Κατόπιν μεταξύ μας συνεννοήσεων, ενημερώνουμε τους αναγνώστες/στριες και τους ακόλουθους/θες της σελίδας ότι στο eagainst δε θα αναρτηθούν άρθρα ξανά, κι έτσι ο ιστοτόπος τερματίζει την πορεία του στο σημείο αυτό. Ωστόσο, θα παραμείνει ανοιχτός για να έχουν πρόσβαση όλοι/ες όσοι/ες επιθυμούν. Ενώ, το eagainst κλείνει τον κύκλο του, μέλη της ομάδας ξεκινούν νέο εγχείρημα, ενισχύοντας τον ανοιχτό πολιτικό προβληματισμό, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και προσκαλώντας όλους όσους επιθυμούν να μας ακολουθήσουν στη νέα μας δουλειά στο ResPublica.Gr
Read More »Ελληνικά
Η βούληση για ισχύ και κυριαρχία: η περίπτωση Γιακουμάκη
Στις 20 Δεκεμβρίου του 1988 ο Δ. Παπαδόσηφος σκότωσε κατά τη διάρκεια δίκης τον φονιά του γιού του στο εφετείο του Πειραιά αναφωνώντας: «ξαλάφρωσα, αγαλλίασε η ψυχή μου, λευτερώθηκα. Δικάστε με εις θάνατο να τελειώνω.» Ο γιος του είχε σκοτωθεί, λέγεται με αιτία μια γυναίκα, από τον Γ. Βενιεράκη σε μια καφετέρια του Ρεθύμνου. Για το όπλο που χρησιμοποιήθηκε, ένα λούγκερ που το είχε πάρει από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της μάχης της Κρήτης, ο θρύλος λέει ότι το είχε κρύψει στην τεράστια γενειάδα του. Δεν ανασύρω από τη μνήμη μου την παλιά αυτή ιστορία ως μια προτροπή, μια ωδή για τη βεντέτα, για να την εξυμνήσω ως τρόπο απόδοσης δικαιοσύνης ή για να προβλέψω μια παρόμοια εξέλιξη για τους δολοφόνους του Γιακουμάκη, γιατί για δολοφόνους πρόκειται.
Read More »Η τυραννία της οικονομίας
Όχι πια άλλα κροκοδείλια δάκρυα για την πτώση στην πρόσφατη θεομηνία του ιστορικού μονότοξου και απαράμιλλης ομορφιάς γεφυριού της Πλάκας στην Ήπειρο. Τα μανιασμένα νερά από τα αγέρωχα βουνά μ’ ένα παρατεταμένο βουητό (λυγμό) εκδικήθηκαν τον υβριστή άνθρωπο, εν ονόματι της φύσης, για τα φαραωνικά έργα του (φράγματα της ΔΕΗ στον Αώο ποταμό στα Γιάννενα και στον Άραχθο στην Άρτα). Ο λυγμός των νερών δεν λογάριασε την μαστορική τέχνη των κτιστάδων και ο απαιτούμενος φόρος τιμής στους μαστόρους της πέτρας δεν είναι απλώς το ξαναχτίσιμο του γεφυριού, αλλά η αλλαγή προτύπου ζωής, η αρμονική συμφιλίωση με τη φύση. Γιατί έπεσε το γεφύρι;
Read More »Έκτακτη ενημέρωση από κατάληψη Acta et Verba / Ιωάννινα
Κανένα απ’ αυτά τα γεγονότα δε μας εκπλήσσει, καθώς η αγοραπωλησία των αγαθών, και η επιδίωξη του κέρδους συνεχίζει να τίθεται υπεράνω της κάλυψης όλων των αναγκών, όλων των ανθρώπων, την ώρα που η υποτιθέμενη αριστερή κυβέρνηση περνάει νομοσχέδια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Εμείς δηλώνουμε, ανοιχτά και δημόσια, πως κανένα σπίτι δεν στέκεται χωρίς ανθρώπους και κανένας άνθρωπος δε μπορεί να ζήσει χωρίς στέγη. Υπερασπιζόμαστε την πολιτική επιλογή της κατάληψης των άδειων σπιτιών, με κάθε κόστος, χωρίς ίχνος φόβου ή δισταγμού, και είμαστε έτοιμοι/ες να προτάξουμε, καθημερινά και παντού, τη δική μας ηθική, απέναντι στα συμφέροντα κάθε λογής κερδοσκόπου, είτε αυτός είναι ιδιώτης, είτε ο κρατικός μηχανισμός.
Read More »Zygmunt Bauman: Η επίθεση στο Charlie Hebdo και αυτό που αποκαλύπτει για την κοινωνία
Οι άνθρωποι θεωρούνται καταναλωτικά αγαθά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και μετά να πεταχτούν. Έχουμε δημιουργήσει μια κουλτούρα «του πετάγματος» η οποία εξαπλώνεται και που πλέον δεν αφορά μόνο την εκμετάλλευση και την καταπίεση αλλά και κάτι καινούργιο. Ο αποκλεισμός σε τελική ανάλυση αφορά το τι σημαίνει το να είναι κάποιος κομμάτι της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Οι αποκλεισμένοι δεν αποτελούν πλέον την αρνητική πλευρά, τις παρυφές της κοινωνίας ή αυτούς που στερούνται των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Για την ακρίβεια δεν αποτελούν καν κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Οι αποκλεισμένοι δεν είναι αυτοί που τους έχουν εκμεταλλευτεί αλλά οι απόκληροι, τα «αποφάγια».
Read More »Γιόμ’σε ο τόπος καταλήψεις
Σάββατο 7 Μάρτη 2015, ένα ακόμη κτίριο -επί της οδού Κουρεμένου 5- απελευθερώνεται. Η επί πολλών ετών ρημαγμένη και παρατημένη μονοκατοικία χρησιμοποιείται, πλέον, για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών ανθρώπων που επιλέγουν τη λύση της κατάληψης. Οι νέοι μας γείτονες δεν κατέφυγαν σε κανένα μεσίτη, σε κανένα επαγγελματία πολιτικό, σε κανένα κόμμα. Αλλά αντίθετα, με ριζοσπαστικούς, αντιιεραρχικούς και αντιεξουσιαστικούς όρους προέβησαν στην πολιτική επιλογή της κατάληψης. Εμείς από τη δική μας μεριά, βλέποντας πως το μπόλιασμα των προταγμάτων μας στη γειτονιά καρποφορεί, δεν έχουμε παρά να καλωσορίσουμε τους νέους μας γείτονες, να τους ευχηθούμε καλό στέριωμα και καλούς αγώνες!
Read More »Ποιοι και γιατί εχθρεύονται την αυτοδιαχείριση;
Το εγχείρημα της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ έχει βρεθεί αντιμέτωπο όχι μόνο με τους “φύσει” και “θέσει” εχθρούς της αυτοδιαχείρισης, τα αφεντικά και το κράτος, αλλά και με δυνάμεις της αριστεράς, κομμουνιστικές και αντικαπιταλιστικές, ακόμη και του αναρχικού κινήματος. Παρά τις διαφορές τους, οι δυνάμεις αυτές φαίνεται να συμφωνούν ως προς το ότι εντός του καπιταλισμού η αυτοδιαχείριση δεν μπορεί παρά να είναι ένα είδος “αυτοεκμετάλλευσης” των εργαζομένων, μια μορφή “συλλογικού κεφαλαιοκράτη”. Και επομένως, όχι μόνο δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης, αλλά, ακόμη χειρότερα, “απαλλάσσει” τον καπιταλισμό από την ...υποχρέωσή του να βρίσκει δουλειά και να τρέφει όλους τους εργαζόμενους.
Read More »Βιβλιοθήκη
-
Ραούλ Βανεγκέμ: Η Βίβλος των Ηδονών
Ο Ραούλ Βανεγκέμ (4 Σεπτεμβρίου 1934) είναι Βέλγος συγγραφέας και φιλόσοφος. Σπούδασε λατινική φιλολογία στις Βρυξέλλες, δίδαξε στο πανεπιστήμιο και συμμετείχε στην Καταστασιακή Διεθνή από το '61 ως το '70. Μέχρι σήμερα έχει γράψει περισσότερα από 30 βιβλία, ανάμεσά τους τα: Βασικές κοινοτοπίες, Η βίβλος των Ηδονών, Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπινου όντος, Η επανάσταση της καθημερινής ζωής. Ο Βανεγκέμ στα έργα του απορρίπτει την ηθική της εργασίας και ασκεί έντονη κριτική στον καπιταλισμό και τον σύγχρονο κόσμο, θεωρώντας ότι οι αυταπάτες εμποδίζουν τη δημιουργία και καλεί σε μια αλλαγή προοπτικής. Ο Βανεγκέμ συνεχίζει να γράφει βιβλία, προωθώντας την ιδέα μιας ελεύθερης και αυτοδιαχειριζόμενης κοινωνίας.
Read More » -
Ο Lewis Mumford για τον μύθο του homo faber
-
Κάναμε λάθος; Ένα δοκίμιο του Murray Bookchin.
-
Το πλοίο, ο ζωγράφος και η πικρή γοητεία της «προόδου»
-
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι – Το «Όνειρο ενός γελοίου»
English
Jacobinian Islamism: when the subject becomes annoying
In critical thinking the blackmail of the expected response always hangs like the sword of Damocles over our heads. As if to realise that walking on the wrong path should automatically mean one always has another path to propose. It is not so! Some paths should never have been followed whilst somewhere else perspectives have to be formed based in paths that do not carry the burden of previous choices. Obviously democracy and its reinforcement in its structures and content is another uncharted path that we should ourselves open, eliminating certainties (such as "sheltering" freedom from enemies) that, hitherto, have led to dead ends. We must appeal to broadening democracy itself without fearing whether it is not liberal enough for our standards (to invest in its growth rather in its 'protection'). But the latter is primarily an issue of political action to undertake, and secondarily of political thought to be discussed.
Read More »In Greece, as the state collapses, the neighborhoods organize – An interview with a member of the Athenian assembly movement
An interview conducted for issue no. 7 [2013] of the French journal, Z, which perfectly illustrates the process of autonomous organization of the population in the face of the decomposition and collapse of the State apparatus. The example is valid for any other European country; the difference is only one of degree. Let us recapitulate some of the difficulties that stand in the way of autonomy: the inertia of a life subject to the commodity, the habit of appealing to the State for help, egoism, the rise of fascism, police repression, weariness in the face of constant sacrifices, etc. A life of freedom is not an easy road, but a life of slavery is not easy, either.
Read More »Athens: Nikos Romanos ended his hunger strike
Nikos Romanos, anarchist prisoner in Greece, was on hunger strike from the 10th of November until the 10th of December 2014. The judicial mechanisms refused his furlough request to attend university classes. In response to this, multiform actions of solidarity took place inside and outside the prisons of Greek democracy and internationally. Seeing that his initial request was repeatedly and vengefully denied, our comrade was blackmailed to accept electronic tagging as an option for getting educational furloughs eventually, “a last resort” that became more pressing as his health was quickly deteriorating. In fact, he chose to stop his hunger strike only after the Greek parliament voted almost unanimously (with the exception of two MPs of the main ruling party according to the official record, while MPs of the Nazi party were apparently quasi-present at the vote) in favor of an amendment proposed by the justice minister
Read More »Student protests and clashes in Greece
It’s been sometime since we last heard from the Greek movement. But, thanks to the Greek government and its riot police, today became a day of large student demonstrations, clashes with the cops, injuries and rising tension. First, let’s see what happened. Early in the morning, the Athens Law School students arrived at their University in order to apply their Assembly decision, which included a symbolic occupation of their University until the 17th of November, commemoration day of the 1973 student revolt against the military dictatorship. The problem was that the school was already occupied by the riot police. The Athenian Universities’ rectors had decided to apply a peculiar “lock out” of the students and employees, supposedly for “security reasons”...
Read More »