e tij politike ashtu siç e ka mrekulluar gjihtmonë me besën, me bujarinë, me mikëpritjen dhe me virtytet e tij të tjera të larta. Asgjë e madhe s’bëhet menjëherë, as demokracia nuk mund të pushtohet me një turr. Demokracia është mënyrë e mendimit, botëkuptim, por aq më parë demokracia ësht ëmënyrë e jetës. E kjo domëthënë demokracia është cilësi dhe kulturë sjelljeje politike dhe shoqërore. Demokrcia më në fund është miqësi dhe vëllazëri, ajo është e kundërta e dhunës. E ftoj prandaj popullin shqiptar në Shqipëri që veprën e madhe të cilan ka filluar ta krijojë, që e quaj rilindje demokratike, ta çojë deri në fund me urtësi, me nder të pastër, duke e ruajtur prej mostolerancës, prej urrejtjes dhe prej dhunës. Le të shprazen sa më parë burgjet e Shqipërisë, mos të mbesë në to asnjë i burgosur politik dhe në to asnjë i dënuar politikisht të mos hyj më kurrë. Ku ka demokraci, s’ka të burgosur politik. Ku ka demokraci s’ka emigranta politik. Në spitalet e Shqipërisë le të mos dëgjohet rënkimi i të plagosurve. Në spitalet e Shqipërisë le të dëgjohet zëri i foshnjave të posalindura që do ta gëzojnë jetën në Shqipërinë e lirë dhe demokratike. Le të jenë rënkimet e Kosovës nën dhunën dhe terrorin e Serbisë obligim për çdo shqiptar në Shqipëri që të mos e çojë dorën kundër vëllait të vet. Le të jenë faljet e gjaqeve mes shqiptarëve në Kosovë obligim për gjithë shqiptarët në Shqipëri që të falen mekatet, që t’ia shtrijnë dorën njëri tjetrit, që t’i bashkojë përkushtimi ndaj demokracisë, që t’i bashkojë përkushtimi ndaj Shqipërisë. Demokracia i ka të mëdha frytet qytetare, por demokracia i ka të mëdha edhe obligimet morale. Shqipërinë do të mund ta bëjnë vërtet dëmokratike vetëm duke qenë shqiptarët të pajtuar. Të pajtuar dhe të bashkuar.