Ίδρυση Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης

Πολιτικό κάλεσμα στο Ιδρυτικό Συνέδριο

Δυόμιση χρόνια μετά την κατάθεση του πανελλαδικού καλέσματος για την προοπτική δημιουργίας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης από τέσσερις αναρχικές συλλογικότητες της Αθήνας («Κύκλος της Φωτιάς», «Στέκι Αντίπνοια», «Καθοδόν», «Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση»), οι διαδικασίες του προσυνεδριακού διαλόγου ολοκληρώθηκαν.

Το αρχικό κάλεσμα πλαισίωσαν μια σειρά από συλλογικότητες που ανταποκρίθηκαν και οι οποίες δεσμεύτηκαν επί ενός πολιτικού πλαισίου όπως αυτό αποτυπώθηκε σε επτά βασικά σημεία.

[English]

---

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Δυόμιση χρόνια μετά την κατάθεση του πανελλαδικού καλέσματος για την προοπτική δημιουργίας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης από τέσσερις αναρχικές συλλογικότητες της Αθήνας («Κύκλος της Φωτιάς», «Στέκι Αντίπνοια», «Καθοδόν», «Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση»), οι διαδικασίες του προσυνεδριακού διαλόγου ολοκληρώθηκαν.

Το αρχικό κάλεσμα πλαισίωσαν μια σειρά από συλλογικότητες που ανταποκρίθηκαν και οι οποίες δεσμεύτηκαν επί ενός πολιτικού πλαισίου όπως αυτό αποτυπώθηκε σε επτά βασικά σημεία. Η αποδοχή αυτών των σημείων στάθηκε και η προϋπόθεση συμμετοχής στη διαδικασία συνδιαμόρφωσης που ακολούθησε:

Α. Το κάλεσμα απευθύνεται σε αναρχικές πολιτικές ομάδες (και όχι σε άτομα) που λειτουργούν με ελευθεριακές διαδικασίες, τοποθετούνται συνολικά πάνω στα ζητήματα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, αναφέρονται προταγματικά στην κοινωνική επανάσταση και καταφέρονται ανοιχτά ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

Β. Απευθύνεται σε αναρχικές συλλογικότητες που αντιλαμβάνονται την ταξική διάσταση του αγώνα αποκλείοντας από τους κόλπους τους όσους αντλούν υπεραξία με υλικούς όρους.

Γ. Η αναρχική πολιτική οργάνωση θα πρέπει να δομηθεί πάνω σε κοινές πολιτικές αντιλήψεις και όσο το δυνατόν πιο συνεκτικές συμφωνίες ώστε να μπορεί να χαράξει μακροπρόθεσμες στρατηγικές αγώνα. Η δημιουργία μιας οργάνωσης-επιστέγασμα του αναρχικού «χώρου» δεν είναι κάτι που επιθυμούμε. Η αναρχική πολιτική οργάνωση που επιδιώκουμε είναι μέρος του ευρύτερου αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος, λειτουργεί στο εσωτερικό του και αλληλεπιδρά με αυτό.

Δ. Η αναρχική πολιτική οργάνωση θα πρέπει να παρεμβαίνει με συνέχεια και συνέπεια στο κεντρικό πολιτικό πεδίο.

Ε. Η αναρχική πολιτική οργάνωση θα πρέπει να κινείται στην κατεύθυνση της ανάπτυξης ενός χειραφετημένου και οργανωμένου κοινωνικού και ταξικού κινήματος με το οποίο θα αλληλεπιδρά ένα οργανωμένο αναρχικό κίνημα.

ΣΤ. Η αναρχική πολιτική οργάνωση θα πρέπει να συγκροτεί θέσεις ώστε να μπορεί να δημιουργήσει ένα αναρχικό πρόγραμμα το οποίο να αποτελεί το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον καθημερινό αγώνα και το τελικό όραμα της αναρχίας και του κομμουνισμού.

Ζ. Η πρόταση για αναρχική πολιτική οργάνωση δε στοχεύει στη μείωση της αυτονομίας των ομάδων και δεν προωθεί τη λογική της αυτοδιάλυσής τους σε μία μαζικού τύπου οργάνωση. Αντίθετα, η αναρχική συλλογικότητα θα πρέπει να είναι το κύτταρο της αναρχικής οργάνωσης.

Μέσα σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, οι περισσότερες από τις συλλογικότητες που συμμετείχαν στις πανελλαδικές διαδικασίες, κατέθεσαν γραπτά τις τοποθετήσεις τους για τις αρχές, τις θέσεις, τις στοχεύσεις (τακτικές και στρατηγικές) και τον τρόπο λειτουργίας του οργανωτικού εγχειρήματος. Πάνω σε αυτό το πολιτικό υλικό πραγματοποιήθηκαν οχτώ πανελλαδικές συναντήσεις που στόχο είχαν την καταγραφή ενός αρχικού πλαισίου συμφωνιών και τον καθορισμό της μεθοδολογίας μέσα από την οποία θα διαμορφωνόταν ένα όσο το δυνατόν πιο συνεκτικό πολιτικό πεδίο πάνω στο οποίο θα συγκροτούνταν η Αναρχική Πολιτική Οργάνωση. Επιπλέον, στόχο είχαν και τον προσδιορισμό της διαδικασίας που θα ακολουθούσε τον προσυνεδριακό διάλογο και θα οδηγούσε στο ιδρυτικό συνέδριο.

Μέσα από μία πρωτόγνωρη εμπειρία ζύμωσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ αναρχικών συλλογικοτήτων και μάλιστα σε πανελλαδικό επίπεδο, πάνω σε ένα πλήθος ζητημάτων, κατακτήθηκε σε μεγάλο βαθμό γνώση για τις θέσεις και τις στοχεύσεις της κάθε συλλογικότητας, για τις εμπειρίες μέσα από τη συμμετοχή τους στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, τις αντιλήψεις που κατατίθενται σε αυτούς και την κατεύθυνση που πρέπει να έχει ο αναρχικός πολιτικός αγώνας με ορίζοντα την κοινωνική επανάσταση. Βάθυναν οι συμφωνίες, αποκρυσταλλώθηκαν οι διαφωνίες καθώς και διαφάνηκαν σημαντικές αποκλίσεις από το αρχικό δεσμευτικό πλαίσιο των επτά σημείων. Μέσα σε αυτήν τη μακρά περίοδο ζυμώσεων, συνθέσεων αλλά και διαφωνιών κρίθηκε τόσο η συνέχιση ή μη της συμμετοχής της κάθε συλλογικότητας στη διαδικασία, όσο και η δυνατότητα της συνύπαρξής τους σε ένα κοινό οργανωτικό εγχείρημα.

Το συλλογικό συνθετικό προϊόν αυτών των διαδικασιών αποτελεί την πολιτική παρακαταθήκη και τον πλούτο όλης αυτής της διαδρομής. Κρίνοντάς το ως τη στοιχειώδη πολιτική βάση πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομηθεί η Α.Π.Ο, κατατίθεται ως το καταστατικό κείμενο προς επικύρωση στο ιδρυτικό συνέδριο, καθώς αποτυπώνει τη μέγιστη δυνατότητα σύγκλισης σε επίπεδο αρχών/θέσεων/στοχεύσεων/οργανωτικής δομής μεταξύ όλων των αναρχικών συλλογικοτήτων που συμμετείχαν σε αυτήν την οργανωτική προσπάθεια -όντας όμως ταυτόχρονα και συνεπές με το αρχικό πολιτικό πλαίσιο των επτά σημείων που εξαρχής είχε οριστεί ως η συλλογική μας πυξίδα.

Σήμερα, σε μία περίοδο συνολικής συστημικής κρίσης, το κράτος και το κεφάλαιο βρίσκονται σε μια διαρκή διαδικασία αναδιάρθρωσης έχοντας εντείνει την επίθεση τους απέναντι στην κοινωνία με την επιβολή όλο και επαχθέστερων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης, με τη φτωχοποίηση και εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων τμημάτων της και με τον αποκλεισμό τους από στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά· με την καταστροφή και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου στο όνομα της ανάπτυξης˙ με την αναβάθμιση του ρόλου των κατασταλτικών δυνάμεων και των μηχανισμών ελέγχου και επιτήρησης· με τις προσπάθειες φίμωσης κάθε φωνής που αντιστέκεται, την άγρια καταστολή και τρομοκράτηση του κόσμου που αγωνίζεται, την κατασυκοφάντηση και την αποσιώπηση των αγώνων και τις απόπειρες απομόνωσης όσων στήνουν αναχώματα στους κυρίαρχους σχεδιασμούς· με την εξαναγκαστική μετανάστευση και τις χιλιάδες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα και στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων, τις εν ψυχρώ εκτελέσεις από αστυνομικές δυνάμεις, τις δολοφονίες εργατών στα εργοδοτικά κάτεργα που βαφτίζονται «εργατικά ατυχήματα».

Σε παγκόσμιο επίπεδο αναδεικνύεται η κίνηση της κυριαρχίας προς την επιβολή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού για την πλήρη υποταγή των από τα κάτω. Πρόκειται για την αντικοινωνική επίθεση ενός χρεοκοπημένου πολιτικοοικονομικού συστήματος που δεν βρίσκεται απλά σε κρίση, η οποία αποτελεί δομικό του χαρακτηριστικό, αλλά σε σήψη. Απέναντι του ορθώνονται αντιστάσεις από τους καταπιεσμένους, αντιστάσεις που επιδιώκουμε να συνολικοποιηθούν. Ενάντια στις αδιέξοδες λογικές της ανάθεσης, να θέσουμε κοινωνικά με ρεαλιστικούς όρους το συλλογικό όραμα του κόσμου της ισότητας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η αναγκαιότητα οργάνωσης του αναρχικού πολιτικού αγώνα, μέσα από την αναβάθμιση των δομών και των διαδικασιών του, εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρη και επιτακτική. Το αφορμαλιστικό μοντέλο αποτέλεσε για αρκετά χρόνια τον βασικό τρόπο οργάνωσης ενός μεγάλου κομματιού των αναρχικών. Επιλεγμένο μέσα σε ένα εντελώς διαφορετικό κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον, κρίνουμε την οργανωτική του πρόταση ανεπαρκή, ειδικότερα με βάση τις σημερινές συνθήκες. Οι ευκαιριακές συνεργασίες ανάμεσα σε αναρχικές ομάδες και μεμονωμένους συντρόφους, ο αυθορμητισμός, η μαχητικότητα και η αποφασιστικότητα είναι στοιχεία τα οποία κυριάρχησαν στον ελλαδικό αναρχικό «χώρο» και από τη μία συνέβαλαν στο να οικοδομηθεί ένας ζωντανός και ποικιλόμορφος πολιτικός χώρος που παρήγαγε μεγάλα γεγονότα και έδωσε δυναμικές απαντήσεις στο κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα, αλλά από την άλλη έχουν ξεκάθαρα δείξει τα πολύ συγκεκριμένα όριά τους. Η ασυνέπεια, η έλλειψη δέσμευσης, η αποχή από τις κινηματικές διαδικασίες και η λειτουργία του “χώρου” πολλές φορές με κοινωνικούς όρους παρέας και όχι με βάση πολιτικά κριτήρια συγκροτούν ένα χώρο που συμβάλλει περιορισμένα στην κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, αδυνατώντας να ξεπεράσει τα όρια της αποσπασματικότητας και καταγγελτικότητας, της εκτροπής και της εξέγερσιακότητας. Στόχο μας αποτελεί το ξεπέρασμα τους ώστε να χαραχτεί μια μακροπρόθεσμη στρατηγική, να αποκτήσουν μεγαλύτερη διεισδυτικότητα τα προτάγματά του αναρχικού αγώνα, να διαμορφώσει συνειδήσεις, να δημιουργήσει τους όρους και να τοποθετήσει στην κοινωνία μια ρεαλιστική πρόταση για την επαναστατική ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου.

Η ανάγκη να ορίσουμε τις βασικές κατευθύνσεις του αγώνα που θα εξυπηρετούν τόσο τους μακροπρόθεσμους όσο και τους βραχυπρόθεσμους στόχους μας αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία καλούμαστε να δώσουμε τις οργανωτικές μας απαντήσεις. Γι’ αυτό και τέθηκε για εμάς ως στρατηγική επιλογή ο στόχος να δουλέψουμε στη κατεύθυνση δημιουργίας της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης που αφενός θα αποτελέσει το όχημα αγώνα στις συνεχείς μάχες του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Η σταθερή ζύμωση-επικοινωνία μέσα σε μία οργάνωση θα βοηθήσει στο συντονισμό και στη δυνατότητα οργάνωσης πιο μαζικών-δυναμικών κινήσεων, στην ενδυνάμωση της αλληλεγγύης, στη χάραξη κοινής στρατηγικής στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, στην συνεχή και συνεπή παρέμβαση στο κεντρικό πολιτικό πεδίο τόσο πανελλαδικά όσο και τοπικά και στη δημιουργία μιας νέας πολιτικής πρότασης η οποία θα εμπεριέχει το όραμα της κοινωνικής οργάνωσης των ανθρώπων σε μια αντιεξουσιαστική κοινωνία.

Επιδιώκουμε, λοιπόν, τη δημιουργία μιας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης που θα έχει ομοσπονδιακό χαρακτήρα, με τις συλλογικότητες να αποτελούν τα κύτταρά της, και θα συλλειτουργούν σε οριζόντια δομή. Μιας οργάνωσης που θα συγκροτείται πάνω σε συνεκτικές και επαρκείς πολιτικές συμφωνίες μεταξύ αναρχικών συλλογικοτήτων, οι οποίες θα συνδιαμορφώνουν την ενιαία πολιτική κίνησή τους σε πανελλαδικό επίπεδο μέσα από συλλογικά όργανα στα οποία θα συνυπάρχουν ισότιμα. Μίας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης που θα μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία ενός συγκροτημένου, ριζοσπαστικού κινήματος. Που θα βάζει φραγμούς σε κάθε απόπειρα χειραγώγησης, καπήλευσης και διαμεσολάβησης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και σε προσπάθειες ενσωμάτωσής τους από τον ρεφορμισμό. Που θα θέτει με σαφήνεια το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης ως της μόνης ρεαλιστικής διεξόδου των από κάτω για την τελειωτική απαλλαγή τους από την κυριαρχία και θα συνδέει τους μερικούς αγώνες με το συνολικό επαναστατικό πρόταγμα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου.

Καλούμε τις αναρχικές συλλογικότητες που αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα συμμετοχής τους σε μια πολιτική οργάνωση με κοινούς στόχους και πολιτικό πλαίσιο,στο ιδρυτικό συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα 7 & 8 Νοέμβρη. Για τη διεισδυτικότερη διάχυση του αναρχικού συλλογικού οράματος για το πέρασμα σε μία κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης. Για τη συμβολή του αναρχικού πολιτικού αγώνα στην κοινωνική και ταξική χειραφέτηση. Για την κοινωνική επανάσταση και το χτίσιμο της γέφυρας ανάμεσα στον καθημερινό αγώνα και το όραμα της αναρχίας και του κομμουνισμού.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό “Μαύρο και Κόκκινο” (Θεσσαλονίκη) αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” (Πάτρα) αναρχική ομάδα “Dinamitera” (Πάτρα) αναρχική συλλογικότητα “Κύκλος της Φωτιάς” (Αθήνα) αναρχική συλλογικότητα “Όμικρον72” (Αθήνα)