LEONIDAS KANARIS: «Three Heretic Texts», for narrator and small ensemble

• Report rights infringement
• published: 10 Mar 2015
• views: 163

Leonidas Kanaris: «Three Heretic Texts», opus 47 (2011) Narrator / actor: Telemachos Krevaikas, clarinet: Yannis Samprovalakis, violin: Stella Tsani, cello: Lefki Kolovou, piano: Frixos Mortzos Directed by Christos Mitsakis This musical narration is based on hellenic texts by: Marquis de Sade, Pyotr Alexeyevich Kropotkin, Anton Szandor LaVey. From a concert by Greek Composers Union, on May 5th, 2011, in the Helenic-American Union of Athens. --------------------------------------------- ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΝΑΡΗ: «Τρία Αιρετικά Κείμενα» για αφηγητή και μικρό σύνολο, opus 47 (2011) Αφηγητής / ηθοποιός: Τηλέμαχος Κρεβάικας, κλαρινέτο: Γιάννης Σαμπροβαλάκης, βιολί: Στέλλα Τσάνη, τσέλο: Λευκή Κολοβού, πιάνο: Φρίξος Μόρτζος Διευθύνει ο Χρίστος Μητσάκης Το έργο είναι μια ‘Μουσική Αφήγηση’ και χρησιμοποιεί επεξεργασμένα (από τον συνθέτη) αποσπάσματα των παρακάτω κειμένων: 1. Marquis de Sade (Γαλλία, 1740-1814), Η Φιλοσοφία στο Μπουντουάρ (εκδόσεις Εξάντας). 2. Pyotr Alexeyevich Kropotkin (Ρωσία, 1842-1921), Η Αναρχική Ηθική (εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος). 3. Anton Szandor LaVey (ΗΠΑ, 1930-1997), συνέντευξη στον συγγραφέα Jim Goad (Β. Μπαμπούρη, In Extremis, εκδόσεις έσοπτρον). Και οι τρεις ‘μιλούν’ σε πρώτο πρόσωπο εκπροσωπώντας τον χώρο που ο καθένας είτε δημιούργησε, είτε στον οποίο πρωτοστάτησε κι αυτό έχει κατ’ αρχάς ενδιαφέρον. Τα κείμενα τους ενίοτε συγκρούονται. Όλοι όμως συγκλίνουν στο ότι επικαλούνται τους νόμους της φύσης και στο ότι εκφεύγουν προκλητικά (έως και ενοχλητικά για κάποιους) από τη βασική παλέτα αντιλήψεων η οποία κρατά μια κοινωνία σε συνοχή. Πλήρωσαν –πιστοί ως το τέλος– το τίμημα των ιδεών τους, μέσα από το περιθώριο, το ανάθεμα, ακόμη και τον εγκλεισμό. Σαν αντιήρωες, και συχνά μέσα απ’ την υπερβολή και την υπεραπλούστευση, κατάφεραν να εκφράσουν ένα έστω μικρό αλλά διαφορετικό κομμάτι της αλήθειας, ιδωμένο από τη δική τους ιδιαίτερη οπτική κι αυτό συνιστά μιά πρωτοτυπία, η οποία κατόπιν αποτέλεσε βάση έμπνευσης για κάποιους και υλικό εμπορικής εκμετάλευσης για άλλους. Τα κείμενα αναφέρονται σε ζητήματα για: τον έρωτα, την ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία και τις ανθρώπινες σχέσεις, την πολιτικοοικονομική οργάνωση και τη θρησκεία. Πέρα από την όποια ιστορική τους αξία, έχει επίσης ενδιαφέρον και το πώς τα κείμενα ενδεικτικά δείχνουν την εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης στους τρεις τελευταίους αιώνες, διότι–παρότι ανατρεπτικά– εντάσσονται στο γενικότερο πνεύμα των εποχών τους στα πλαίσια των οποίων το καθένα διατυπώθηκε: το πρώτο τον 18ο αιώνα (Διαφωτισμός), το δεύτερο τον 19ο (Ρομαντισμός) και το τρίτο τον 20ο (κυνικός Ρεαλισμός). Παλαιότερη μουσική μου, κατάλληλα προσαρμοσμένη, είναι αυτή που συμπράττει με τον αφηγητή, όχι υπηρετώντας απλώς την ατμόσφαιρα των κειμένων, αλλά ακολουθώντας ταυτόχρονα την αυτόνομη εξελικτική της πορεία. Το έργο παρουσιάσθηκε στην Ελληνοαμερικανική Ένωση - Αθήνα, στις 5 Μαΐου 2011, στο πλαίσιο συναυλίας της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, με τίτλο «Music Plus».