- published: 18 Feb 2015
- views: 141
Pierre Dansereau, CC GOQ FRSC (October 5, 1911 – September 28, 2011) was a Canadian ecologist known as one of the "fathers of ecology".
Born in Outremont, Quebec (now part of Montreal), he received a Bachelor of Science in Agriculture (B.Sc.A.) in 1936 and a Ph.D. in Science in 1939 from the University of Geneva. From 1939 until 1942 he worked at the Montreal Botanical Garden. From 1943 until 1950 he taught at the Université de Montréal. From 1950 until 1955 he worked at the University of Michigan Botanical Gardens. From 1955 until 1961 he worked in the Faculty of Science and as the director of the Botanical Institute at the Université de Montréal. In 1961 he returned to the United States as the assistant director of the New York Botanical Garden and as a professor of botany and geography at the Columbia University. From 1972 until 1976 he was the Director of the Research Centre for Sciences and the Environment at the Université du Québec à Montréal (UQAM). In 1988 he was made a Professor Emeritus at UQAM, but he still worked there after mandatory retirement (in 1976, at 65 years old) to year 2004, aged 93.
Lach, lach door je tranen heen,
wie weet verzacht het je pijn.
En treur niet om wat ooit iets was,
maar nooit iets moois zal zijn.
Wat jij en ik begonnen zijn
krijgt niet of nooit een kans, weet jij,
dus droog je tranen hou me vast en dans.
En morgen als je wakker wordt,
vergeet voor altijd dit lied.
Zweven leek het, maar het was een vlucht meer niet.
Wat jij en ik begonnen zijn,
krijgt niet of nooit een kans, weet jij,
dus droog je tranen hou me vast en dans en dans
Dans nog een keer met mij m'n liefste,
dans nog een laatste keer.
Als het orkest haar laaste nooit speelt,
dansen wij zo niet meer.
weet weet als 't over is
een orkest blijft nooit zolang stil
een ander lied een ander vraagt
een dans, jij wil
wat jij en ik begonnen zijn
krijgt niet of nooit een kans, weet jij,
dus droog je tranen hou me vast en dans
en dans
Dans nog een keer met mij m'n liefste,
dans nog een laatste keer.
Als het orkest haar laatste noot speelt,
dansen wij zo niet meer.
Dans nog een keer met mij m'n liefste,
dans nog een laatste keer.
Als het orkest haar laatste noot speelt,
dansen wij zo niet meer.
Leg ik me daar bij neer,