Potężny ruch studencki, który zmusił władze uniwersytetów i rząd ANC do wycofania się z podwyżek czesnego w 2016r. wywalczył również wiele porozumień, które miały skończyć z outsourcingiem pracowników. W Tshwane pracownicy domagają się tego samego – gdzie nie zawarto jeszcze porozumienia, #outsourcingmustfall żąda zawarcia go; gdzie porozumienia istnieją tylko na papierze, kampania żąda jego natychmiastowej realizacji. Jednak samo skończenie z outsourcingiem nie wystarczy. Trzeba także skończyć z głodowymi płacami i brakiem zabezpieczeń społecznych. #Outsourcingmustfall domaga się dla wszystkich pracowników pensji minimalnej w wysokości 10 000 randów (ok. 2,5 tys. zł). Na Uniwersytecie Free State pracownicy, wraz z porozumieniem o przejęciu ich z powrotem przez uniwersytet od firmy outsourcingowej, wywalczyli podwyżkę płac o 100%. W ich walce czołową rolę odgrywał Ruch Młodzieży Socjalistycznej (młodzieżówka WASP).

Zredagowana wersja przemówienia delegata Alternatywy Socjalistycznej na 11 światowym kongresie Komitetu na rzecz Międzynarodówki Robotniczej (CWI), który odbył się w dniach 24-30 stycznia w Belgii.

Nowy rok rozpoczął się serią krachów na światowych giełdach i widmem wciągającego światową gospodarkę w kryzys spowolnienia gospodarczego w Chinach. Dramatyczny spadek cen surowców – sam częściowo będący wyrazem chińskiego spowolnienia – jeszcze bardziej pogorszył sytuację szeregu gospodarek wschodzących, które teraz balansują nad przepaścią. Tymczasem kraje rozwinięte, zwłaszcza w Europie, charakteryzują się niemrawym wzrostem gospodarczym i bardzo niską inflacją lub nawet deflacją.

Przez cały ten czas klasa robotnicza krajów z całego świata wciąż płaci cenę ostatniego kryzysu, który wybuchł osiem lat temu. Kapitalizm nigdy do końca nie wyszedł z poprzedniego kryzysu, a już stoi przed nową katastrofą!

Na całym świecie młodzież upolitycznia się w wyniku panującego ucisku kobiet i ludzi LGBT; młodzi są coraz bardziej otwarci na dyskusje o tym, jak można skończyć z nierównością i dyskryminacją. EMMA QUINN [Socialist Party - Irlandia] przygląda się doświadczeniu Rewolucji Rosyjskiej i radykalnie postępowym działaniom podjętym przez bolszewików, które były postrzegane jako pierwsze kroki do pełnego wyzwolenia tych uciskanych grup.

Żadne inne wydarzenie w historii nie zostało tak zafałszowane przez kapitalistyczny establishment, jak Rewolucja Rosyjska. Rewizje rewolucji rzadko wspominają o roli kobiet, a jeszcze rzadziej o ogromnych zdobyczach, jakie kobiety zdobyły dzięki rewolucji.

Całkowite obalenie kapitalizmu i obszarnictwa przez partię bolszewików i rosyjską klasę robotniczą w 1917r. pobudziło w społeczeństwie ogromne zmiany, jakich nie widziano nigdy wcześniej ani nigdy później. Bolszewicy mogli przejąć władzę właśnie dlatego, że byli głosem uciskanych mas, robotników, biednych i kobiet. Nierówności społeczne i ucisk nigdy nie były bardziej rażące niż dzisiaj, w roku 2016, gdy majątek 1% najbogatszych przewyższy to, co posiada pozostałe 99% ludności świata. Pośród tej wzrastającej nierówności ucisk kobiet i społeczności LGBT trwa w skali światowej, nawet w krajach najbardziej rozwiniętych, i jest tematem niezwykle upolityczniającym zwłaszcza dla ludzi młodych. W tym kontekście ważne jest, by wyciągnąć lekcje z przeszłości - a nie ma lekcji ważniejszych, niż te płynące z Rewolucji Rosyjskiej.

Bolszewicy, podkreślając rolę klasy robotniczej jako całości w procesie zmiany społeczeństwa, jednocześnie uznawali, że kobiety cierpią z powodu podwójnej opresji, której korzenie tkwią w kapitalizmie i chłopskim patriarchacie. Dla bolszewików wyzwolenie kobiet było kluczowe w walce o społeczeństwo socjalistyczne. Lenin zawarł znaczenie tego faktu w 1920, gdy zadeklarował że „proletariusz nie osiągnie własnej wolności póki nie osiągnie pełnej wolności kobiet”.[i] Kobiety odgrywały kluczową rolę w partii bolszewików zarówno na poziomie ogólnokrajowym, jak i lokalnym, a wpływ rewolucji spowodował szerokie zmiany w świadomości i życiu kobiet z klasy robotniczej.

Strajk w pakistańskich państwowych liniach lotniczych PIA  (Pakistan International Airlines) trwa trzeci dzień. Wczoraj wszystkie samoloty zostały uziemione, odwołano ponad 150 lotów. Wspólny Komitet Akcji, stworzony przez związki zawodowe PIA oraz stowarzyszenia pilotów i pracowników pokładowych, ogłosił bezterminowy strajk przeciwko planowanej prywatyzacji spółki i objęciu jej ustawą o usługach o kluczowym znaczeniu, co miało uniemożliwić działalność związkową i protesty pracowników PIA.

Rząd zareagował użyciem siły. Jednostki paramilitarne i policja otworzyły ogień do protestujących w Karachi, zabijając czterech pracowników i raniąc ośmiu innych. Siły bezpieczeństwa użyły także armatek wodnych i pałek, by powstrzymać pracowników przed wejściem do głównego terminala lotniska.

Wywiad ze strajkującymi pracownicami Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Wierzbicy

Od 29 grudnia w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej trwa strajk, do którego przystąpiły niemal wszystkie pracownice. Domagają się nie tylko podwyżek płac, ale też szacunku dla swojej pracy i możliwości jej spokojnego wykonywania.

Od wielu miesięcy wójt Zdzisław Cezary Dulias ingerował we wszystko, co robiły i podważał ich decyzje. Choć pracownice jeździły do podopiecznych w kilkunastu znajdujących się w gminie miejscowościach własnymi samochodami, płacąc za benzynę z własnych pieniędzy, starał się udowodnić, że źle wykonują swoją pracę – ponieważ ośmieliły się założyć związek zawodowy i walczyć o godne płace. Pracownice poddawane były presji i zastraszaniu. Poprzedniej kierowniczce, Ilonie Czarneckiej, której współpraca z zespołem GOPS układała się dobrze, zabroniono przyznawania pracownicom podwyżek, a następnie zwolniono ją dyscyplinarnie. Pełniącą obowiązki kierowniczki została Halina Janiszek – wcześniej zwolniona z kierowania Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Radomiu, m.in. ze względu na złe traktowanie pracowników. Po rozpoczęciu strajku, został on natychmiast nazwany „nielegalnym”. 7 stycznia, dwie godziny przed rozpoczęciem rozmów o porozumieniu kończącym strajk, dwie pracownice – przewodnicząca związku i jej zastępczyni – zostały poinformowane, że zamierza się je zwolnić dyscyplinarnie. Z powodu stresu stan zdrowotny strajkujących pogorszył się i obecnie przebywają na zwolnieniu lekarskim. Pomimo tego, jednej z nich wręczono już wypowiedzenie umowy o pracę. Protestujące nie poddają się – poniżej znajduje się rozmowa, którą przeprowadziliśmy z jedną ze strajkujących.

Pięć lat po obaleniu Ben Alego - postulaty rewolucji wciąż niespełnione

Ci, którzy próbowali pochować ducha rewolucyjnego powstania w Tunezji z lat 2010-2011, które wywołało wstrząsy na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, raz jeszcze okazali się być w błędzie. W ciągu kilku ostatnich dni Tunezja została ogarnięta kolejną „intifadą” (powstaniem) ubogiej młodzieży, mającej dość życia w nędzy i masowego bezrobocia. Wydarzenia przybierają charakter ogólnokrajowej rewolty.

Protesty zaczęły się od epizodu uderzająco podobnego do tego, który rozpalił pierwsze płomienie tak zwanej „Arabskiej Wiosny” pięć lat temu: młody bezrobotny, Ridha Yahyaoui, popełnił w niedzielę samobójstwo, wspinając się na słup elektryczny, po tym, jak został skreślony z listy kandydatów do pracy w lokalnej administracji publicznej w mieście Kasserine, znanym z potwornego poziomu nędzy i bezrobocia, większego, niż gdziekolwiek indziej w kraju.

Jesienne wybory parlamentarne oraz utworzenie rządu Prawa i Sprawiedliwości rozpoczęły w polskiej polityce burzliwy okres. Najpierw nominacje Kurskiego, Macierewicza i nowo ułaskawionego Kamińskiego na ministrów przywołały widma cenzury, inwigilacji i represji. Następnie w centrum uwagi znalazł się spór o Trybunał Konstytucyjny. W atmosferze wzajemnych oskarżeń i polaryzacji sceny politycznej, dziesiątki tysięcy osób zostało zmobilizowanych do wyjścia na ulice, zarówno przez przeciwników rządu PiS, jak i jego zwolenników.

Obecnie uwaga skupia się na reformie medialnej i czystce personalnej w mediach publicznych oraz służbie cywilnej. I rzeczywiście, nominacje  takie, jak np. Jacka Kurskiego na szefa TVP i perspektywa totalnego zdominowania polskiej telewizji i radia przez PiS nie wróżą nic dobrego.

W odpowiedzi na posunięcia PiSu, liberałowie utworzyli Komitet Obrony Demokracji (KOD). Mówią o "skoku na konstytucję", ale wygodnie zapominają, że w rzeczywistości to właśnie rząd Platformy Obywatelskiej dokonał "skoku na konstytucję" przez zmianę składu Trybunału Konstytucyjnego przed terminem przewidzianym przez prawo.

Ukazał się 35. numer naszej gazety „Jedność Pracownicza”! W numerze:

• Konflikt rządu z opozycją - żadnych rozwiązań dla ludzi pracy - Str.2-3

• Protest górników i energetyków z Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin- Str. 4