The first pan-european high speed train network between 70 cities throughout continental Europe was started in the year 1957. The project was an idea of the late Board-director (today we would say CEO), mr. Den Hollander of Dutch Railways, and partnered with SBB, the Swiss Railways. The purpose was to compete with the fast-expanding airlines, which, to some extend, indeed worked out. The train aimed for business people, offering high standards in both luxury and services. The trains exists of a Diesel-electric powered locomotor and 3 coaches. The front had to look like an airoplane, and was designed by a lady, manufatured by Amsterdam based Werkspoor, in a limited serie of just five sets. One train was lost in an accident. After being in service for 30 years, the remaining four were refitted in 1987 (Tilburg - workshop Dutch Railways) and after some testing shipped to Canada. These trains became wellknown, as the Northlander. After a 30 year period of active duty, the three were crushed into scrap metal. The remaining coaches were discovered and purchased (1997) by a Dutch foundation (stichting), shipped back to Holland in 2006 and, as an restoration-project, saved from further damage and destruction. Regretfully, the motorwagon had to be build from scratch, because the original was scrapped too. Trans Europ Express (TEE) was de benaming voor een netwerk van luxueuze binnenlandse en internationale sneltreinen in Europa, dat van start ging in 1957. De drie NS-treinstellen en twee SBB-treinstellen met de nummers DE 1001-1003 en RAm 501-502 zijn door deze twee maatschappijen gezamenlijk ontwikkeld en in 1957 gebouwd voor de TEE-dienst tussen Nederland en Zwitserland. Na buitendienststelling werden de treinstellen in 1977 verkocht naar Canada waar zij nog dienst deden bij de Ontario Northland Railway (ONR). Het concept was bedacht door F.Q. den Hollander, toenmalig president-directeur van de Nederlandse Spoorwegen. Voor gebruik van de treinen was een speciale toeslag verschuldigd. De opzet was een netwerk van snelle, grensoverschrijdende dagtreinen te creëren, dat het hoofd zou moeten bieden aan de opkomende concurrentie van de luchtvaart. Snelheidswinst zou bereikt moeten worden door afhandeling van grenscontroles en douaneformaliteiten in de trein, alsmede door het gebruik van treinstellen, waardoor het kopmaken op kopstations minder tijd kostte en het wisselen van locomotieven aan grenzen niet nodig was. De TEE's hadden uitsluitend eerste-klasrijtuigen. Een aantal treinen had speciale faciliteiten zoals een secretariaat, een kapper en een winkeltje. Deze faciliteiten was meestal geen lang leven beschoren. Er werd gestreefd naar een uniforme kleurstelling in rood en lichtgeel. Er hebben echter ook rijtuigen gereden in een blauw en lichtgele kleurstelling. Een aantal landen liet voor de TEE-diensten speciale treinstellen bouwen. Nederland en Zwitserland deden dit gezamenlijk. De kopvorm van deze treinstellen werd in 1954 ontworpen door Elsebeth van Blerkom. In veel gevallen waren TEE's te beschouwen als voortzetting van bekende internationale treinen, en werd de naam van die trein overgenomen, zoals Edelweiss en Rheingold. De treinnummers waren vaak per land toegekend of in overleg tussen de betrokken landen gelijk getrokken. Op 23 mei 1971 werden de treinnummers Europees vastgesteld, waarbij de nummers onder de honderd werden toebedeeld aan de TEE-treinen. De TEE-treinen hadden daarna over de hele route hetzelfde unieke nummer. De TEE zorgde voor een hogere algemene standaard van de lange-afstandstreinen in Europa. In veel landen (met name de DB in West-Duitsland) ging men over tot het opzetten van andere netten van lange-afstandstreinen waarvan de uitgangspunten waren afgekeken van de succesvolle TEE. Alleen waren die treinen meestal wel van tweede-klasse-accommodatie voorzien en dat leidde tot een leegloop van de TEE-treinen. Bovendien reden TEE's maar 1 of 2 keer per dag in een relatie terwijl twee-uurlijks of zelfs uurlijks de standaard werd voor Intercitytreinen. In 1987 werd de TEE meestal vervangen door de EuroCity. 3.51mins+ = a small fragment of a very interesting television-documentairy, by nationwide broadcaster AVRO. I don't own the rights. Images: internet. Music: Audionautix. Sound effect being used: the actual sound of the TEE- Northlander train. Link to the Dutch TEE Foundation http://www.stichtingtee.nl/nl/ons-doel Nederlandse Spoorwegen, SBB, trein, hogesnelheidstrein, Utrecht, Rotterdam, Amsterdam, ONR, North Bay, Moosonee, stuurstandrijtuig, zug, bahn, station, bahnhof, gare, Présentation des TEE,

• published: 25 Oct 2015
• views: 617