Z nadejściem 2016 roku potrzebujemy rozwiązania, które przeciwstawi się obecnemu kryzysowi oraz sprawi że nasza walka przyniesie w przyszłości rezultaty. „Rozwiązania” które bierze pod uwagę obecny kryzys i chaos: pożary przyrody wywoływane zmianami klimatycznymi, susze i powodzie, ataki ISIS w Paryżu, Bejrucie i Ankarze; kompromitacje przywódców politycznych na COP21 debatujących jak dobić świat; coraz większą liczbę obywateli zabitych przez policję w Stanach Zjednoczonych. Jako, że nadciągają mroczne czasy, a rozpacz i beznadzieja idą w

Dheepan (Antonythasan Jesuthasan) jest jednym z Tygrysów, grupy tamilskich rebeliantów. Kiedy wojna domowa na Sri Lance ma się ku końcowi, a nieuchronna porażka jest coraz bliżej, mężczyzna decyduje się na ucieczkę. Towarzyszą mu nieznajome – kobieta i mała dziewczynka. Ma nadzieję, że dzięki ich obecności łatwiej będzie mu uzyskać azyl w Europie. Po dotarciu do Paryża uciekinierzy nie mogą znaleźć dla siebie miejsca aż do chwili, w której Dheepan znajduje pracę dozorcy zaniedbanego bloku

Warto zobaczyć ten film, żeby uzmysłowić sobie w jakich warunkach działają indonezyjscy anarchiści, oraz jako wstrząsający komentarz do naszej rodzimej fali prawicowej nienawiści. Reżyser Joshua Oppenheimer spędził siedem lat z „emerytowanymi” dowódcami brygad śmierci, którzy w latach 60-ych mordowali działaczy organizacji komunistycznych w Indonezji. Przed puczem nielegalnie sprzedawali pod kinami bilety na amerykańskie filmy gangsterskie. W swojej „wyzwoleńczej” działalności wzorowali się – jak twierdzą – na hollywoodzkich produkcjach, ale w rzeczywistości ich działalność to po

„Z tego, co widzę, wszystko się załamuje” – to krótkie zdanie dosadnie oddaje zamysł reżysera filmu „A Blast / Płomień” Syllasa Tzoumerkasa. Filmu, który przedstawia rzeczywistość Grecji, jakiej nie znacie – państwa pogrążonego w kryzysie. Za pięknem krajobrazu kryje się dramaturgia ludzkiego życia. Jednak według twórcy to właśnie niepoprawność polityczna i postaci skonfrontowane z życiem mają wzbudzać w odbiorcy nadzieję… (….) Pozbawiony wymyślnych symboli i skomplikowanych kodów wizualnych „Płomień” to autentycznie przejmujący i pełen intensywnych emocji

Film o eko-sabotażyście Marco Camenischu, jednym z najsłynniejszych i najstarszych (pod względem wyroku) anarchistycznych więźniów politycznych, skazanym za akcje partyzanckie przeciwko przemysłowi nuklearnemu. Zapraszamy do oglądania i udostępniania! Napisy

Polskojęzyczna wersja filmu dokumentującego pierwszą falę Projektu Feniks – międzynarodowego projektu sabotażu i ataku na który złożyło się kilkanaście uderzeń przeprowadzonych w różnych krajach. Film dedykowany Alfredo Cospito i Nicola Gai, członkom Komórki Olga/ Nieformalnej Federacji Anarchistycznej (FAI), którzy zadeklarowali odpowiedzialność za postrzelenie Roberto Adinolfiego, szefa włoskiej firmy nuklearnej Ansaldo Nucleare, powiązanej z koncernem zbrojenionym Finmeccanica. „Projekt Feniks to wciąż tętniąca życiem mapa, prowadząca część towarzyszy ku Atlantydzie teorii zbiegającej się z praktyką. Ku nieznanemu i

Lata 60/70 we Włoszech to czas wielkich niepokojów społecznych. To czas walczących studentów, strajkujących robotników, partyzantki miejskiej Czerwonych Brygad oraz terrorystycznej „strategii napięcia” reaalizowanej przez państwo rękami ugrupowań nacjonalistycznych. Okres ten nazywany jest „latami ołowiu”. Piazza Fontana przybliża nam jedno z ważniejszych wdyarzeń tamtego okresu. Film opowiada prawdziwą historię zamachu w Państwowym Banku Rolnym w Mediolanie w 1969. W wyniku eksplozji bomby zgineło 17 osób a 88 zostało rannych. Obwinione o zamach zostaje natychmiast

Konflikt północnoirlandzki. Młody angielski rekrut zostaje zesłany na wrogie tereny, gdzie przeżywa samotną noc pełną strachu, niepewności i rozpaczy. Film pokazuje rzeczywistość brutalnej brytyjskiej okupacji Irlandii. W trakcie jednej nocy krzyżują się drogi bojowników IRA, brytyjskiego szeregowca, protestanckich lojalistów i tajnych słuzb brytyjskich, zaangażowanych na okupowanym terytorium w  taktykę brudnej wojny i strategię napięcie. Choć ostatnie pół godziny filmu to odejście od rzeczywistości na rzecz kina sensacyjnego, śmiało można zaliczyć ten film do obrazów

Ponad dwustu policjantów postawiono na nogi w sprawie serii zamachów bombowych na rurociąg gazowy w Brytyjskiej Kolumbii. Z trudem ujęty sprawca przypominał raczej św. Mikołaja niż „terrorystę”. Wiebo Ludwig przybył z rodziną do północnej Kanady, by wieść tam spokojne i skromne życie zgodne z jego chrześcijańskimi ideałami. Gołymi rękami wzniósł gospodarstwo pośrodku dzikiej głuszy, nie wiedząc jeszcze, że głęboko pod jego stopami znajdują się największe nieeksploatowane złoża gazu w całej Ameryce. Gdy w pobliżu jego domu

Lauryn Hill użyczyła swojego głosu w nowym filmie dokumentalnym zatytułowanym „Concerning Violence: Nine Scenes From the Anti-Imperialism Self-Defense” (luźno tłumacząc: „Wokół przemocy: Dziewięć obrazów z historii Antyimperialistycznej Samoobrony”). Film opowiada o ważnych momentach z historii ruchów narodowo-wyzwoleńczych, jakie w latach ’60 i ’70 walczyły z jarzmem kolonializmu na terenie kilku krajów afrykańskich. Jest to najnowszy projekt szwedzkiego dokumentalisty Görana Olsson, który nakręcił także słynny dokument „Czarna Siła” o walce Partii Czarnych Panter w USA