«Το φυτό δεν μπορεί παρά να ανθίσει.
Ωστόσο, άνθιση γι’ αυτό σημαίνει ενίοτε
και θάνατο. Και λοιπόν;
Ο χυμός θα αναβλύζει πάντα!» Ζαν-Μαρί Γκυγιώ
«Καταστρέφοντας τα πάντα σημαίνει να οικοδομείς χωρίς θεμέλια· αλλά θα πρέπει να κρατάς όρθιους τους τοίχους με τα χέρια σου. Εκείνος που απαρνιέται το παρελθόν στο σύνολό του, χωρίς να κρατά τίποτα που να χρησιμέψει για να ζωογονήσει την επανάσταση καταδικάζεται να βρει τη δικαίωση μόνο στο μέλλον και στο μεταξύ αναθέτει στην αστυνομία να τον δικαιώσει για το παρόν». Αλμπέρ Καμύ, Ο επαναστατημένος άνθρωπος
Είναι, ιδιαίτερα, συνηθισμένη η εντύπωση ότι τα περισσότερα σφάλματα προκύπτουν εξαιτίας της άγνοιας εκείνων, που τα διαπράττουν. Πράγματι, είναι εύλογο να σκεφθούμε ότι εφ’ όσον είναι παράλογο να θελήσουμε να αποτύχουμε με ό,τι καταπιανόμαστε, δεν μπορεί παρά η αποτυχία μας, τα λάθη, μικρά ή μεγαλύτερα, επουσιώδη ή με σημαντικές συνέπειες να οφείλονται σε άγνοια και μόνο άγνοια.
Έτσι, αφού θεωρείται ότι τα λάθη είναι με βεβαιότητα ακούσια, το μόνο που χρειάζεται, για να μην επαναληφθούν, αλλά και για να υπολογισθεί το μέγεθος της απώλειας ή της καταστροφής που σημειώνεται, είναι να πεισθούν όσοι τα διαπράττουν για την άγνοιά τους. Μ’ άλλα λόγια, σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν καταλογίζεται πρόθεση, και αναζητείται ο τρόπος να διορθωθούν, όσα ανεπιθύμητα προέκυψαν.
Συνέχεια ανάγνωσης →
«Ήταν, θυμάμαι, γύρω στα τέλη του Μάρτη του 1923 που σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης αποφασίστηκε η λεγόμενη «ανταλλαγή πληθυσμών» ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα.
Εμείς ζούσαμε μαζί με τους γονείς μας σε ένα μεγάλο χωριό το Παντείχι απέναντι από τα Πριγκιποννήσια. Σ’ αυτόν τον τόπο είχαν γεννηθεί οι παππούδες μας, και οι παππούδες των παππούδων μας και βάλε, χρόνια και χρόνια.
Ήρθε η διαταγή, λοιπόν, και έπρεπε να εγκαταλείψουμε αυτόν τόπο που μέχρι τότε για μας τα παιδιά ήταν ολόκληρος ο κόσμος, μιας και τα βράχια, εκεί που άρχιζε η θάλασσα, μας φάνταζαν σαν τα σύνορα της γης.
Το απόγευμα το σπίτι γέμισε «τουρκάλες» γειτόνισσες – αγαπημένες φιλενάδες της μάνας μας. Πέσανε στην αγκαλιά της και έκλαιγαν και την φιλούσαν και δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι δεν θα μας έβλεπαν ξανά.
Ο πατέρας πήγε για τελευταία φορά στο καφενείο να μάθει νέα. Εκεί βρήκε και άλλους έτοιμους για το φευγιό. Οι τούρκοι –πιο συγκρατημένοι– τους σφίγγουν το χέρι. Τους συμβουλεύουν για την ασφαλή πορεία προς το λιμάνι, άλλοι προσφέρθηκαν να βοηθήσουν, να δανείσουν τα κάρα και τα γαϊδουράκια τους. Μετά από πολύ καιρό, στον Πειραιά πια, μάθαμε ότι σε άλλες περιοχές πολλοί τούρκοι είχαν κρύψει στα σπίτια τους για μέρες καθυστερημένους, και τους φρόντισαν μέχρι να βρουν καράβι ή μαούνα. Συνέχεια ανάγνωσης →
Με αγωνιστική μεγαλοπρέπεια γιορτάστηκε και φέτος η εργατική πρωτομαγιά σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο.
Μοναδική εξαίρεση για φέτος ήταν το νησί της Χίου όπου η διαδήλωση κατεστάλη από τις δυνάμεις ασφαλείας. Μάλιστα πολλοί διαδηλωτές στην προσπάθειά τους να μην συλληφθούν πέταξαν τις αυτοσχέδιες ρουκέτες τους στην θάλασσα.
Στην Καλαμάτα οι διαδηλωτές έστρεψαν τις αυτοσχέδιες σαΐτες στους μπάτσους και τα περιπολικά αναγκάζοντας τους να οπισθοχωρήσουν.
Το ίδιο περιστατικό συνέβη και στο Αγρίνιο. Σύμφωνα με καταγραμμένες πληροφορίες που συνέλεξε η ασφάλεια από τα κινητά τηλέφωνα των διαδηλωτών, υπήρξε προσυνεννοημένο σχέδιο επίθεσης και το οποίο εκτελέστηκε πιστά με στόχο την απώθηση των μπάτσων. Συνέχεια ανάγνωσης →
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ…
Δύο μόλις δεκαετίες πριν από το τέλος του 19ου αιώνα υπάρχει έντονη εξεγερτική και επαναστατική δράση, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα της Αμερικής. Στις 14 Οκτωβρίου 1883 γίνεται το ενοποιητικό συνέδριο των σοσιαλιστών της Β. Αμερικής. Σ’ αυτό υιοθετείται η άποψη πως το συνδικάτο είναι το σημαντικότερο μέσο δράσης και χώρος ανάπτυξης των βίαιων απελευθερωτικών κοινωνικών πρακτικών των εργατών.
Το κείμενο δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ που εκδίδεται στο Σικάγο, από τον Πάρσονς κι ανάμεσα σ’ άλλα τονίζεται: «Η σημερινή κοινωνική τάξη πραγμάτων βασίζεται στη ληστεία των μη-ιδιοκτητών από μέρους των ιδιοκτητών. Οι καπιταλιστές εξαγοράζουν το μόχθο των φτωχών, προσφέροντας μισθούς που αρκούν μονάχα νια την επιβίωση, απορροφώντας ολόκληρη την υπεραξία… Το σύστημα αυτό είναι άδικο, παράλογο και καταστροφικό. Επομένως, εκείνοι που υποφέρουν κάτω από το σύστημα αυτό και δε θέλουν να είναι υπεύθυνοι για τη συνέχειά του πρέπει να πολεμήσουν για να το καταστρέψουν με όλα τα μέσα και με όλες τους τις δυνάμεις. Οι εργάτες δεν μπορούν να ζητήσουν βοήθεια από καμία εξωτερική πηγή στον αγώνα τους ενάντια στο σύστημα που υπάρχει. Πρέπει να πετύχουν την απελευθέρωση τους με τις δικές τους μόνο προσπάθειες. Μέχρι τώρα καμία προνομιούχα τάξη δεν παραιτήθηκε από την τυραννία και οι σημερινοί καπιταλιστές δεν παραιτήθηκαν ποτέ από τα προνόμια τους και από την εξουσία τους χωρίς να ασκήσουν βία… Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι ο αγώνας του προλεταριάτου ενάντια στην μπουρζουαζία πρέπει να έχει βίαιο χαρακτήρα, ότι οι διαμάχες που αφορούν τις διάφορες μισθολογικές αυξήσεις δεν μπορούν να οδηγήσουν στον τελικό στόχο…. Σ’ αυτές τις συνθήκες υπάρχει μονάχα μία λύση, η βία...».
Συνέχεια ανάγνωσης →
Στις αρχές του μήνα οι ιαπωνικές ρυθμιστικές αρχές ενέκριναν την κατασκευή του γιγαντιαίου τεχνητού τείχος πάγου κάτω από τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, προκειμένου να περιορίσει το μολυσμένο από τη ραδιενέργεια νερό, καθώς ο παροπλισμός των αντιδραστήρων της Φουκουσίμα έχει δεχθεί πλήγματα από μια σειρά λαθών και προβλημάτων στη διαχείριση του ραδιενεργού νερού μετά τον σεισμό και το τσουνάμι που χτύπησε το σταθμό το 2011. Από τον Ιανουάριο του 2016 ραδιενεργά ύδατα μολυσμένα από τρίτιο επανειλημμένα έχουν χυθεί στον ωκεανό από ένα σύστημα αποστράγγισης σε εννέα διαφορετικές περιπτώσεις. Συνέχεια ανάγνωσης →
Από την Πέμπτη 28 Απριλίου 2016, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.
Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, αυτής της έκδοσης, από τον Κύκλο Σύνταξης:
Συνέχεια ανάγνωσης →
Σε δεκάδες συλλήψεις προχώρησαν οι τουρκικές αρχές ασφαλείας μετά την νέα επίθεση αυτοκτονίας γυναίκας ζωσμένης με εκρηκτικά που σημειώθηκε στην Προύσσα (τέταρτη σε μέγεθος τουρκική πόλη με πληθυσμό που αγγίζει τα 3 εκατομμύρια κατοίκους) σε σημείο τουριστικού ενδιαφέροντος κοντά σε τέμενος με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 13 περαστικών. Συνέχεια ανάγνωσης →
Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στο Χαλέπι εκ μέρους των συριακών δυνάμεων που πρόσκεινται στον Άσσαντ, αυτή τη φορά με στόχο νοσοκομείο, που ελέγχουν οι αντάρτες, βομβαρδισμοί που άφησαν πίσω τους 20 νεκρούς, ενώ συνολικά τις έξι τελευταίες ημέρες 49 άμαχοι έχουν σκοτωθεί με τον ίδιο τρόπο στην περιοχή αυτή.
Καθώς σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters Μόσχα και Δαμασκός υπέγραψαν συμφωνία 850 εκατομμυρίων ευρώ για την ανοικοδόμηση της Συρίας, στην Αυστρία πραγματοποιείται διάσκεψη για να οριστούν τα επόμενα βήματα για την διευθέτηση του εμφυλίου πολέμου στη Συρία καθώς και για την επεξεργασία μιας πρώτης συμφωνίας επί των βασικών αρχών ενός νέου συντάγματος της χώρας,
Συνέχεια ανάγνωσης →
Ο γερμανός υφυπουργός οικονομικών Γενς Σπαν δηλώνει βέβαιος για το κλείσιμο της συμφωνίας υποστηρίζοντας ότι «Προφανώς χρειάζεται πάντα να δοθεί και να κριθεί μια μάχη όταν πρόκειται για την Ελλάδα», προσθέτοντας ότι έχει την βεβαιότητα ότι «καταλήξουμε σε συμφωνία.
Ο Πιέρ Μοσκοβισί, ευρωπαίος Επίτροπος για την οικονομία, από κοντά δηλώνει καθησυχαστικά: «Εκεί βρισκόμαστε, πραγματικά, μόλις ένα βήμα μακριά από τη συμφωνία, αυτό που αναζητούσαμε τόσο καιρό», διευκρινίζοντας όμως πως «μένουν και άλλα θέματα», που αφορούν στον καθορισμό ενός «μηχανισμού» που θα είναι «αυτόματος», «θεσμοθετημένος» και που θα επιτρέπει τη «λήψη δράσης» στην περίπτωση που επαληθευτεί η «υπόθεση» ότι αυτά τα μέτρα «δεν θα είναι αρκετά για την επίτευξη του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2018». Όσο για την συζήτηση για το χρέος συντάσσεται φυσικά με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ δηλώνοντας ότι «Στον βαθμό που δεν είχαμε φτάσει ακόμα στο τέλος της συζήτησης έπρεπε να καθυστερήσουμε κάποιες ημέρες το Eurogroup».
Συνέχεια ανάγνωσης →
Διαβάζοντας κάποιος σε προηγούμενο φύλλο της «Διαδρομής Ελευθερίας» το πρώτο μέρος του άρθρου για την σφαγή των Αρμενίων (φύλλο Απριλίου 2015), μπορεί εύκολα να διαπιστώσει τι μπορεί να σημαίνει να βιώνει κάποιος την προσφυγιά σε έναν τόπο που τον θεωρεί «σπίτι» του. Άραγε, υπάρχει προσφυγιά εν οίκω; Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει λέξη που να προσδιορίζει την «κατάσταση προσφυγιάς» που βιώνεται, από ένα άτομο ή μια ομάδα ανθρώπων, στον γεωγραφικό χώρο που θεωρείται από τους παραπάνω «σπίτι». Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν η κυριαρχία αποφασίζει να κλείσει την πόρτα στο «σπίτι», εγκλωβίζοντας όσους είναι μέσα και αλλάζοντας διακόσμηση, διαρρύθμιση, χρώμα κατά το δοκούν, κι αρχίζει το «σπίτι» να θυμίζει φυλακή; Στις περιπτώσεις όπου η κυριαρχία αποφασίζει να χαράξει εκ νέου σύνορα στο έδαφος, δημιουργείται και η περίπτωση όπου γηγενείς πληθυσμοί μεταμορφώνονται σε ξένους εν μια νυκτί. Εάν ο εξαναγκασμός προς αναζήτηση μιας νέας ζωής σε άλλο τόπο ονομάζεται προσφυγιά, πως ονομάζεται ο εξαναγκασμός της ταμπέλας του ξένου σε έναν τόπο που θεωρείται οικείος;
Το «σπίτι» και οι εξουσιαστές των Αρμενίων ανά τους αιώνες. Μια σύντομη περιγραφή.
Οι Αρμένιοι έχουν χαρακτηριστεί ως ένας από τους παλαιότερους λαούς του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου που ονομάζουμε Μέση Ανατολή. Οι πρώτες σωζόμενες αναφορές για την Αρμενία και τους Αρμένιους είχαν γραφτεί κάτι περισσότερο από 500 χρόνια πριν την γέννηση του Ιησού. Ο Δαρείος Α΄, κατέγραψε σε μια τρίγλωσση εικονογραφημένη επιγραφή, πως είχε υπερνικήσει την αντίσταση κι είχε διαφυλάξει το στέμμα του. Οι Αρμένιοι, λοιπόν, εμφανίζονται σε έναν κατάλογο είκοσι τριών εξουσιαζόμενων φυλών. Σε σαφώς νεότερες ιστορικές περιόδους, γνωρίζουμε ότι έως το 1375 (Νέα Χρονολογία) διατηρούσαν ανεξάρτητο βασίλειο, που έφτασε να εκτείνεται από τις ακτές της Μεσογείου ως την Κασπία και την Μαύρη Θάλασσα. Βέβαια τα εδάφη αυτά δεν κατακτήθηκαν με κάποιον βελούδινο τρόπο, αλλά με αρκετό αίμα. Συνέχεια ανάγνωσης →
Πραγματικά ανεπανάληπτο αποδεικνύεται το καθεστώς Τσίπρα. Αν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις «κάπου» σταματούσαν, όσον αφορά την επιβολή μέτρων για να μην πέσουν ή έστω για να συνηθίσει ο κοσμάκης, τούτη εδώ η «πρώτη-δεύτερη αριστερά» κυβέρνηση ήταν να μην πάρει την κατάλληλη φορά.
Τώρα, τίποτα δεν την σταματά. Μνημόνιο «μέσα» στο μνημόνιο έχει ήδη συμφωνήσει να φέρει και να το περάσει. Και τα σκυλιά δεμένα.
Συνέχεια ανάγνωσης →
«Είναι γεγονός ότι το μέρος ενός όλου, ο άνθρωπος, μετατρέπεται σε αυτόνομο όλον, αποσπώμενο από το πρώτο και αξιώνοντας απέναντί του ένα δικό του δίκαιο». (Γκέοργκ Ζίμελ, Περιπλάνηση στη Νεωτερικότητα, Αλεξάνδρεια, 2004, σ.179.)
«Η κατοχή του Λόγου διέπει τη φανερή ιστορία και τα άλογα πλάσματα τον υπέστησαν. Ακόμη και το πιο ισχυρό ζώο είναι άπειρα αδύναμο». (Τ.Αντόρνο-Μ.Χορκχάιμερ, Διαλεκτική του Διαφωτισμού, Νήσος 1996)
Είναι δεδομένο ότι η λογική και ηθική που διέπει το υπάρχον σύστημα είναι ανθρωποκεντρική και συνεπώς θεωρεί ότι ο φυσικός κόσμος και τα όντα που τον απαρτίζουν, δεν έχουν καθ’ εαυτή αξία αλλά υποστηρίζουν ή επιτρέπουν την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους. Ουσιαστικά το επιχείρημα του ανθρωποκεντρισμού έχει την εξής βάση: Ό,τι είναι χρήσιμο και απαραίτητο για το είδος μας έχει ηθική αξία. Το περιβάλλον είναι χρήσιμο για το είδος μας, άρα έχει ηθική αξία. Είναι μια επιχειρηματολογία που ξεκινάει από τον Αριστοτέλη και συνεχίζει με τον Καρτέσιο και τον Κάντ και οι οποίοι προσεγγίζουν τα ζώα, μόνον μέσα από τις έννοιες του χρήσιμου και ωφέλιμου για τον άνθρωπο, που βλέπουν τα υπόλοιπα όντα να έχουν μόνο εργαλειακή αξία και να κρίνονται κατάλληλα μόνο για την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών. Συνέχεια ανάγνωσης →
Έχει υποστηριχθεί ότι ορισμένα κράτη διαφέρουν μεταξύ τους, εκτός των άλλων, επειδή οι πολιτικές ελίτ, που διαχειρίζονται τις υποθέσεις τους, κάνουν διαφορετικές επιλογές σχετικά με την «ποσότητα» του παρελθόντος, που σκοπεύουν είτε να διατηρήσουν στο πολιτικό τους σύστημα είτε να χρησιμοποιήσουν ιδεολογικά.
Το ίδιο, φυσικά θεωρείται ότι ισχύει και για τα μεμονωμένα κόμματα.
Μια γνωστή και χιλιοχρησιμοποιημένη εφαρμογή αφορά την προβαλλόμενη αντιπαλότητα «νέου» και «παλιού», μεταρρύθμισης και στασιμότητας, εκσυγχρονισμού και συντήρησης κ.ο.κ.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Καθώς, η κυβέρνηση «διαπραγματεύεται» τόσο τα νέα μέτρα που ζητά η Τρόικα όσο και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα που ζητάει η ίδια για την παραμονή της στην εξουσία, η οικονομία τους ισοπεδώνεται . Κάθε μέτρο των δανειστών και η οποιαδήποτε συμφωνία με τους εκάστοτε δανειστές θα μεταφράζεται σε αντίστοιχες μέρες παραμονής στην εξουσία. Άλλωστε, τους ευρωπαίους έτερους, όπως τους αποκαλούν, τους ενδιαφέρει πρωτίστως να υπακούς και να υλοποιείς τα συμφέροντά τους παρά οι ιδεολογικές προσεγγίσεις του κάθε κόμματος.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 49 χρόνων από την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, το Anarchypress αναζήτησε και βρήκε έναν από του ανώνυμους αγωνιστές της περιόδου αυτής. Του ζητήσαμε να μας δώσει μία συνέντευξη η οποία και ακολουθεί.
Για ευνόητους λόγους του δώσαμε την κωδική ονομασία Ανώνυμος προβοκάτορας. Κάθε ομοιότητα με διαδικτυακές ονομασίες, που ενδεχομένως υπάρχουν, είναι συμπτωματική και δεν αφορά το πρόσωπο το οποίο μας έδωσε την συνέντευξη.
Ερώτηση: Στις 26 Νοεμβρίου 1965 ο Ευάγγελος Δενδρινός, ένας από τους βουλευτές που «αποστάτησαν» τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, υποστήριξε ότι το 1960 και προτού προκηρυχθεί ο περιβόητος «ανένδοτος αγώνας» ο Γεώργιος Παπανδρέου, γνωστός και ως «Γέρος της Δημοκρατίας», σε σύσκεψη στο Καστρί είχε δηλώσει ότι «Θα κάνουμε πολιτική και εκλογική συνεργασία με τον Καραμανλή. Τα στρατόπεδα θα είναι δύο: οι εθνικόφρονες και οι κομμουνιστές. Θα κάνουμε τις εκλογές με τους χωροφύλακες και με το πιστόλι στο χέρι». Λίγο αργότερα ο «Γέρος της Δημοκρατίας» κατηγορούσε τον Καραμανλή για «βία και νοθεία».
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1960 το γερμανικό περιοδικό Σπήγκελ, αλλά και η εφημερίδα «Ηχώ του Αμβούργου» δημοσιεύουν καταγγελία ενός γερμανού αξιωματικού ονόματι Μαξ Μέρτεν καταδικασμένου για εγκλήματα πολέμου κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Ο Μέρτεν που καταδικάστηκε σε 20ετή φυλάκιση όταν συνελήφθη το 1957 σε ταξίδι αναψυχής στην Ελλάδα αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από την ψήφιση φωτογραφικού νόμου από την κυβέρνηση Καραμανλή που υπάκουσε στην παραγγελία των ισχυρών γερμανών φίλων του Μέρτεν.
Είχε, λοιπόν, αληθινό πρόβλημα το προδικτατορικό πολιτικό σύστημα με τις αντιδημοκρατικές μεθόδους της χούντας ή αποτελούσε μια βολικότατη λύση για όλους, αφού η κρατική επιβολή θα ενισχυόταν και το λεγόμενο πεζοδρόμιο, όπως χαρακτηρίζονταν όσοι διαδήλωναν προβοκατόρικα και έξω από τον έλεγχο και της αριστεράς θα έμπαιναν στον γύψο;
Ανώνυμος προβοκάτορας: Η φράση του Παπανδρέου για συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή είναι γεγονός. Πρόκειται, επίσης, για ένα άλλοθι που πλασάρισε αργότερα η ΕΔΑ για να δικαιολογήσει την παράδοση των ψηφοφόρων της στην Ένωση Κέντρου. Αυτό δεν σημαίνει πως αυτά τα λόγια δεν τον έκφραζαν. Κάθε άλλο. Ο «Γέρος της Δημοκρατίας» ήτανε και «Γέρος της Δικτατορίας», όταν του το υπέδειχναν οι πολιτικοί του προστάτες.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Η αδράνεια και η παραίτηση των ανθρώπων, απ’ όσα αφορούν τη ζωή τους και την πραγματική ελευθερία, είναι καταστάσεις που ευνοούν το κράτος γιατί το διευκολύνουν να συνεχίζει το αντιανθρώπινο έργο του. Μέσα από τέτοιες συνθήκες οι κρατιστές μπορούν και υλοποιούν τα σχέδια που καταστρώνουν κάθε φορά και τα οποία έχουν σαν γενικό στόχο την πλήρη καθυπόταξη των ανθρώπων.
Είναι, εξ άλλου, γεγονός πως η ύπαρξη του κράτους είναι μια παρατεταμένη δολοφονική πρακτική ενάντια στην ανθρώπινη κοινωνία. Απ’ αυτό προέρχονται όλοι εκείνοι οι όροι που επιχειρούν να δολοφονήσουν –και αρκετές φορές το κατορθώνουν– την ανθρωπινότητα. Η καταναγκαστική εργασία, η υπακοή, η αποδοχή ιδεολογικών κατασκευών και προταγμάτων που επιχειρούν να στερήσουν την ικανότητα κατανόησης όσων πραγματοποιούνται καθημερινά, η καθήλωση σε μικροπροβλήματα που σκόπιμα μεγεθύνονται για να σκεπαστεί η πραγματικότητα, είναι μερικά από τα μέσα που χρησιμοποιούν οι κρατιστές.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Υποδοχή του πάπα με την σημαία του FSA!
Η χυδαία φιέστα που στήθηκε και ονομάστηκε επίσκεψη Πάπα στην Μυτιλήνη, ή αλλιώς επίσκεψη των «προκαθημένων» των τριών εκκλησιών αποτελεί πλέον παρελθόν.
Το σκηνικό ελεγχόμενο, ώστε να κυλήσουν όλα προβλεπόμενα. Εγκαίνια, φωτογραφήσεις, κορδέλες, στημένες χειραψίες, πρόσφυγες γονατιστοί να παρακαλούν τον «νέο Μεσσία» να τους σώσει, επιλεγμένες ομάδες προσφύγων κυρίως γυναικών και παιδιών εν είδει ντεκόρ, και από κοντά και ο Τσίπρας που βρήκε την ευκαιρία να αμολήσει μια ακόμη από τις συνηθισμένες ατάκες του, βέβαιος (;;;) ότι βρέθηκε στην δίνη ενός ακόμη γεγονότος παγκοσμίου βεληνεκούς.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Αναδημοσιεύουμε μία συγκινητική ταινία μικρού μήκους με τίτλο: «my left shoe» ή αλλοιώς «the other pair», που κέρδισε βραβείο στο Φεστιβάλ του Luxor το 2014.
Το θέμα της ταινίας βασίζεται σε ένα αληθινό περιστατικό από την ζωή του Γκάντι…
Συνέχεια ανάγνωσης →
Τουλάχιστον 400 Σομαλοί μετανάστες έχασαν την ζωή τους σε ναυάγιο ανοικτά της Αιγύπτου σύμφωνα με ιταλούς αξιωματούχους, αλλά και τον πρέσβη της Σομαλίας στην Αίγυπτο, καθώς το σκάφος ή τα σκάφη στα οποία επέβαιναν ανετράπησαν στην διαδρομή προς Ιταλία. Μέσω του ίδιου δρομολογίου ή μέσω Λιβύης χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες κατευθύνονται το τελευταίο διάστημα στην Ιταλία, ενώ εκατοντάδες ακόμη αναμένεται να προσπαθήσουν να κινηθούν στην ίδια κατεύθυνση μετά το σφράγισμα της γνωστής διαδρομής μέσω Βαλκανίων. Συνέχεια ανάγνωσης →
Άγριες μάχες μαίνονται στην επαρχία του Χαλεπίου με εκατοντάδες νεκρούς μαχητές τόσο από την πλευρά του κυβερνητικού στρατού και των παραστρατιωτικών υποστηρικτών της κυβέρνησης Άσσαντ, όσο και από την πλευρά του Μετώπου Υποστήριξης (της Τζαμπχάτ αλ Νούσρα, ο βραχίονας της αλ Κάιντα στη Συρία και άλλων ισλαμιστικών οργανώσεων που έχουν συμμαχήσει μαζί του), αλλά και από την πλευρά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, (που σε μεγάλο βαθμό έχει συγχωνευθεί με τον «Ελεύθερο» Συριακό Στρατό), σύμφωνα με αναφορά του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Περίπου 30.000 άμαχοι κατευθύνθηκαν κυρίως προς την πόλη Άζαζ της βόρειας Συρίας.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Μέτρα πάνω στα μέτρα. Οικονομικά βεβαίως βεβαίως. Μέτρα προληπτικά, μέτρα τιμωρητικά, μέτρα για κάθε κουστούμι, επιπλέον μέτρα για τις υποκλοπές των συνομιλιών των μελών του ΔΝΤ στην Αθήνα. Μέτρα και άλλα μέτρα για να μείνουν αχώριστο ζευγαράκι Κομισιόν και ΔΝΤ.
Μέτρα και άλλα μέτρα «για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα», να μην έχουμε τα περσινά δημοψηφίσματα.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς του κράτους είναι η εκπαίδευση που μέσω της σχολικής διαδικασίας επιδιώκει να «κοινωνικοποιήσει» τον άνθρωπο από πολύ μικρή ηλικία. Από την πρώτη μέρα είναι διάχυτος ο εξαναγκασμός που επιβάλλεται μέσω μιας σειράς μέτρων και της συνέχισης των διακριτών ρόλων που έχουν ήδη σχηματιστεί από την οικογένεια. Το κράτος αναλαμβάνει στη συνέχεια (γυμνάσιο-λύκειο) να χειραγωγήσει σε πολύ συγκεκριμένα πρότυπα και καταστάσεις και να προετοιμάσει άτομα υπάκουα για την μισθωτή σκλαβιά.
Η εκπαίδευση τοποθετημένη σε κτήρια περιτριγυρισμένα από κάγκελα και προαύλια-φυλακές που τα τελευταία χρόνια διαθέτει και την παρουσία του σχολικού φύλακα που παίζει τον ρόλο του μπάτσου. Η απομάκρυνση «εξωσχολικών» και η αποτροπή από τις κοπάνες (τις μικρές στιγμές ελευθερίας δηλαδή) είναι ορισμένα από τα καθήκοντα του. Συνέχεια ανάγνωσης →
Αυτός ο όρος έγινε «διάσημος» μετά τις επιθέσεις που έγιναν στις 11 Σεπτέμβρη 2001 ενάντια στις ΗΠΑ.
Χρησιμοποιείται δε, από τους εκφραστές και υποστηρικτές της λεγόμενης δυτικής κυριαρχίας, προκειμένου αυτοί να χαρακτηρίσουν και να προσδιορίσουν τις βίαιες ενέργειες που προέρχονται από αυτό που ονομάζουν συλλήβδην τρομοκρατία.
Αν εξετάσουμε την κυριολεκτική σημασία αυτού του όρου θα δούμε πως αναφέρεται σε κάτι το δυσανάλογο.
Ασύμμετρος, λοιπόν, είναι ο δυσανάλογος και επομένως η απειλή αφορά ενέργειες και πρακτικές αυτού του χαρακτήρα και περιεχομένου.
Δεν προσδιορίζεται βέβαια σε αυτή την περίπτωση ποιο είναι το σύμμετρο και ανάλογο.
Συνέχεια ανάγνωσης →
«[…] Κι όμως, τον πρώτο καιρό που με φυλακίσανε, το πιο σκληρό ήταν ότι σκεφτόμουνα σαν ελεύθερος άνθρωπος. Παραδείγματος χάρη, μ’ έπιανε η επιθυμία να βρεθώ σε μια παραλία και να κατέβω στη θάλασσα. Όταν φανταζόμουνα τον ήχο από τα πρώτα κύματα κάτω απ’ τις πατούσες μου, το κορμί μου να μπαίνει στο νερό και την αίσθηση ελευθερίας που έβρισκα εκεί μέσα, ένιωθα αμέσως πόσο στενοί ήταν οι τοίχοι της φυλακής μου. Όμως αυτό κράτησε μερικούς μήνες. Ύστερα δεν είχα πια παρά τις σκέψεις ενός φυλακισμένου.[…]» Albert Camus, Ο ξένος
Εκατό μέτρα απ’ τη νοτιοδυτική άκρη της αρχαίας αγοράς της Αθήνας στέκουν τα ερείπια ενός κτίσματος με το όνομα Πόρος. Χτισμένο από πωρόλιθο, ελάχιστα ίχνη έχει αφήσει, ως εμάς, από την αρχαιότητα. Εκεί, λένε, ότι φυλακίστηκε ο Σωκράτης, που δικάστηκε το 399 π.χ (Παλαιά χρονολογία), επειδή προσέβαλε τους θεούς της πόλης και διέφθειρε τους νέους. Η δίκη και η καταδίκη του ήταν πολιτική, καθώς η τότε ευάλωτη δημοκρατία φοβόταν και τη σκιά της. Ακόμη και ο Σωκράτης διακήρυσσε τη σημασία της ατομικής ελευθερίας, ως προσωπικής επιλογής και ευθύνης. Στον Πόρο, λοιπόν, έμεινε κλεισμένος, μέχρι να εφαρμοστεί η ποινή που του επιβλήθηκε: θάνατος. Αυτό ήταν και το νόημα των φυλακών ως κτιρίων στην πόλη-κράτος της Αθήνας. Δεν λειτουργούσε ως τόπος μακροχρόνιας παραμονής.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Ακούμε διαρκώς από οθόνης και τύπου ότι η συμφωνία της Βεστφαλίας κατέρρευσε, κατέρρευσε τώρα, πριν, μετά. Τί είναι αυτή η συμφωνία και είναι άραγε τόσο σημαντικό θέμα;
Το Νοέμβρη του 1998 (λίγους μήνες πριν από την επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας) ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Χαβιέ Σολάνα, πρώην αριστεριστής πολιτικός, στην ιστορική ομιλία του στο συμπόσιο για τα 350 χρόνια από την υπογραφή Συνθήκης της Βεστφαλίας (αλλοιώς βεστφαλιανού συστήματος), όρισε και επισήμως τους νέους κανόνες του διεθνούς παιγνίου τερματίζοντας το προηγούμενο διεθνές στάτους κβο.
«Και όμως το Βεστφαλιανό σύστημα είχε τα όριά του. Κατά πρώτον, η αρχή της ανεξαρτησίας ήταν επίσης η βάση για ανταγωνισμούς και όχι κοινότητες κρατών, αποκλεισμοί και όχι ενοποιήσεις. Επιπλέον η ιδέα ενός ισχυρού ανεξάρτητου κράτους αργότερα σκεπάστηκε από εθνικιστική θέρμη που εκφυλίστηκε σε μια καταστροφική πολιτική δύναμη. Η σταθερότητα αυτού του συστήματος μπορούσε να διατηρηθεί μόνο με μεταβαλλόμενες συμμαχίες, εγκάρδιες ή όχι και τόσο εγκάρδιες συνεννοήσεις και μυστικές συμφωνίες. Συνέχεια ανάγνωσης →
Μετά την δημοσίευση των υποκλαπέντων (από μυστικές υπηρεσίες) συνομιλιών μελών του ΔΝΤ στην Αθήνα, που το καθεστώς Τσίπρα παρουσίασε σχεδόν σαν την νίκη της μάχης του Μαραθώνα, οι ΤσιπροΚαμμένοι είπαν να γιορτάσουν τα επινίκια του νέου έπους της εθνικής ανεξαρτησίας.
Και ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος; Σκέφτηκαν, ξανασκέφτηκαν, ανασκουμπώθηκαν και ξαφνικά μια λάμψη διέσχισε το κενό αέρος, που έχει καταλάβει τους εγκεφάλους τους.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Πολιτοφυλακές βουλγάρων κατοίκων της βουλγαροτουρκικής μεθορίου συνέλαβαν πρόσφυγες, τους οποίους έδεσαν πισθάγκωνα και απειλώντας τους με μαχαίρι απαιτούσαν να γυρίσουν πίσω στην Τουρκία, ενώ ταυτόχρονα βιντεοσκόπησαν το ανδραγάθημα τους, ώστε να παροτρύνουν όσο το δυνατόν περισσότερους επίδοξους μιμητές τους.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Η Ρενέ-Χίρσον Φιλιππάκη (τακτική καθηγήτρια στο Τμήμα κοινωνικής ανθρωπολογίας και ιστορίας του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, στην Λέσβο, την περίοδο 1987-97, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Brooks στην Οξφόρδη κ.α.) εγκαταστάθηκε το 1972 στην Κοκκινιά, όπου έζησε για δεκατέσσερις μήνες στον μεγάλο συνοικισμό προσφύγων και συγκεκριμένα στην γειτονιά των Γερμανικών.
Στην ανθρωπολογική μελέτη της με τίτλο «Κληρονόμοι της Μικρασιατικής καταστροφής – Η κοινωνική ζωή των Μικρασιατών προσφύγων στον Πειραιά καταγράφει την εμπειρία της από το διάστημα που έζησε στον τόπο αυτό. Η Κοκκινιά αποτελούσε τον μεγαλύτερο προσφυγικό συνοικισμό του Πειραιά, ιδρύθηκε το 1923, δέκα χρόνια αργότερα είχε πληθυσμό που έφθανε τους 40.000 ανθρώπους, ενώ το 1971 άγγιξε τον αριθμό των 80.000 ανθρώπων.
Σύμφωνα με την Σύμβαση της Λωζάννης που υπογράφηκε από το τουρκικό και ελληνικό κράτος, στις 30 Ιανουαρίου του 1923, επιβλήθηκε ο ξεριζωμός εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων χριστιανών και μουσουλμάνων σε μια άνευ ιστορικού προηγουμένου εθνοκάθαρση, που επικυρώθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις με την Συνθήκη πλέον της Λωζάνης, στις 24 Ιουλίου του 1923, σβήνοντας κάθε ελπίδα επιστροφής.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Στις 8 Απριλίου υπεγράφη με κάθε επισημότητα, στο μέγαρο του Προτεκτοράτου, η οριστική παραχώρηση του Λιμένος Πειραιώς στην κρατικών κινέζικων συμφερόντων Cosco Pasific από την αριστεροδεξιά κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑνελ. Αυτό που δεν μπόρεσε ή δεν πρόλαβε ο Αντώνης Σαμαράς, το πέτυχε η αριστερή κυβέρνηση.
Είναι καταπληκτικό: Άνθρωποι που σταδιοδρόμησαν ακριβώς πάνω στο «δημόσιο χαρακτήρα» του λιμανιού, έγιναν βουλευτές και δημοτικοί σύμβουλοι, θρονιάστηκαν σε καθηγητικές έδρες, απέκτησαν φήμη και πελατεία, την επομένη να πωλούν –και μάλιστα φθηνότερα– αυτό που τους έκανε διάσημους, επειδή αρνούνταν την πώλησή του.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Σύμφωνα με τον πρώην εκτελεστικό διευθυντή του ΔΝΤ Αντρέα Μονταντίνο η γνωστή περιβόητη «διαρροή» των συνομιλιών ανάμεσα σε στελέχη του ΔΝΤ κατά την παραμονή τους στο ξενοδοχείο Χίλτον απλά θα επιταχύνει τις εξελίξεις: «Τώρα η απόφαση βρίσκεται πραγματικά στα χέρια των Ευρωπαίων, και πιθανότερα της Γερμανίας, αν θα προχωρήσουν προς την ελάφρυνση του χρέους ή όχι, που αναλόγως θα επηρεάσει και την απόφαση του Ταμείου για τον αν θα συμμετάσχει ή όχι στο πρόγραμμα».
Συνέχεια ανάγνωσης →
Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές και μαθητές διαδήλωσαν και εχθές σε πολλές γαλλικές πόλεις ενάντια στις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση Ολάντ στα εργασιακά. Να σημειωθεί ότι οι διαδηλώσεις πραγματοποιούνται σε περίοδο σχολικών διακοπών.
Είχαν προηγηθεί αντίστοιχες διαδηλώσεις την 9η και 31η Μαρτίου όταν επίσης σημειώθηκαν συγκρούσεις ανάμεσα σε νεαρούς κυρίως διαδηλωτές και τις γαλλικές κατασταλτικές δυνάμεις.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Τουλάχιστον 30 πρόσφυγες τραυματίστηκαν από πλαστικές σφαίρες αστυνομικών της ΠΓΔΜ και σε εκατοντάδες προκλήθηκαν αναπνευστικά προβλήματα από την ρίψη χημικών, όταν προσπάθησαν να ρίξουν σε τρία διαφορετικά σημεία μέρος του συρματοπλέγματος.
Οι κατασταλτικές δυνάμεις της ΠΓΔΜ χρησιμοποίησαν και υδροβόλα οχήματα, αλλά και βομβίδες κρότου λάμψης, ενώ οι πρόσφυγες προσπαθούσαν να επιτεθούν με πέτρες και διάφορα πρόσφορα αντικείμενα. Το νέο «συνοριακό» επεισόδιο είναι βέβαιο ότι θα επιταχύνει τις διαδικασίες εκκένωσης της περιοχής από πρόσφυγες και μετανάστες που προωθεί το καθεστώς Τσίπρα.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Το αλήστου μνήμης, πλέον, προπαγανδιστικό φυλλάδιο 32 σελίδων που μοιράζει το καθεστώς Τσίπρα στο λιμάνι του Πειραιά είναι πράγματι ένα ντοκουμέντο αθλιότητας και υποκρισίας.
Ας θαυμάσουμε ένα δείγμα:
«Η περίοδος της φιλοξενίας σας στο λιμάνι, γράφει ήδη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του Πειραιά και των κατοίκων του».
«Η θετική ανταπόκριση της κοινωνίας, η στάση και η συνδρομή διεθνών οργανισμών, εκατοντάδων οργανώσεων, των κρατικών υπηρεσιών, του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά και των εργαζομένων του, του Δήμου και της Περιφέρειας, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, των μεταναστευτικών κοινοτήτων, των ανδρών και γυναικών του Λιμενικού Σώματος, αλλά κυρίως, η συγκλονιστική δράση και προσφορά των αλληλέγγυων πολιτών τιμά την πόλη και την χώρα μας και αναπτερώνει και την δική μας ελπίδα.
Όμως το λιμάνι του Πειραιά δεν είναι κέντρο υποδοχής. Συνέχεια ανάγνωσης →
Ποιός να θυμάται από το 2010 αρκετούς «μνημονιακούς», αλλά και επιλεγμένους επαγγελματίες του «αντιμνημονίου» και του πατριωτισμού, να κρούουν τον κώδωνα, όπως λένε οι δημοσιογράφοι, ότι αν βγούμε από το Μνημόνιο, θα γίνουμε αυτομάτως(!) επαρχία της γείτονος Τουρκίας; Σήμερα, εν έτει 2016, μπορούμε με υπερηφάνεια να φωνάξουμε ότι πετύχαμε και τους δύο στόχους: Και μέσα στο, 3ο κατά σειρά, Μνημόνιο και περίπου οθωμανική επαρχία, που χρησιμεύει ως ένα απέραντο διοικητικό κέντρο κράτησης επ’ αόριστον για πρόσφυγες και μετανάστες. Τί άλλο θέλετε;
Έτσι αποφάσισαν από κοινού η ΕΕ και η Τουρκία σε μια αηδιαστική συμφωνία, που, κατά τις κοινώς αποδεκτές από τους εξουσιαστές συνθήκες, παραβιάζει οριζοντίως και καθέτως κάθε θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, από τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες ως το ευρωπαϊκό δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ακόμα και ευρωπαίοι αξιωματούχοι, υπό καθεστώς ανωνυμίας, δήλωναν ότι η συμφωνία είναι πέρα ως πέρα παράνομη και αν προσφύγουν οι πρόσφυγες στο Διεθνές Δικαστήριο, θα δικαιωθούν. Προσφυγές από πρόσφυγες, τί ωραίο λογοπαίγνιο!
Συνέχεια ανάγνωσης →
Παρακολουθώντας την πορεία μιας είδησης μπορεί κάποιος να προβλέψει, με σχετική ακρίβεια, για το ποια θα είναι η μεγάλη είδηση που θα σκάσει στο κοντινό μέλλον. Επίσης, το να έχεις εξουσία και να υποσχεθείς κάτι αρεστό που όμως ξέρεις ότι δεν θα γίνει, σου δίνει ένα ηθικό αβαντάζ και ας χάσεις την εξουσία μετά. Η ιστορία θα γράψει ότι είχες καλές προθέσεις, άσχετα εάν στην πραγματικότητα, το μόνο που ήθελες ήταν να σώσεις το τομάρι σου ή να διατηρηθείς για λίγο ακόμα στην εξουσία.
Για του λόγου το αληθές οι παρακάτω ειδήσεις προέρχονται από τον χώρο του υπουργείου Παιδείας. Η πρώτη είδηση έσκασε γύρω στα μέσα Μάρτη όπου το υπουργείο Παιδείας θα προχωρούσε τις διαδικασίες για τον μόνιμο διορισμό 13.000 εκπαιδευτικών. Συνέχεια ανάγνωσης →
Πάντα και σε όλα μπροστά βαδίζει η Ψευτιά ελκύοντας τους ανόητους με τη χυδαία κραυγή της. Τελευταία και πάντα αργά έρχεται και η Αλήθεια, σέρνοντας πίσω από τον κουτσό Χρόνο. Μπαλτάσαρ Γκρασιάν
Οι περισσότεροι άνθρωποι, ως επί τω πλείστον, διαθέτουν μόνον τα εκ φύσεως προερχόμενα, οφθαλμούς και ώτα και σχεδόν τίποτε άλλο. Αυτό που κυρίως τούς διακρίνει είναι η έλλειψη κριτικού πνεύματος και επίσης η βραχεία μνήμη. Η πλειονότητα των ανθρώπων στοχάζεται ελάχιστα, γιατί τους λείπει ο χρόνος και η άσκηση. Αυτός είναι και ο λόγος που διατηρούν τις πλάνες τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς όμως να είναι, όπως η πλειονότητα του χώρου των διανοούμενων, σαν τον ανεμοδείχτη που κάθε φορά προσαρμόζεται στους ανέμους της μόδας.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Σε ασυνήθιστα οξείες, για ανώτατο διπλωμάτη, δηλώσεις, προχώρησε ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο ΝΑΤΟ στο Rossiya 24.
O Alexandr Grushko στις 30 Μαρτίου 2016 είπε επί λέξη[1] [2] ότι
«Η Ρωσία δεν πρόκειται να παρακολουθήσει με απάθεια την ανάπτυξη της αμερικάνικης στρατιωτικής παρουσίας στην Ευρώπη και θα δώσει ασύμμετρη απάντηση σε αυτό. Δεν είμαστε θεατές, θα πάρουμε όλα τα απαραίτητα στρατιωτικά μέσα που κρίνουμε ως απαραίτητα, ώστε να ισορροπήσουμε αυτήν την αδικαιολόγητη, σε κάθε περίπτωση, στρατιωτική ενίσχυση (του ΝΑΤΟ). Σίγουρα θα αντιδράσουμε εντελώς ασύμμετρα. Συνέχεια ανάγνωσης →
Ήρθε, είδε και εκδιώχθηκε ο Φλαμανδός Γιαν Φαρμπ από το φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Αφορμή στάθηκε η δήλωση του, ότι λόγω ελλιπούς γνώσης σχετικά με τους εγχώριους καλλιτέχνες το φετινό φεστιβάλ θα είχε βελγικό προσανατολισμό. Έσκισαν τα ιμάτια τους οι απανταχού εγχώριοι καλλιτέχνες, έβγαλαν ανακοινώσεις και έβαλαν υπογραφές, ώστε ο νέος διευθυντής του φεστιβάλ να φύγει. Μάλιστα έσπευσαν να κάνουν γνωστά και διάφορα βαθυστόχαστα έργα του, με δύσμοιρες γάτες που βασανίζονται καθώς πετιούνται στον αέρα και αντρικά γεννητικά όργανα που χορεύουν συρτάκι.
Μάλιστα! Να φύγει. Όπως και έγινε. Άλλωστε, ποιος μπορεί να τα βάλει με το εγχώριο καλλιτεχνικό κατεστημένο;
Συνέχεια ανάγνωσης →
Από την Παρασκευή 1 Απριλίου 2016, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.
Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, αυτής της έκδοσης, από τον Κύκλο Σύνταξης:
Συνέχεια ανάγνωσης →
Οι New York Times, λίγο μετά τις επιθέσεις της 11/9 «αποκάλυψαν» ότι ο Λευκός Οίκος επρόκειτο να καταθέσει το νομοσχέδιο εντός του έτους, το οποίο θα προέβλεπε υποχρεωτική απόκτηση εκ μέρους των παρόχων Διαδικτύου εξοπλισμού που θα επιτρέπει την άμεση έναρξη παρακολουθήσεων, όταν τους ζητείται. Μ’ άλλα λόγια μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπηρεσίες κρυπτογραφημένων μηνυμάτων, όπως το BlackBerry, ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, υπηρεσίες επικοινωνίας όπως το Skype και εφαρμογές instant messaging (MSN, Yahoo, AOL κ.λπ.) θα βρίσκονταν και επισήμως στο μικροσκόπιο των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας.
Συνέχεια ανάγνωσης →
Είναι, ιδιαίτερα, συνηθισμένη η εντύπωση ότι τα περισσότερα σφάλματα προκύπτουν εξαιτίας της άγνοιας εκείνων, που τα διαπράττουν. Πράγματι, είναι εύλογο να σκεφθούμε ότι εφ’ όσον είναι παράλογο να θελήσουμε να αποτύχουμε με ό,τι καταπιανόμαστε, δεν μπορεί παρά η αποτυχία μας, τα λάθη, μικρά ή μεγαλύτερα, επουσιώδη ή με σημαντικές συνέπειες να οφείλονται σε άγνοια και μόνο άγνοια.
