Ετοιμάστηκε για την εκδήλωση – βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου “Το νέο αναρχικό αντάρτικο πόλης” της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς που έγινε στις 22/03 στο Πολυτεχνείο.

[..] Δεν είναι μόνο λέξεις αυτές που δραπετεύουν κρυφά από τα μπουντρούμια για να εκραγούν με μελάνι πάνω σε σελίδες που θα τις διαβάζουν κυρίως άλλοι εν δυνάμει αιχμάλωτοι. Είναι όλα τα συναισθήματα που βράζουν στις ψυχές εκείνων των φυλακισμένων συντρόφων που αντί να κουλουριάζονται με αυτοπαραίτηση κάπου στη γωνία του κελιού ή να χτυπάνε το κεφάλι τους ενάντια στο τείχος της απόγνωσης υπολογίζοντας όλα όσα έχασαν, συνεχίζουν να προσφέρουν την ενέργειά τους για το έργο της καταστροφής και με διακριτικό  χαμόγελο μετράνε το χρόνο που τους μένει μέχρι την απόδραση τους. [..]

[..] Σημαντική είναι η αναφορά στο εκδοτικό εγχείρημα των μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, τη Μαύρη Διεθνή, το οποίο δημιουργήθηκε από τα μέλη όντας στην φυλακή και στηρίζεται από τους ανθρώπους έξω με την επιμέλεια, το στήσιμο, τις δακτυλογραφήσεις ,την διάδοσή του και ακόμα περισσότερα.  Η αλληλεγγύη από αφηρημένη ίσως έννοια μετουσιώνεται σε πράξη εμφανίζοντας το πιο όμορφο πρόσωπο της. [..]

Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει από τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/03

18:00

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

sal.spf@gmail.com

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΘΕΟΦΙΛΟ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟ  

Θεωρήσαμε σημαντικό να παρέμβουμε, φυσικά όχι για την νομική υπεράσπιση, καθώς δεν μας αφορά και δεν μας ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο, θέλοντας να δηλώσουμε για ακόμα μια φορά την αλληλεγγύη μας στον αναρχικό επαναστάτη Θεόφιλο Μαυρόπουλο, ο οποίος συνελήφθη στις 18/05/11 έπειτα από ένοπλη συμπλοκή αφήνοντας κάτω δύο μπάτσους τραυματίες και δυστυχώς τραυματιζόμενος και ο ίδιος, γεγονός που τον οδήγησε στην αιχμαλωσία του. Παρακολουθώντας τις καταθέσεις των μπάτσων (Λεοντόπουλος, Δρόσος) που κλαιγόντουσαν στην έδρα για το πόσο πόνο βίωσαν και τα ουρλιαχτά που έβγαζαν από τα χτυπήματα του Θεόφιλου, γεγονός που μόνο χαμόγελο μπορεί να φέρει σε έναν αναρχικό βλέποντας πόσο εύκολα αλλάζουν οι ρόλοι και πως μεταβάλλεται ο θύτης της υποδούλωσης, της ξευτίλας, της προστασίας των θεσμών, των ξυλοδαρμών των μεταναστών και των περιθωριοποιημένων, των προστατών του κράτους και του κεφαλαίου, της διακίνησης ναρκωτικών, της αναπαραγωγής των εξουσιαστικών σχέσεων, της υποταγής και της ανελευθερίας, σε θύμα στα χέρια ενός αναρχικού που παλεύει για την ζωή, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.

Δεν περιμέναμε την κατάθεση των μπάτσων για να υπερασπιστούμε τις επιλογές του συντρόφου μας. Ο Θεόφιλος Μαυρόπουλος από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του ανέλαβε την ευθύνη της πράξης του τονίζοντας πως θα το ξαναέκανε αν χρειαστεί. Ανοίγοντας πυρ στους εχθρούς της ελευθερίας έδωσε την ευκαιρία στον σύντροφό του να ξεφύγει με το ίδιο τους το περιπολικό. Μια πράξη που αναδεικνύει το πώς νοηματοδοτούμε την έννοια της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ με όλα τα μέσα και ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

Δηλώνουμε λοιπόν ότι είμαστε ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ στον σύντροφό μας Θεόφιλο Μαυρόπουλο και ότι είμαστε και θα παραμείνουμε δίπλα του.

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΑΣ,

 ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΑΝΤΑΡΤΗΣ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΑΣ.*

*σύνθημα που ακούστηκε στην συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο σύντροφος λίγες μέρες μετά τη σύλληψή του.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Σημ: Το κείμενο αυτό γράφτηκε για το αναρχικό περιοδικό 325, που εκδίδεται τακτικά από συντρόφους στην Αγγλία

και δημοσιεύθηκε-εκδόθηκε στις 07/11 στο 10^ο τεύχος του.                                                                                                                                                                                                                                        

http://325.nostate.net/?p=6551

Οι μοναχικοί λύκοι δεν είναι μόνοι…

Σήμερα ζούμε στην εποχή του φόβου, στο Βασίλειο της παρακμής. Παντού γύρω μας απλώνεται ένας άρρωστος κόσμος που αρνείται όμως να πεθάνει. Ο κόσμος της οικονομίας πέφτει αλλά δε γκρεμίζεται. Όλοι οι ιεροκήρυκες κάθε ιδεολογίας, επιστήμονες, οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, κοινωνιολόγοι, συνδικαλιστές, αριστεροί, ανθρωπιστές, συμφωνούν σε μία κοινή αλήθεια, με το όνομα “οικονομική κρίση”.

Έτσι το φάντασμα της οικονομικής κρίσης πλανάται πάνω από την πρώην προνομιούχα επικράτεια του δυτικού πολιτισμού, αφού πρώτα άφησε πίσω του εκατόμβες νεκρών και ερείπια πολέμου στις “υποανάπτυκτες ζώνες»του υπόλοιπου κόσμου.

Όμως εμείς αρνούμαστε την αλήθεια που μας προσφέρουν. Αρνούμαστε να χαθούμε μέσα σε μαθηματικούς υπολογισμούς, οικονομικούς όρους και δανειακές συμβάσεις. Αρνούμαστε να δεχτούμε πως η ζωή στριμώχνεται ανάμεσα σε στατιστικές. Δεν μπορούν οι αριθμοί να εξηγήσουν γιατί συνεχώς φτωχαίνει η ύπαρξή μας. Εμείς μιλάμε για μια διαφορετική φτώχεια και όχι μονάχα τη φτώχεια του πελάτη των σούπερ – μάρκετ. Μιλάμε για τη φτώχεια των λέξεων, των συναισθημάτων, των σκέψεων, των περιπλανήσεων, των εντάσεων. Μιλάμε για την ενότητα που κατοικεί μέσα στον σύγχρονο άνθρωπο – κατοικίδιο των κλουβιών της μητρόπολης που μόνος του φυλάκισε τον εαυτό του.

Σήμερα υπάρχει μια κρίση που φτωχαίνει τη ζωή μας, αλλά αυτή δεν είναι η οικονομική κρίση, είναι η κρίση αξιών. Η κοινωνία αντάλλαξε τις αξίες της ελευθερίας, του σεβασμού, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας, με μια θέση στον καταναλωτικό παράδεισο. Τώρα ήρθε η ώρα να εκπέσει και στην κόλασή του, καθώς σήμερα βιώνει την κατάρρευση του συστήματος που πιστά προσκυνούσε τόσα χρόνια.

Οι πρεσβευτές του σύγχρονου τρόπου ζωής μιλάνε για την σωτηρία της οικονομίας μέσω διαρθρωτικών αλλαγών και αναπτυξιακών προγραμμάτων, ενώ οι ιδεολόγοι της αριστεράς ζητιανεύουν την κάθαρση των θεσμών. Δυστυχώς, στην Ελλάδα στον χορό του παραλόγου μπαίνει και η τάση της γραφειοκρατικής κοινωνικής αναρχίας που φαντασιώνεται την αναβίωση νεκρών ιδεολογιών μιλώντας για αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής και εργατικές κολεκτίβες.

Έτσι οι κοινωνιστές αναρχικοί, ενώ αρνούνται το σύστημα, αντί να καταστρέψουν τις ταξικές ταυτότητες και την οικονομία, μιλούν τη γλώσσα τους. Μιλούν για την ανατροπή του υπάρχοντος, δίχως όμως να ξεριζώνουν από μέσα τους την οικονομοκεντρική λογική. Για εμάς, ως αναρχοατομικιστές και μηδενιστές, η οικονομία δεν είναι το κλειδί για την απελευθέρωση. Η οικονομία είναι ένα μέρος του προβλήματος και όχι το ίδιο το πρόβλημα. Ο μόνος τρόπος για να χτυπήσουμε την καρδιά του προβλήματος είναι να καταστρέψουμε την οικονομία και τους διαχωρισμούς της και να μιλήσουμε για τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο κόσμος δεν θα γίνει πιο όμορφος ή πιο ελεύθερος αν κολλεκτιβοποιήσουμε την εργασία αλλά μόνο αν ανατινάξουμε τη σχέση της εργασίας και καταστρέψουμε τη νοοτροπία, την ηθική και την κουλτούρα της. Το ίδιο θα συμβεί με την φιλία, με τον έρωτα, με την απόλαυση, με την ίδια την έννοια της ζωής.

Στο δρόμο για τη διαρκή αναρχική εξέγερση δε κρατάμε τίποτα που μας καθηλώνει στο παρελθόν. Γκρεμίζουμε τους μύθους του επαναστατικού υποκειμένου, του προλεταριάτου, της αιώνιας αναμονής των αντικειμενικών συνθηκών, της κοινωνικής συμπάθειας προς το λαό, αυτή τη βραδυκίνητη μάζα που με την αδράνειά της μας εμποδίζει να αναπνέουμε…

Κοιτώντας λοιπόν πίσω στο χρόνο, αναγνωρίζουμε ως δικά μας αποτυπώματα, τα ίχνη που άφησαν κάποιοι μοναχικοί λύκοι, που βάδισαν τότε ενάντια στην εποχή τους. Είναι όλοι εκείνοι οι συνωμότες αναρχικοί ιλλεγαλιστές που έκαναν την αναρχική εξέγερση τη μόνη τους πατρίδα. Είναι αυτοί που επέλεξαν να μείνουν μακριά από τις δοξασίες των νεκρών ιδεολογιών και τη γραφειοκρατία του κοινωνικού αναρχισμού που προσμένει τις μάζες για να αρχίσει την εξέγερσή του. Μοναχικοί και μοναδικοί όπλισαν τις επιθυμίες τους, παραμέρισαν την παθητική σαπίλα του όχλου και ξεχύθηκαν στην έφοδο στον ουρανό.

Το άστρο τους γεμίζει τα μάτια μας, η φωτιά πλημμυρίζει τις σκέψεις μας, η βεντέτα της εκδίκησης χτυπάει στην καρδιά μας και τα χέρια μας αγκαλιάζουν τα όπλα και το δυναμίτη που μας κληροδότησαν. Ζούμε για μια ατελείωτη έκρηξη πράξεων, σκέψεων, συναισθημάτων, επιθυμιών, που φτάνει μέχρι τα πέρατα του κόσμου.

Δεν υπάρχει νοσταλγία, υπάρχει μόνο το σήμερα, ενώ το αύριο είναι ήδη αργά. Σήμερα είναι η δική μας σειρά, η δική μας ζωή, η δική μας ώρα. Ο Αναρχοατομικισμός και ο μηδενισμός, οι πύλες της νέας αναρχίας, μας προσκαλούν. Στην εποχή της γενικευμένης κρίσης, ο ήλιος της νέας αναρχίας συνεχίζει ν’ ανατέλλει. Τώρα που η παγκόσμια οικονομία νοσεί, εμείς δεν ψάχνουμε τη «δίκαια»κοινωνική θεραπεία της, αλλά αντίθετα αναζητάμε το δηλητήριο για τον οριστικό θάνατό της.

Όπως γράψαμε παραπάνω, η ζωή πριν στραγγαλιστεί βιολογικά απ’ την οικονομική κρίση, είχε ήδη διακοπεί μέσα στην απόγνωση, στις ψευδαισθήσεις και στη μοναξιά της σύγχρονης κοινωνίας.

Είναι σημαντικό λοιπόν, να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να επιτιθέμαστε ενάντια σε ότι δοξάζει την αυτοκρατορία της εξουσίας, σε ό, τι διατηρεί τη θρησκεία της οικονομίας, σε ό, τι κουβαλάει το θάνατο της σιωπής κα της ακινησίας. Κι αν καμιά φορά μοιάζουμε με μοναχικούς τρελούς, το σίγουρο είναι πως δεν είμαστε μόνοι. Ζούμε σε ένα σπίτι γεμάτο φωνές, όνειρα, επιθυμίες, γέλια, μελαγχολίες, πράξεις… Το σπίτι μας δεν έχει οικοδεσπότες και επισκέπτες, ανήκει σε όλους μας. Στο σπίτι μας δε μιλάμε μία γλώσσα αλλά πολλές και πάντα συνεννοούμαστε με τα μάτια μας. Το υπόγειο του σπιτιού μας είναι γεμάτο όπλα, εκρηκτικά, σχέδια, προκηρύξεις, έτσι ό, τι κι αν μας αρπάξει ο εχθρός, τα χέρια μας και οι επιθυμίες μας ποτέ δεν  μένουν άοπλες. Στο τραπέζι του σπιτιού μας πάντα υπάρχουν θέσεις και ποτήρια με κρασί για νέους φίλους και συντρόφους που δεν έχουμε γνωρίσει ακόμα. Υπάρχουν ακόμα κάποιες άδειες θέσεις για τα αδέρφια μας που λείπουν, για τους νεκρούς μας, για τους καταζητούμενους, για τους φυλακισμένους, όμως τα ποτήρια τους είναι γεμάτα γιατί είναι κι αυτοί πάντα δίπλα μας. Το σπίτι μας δεν έχει πόρτες , δεν έχει δωμάτια, δεν έχει καν τοίχους. Το σπίτι μας δεν έχει στέγη γιατί θα έκρυβε τον ουρανό με τα αστέρια. Το σπίτι μας δεν έχει παράθυρα γιατί θα εμποδίζουν τον άνεμο. Το σπίτι μας δεν έχει οδό και αριθμό. Το σπίτι μας όμως έχει όνομα και ζει μες στην καρδιά μας.

Το σπίτι μας είναι η FAI-IRF και δεν θα το εγκαταλείψουμε ποτέ ούτε στις εύκολες στιγμές ούτε στις δύσκολες εποχές.

Η FAI-IRF είναι η χαμένη ατλαντίδα της πρακτικής θεωρίας. Είναι το σημείο που συναντιούνται η σκέψη με την πράξη, η φαντασία με το παρόν, η βία με την ποίηση, η επιθυμία με την απόφαση, το εγώ με το εμείς…

Αυτή τη στιγμή είναι σημαντικό που υπάρχουν αρκετές δεκάδες αναρχικές ατομικότητες και πυρήνες που συμμετέχουν στο δίκτυο της FAI-IRF. Η FAI-IRF είναι μια παράνομη αναρχική ένωση εγωιστών που απεχθάνεται το συγκεντρωτισμό των μαρξιστικών οργανώσεων και τη γραφειοκρατία των αναρχικών ρεφορμιστών.

Δεν υπάρχει κάποιο καταστατικό, ούτε κανόνες. Η μόνη μας πυξίδα είναι οι αρχές μας· άμεση δράση, αναρχική κριτική απέναντι στην κοινωνική σιωπή, διεθνής αλληλεγγύη, διαρκής εξέγερση… Παράλληλα όλοι εμείς οι αναρχικοί της πράξης διατηρούμε άσβεστη την επιθυμία να αναδημιουργούμε αδιάκοπα τον σχηματισμό της FAI-IRF με επίκεντρο τις ανθρώπινες επιθυμίες. Δε νοιώθουμε την ανάγκη να προτείνουμε στην κοινωνία κάποια έτοιμη συνταγή ευτυχίας. Η ζωή μας δεν έχει ανάγκη από έτοιμες λύσεις. Άλλωστε ο πειραματισμός, ακόμα και το σφάλμα, είναι ο καλύτερος δρόμος για την ανακάλυψη της ελευθερίας. Από τα στάσιμα νερά των ιδεολογιών το μόνο που μπορείς να περιμένεις είναι το δηλητήριο.

Η εξεγερσιακή – μηδενιστική αναρχική σκέψη παραμένει ζωντανή, όχι ως μια αλάνθαστη και οριστική ιδεολογία, αλλά αντίθετα όταν αναζητά την διαλεκτική αντιπαράθεση είτε για να δοκιμάσει τον εαυτό της ξεπερνώντας τις διαφωνίες που της αντιπαρατίθενται, είτε όταν ανακαλύπτει τα κενά της και αναδημιουργείται με αφετηρία την εξέλιξη. Έτσι και η FAI-IRF δεν είναι το τέρμα του δρόμου της οριστικής ουτοπίας, αλλά ένας από τους δρόμους για την αδιάκοπη πορεία προς την αναρχία.

Για αυτό διαβάζοντας κανείς τις δεκάδες αναλήψεις ευθύνης των πυρήνων της FAI-IRF διεθνώς θα εντοπίσει ορισμένες διαφορές, ίσως ακόμη και διαφωνίες.

Αυτή είναι η ομορφιά και η μοναδικότητα της νέας αναρχίας. Εκτός από τις βασικές αξίες που μοιραζόμαστε οι συνωμότες της Μαύρης Διεθνούς, υπάρχουν οι ιδιαιτερότητες του καθενός μας που προωθούν τη διαρκή αναζήτηση της ύπαρξής μας.

Γιατί πάντα θα ανακαλύπτουμε ανεξερεύνητες περιοχές του εαυτού μας, άγνωστα πάθη, απεριόριστες επιθυμίες που οπλίζουν το στοίχημα της Ύπαρξης, αντικαθιστώντας τη μιζέρια και τον ορθολογισμό των οικονομικών εξισώσεων που υμνούν οι ξεπερασμένες επαναστατικές ιδεολογίες.

Σήμερα η FAI-IRF δεν είναι απλά μια ιδέα, όπως αντίστοιχα η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν περιορίζεται στην επικράτεια του ελληνικού κράτους. Η επιθυμία μας δεν εξαντλείται στο να κάνουμε γνωστή την ύπαρξή μας. Η διάχυσή μας σε δεκάδες χώρες μας μετατρέπει σε μια ασύμμετρη απειλή για το εσωτερικό των κρατών. Η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στο Μεξικό μετουσιώνει τις λέξεις σε φωτιά, στη Ρωσία και τη Λευκορωσία η Συνωμοσία μεταμορφώνει τις παγωμένες στέπες σε λάβα, ενώ στην Ιταλία ο πυρήνας Όλγα της FAI γράφει τη δική του ποίηση με σφαίρες. Παράλληλα δεκάδες συνωμότες στη Χιλή, στο Εκουαδόρ, στη Βολιβία, στο Περού, στη Βραζιλία, στην Ισπανία, στην Αγγλία, στην Πολωνία, στην Ελλάδα, στην Ινδονησία, στην Αυστραλία συνωμοτούν με το χάος και μεταφέρουν τη φωτιά της αναρχίας στα θεμέλια του υπάρχοντος.

Για αυτό δημιουργούμε συνεχώς νέα αόρατα σταυροδρόμια συνάντησης και επικοινωνίας για να μιλήσουμε για τον θάνατο του υπάρχοντος και τον χείμαρρο της νέας αναρχίας. Θέλουμε η φωτιά μας να γραφτεί σε όλες τις γλώσσες. Ακούραστοι σύντροφοι μεταφράζουν διαρκώς κείμενα φυλακισμένων, βιβλία, αναλήψεις ευθύνης, ενώ παράλληλα η αλληλεγγύη διεθνοποιείται και το δίκτυο της FAI-IRF γίνεται η Λερναία Ύδρα της νέας αναρχίας. Για κάθε σύλληψη ενός πυρήνα, δύο καινούριοι είναι έτοιμοι να αντεπιτεθούν. Έτσι εισερχόμαστε στην επικράτεια της διαρκούς αναρχικής εξέγερσης.

Στην ανεξέλεγκτη πορεία μας για την καταστροφή της εξουσίας συναντάμε απέναντί μας τον εχθρό και τις συντηρητικές του δυνάμεις. Όμως εκτός από αυτούς, υπάρχει ένα ακόμη πλήθος δικαιολογιών, αναστολών και διλημμάτων που προσπαθεί να βαρύνει τα πόδια μας εμποδίζοντας τον βηματισμό μας.

Συχνά αυτές οι καμουφλαρισμένες δειλίες μεταμφιεσμένες σε θεωρητικές αναζητήσεις κατοικούν στην γραφειοκρατία των κύκλων του κοινωνικού αναρχισμού που προσδοκά την μαζική αφύπνιση της κοινωνίας. Έτσι οι λέξεις «αναρχία», «άμεση δράση», «αναρχική εξέγερση» μπερδεύονται, χάνουν το κοφτερό περιεχόμενό τους και μένουν ανάπηρες κυκλοφορόντας ως ακίνδυνες φλυαρίες σε φοιτητικά αμφιθέατρα. Για αυτό βλέπουμε στην Βολιβία να υπάρχει «αναρχική οργάνωση» που να δηλώνει τη νομιμοφροσύνη της στις κρατικές αρχές και να αδιαφορεί για τους φυλακισμένους Βολιβιανούς συντρόφους που κατηγορούνται για τη FAI, στην Ιταλία να παρασιτούν αναρχο-χίπηδες που με κείμενό τους καταδικάζουν και συκοφαντούν τη δράση του πυρήνα Όλγα της FAI, στη Γερμανία ένα μέρος των αναρχικών να λησμονούν και να αδιαφορούν για τους φυλακισμένους συντρόφους (π.χ. υπόθεση «οι 4 Άαχεν») ενώ στην Ελλάδα αρκετοί από το «αντιεξουσιαστικό κίνημα» να συζητούν για το αν θα ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ (αριστερό κόμμα) στις εκλογές και γενικότερα να υπάρχει μια στροφή προς την κομμουνιστικοποίηση μέσω εργατικών και λαϊκών συνελεύσεων.

Εμείς από τη μεριά μας θέλουμε να αποφύγουμε τέτοιες παρανοήσεις και να κάνουμε ανέφικτη αυτή τη σύγχυση. Άρα είναι απαραίτητο να χαράξουμε μία σαφή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους εξεγερσιακούς- μηδενιστικούς αναρχικούς κύκλους και τα καταφύγια του ρεφορμισμού. Για αυτό θέλουμε κάθε κείμενο και κάθε πράξη μας να μπορεί ευθύς αμέσως να αναγνωρίζεται, υιοθετώντας το δικό μας στίγμα. Το στίγμα της διαρκούς αναρχικής επίθεσης.

Όμως δεν αρκεί να μιλάμε για την επίθεση, αντίθετα επιθυμούμε να είμαστε μέρος της επίθεσης. Για αυτό μέσα από αυτό το κείμενο θέλουμε να ρίξουμε στη μάχη της φωτιάς μια πρόταση. Μια πρόταση που συζητιέται εδώ και καιρό στους κύκλους της νέας αναρχίας στην Ελλάδα. Αναφερόμαστε στη μετάδοση τεχνικών γνώσεων και εμπειριών για την κατασκευή εκρηκτικών και εμπρηστικών μηχανισμών και για τη διάδοση άλλων μορφών σαμποτάζ. Μέσα από μικρά έντυπα πρακτικά εγχειρίδια ή μέσω ηλεκτρονικής μορφής στο διαδίκτυο, μπορούμε να μοιραστούμε πληροφορίες, «πατέντες», τεχνοτροπίες, ιδέες, εφαρμογές, σχεδιαγράμματα, συναρμολογήσεις και να εμπλουτίσουμε το οπλοστάσιο μας. Η γνώση και η εμπειρία όταν μοιράζονται γίνονται επικίνδυνες. Καταρχάς γκρεμίζεται ο διαχωρισμός μεταξύ θεωρίας και πράξης και ο μύθος των «ειδικών» της βίας καταργείται. Παράλληλα αποσύρονται οι φετιχισμοί και οι μαρξιστικές ιδεολογικές αγκυλώσεις περί πρωτοπορίας του «ένοπλου αγώνα» και τερματίζονται οι ψευδαισθήσεις της ιεραρχίας των μέσων. Ανάμεσα στη σφαίρα στο κεφάλι ενός μπάτσου και στην πέτρα στη τζαμαρία μιας τράπεζας υπάρχει μια αόρατη νοητή γραμμή που τις συνδέει. Εμείς θέλουμε να κάνουμε ορατή αυτή τη γραμμή. Όλα είναι για όλους, δεν υπάρχουν ειδικοί της βίας, υπάρχουν ατομικότητες και επιλογές…

Τις επιλογές μας δεν τις μοιραζόμαστε μόνο μιλώντας και γράφοντας κείμενα ενάντια στο κράτος και την κοινωνία του, αλλά και όταν προσφέρουμε ο ένας στον άλλον πιθανούς πρακτικούς τρόπους να κάνουμε τη θεωρία μας πράξη. Για αυτό προτείνουμε στους συντρόφους της FAI-IRF να προχωρήσουμε στην έκδοση πρακτικών εγχειριδίων που να περιγράφουν π.χ. τον τρόπο κατασκευής ενός εκρηκτικού μηχανισμού, τη συνδεσμολογία μιας ωρολογιακής βόμβας, τη συναρμολόγηση ενός παγιδευμένου δέματος, τη χρήση αυτοσχέδιου συστήματος χρονοκαθυστέρησης σε εμπρηστικές επιθέσεις, την ενίσχυση της καταστροφικής ισχύος μιας μολότοφ, τη σύνθεση και την ανάμειξη υλικών για την δημιουργία εκρηκτικών υλών…

Επίσης η «εργασία» μας στις χαοτικές τέχνες του σαμποτάζ μπορεί να ανοίξει τη θεματολογία της από την καταστροφή καμερών, το μπλοκάρισμα ΑΤΜ και την κατασκευή αυτοσχέδιων καπνογόνων μέχρι τη διάρρηξη και την κλοπή μηχανών και αυτοκινήτων και τη  συντήρηση και χρήση όπλων.

Όλη αυτή η γνώση που κατακτιέται καθημερινά και επίμονα δεν μπορεί, και δεν πρέπει, να αποτελεί προνόμιο μιας μυημένης ελίτ βετεράνων της πράξης. Αντίθετα θέλουμε να αποκτήσουμε ένα κοινό οπλοστάσιο με όλους τους αναρχικούς της πράξης που θα μοιραζόμαστε ιδέες και πρακτικές για να ενισχύσουμε τη διαρκή αναρχική εξέγερση ενάντια στο Υπάρχον. Έτσι σύντροφοι που τρέφουν μέσα τους το λύκο της πράξης, αλλά δεν κατέχουν ακόμα τεχνικές γνώσεις για να ενισχύσουν τις επιθέσεις τους ενάντια στις κοινωνικές δομές του συστήματος, τώρα με αυτή την πρόταση αποκτούν πρόσβαση σε ένα ανεξάντλητο απόθεμα καταστροφικής και χαοτικής επινοητικότητας που θα δυναμώσει τη φωτιά τους.

Φυσικά αυτά τα πρακτικά εγχειρίδια δεν θα αποτελούν τη «Ιερή Βίβλο» των αναρχικών της πράξης καθώς διαρκώς θα ανανεώνονται και θα εμπλουτίζονται, αφού ο πειραματισμός και η αναζήτηση ποτέ δεν σταματά.

Επίσης να τονίσουμε ότι εξαιτίας του δημόσιου χαρακτήρα της διάχυσης των τεχνικών και των μορφών σαμποτάζ, είναι σίγουρο ότι τα μάτια της αστυνομίας θα είναι διαρκώς πάνω στο εγχείρημά μας.

Για αυτό ό, τι γράφουμε το κάνουμε με ιδιαίτερη προσοχή. Όχι μόνο για να μην μας εντοπίσει ο εχθρός, αλλά και για να μην του δώσουμε στοιχεία που δεν γνωρίζει, βοηθώντας τον άθελά μας να «εξουδετερώσει» τα χτυπήματα μας. Για παράδειγμα στην παρουσίαση ενός ωρολογιακού μηχανισμού, πάντα θα υπάρχουν παραλλαγές ώστε η αστυνομία να βρίσκεται σε σύγχυση και να μην είναι εύκολο να τον απενεργοποιήσει χωρίς τον κίνδυνο να ανατιναχτούν οι πυροτεχνουργοί της.

Έτσι ενισχύουμε την ένωση αναρχοατομικιστών – μηδενιστών προωθώντας τη διαρκή σύγκρουση με τον κόσμο της εξουσίας και την κοινωνική μάζα. Είναι ο καινούριος τρόπος της νέας αναρχίας να επιτίθεται χωρίς να στηρίζεται στη θολή συμπάθεια προς το προλεταριάτο και να στον οικονομισμό των τάξεων αλλά αντίθετα καταργώντας τις ίδιες τις τάξεις. Ούτε πλούσιοι ούτε φτωχοί, ούτε αφεντικά, ούτε εργάτες, αλλά αυτόνομα άτομα με αναρχικές αξίες και επιλογές.

Παράλληλα εγκαταλείπουμε τη θυματοποιημένη εικόνα του «κοινωνικού αγωνιστή», που του επιτίθεται το κράτος. Αρκετοί σύντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και πυρήνων της FAI βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στη φυλακή, μέσα απ’ την οποία γράφουμε αυτό το κείμενο. Ούτε για μια στιγμή όμως δε ζητιανεύουμε απ’ το κράτος τα «δικαιώματά» μας, ούτε επικαλούμαστε τους νόμους του. Όταν επιλέξαμε να οπλιστούμε και να δολοφονήσουμε την κοινωνική ειρήνη, γνωρίζαμε το τίμημα και τις συνέπειες της επιλογής μας. Το ότι βρισκόμαστε στις φυλακές του εχθρού δεν μας κάνει ακίνδυνους. Ούτε πρόκειται να γίνουμε «αναρχικοί συγγραφείς» που θα βγάζουμε τις θεωρίες μας μέσα από τη φυλακή. Τα λόγια μας είναι οι σκέψεις μας που ανυπομονούν να γίνουν πράξη. Κάθε μέρα, κάθε νύχτα αναπνέουμε για αυτές. Έχουμε ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς με το υπάρχον και κρατάμε το μαχαίρι ανάμεσα στα δόντια. Η στρατηγική μας είναι να κάνουμε το χάος φίλο μας. Εκεί απελευθερώνονται όλες οι δυνάμεις του αρνητικού. Εκεί καταργούνται οι συμβάσεις, οι προσποιήσεις, οι ηθικές, οι δειλίες.

Αδέρφια να τολμήσουμε τα πάντα. Πολιτικές εκτελέσεις, εκρήξεις κυβερνητικών κτιρίων, ληστείες τραπεζών, εμπρησμούς συμβόλων της εξουσίας, μολότοφ στους  μπάτσους, μαχαίρια στους φασίστες, προκηρύξεις, κείμενα, συζητήσεις κι ότι προωθεί τη διάχυση της νέας αναρχίας και την προέλαση της Μαύρης Διεθνούς των Αναρχικών της Πράξης.

ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΡΚΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Δημιουργούμε και οργανώνουμε 10,100,1000 πυρήνες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

Θεόφιλος Μαυρόπουλος

FAI/IRF

Υ.Γ.  Το κείμενο  «Οι μοναχικοί λύκοι δεν είναι μόνοι… FAI-IRF/CCF» είναι αφιερωμένο στα αδέρφια μας σε όλο τον κόσμο, στους νεκρούς, στους φυλακισμένους και στους καταζητούμενους…

Αυτή τη δύσκολη εποχή στέλνουμε ιδιαίτερα τους πιο θερμούς μας χαιρετισμούς στους καταζητούμενους στην Ελλάδα Γ. Μιχαηλίδη και Δ. Πολίτη που κατηγορούνται για συμμετοχή στη Σ.Π.Φ., στην καταζητούμενη συντρόφισσα στο Μεξικό Felicity Ryder, στον φυλακισμένο σύντροφο Mario Lopez που τραυματίστηκε από εμπρηστικό μηχανισμό που μετέφερε ο ίδιος.

Παράλληλα η σκέψη και η καρδιά μας βρίσκεται δίπλα στους συντρόφους μας στην Ιταλία που βιώνουν αλλεπάλληλες κατασταλτικές επιχειρήσεις. Δύναμη σύντροφοι.

Η δήλωση αυτή διαβάστηκε από το μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς Γεράσιμο Τσάκαλο:

Επειδή η σιωπή δεν είναι χρυσός και συχνά κουβαλάει πάνω της τη σύγχυση, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάτι σαν αναρχικοί αντάρτες πόλης που συμμετέχουμε στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Δεν έχουμε πρόθεση να μιλήσουμε ή να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας σε μαριονέτες του συστήματος που κρύβουν τη δειλία τους πίσω απ’ το δικαστικό τους αξίωμα.

Εσείς δικάζετε στο όνομα του νόμου και εμείς πράττουμε στο όνομα της αναρχικής συνείδησής μας. Εσείς διαλέξατε για αλήθεια σας μια κοινωνία που τα μνημεία της είναι οι φυλακές, οι τράπεζες, τα αστυνομικά τμήματα, τα υπουργεία και τα δικαστήρια και εμείς έναν κόσμο αξιοπρέπειας, ελεύθερης συνείδησης, αναρχικής εξέγερσης και αυθεντικών νοημάτων και επιθυμιών.

Δεν υπάρχουν περιθώρια σύγκρισης, ούτε διαλόγου. Υπάρχει μόνο η ένοπλη αναμέτρηση ανάμεσα στους ιεροεξεταστές και αυλικούς της υπάρχουσας κοινωνίας και τους αρνητές της. ‘όπως ο Προμηθέας, κλέβουμε τη φωτιά της αυτοκρατορίας σας και με αυθάδεια και αναίδεια την εξαπολύουμε εναντίον σας για να πυρπολήσει όλα τα είδωλα εξουσίας που εκπροσωπείτε.

Δεν παίζουμε στην παράστασή σας ούτε χωράμε στα νομικά σας πλαίσια. Οι σελίδες του κατηγορητηρίου σας φαντάζουν μικρές για να μπορέσουν να χωρέσουν και να περιγράψουν το μέγεθος της επίθεσης που θέλουμε να εξαπολύσουμε ενάντια στο καθεστώς της δημοκρατίας και την κοινωνία των υποταγμένων της.

Κρατείστε ακόμα αρκετές κενές σελίδες στα δικόγραφα και στα κατηγορητήριά σας γιατί ο αγώνας δεν τελείωσε, ούτε εμείς ως Συνωμοσία θα παραδώσουμε ποτέ τα όπλα. Υπάρχουν ακόμα επιθυμίες που δεν φυλακίστηκαν, μάτια που δεν φοβήθηκαν τον εχθρό, στόματα που δεν μίλησαν τη γλώσσα του συμβιβασμού, κεφάλια που δεν έσκυψαν απέναντι στην αυτοκρατορία της εξουσίας…

Καμία καταδικαστική απόφαση και καμία φυλακή δεν θα αλλάξει την επιλογή μας. Η επιλογή της διαρκούς επίθεσης παραμένει μέχρι το τέλος…

Όσον αφορά την εμφάνισή μας στο δικαστήριο, αρνούμαστε να παρουσιαζόμαστε ως πειθαρχημένοι και υποτονικοί κατηγορούμενοι που αγωνιούν για την απόφαση των δικαστών τους.

Σας έχουμε γραμμένους και ούτε καν σας βλέπουμε… Όμως επειδή σε αυτή τη δίκη, κατηγορούνται κι άλλα άτομα που δεν είχαν, ούτε θα μπορούσαν να έχουν καμία σχέση με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, σε κάθε συνεδρία θα παρευρίσκονται κάποιοι σύντροφοι από εμάς για να διακόψουν την παραμικρή πιθανότητα σύγχυσης που θα μπορούσε να δημιουργηθεί… Για αυτό, σε αυτό το σημείο επισημαίνουμε προς όλους, φίλους και εχθρούς, δικηγόρους και κατήγορους, να περιοριστούν στον νομικό τομέα που τους αναλογεί και μην γίνει οποιαδήποτε αναφορά στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Οι μόνοι που μπορούν να μιλήσουν για τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς είμαστε εμείς οι ίδιοι και οι αναρχικοί της πράξης που έχουν νιώσει την ανάσα της εξεγερμένης φωτιάς να ζεσταίνει τα κουκουλωμένα τους πρόσωπα, καθώς βαδίζουν ενάντια στην εποχή τους, κόντρα στον βηματισμό της μάζας…

Ζήτω η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

Ζήτω η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/ Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

“Όλες οι αποφάσεις, όταν πρόκειται για την ελευθερία, κλείνουν μέσα τους τον θάνατο. Εμείς μέσα απ’ αυτόν τον θάνατο πρέπει να κερδίσουμε τη ζωή. Μια βαθιά ανάσα για το ταξίδι χωρίς τέλος.”

Στην Πεύκη διεξήχθη ένοπλη συμπλοκή μεταξύ δύο αναρχικών και των δυνάμεων της αστυνομίας.

Τα δύο σκυλιά της, ο Λεοντόπουλος και ο Δρόσος προσπάθησαν να συλλάβουν εμένα και τον σύντροφό μου. Η απάντησή μας ήταν η άρνηση παράδοσης μέσω την ένοπλης αντίστασης με σκοπό τη διατήρηση της ελευθερίας μας, που τόσο εκτιμάμε ως αναρχικοί.

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό, ο σύντροφος διέφυγε κλέβοντας το περιπολικό ενώ εγώ συνελήφθηκα τραυματισμένος. Μαζί τραυματίστηκαν και οι δύο αστυνομικοί τους οποίους πυροβόλησα πρώτος καταφέρνοντας να τους αιφνιδιάσω. Αναμφίβολα αν οι αστυνομικοί πέθαιναν και εγώ και ο σύντροφός μου ήμασταν αλώβητοι, θα φεύγαμε.

Άσχετα επίσης από το γεγονός ότι επιχειρησιακή προτεραιότητά μου ήταν η απεμπλοκή και η διαφυγή, θα ήταν τιμή μου αν παράλληλα είχα το αίμα των δυο αστυνομικών στα χέρια μου, όχι μόνο επειδή πήγαν να με συλλάβουν, αλλά απλά και μόνο επειδή ήταν αστυνομικοί.

Κάθε αστυνομικός ως άμεσος φορέας εξουσίας, για όποιον λόγο κι αν έγινε μπάτσος, είναι ένας ζωντανός στόχος για έναν αναρχικό ένοπλο επαναστάτη. Πολιτικοί, μεγαλοδημοσιογράφοι και μεγαλοεπιχειρηματίες, ρουφιάνοι, φασίστες, εκπρόσωποι του κλήρου, σωφρονιστικοί και φυσικά εσείς οι δικαστικοί, όπως και κάθε άλλος στυλοβάτης ή τσιράκι του συστήματος, βρίσκεστε πάντα στο στόχαστρο των ανταρτών πόλης.

Η γενικευμένη επίθεση ενάντια στο υπάρχον, βέβαια, γίνεται πιο ολοκληρωμένη όταν επιστρατεύονται όλα τα μέσα. Πέτρες και μολότωφ, αφισοκολλήσεις και τρικάκια, συνθήματα, κείμενα, πορείες και μικροφωνικές, βόμβες και σφαίρες.

Στα πλαίσια λοιπόν της πολύμορφης αναρχικής δράσης, και συγκεκριμένα του ένοπλου αγώνα, είχα και εγώ την τιμή να γνωρίσω τους μηδενιστές αντάρτες πόλης της Αναρχικής Επαναστατικής Οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Στις οικείες του Βόλου και της Καλλιθέας, δεν ήμουν παρών γενικά και αόριστα ως σύντροφος. Ήμουν έμπρακτα κομμάτι της ραδιουργίας ενάντια στο σάπιο κόσμο της εξουσίας. Είχα κάνει συνειδητά το πέρασμα στην επαναστατική παρανομία μαζί και με άλλους συντρόφους αγνώστους σε εσάς, όπως και με τα καταζητούμενα αδέρφια Γιάννη Μιχαηλίδη και Δημήτρη Πολίτη.

Στόχος του καθενός μας η διάδοση της αναρχίας στο σήμερα σε βάρος της εξουσιαστικής κοινωνίας. Αυτός ο στόχος παραμένει ένα διαρκές στοίχημα ακόμα και για όσους από εμάς βρίσκονται στη φυλακή, αφού είμαστε αμετανόητοι για τις επιλογές μας και τις μάχες που δώσαμε και δίνουμε ως αναρχικοί της πράξης.

Επειδή βαρεθήκαμε τη ρουτίνα, τις αναστολές και το φθηνό τρόπο ζωής που θέλουν να μας σερβίρουν. Επειδή αηδιάσαμε με τις αντιλήψεις της υποτέλειας, του γλειψίματος, της ρουφιανιάς και το κυνήγι για την κοινωνική και οικονομική ανέλιξη. Επειδή μισήσαμε κάθε εξουσιαστικό σκουλήκι που θέλει να κλέψει τις ζωές μας και τέλος, επειδή θελήσαμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας στο εδώ και το τώρα κηρύξαμε τον αναρχικό πόλεμο. Μέσω αυτού του πολέμου ανακαλύπτουμε κάθε μέρα τον εαυτό μας, μαζί με τις αναρχικές σκέψεις που συνάπτουμε και ανοίγουμε νέες προοπτικές επίθεσης. Μαχόμαστε ενάντια στο υπάρχον γιατί μόνο έτσι υπάρχουμε.

Η συμπλοκή της Πεύκης ξεκίνησε ως μια τυχαία εξακρίβωση στοιχείων και κατέληξε σε μια, διόλου τυχαία, μάχη ελεύθερων ατόμων με τις δυνάμεις της τάξης, της αναρχίας με την εξουσία, και άλλη μια απόδειξη ότι “παντοδύναμος εχθρός” έχει σάρκα και οστά και είναι θνητός. Ήταν μια μάχη, μια συνειδητή επιλογή για την οποία είμαι περήφανος και σίγουρος ότι αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα το ξανάκανα. Άλλωστε το πιο δυνατό όπλο για έναν ανυπότακτο αναρχικό της πράξης δεν είναι άλλο από τη συνείδησή του.

Για τις μάχες που δόθηκαν και για τις μάχες που θα δοθούν. Ζήτω η αναρχία.

Ζήτω η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/ Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο

Ζήτω η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

 Ως την ολοκληρωτική καταστροφή του υπάρχοντος και την οικοδόμηση της αναρχίας ο πόλεμος συνεχίζεται…

Θεόφιλος Μαυρόπουλος

Το κείμενο που ακολουθεί διαβάστηκε από την Όλγα Οικονομίδου, μέλος της Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς κατά την έναρξη της δίκης των φυλακισμένων μελών της Οργάνωσης στις Φυλακές Κορυδαλλού την 8/11/2012.

Πριν ξεκινήσει το στρατοδικείο σας, θα κάνω μια δήλωση εκ μέρους των μελών της Συνομωσίας των Πυρήνων της φωτιάς.

Είμαστε αιχμάλωτοι του ελληνικού κράτους και ξεκαθαρίζουμε πως δεν αναγνωρίζουμε καμία εξουσία, πόσο μάλλον τη δικαστική και φυσικά κανέναν από τους νόμους σας. Το γεγονός ότι είμαστε αιχμάλωτοι πολέμου δεν σημαίνει πως έχουμε παραδοθεί, πως έχουμε μετανιώσει.

Παραμένουμε περήφανοι για την οργάνωσή μας. Κάθε ενέργειας της συνομωσίας, κάθε λέξη που γράψαμε στις προκηρύξεις μας είναι κα θα παραμείνει αμετανόητο κομμάτι κάθε ενός από εμάς.

Η Σ.Π.Φ. είναι μονοπάτι του νέου αντάρτικου πόλεως, είναι κομμάτι μιας διευρυμένης παγκόσμιας συνομωσίας ενάντια στους θεσμούς και στην ηθική της κοινωνίας που σκλαβώνει αιώνες τώρα τον άνθρωπο.

Η αιχμαλωσία μας δεν ανακόπτει τον σκοπό, δεν ανακόπτει το νέο αντάρτικο πόλης που μετουσιώνεται σε πράξη καθημερινά, τέλος δεν θα ανακόψει ποτέ τον αδιάκοπο αγώνα μας για ελευθερία και εσείς μαριονέτες του συστήματος είστε ανίκανοι να το σταματήσετε.

Η Σ.Π.Φ. είμαστε εμείς οι 9 που έχουμε αναλάβει την ευθύνη και κανένας άλλος κατηγορούμενος δεν έχει σχέση με την οργάνωση και ούτε θα μπορούσε να έχει.

Συνεχίζουμε να πορευόμαστε μαζί με το σύντροφό μας Θεόφιλο Μαυρόπουλο στη αδιάκοπη πορεία προς την αναρχική διαρκή εξέγερση χωρίς να κοιτάμε πίσω ….

Εγκαταλείπουμε τις αναστολές και τις δικαιολογίες και ριχνόμαστε στη φωτιά της δράσης για τώρα και για πάντα. Από εδώ που στεκόμαστε στέλνομε τους πιο θερμούς μας χαιρετισμούς στους καταζητούμενους για τη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς Δημήτρη Πολίτη και Γιάννη Μιχαηλίδη. Η φωτιά της νέας αναρχίας ας καλύπτει για πάντα τα ίχνη σας. Μέχρι την αντάμωση στο σημείο που δεν έχει επιστροφή. Επίσης στέλνουμε δύναμη και αλληλεγγύη στους Ιταλούς εξεγερσιακού συντρόφους που διώκονται απ’ τις ιταλικές αρχές καθώς και στα ασύλληπτα συντρόφια της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας.

Τέλος είμαστε δίπλα με τις σκέψεις και την καρδιά μας στον αναρχικό σύντροφο Mario Lopez που συνελήφθη στο Μεξικό τραυματισμένος από την έκρηξη αυτοσχέδιου εμπρηστικού μηχανισμού που μετέφερε και στην αναρχική Felicity Ryder που διάλεξε τα μονοπάτια της παρανομία και διώκεται για την ίδια υπόθεση.

ΖΗΤΩ Η ΑΤΥΠΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

ΖΗΤΩ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΖΗΤΩ Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Εκδήλωση – Ενημέρωση σχετικά με το δικαστήριο που ξεκινά στις 08/10 για την υπόθεση της Ε.Ο Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στην εικδικά διαμορφωμένη αίθουσα στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού και αφορά τις συλλήψεις στο Βόλο και στης 4 Δεκέμβρη,την αποστολή 14 εκρηκτικών δεμάτων και τη συμπλοκή στην Πεύκη.

Πέμπτη 11/10

18:00

Πολυτεχνείο, κτίριο Γκίνη

Περισσότεροι από 80 σύντροφοι βρέθηκαν χθες στη μικροφωνική στα Προπύλαια εις ένδειξη αλληλεγγύης με τα φυλακισμένα μέλη της Επαναστατικής Οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και με όσους διώκονται για συμμετοχή σε αυτή. Η συγκέντρωση αυτή έγινε αντί της πορείας που ήταν προγραμματισμένη την ίδια μέρα για τον ίδιο λόγο αλλά αναβλήθηκε για 12/10, καθώς κρίθηκε αναγκαία η παρουσία όλων των συντρόφων στα δικαστήρια της Ευελπίδων όπου περνούσαν για τρίτη φορά από ανακριτική διαδικασία οι 15 συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας στις 30/09.

Στη συγκέντρωση μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα σχετικά με το επερχόμενο στρατοδικείο που ξεκινάει στις 08/10 στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, πετάχτηκαν χιλιάδες τρικάκια, γράφτηκαν συνθήματα και κρεμάστηκε πανό.

Προπαγανδίστηκαν επίσης και οι επόμενες κινήσεις αλληλεγγύης της συνέλευσης που είναι:

Δευτέρα 08/10  09.00π.μ συγκέντρωση στο δικαστήριο στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.

Πέμπτη 11/10  18.00 στο Πολυτεχνείο Εκδήλωση – Ενημέρωση σχετικά με τις υποθέσεις που δικάζονται. Θα υπάρχουν τηλεφωνικές συνομιλίες με τα μέλη της οργάνωσης και επικοινωνία – παρεμβάσεις από διωκόμενους για την υπόθεση.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ Ε.Ο ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/10  19.30

ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Το κείμενο που μοιράστηκε:

Για άλλη μια φορά στο στρατοδικείο του Κορυδαλλού…

… για πάντα δίπλα στους συντρόφους μας

Στις 8/10 στο στρατοδικείο των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού ξεκινάει η δίκη για τις υποθέσεις των παγιδευμένων δεμάτων, των συλλήψεων στις 4/12/2010, των συλλήψεων στο σπίτι στη Ν. Ιωνία Βόλου και της ένοπλης συμπλοκής στην Πεύκη που είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη του Θεόφιλου Μαυρόπουλου.

Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα με χρονολογική σειρά. Την 1/11/2010 συλλαμβάνονται οι Γεράσιμος Τσάκαλος και Παναγιώτης Αργυρού για την αποστολή εκρηκτικών δεμάτων. Ακολουθεί μια εκρηκτική εβδομάδα αφού πακέτα- βόμβες εντοπίζονται σε πρεσβείες, αεροπλάνα και στο εξωτερικό. Οι σύντροφοι αναλαμβάνουν την ευθύνη συμμέτοχης τους στην Αναρχική Επαναστατική Οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και προφυλακίζονται. Στην δικογραφία αυτή εντάσσεται και ο, 15 μήνες ήδη προφυλακισμένος, Χάρης Χατζημιχελάκης και μάλιστα ως διευθυντής της οργάνωσης.

Η δεύτερη υπόθεση που δικάζεται περιλαμβάνει τις συλλήψεις στις 4/12/2010 στις περιοχές της Ν. Σμύρνης, του Πειραιά και του Αγρινίου, των Στέλλα Αντωνίου, Κώστα Σακκά, Αλέξανδρο Μητρούσια, Γιώργο Καραγιαννίδη, Δημήτρη Μιχαήλ και Χρήστου Πολίτη-όπου οι 2 τελευταίοι αποφυλακίστηκαν 6 μήνες αργότερα και απαλλάχθηκαν από τις ενώ η Στέλλα Αντωνίου αποφυλακίστηκε  στις 4 Ιουνίου λόγω λήξης του 18μηνου. Οι σύντροφοι εξ αρχής αρνήθηκαν οποιαδήποτε σχέση με την ΕΟ ΣΠΦ  πάραυτα διώκονται για συμμετοχή σε αυτή.

Ακολουθεί η σύλληψη του Μιχάλη Νικολόπουλου στις 26/1/2011 στη Ν. Κηφισιά από τυχαίο έλεγχο των μπάτσων της ομάδας Δίας. Ο σύντροφος αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη συμμετοχής του στην Αναρχική Επαναστατική Οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και βρίσκεται έγκλειστος έκτοτε.

Στις 14 Μαρτίου 2011 γίνεται εισβολή των μπάτσων σε σπίτι της Ν. Ιωνίας Βόλου και συλλαμβάνονται οι  σύντροφοι Δαμιανός Μπολάνο, Γιώργος Νικολόπουλος, Χρήστος Τσάκαλος, Γιώργος Πολύδωρος και Όλγα Οικονομίδου ενώ στο Χολαργό συλλαμβάνεται ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος. Ο τελευταίος αρνείται τη συμμετοχή του στην οργάνωση και δεν προφυλακίζεται ενώ οι υπόλοιποι πέντε δηλώνουν μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και προφυλακίζονται πολλαπλά.

Άλλος ένας κατηγορούμενος για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς είναι ο αναρχικός Θεόφιλος Μαυρόπουλος, ο οποίος πυροβόλησε τους μπάτσους που είχαν εγκλωβίσει έναν σύντροφό του, δίνοντάς του την ευκαιρία να ξεφύγει με το ίδιο τους το περιπολικό ενώ ο ίδιος συνελήφθη τραυματισμένος στις 18/05/11. Ο σύντροφος υπερασπίζεται την πράξη του όπως και την πολιτική του επιλογή να σταθεί στο πλευρό των, καταζητούμενων τότε, μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς ως αλληλέγγυος σε συντρόφους του που διώκονταν από το κράτος.

Τέλος για συμμετοχή στην οργάνωση «δικάζονται»  και δύο καταζητούμενοι σύντροφοι Δημήτρης Πολίτης και Γιάννης Μιχαηλίδης. Τους ευχόμαστε να παραμείνουν για πάντα ελεύθεροι αφήνοντας άδεια κελιά και τα σκυλιά της εξουσίας ένα βήμα πίσω τους.

Τέσσερις υποθέσεις – δικογραφίες διαφορετικές σε δράσεις και ευρήματα με κοινό παρονομαστή όμως τη δίωξη για συμμετοχή στην Επαναστατική Οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.

Από τη μια τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, που διώκονται επειδή έκαναν τον λόγο τους πράξη με πάθος, ανατινάζοντας τα σύμβολα της κυριαρχίας και δημιουργώντας σοβαρά ρήγματα στο προσωπείο του άτρωτου κράτους τάξης και ασφάλειας. Από τις επιθέσεις στα τμήματα και τα καμένα οχήματα μπάτσων μέχρι τη βόμβα στη βουλή, στις φυλακές Κορυδαλλού, στο Πρωτοδικείο Αθηνών και τόσα άλλα οι σύντροφοι έδειξαν πως η αναρχική πράξη βρίσκει τα αδύναμα σημεία του εχθρού και επιτίθεται με κάθε ευκαιρία. Ακόμα και μέσα από τη φυλακή παραμένουν αμετανόητοι εχθροί της κάθε εξουσίας και εμπνέοντας με το λόγο τους ομάδες και ατομικότητες παγκοσμίως έχουν συμβάλλει καθοριστικά στην εξάπλωση της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και του Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου, από την Ινδονησία μέχρι τη Χιλή και από την Ελλάδα ως το Μεξικό. Αυτή η άτυπη αναρχική σύμπραξη έχει ξεπεράσει τα σύνορα και τα κάγκελα των φυλακών δημιουργώντας έναν εσωτερικό εχθρό σε τόσα κράτη πλέον και ταυτόχρονα έχει μεγαλώσει την μανία και την εκδικητικότητα της δικαστικής μαφίας ως προς τους συντρόφους μας και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Και από την άλλη οι σύντροφοι οι οποίοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με αυτό το δικαστήριο γιατί υπερασπίστηκαν την αναρχική τους ταυτότητα και τις συντροφικές – φιλικές τους σχέσεις και δεν έσκυψαν το κεφάλι στη φυλακή.

Είναι ένα στρατοδικείο που θα καταδικάσει τους συντρόφους μας σε πολυετή κάθειρξη κάνοντας φανερό πως το δόγμα της μηδενικής ανοχής τους περιλαμβάνει όλους. Πρώτα όσους επιτίθενται με στο σύστημα προκαλώντας ρωγμές στην κανονικότητα και έπειτα όσους αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα με κάθε άλλο μέσο.

Η δική μας αλληλεγγύη στους συντρόφους – μέλη της Αναρχικής Επαναστατικής Οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF είναι δεδομένη όπως και στους αναρχικούς που διώκονται χωρίς να έχουν καμία σχέση με την οργάνωση.

Στεκόμαστε συνειδητά στο πλευρό των αναρχικών που αγωνίζονται για την καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου, που μάχονται για την ατομική και συλλογική ελευθερία.

Υψώνουμε πύρινες γροθιές στους αντάρτες που γκρεμίζουν τα κάγκελα και τα τείχη της φυλακής  με το λόγο τους –και όχι μόνο- που δραπετεύουν από την απάθεια και την αδράνεια, από την υποταγή και τη μιζέρια και συνεχίζουν…

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΣΤΙΣ 08/10  9.00π.μ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ

ΠΕΜΠΤΗ 11/10  06.00μ.μ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/10

19.30 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ FAI/IRF ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ  ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

Λόγω έκτακτων γεγονότων που προκύπτουν από την παράταση της ανάκρισης και της κράτησης των συντρόφων που συνελήφθησαν στην αντιφασιστική περιπολία την Κυριακή 30/9. Κρίνεται αναγκαία η παρουσία όλων μας στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Γι’ αυτό το λόγο αναβάλλουμε την πορεία που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα το απόγευμα σε ένδειξη αλληλεγγύης στα μέλη της Ε.Ο. Σ.Π.Φ. και όλων των διωκόμενων για την ίδια υπόθεση για την επόμενη Παρασκεύη 12/10 στις 7:30 μ.μ.

Αντί γι’ αυτό θα πραγματοποιηθεί μικροφωνική αλληλεγγύης εν όψει του στρατοδικείουπου θα αρχίσει στις 8/10 στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού για την υπόθεση της Σ.Π.Φ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΣΤΙΣ 8/10 9:00 πμ.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ 11/10 6:00 μμ. (πολυτεχνείο κτίριο γκίνη)

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 12/10 7:30μμ (προπυλαια).