22.1.16

UNDERGROUND RESISTANCE Psychedelic Trance Experience FR. 22/1/2016 NOMIKH Athens Law School



 








UNDERGROUND RESISTANCE 
PSYCHEDELIC TRANCE EXPERIENCE

FRIDAY 22 JAN. 2016 | starts 23.00 |
NOMIKH Σχολή Αθηνών - Ακαδημίας 45
Athens Law School - Akademias str. 45

23.00-01.00 WAR (Void Network)
01.00-02.30 JUNIOR X (Void Network)
02.30-03.30 CRYSTAL ZERO (Void Network)
03.30-05.00 IRAKLIS MINDPHASER (Natural High)
05.00-06.00 UNDERVERSE (Natural High)
06.00-07.00 ROLLING DICE (Natural High)


To σύνολο των εσόδων θα διατεθεί για την οικονομική στήριξη της συλλογικής κουζίνας ΕΑΤ ΤΗΕ RICH!, του Ελεύθερου Κοινωνικού Χώρου Νοsotros που καλύπτει καθημερινά
τις ανάγκες χώρων στέγασης και αλληλεγγύης προσφύγων.

The full amount of income from the event will be donated as an economic support for the collective kitchen EAT THE RICH! from the Free Social Space NOSOTROS-Exarchia that in a daily basis supports the needs of movement's areas and projects of accomodation and solidarity to the refugees

διοργάνωση / organised by:
συλλογική κουζίνα / collective kitchen EAT THE RICH!
https://www.facebook.com/NosotrosSocialCentre/?fref=ts

με την υποστήριξη / supported by:
ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ / VOID NETWORK
http://voidnetwork.blogspot.com/
NATURAL HIGH
https://www.facebook.com/naturalhighfamily?sk=wall

20.1.16

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ για τις Ελεύθερες Αυτοδιοικούμενες γειτονιές της εξεγερμένης Κωσταντινούπολης ΚΥΡ. 24/1 / ΕΜΠΡΟΣ Info-Talk about the Self- Organised neighborhoods of Istanbul in Occupied Theatre Embros in Athens











Open Assembly and Info-Talk about the Self- Organised neighborhoods of Istanbul in Occupied Theatre Embros in Athens / Sun. 24 January 2016 / starts at 19.00

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 
για τις Ελεύθερες Αυτοδιοικούμενες γειτονιές της εξεγερμένης Κωσταντινούπολης 

ΚΥΡΙΑΚΗ 24/1
ώρα 19.00 
Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο 
Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ 
(Ρ.Παλαμήδη 2, Ψυρρή, Αθήνα)


Πριν λίγο καιρό έφτασε στα χέρια μας αυτή η επιστολή-πρόταση από μία Ελληνίδα που ζει στην Τουρκία, την Όλγα.

"Θέλω καταρχήν να σας μιλήσω πολύ σύντομα, για τις αυτοδιοικούμενες, ελεύθερες γειτονιές στη Κωνσταντινούπολη.
Δεν ήξερα πως υπάρχει κάτι τέτοιο, παρά το ότι μένω στην Τουρκία 3 χρόνια. Σπουδάζω αρχιτεκτονική, κανένας φίλος μου, ή συμφοιτητής μου δεν το ήξερε, παρά το ότι έψαχνα συνεχώς. Αυτό το καλοκαίρι πήρε το μάτι μου μια ανακοίνωση για ένα διαγωνισμό  αρχιτεκτονικής. 
Στο μπάννερ είχανε μια φράση του Ανρί Λεφεμπρ, "Το δικαίωμα στην πόλη και την αστική πολιτική". 
Παρακάτω η επεξήγηση έγραφε: "Στόχος μας είναι να γιατρέψουμε τις πόλεις μας μαζί με τους κατοίκους. Απαραίτητη προϋπόθεση: συμμετοχή σε ξενάγηση στην γειτονιά. Σημείωση: Δεν υπάρχει χρηματικό έπαθλο. Δεν είναι διαγωνισμός, είναι συνεργασία. Διοργανωτές: Συμβούλιο του Λαού, Συμβούλιο Αρχιτεκτόνων. Αρχιτέκτονες και Πολιτικοί Μηχανικοί για το λαό." 
Μου τράβηξε αμέσως την προσοχή, κυρίως λόγο του ότι είχα πρόσφατα αρχίσει να διαβάζω για τις πολιτικές της κυβέρνησης, στα θέματα αγοραπωλησίας γη και ιστορικά τον τροπο με τον οποίο η Κωσταντινούπολη έγινε μια χαοτική Μητρόπολη με μηδαμινό σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή.
Χωρίς να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, γιατί θεωρώ πώς είναι πιο ωραίο τέτοια θέματα να συζητούνται με άμεση ανθρώπινη επαφή, όταν πήγα στη γειτονιά αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν πάνω απ'όλα η καλοσύνη των ανθρώπων. 
Πήγα με ελάχιστα χρήματα, και όσες μέρες ήμουν εκεί, δεν με αφήσανε νηστική, και συνεχώς προσπαθούσανε να περάσουν χρόνο μαζί μου. Πρόσεξα πώς διψούσαν να μοιραστούν τη ζωή, τις εμπειρίες και τις ιστορίες τους. Πραγματικά ενώ βρίσκονται στο κέντρο της Μητρόπολης, ζούνε αποκομμένα (προφανώς την κυβέρνηση δεν τη συμφέρει να δει ο κόσμος τον τρόπο ζωής τους). Επίσης ζούνε σε καταστάσεις πραγματικής φτώχειας, αλλά οι ζωές τους είναι τόσο πλούσιες, που πραγματικά μου πήρε πάρα πολύ καιρό να το προσέξω. 
Πέραν των συναισθηματικών, οι άνθρωποι αυτοί έχουν εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες, έχουν δημόσιο λαχανόκηπο (του λαού), δημόσιο ψιλικατζίδικο, χρησιμοποιούν συχνά ανταλλακτική οικονομία και το βασικότερο απαγορεύεται ενοικίαση κατοικιών.

Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να εξηγήσω δύο πράγματα. Κατ' αρχήν, η κυβέρνηση ακόμη προσπαθεί να μπει σε αυτή τη γειτονιά, λόγω της μεγάλης αξίας που έχει η γη. Ο αγώνας τους δεν τελείωσε. Στον αγώνα τους έχουν την υποστήριξη μελών του Μαρξιστικού-Λενινιστικού Επανασταστικού κόμματος DHKP-C και της Αναρχικής οργάνωσης DAF, αλλά το βασικότερο πιστεύω είναι η αλληλεγγύη από κατοίκους άλλων περιοχών ανεξαρτήτως πολιτικής πεποίθησης.
Ίσως ακούσατε γι'αυτή τη γειτονιά όταν η Dilek Dogan δολοφονήθηκε, ή όταν σκοτώσανε τον Χασαν Φερίτ Γκετίκ, ή ίσως επειδή και ο Μπερκίν Ελβάν ήταν παιδί αυτής της γειτονιάς. Η ίσως το ακούτε πρώτη φορά τώρα. Mε αφορμή μια συζήτηση που είχα με τους διοργανωτές του διαγωνισμού κατάλαβα ότι όλος ο κόσμος ξέρει την Κριστιάνια, η Ευρώπη σίγουρα έχει ακούσει για τα Εξάρχεια όμως στην Τουρκία, προσπαθούν να σβήσουν την ύπαρξη μιας τέτοιας γειτονιάς. Ο διαγωνισμός σίγουρα βοήθησε στο να ακουστεί κάπως στην Τουρκία. Γιατί όμως να σταματήσουμε εκεί; Η Ελλάδα, που τόσο βάρβαρα "διατάχθηκε" να μισεί τους Τούρκους, οι άνθρωποι που θα μπορούσανε να είναι τόσο κοντά μεταξύ τους, πρέπει να μάθουν. Να μάθουν και να παραδειγματιστούν. 
Δεν θα περιμένουμε από καμία κυβέρνηση να μας σώσει. Θέλουμε πρώτα, να μας γνωρίσετε και να σας γνωρίσουμε. Θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας την εργασία μας, αλλά θέλουμε να μάθουμε κι από εσάς."

Αμέσως μετά την ανάγνωση αυτής της επιστολής η ανοιχτή συνέλευση του Ελέυθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεατρου ΕΜΠΡΟΣ αποφάσισε να γίνει μία ανοιχτή συζήτηση και η επικοινωνία μας με την Όλγα συνεχίστηκε για τον προγραμματισμό της.

Μετά από λίγες μέρες πήραμε το εξής μήνυμα :

"Στις 24 Ιανουαρίου 2016, θα γινότανε στο θέατρο Εμπρός μια ενημέρωση για τις αυτοδιοικούμενες γειτονιές της Κωσταντινούπολης, με ομιλητές από τη γειτονιά Kucuk Armutlu. Δυστυχώς, οι τελευταίοι μήνες στην Τουρκία είναι πάρα πολύ περίεργοι και επικίνδυνοι. Με ένα λακωνικό μήνυμα :''Δεν μπορούμε να έρθουμε, ζητάμε συγνώμη από τη συνέλευση του Εμπρός. Μη ρωτήσεις το λόγο, θα ενημερώσουμε όταν μπορούμε", ενημερώθηκα πώς οι καλεσμένοι μας, δεν μπορούν να έρθουν, αν και ευελπιστούμε πώς κάποια στιγμή στο μέλλον θα τα καταφέρουν."

Παρόλα αυτά πιστεύουμε, πώς τώρα , περισσότερο από ποτέ πρεπει ο κόσμος να μάθει για τους αγώνες στην Τουρκία. Τώρα που το Τουρκικό κράτος συνεχίζει τη γενοκτονία των Κούρδων και τις απάνθρωπες διώξεις αγωνιστών.

Την Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016 στις 7 το απόγευμα θα γίνει μια συζήτηση στο ΕΜΠΡΟΣ μέσω skype, όπου ως Ελληνίδα που ζει στη Τουρκία η Όλγα θα προσπαθήσει να μοιραστεί μαζί μας όσα γνωρίζει και βιώνει, με την ελπίδα να σχηματιστεί ένα κοινό έδαφος για μελλοντικούς αγώνες.

Μια ομιλία-συνομιλία για τη ζωή σε αυτοδιοικούμενες γειτονιές.


Ως κομμάτι της ενημέρωσης θα γίνει  προβολή της ταινίας:

NON-SPACE: The Collapse of the City as Commodity.
και ύστερα θα συνεχίσουμε σε συζήτηση επί του θέματος.


Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο 
Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ 
http://www.embros.gr



13.1.16

Μαζεύουμε τις ελιές στο Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου στα Εξάρχεια / we collect the olives from the trees of the Occupied Park of Exarchia in 16/1/2016









The years had passed from the social insurrection of 2008 that created the Occupied Park of Exarchia. Now we are ready to collect the olives from the olive trees of the Park in Navarinou str. and we invite you all to celebrate in Sat.16/1/2016 in 11.30

Μαζεύουμε ελιές, 
κλαδεύουμε και 
ενημερωνόμαστε για την κομποστοποίηση,
στο Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου, 
στα Εξάρχεια,
το Σάββατο 16 Ιανουαρίου, ώρα 11:30 


Ο χειμώνας έχει έρθει και είναι καιρός να συλλέξουμε τους καρπούς από τις ελιές που μεγαλώνουν στο κατειλημμένο parking - πάρκο Ναυαρίνου, μέσα στην καρδιά της πόλης, στη γειτονιά των Εξαρχείων, ήδη από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Αντιμετωπίζοντας την κρίση και τις αντιφάσεις της, μεταφέρουμε τις αγροτικές δραστηριότητες στον αστικό χώρο, μαζεύουμε συλλογικά τους σπόρους και τους καρπούς της φροντίδας μας και αναδεικνύουμε τις αξίες της αυτοοργάνωσης, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μέσα από τη συλλογική δράση.

Όπως συνηθίζεται ακόμα στις αγροτικές περιοχές της Ελλάδας,η συγκομιδή της ελιάς είναι παραδοσιακά ένα γεγονός που απαιτεί και συγκεντρώνει την υποστήριξη της κοινότητας καθημερινά. Έτσι, και η συγκεκριμένη εκδήλωση στο πάρκο εντάσσεται σε μία προσπάθεια να ενισχυθούν οι υπάρχουσες κοινότητες της πόλης και να δημιουργηθούν νέες, μέσα από το κάλεσμα σε άτομα και συλλογικότητες για να συμμετάσχουν σε αυτή τη συνεργατική δράση.

Ετοιμάσαμε τα χτένια και τα λιόπανα και σας περιμένουμε!

Η εκδήλωση είναι η πρώτη μιας σειράς αντίστοιχων δράσεων που οργανώνονται σε διαφορετικές γειτονιές της Αθήνας κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου από τις ομάδες σποροφύλαξης στην Αττική, ένα δίκτυο συλλογικοτήτων που μας ενώνει η αγάπη και η φροντίδα μας για το σπόρο ως πηγή ζωής, ως κοινό αγαθό και όχι ως πατενταρισμένο προϊόν προς εμπορική εκμετάλλευση.  Το δίκτυο δίνει έμφαση στη διατήρηση των παραδοσιακών ποικιλιών σπόρων και φυτών, στη διατροφική αυτάρκεια, τις αστικές καλλιέργειες, τη δημιουργική αλληλεπίδραση με τον αστικό χώρο.
Στο δίκτυο σποροφύλαξης συμμετέχουν οι ομάδες: Αιγίλοπας/Βοτανόκηπος - Ανταλλακτήριο Σπόρων Βύρωνα "Τα Σπόρια" - Αστικός Αγρός Χαλανδρίου - Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό -  Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου - Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης - Δια.Σπο.Ρα - Δρυάδες - Νέα Γουινέα - Ομάδα Μετάβασης Ακαδημίας Πλάτωνα - Πελίτι Αθήνας - Το Περιβόλι της Νίκαιας - Σπόροι Ζωής
Τις εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τις διαφορετικές ομάδες που συμμετέχουν στο δίκτυο θα τις βρίσκετε εδώ:  ΣΠΟΡΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ  https://sporoistinpoli.wordpress.com

23.12.15

ΝΙGHTS of the MYSTERIES 23-24-25 DEC. 2015 Free Self Organised Occupied Theatre EMBROS ATHENS










VOID NETWORK | ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
[Θεωρία, Ουτοπία, Εφήμερες Τέχνες]
THEORY | UTOPIA | EPHEMERAL ARTS

ΝΙGHTS of the MYSTERIES
3 days audiovisual experience
23-24-25 DEC. 2015

Free Self Organised 
Occupied Theatre EMBROS
R.Pallamidou 3 Psiris area Athens 

ΤΕΤ. 23/12 | 22.00 : 
PERFORMANCE ART & SPACE DUB MUSIC

22.00-22.45 UMBRA PROJECT 
22.45-23.30 MULTI MEDIA TALK : 
CELEBRATIONS FROM ANCIENT YEARS TO 21ST CENTURY 
by VEDAVA & WOLFGANG STERNECK 
23.30-12.00 MODERN DANCE:
KONTRAST by TANZLICHT K (GERMANY) 
12.00-12.45 PAN KAPERNEKA & ESTIA PROJECT 
12.45-01.30 ODIOLAB
01.30-02.30 PALYRRIA
02.30-03.30 EXOSOMATICA
03.30-04.30 GATEKEEPER
04.30 end    SOUND THEARPY PROJECT

ΠΕΜ. 24/12 | 22.00
ELECTRO TECHNO DANCE CULTURE

22.00-01.00 ECHOSENSE PROJECT
01.00-02.00 ALCALICA (live)
02.00-03.00 BEAUTIFOOL
03.00-04.30 Mr DENNIS
04.30-06.00 PETROS FLOORFILLER
06.00-07.00 WAR
07.00 end     LO

ΠΑΡ. 25/12 | 23.00
PSYCHEDELIC TRANCE EXPERIENCE

23.00-01.00 ISIS
01.00-02.00 LAVA 303 [LIVE-GERMANY]
02.00-03.00 SIAM
03.00-04.00 RISING GALAXY
04.00-05.00 DR. SAMMY
05.00-06.00 CRYSTAL ZERO
06.00-end    JUNIOR X

ALL FEST VISUALS & SHOWS: 
VOID OPTICAL ART LAB 
GLOBAL EYE 
AFAIR MIX

http://voidnetwork.blogspot.com/ 
www.embros.gr

13.12.15

4th INTERNATIONAL VIDEO POETRY FESTIVAL athens SAT.19.12.2015 Free Theatre EMBROS starts 18.00



still image by Javier Sandoval Denmark

still image by Cristina Bustamante Mexico

still image by Cristina Bustamante Mexico

still image by Eric Joris and Lies van der Auwera Belgium

still image by Aggeliki Bozou Greece

still image by Maria Manasterny Germany

still image by George Kalogeropoulos Greece

still image by Yliya Vritna Slovenia

still image by Diana Taylor UK

still image by Celia Parra Diaz Spain
The +Institute [for Experimental Arts] and 
VOID NETWORK
present
4th International
Video Poetry Festival 
sat.19.12.2015 athens
starts 18.00
Free Theatre Embros 
[RigaPalamidi2 / Psiri area] 

The Institute for Experimental Arts and Void Network create a meeting point for more than 90 artists from 25 countries presenting for 4th year at the Free Self organized Theatre Embros an audiovisual international festival for contemporary poetry, video art, music and performances

To + Iνστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] και το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ δημιουργούν ένα σημείο συνάντησης 90 καλλιτεχνών από 25 χώρες, παρουσιάζοντας για 4η χρονιά στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ ένα διεθνές οπτικοακουστικό φεστιβάλ για την σύγχρονη ποίηση, το video art, την μουσική και την performance. 

VIDEO POETRY
USA Adrian Frost | Amaranth Borsuk and Andy Fitch |Beata Pozniak | Dave Bonta Joan Gelfand | Lavinia Roberts | Lisa Seidenberg | Matt Mullins | Jim Daniels Cindy St. Onge | Adrian Garcia Gomez and C.O. Moed CANADA Sam Luk BRASIL Bagadefente | Junior Bellé | Krefer Kre Fer MEXICO Paola Nepita Plascencia | Cristina Bustamante | César Flores Correa COLOMBIA Catalina Giraldo Vélez UK Diana Taylor | Dina Kafiris | Eleni Cay | Elizabeth Carlyon | James Starkie | Mab Jones | Daniel O’Donnell-Smith | Joseph Stacey GERMANY Stephan Groß | Susanne Wiegner | Maria Manasterny | Justine B.Bauer | Clara Wieck | Ana Maria Vallejo Brenda Lien | Anna-Maria Schneider FRANCE Eric Sarner | Vincent Pouplard | Yves Bommenel SPAIN Rrose Present Santiago Parres | Valentina Alvarado | Hernán Talavera | Eduardo Yagüe | Celia Parra Díaz ITALY Puccio Chiesa | Dimitri Ruggeri GREECE Douros Vassilis & Zoumba Dora | Thanasis Panou | Vassilis Karvounis Anastasia Christopoulou | Aggeliki Chatzi | Aggeliki Bozou | Stelios Oikonomidis |Evi Stamou | Gerorge Kalogeropoulos | Bill Psarras ISRAEL Avi Dabach | Dr Efrat Mishori & Dana Goldberg IRAN Maryam Fathollahi DENMARK Javier Sandoval PORTUGAL Inês von Bonhorst BELGIUM Eric Joris and Lies van der Auwera Frank Messely RUSSIA Kirill Adibekov ARGENTINA Laura Focarazzo SLOVENIA Yuliya Vrotna NETHERLANDS Sytse Jansma AUSTRIA Sigrun Höllrigl & George Chkheidze
supported by Moving Poems

PERFORMANCE ART
ANTIGONE & TEIRESIAS Adrian Frost (USA)
ΜΥΣΤΙΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ Ζαχαρίας Στουφής
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΕΝΘΟΥΣ Όλγα Ευαγγελίδου
THE METAMORPHOSES Puccio Chiesa (ITALY)

LIVE POETRY
ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ 
Sam Luk (CANADA) . Yuliya Vrotna (UKRAINE)
Eric Sarner (FRANCE) 
Σίσσυ Δουτσίου + Venus Melena
Κατερίνα Ζησάκη . Γιάννης Ραουζαίος
Τατιάνα Σκανάτοβιτς + Βαγγέλης Σαγρής 
Τάσος Σαγρής . Πόππη Δέλτα . Erina Espiritu
Ιωάννα Γαϊτανάρου . Frantzesca Averbach

SOUNDSCAPES:  
JUNIOR X . WAR

πληροφορίες:
http://www.theinstitute.info  
http://voidnetwork.blogspot.com

19.11.15

"Οι Mέρες της Οργής: Για την επίθεση στο Παρίσι και τον πόλεμο που μαίνεται" Κενό Δίκτυο




















ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες]
http://voidnetwork.blogspot.com

Οι Mέρες της Οργής: Για την επίθεση στο Παρίσι και τον πόλεμο που μαίνεται

«Όχι μόνο η λογική των αιώνων αλλά και η παράνοια τους πέφτει πάνω μας» , Φρίντριχ Νίτσε

Μπορεί να μιλήσει κανείς για τα γεγονότα στο Παρίσι χωρίς να πει απλά τα αυτονόητα; Έχουν πάντως και τα τελευταία τη σημασία τους, τουλάχιστον ως αφετηρία.
Σε συνάρτηση με την επίθεση που έγινε στον Λίβανο πριν λίγες ημέρες, η πολύνεκρη επίθεση στο Παρίσι επιβεβαίωσε κάτι που γνωρίζαμε ήδη: η ζωή των «Δυτικών», ό, τι και να σημαίνει πλέον αυτός ο όρος, βαραίνει περισσότερο από των υπολοίπων λαών ή για την ακρίβεια των λαών που συνθέτουν τον «Τρίτο Κόσμο». Είναι αν μη τι άλλο θετικό ότι αυτή η ασυμμετρία στην αξιολόγηση της ζωής παρατηρείται και από μη ιδιαίτερα πολιτικοποιημένους ανθρώπους. Επίσης, αν και ως διαπίστωση δεν αρκεί για να εξηγηθούν οι μαζικές δολοφονίες, τουλάχιστον βοηθάει να καταλάβουμε γιατί κάποιοι, κάπου μπορεί να αισθάνονται ένα αίσθημα δικαίωσης.

Αν πάντως θέλουμε να αναλύσουμε σε βάθος το φαινόμενο της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας πρέπει να αποφύγουμε δυο αναγωγές: πρώτον, να ρίξουμε το ανάθεμα στον «Ισλαμοφασισμό» και ακόμα χειρότερα «στο Ισλάμ»· δεύτερον, αφού φυσικά καταδικάσουμε με αποτροπιασμό την επίθεση, να πούμε ότι «φταίνε οι Αμερικάνοι» ή, λίγο πιο ραφιναρισμένα, ο Ιμπεριαλισμός. Όχι ότι αυτές οι θέσεις είναι λάθος. Αν και η έννοια του Ισλαμοφασισμού δεν βοηθάει πολύ, είναι ξεκάθαρο ότι το Ισλαμικό Κράτος διακονεί τον αυταρχισμό και εχθρεύεται τη διαφορετικότητα. Εξίσου σαφές είναι ότι η θρησκευτική πίστη υποδαυλίζει και επικυρώνει φαντασιακά τη βία του εν λόγω μορφώματος· η επίθεση στο Παρίσι άλλωστε δεν είναι το πρώτο έγκλημα που γίνεται στο όνομα ενός Θεού. Το να αποσπάσουμε όμως μια ουσιοκρατικά οριζόμενη «θρησκεία» από τα ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά της συγκείμενα εμποδίζει από το να κατανοήσουμε το φαινόμενο του τζιχαντισμού στην ιστορικότητα του. Το ISIS δεν φύτρωσε στο χώμα μια αφηρημένης πίστης αλλά παράγεται ιστορικά μέσα σε δεδομένες κοινωνικές, πολιτισμικές και πολιτικές σχέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο η γεωπολιτική του ιμπεριαλισμού, που ενόσω συντελεί στη δημιουργία ενός διογκούμενου χάους στη Μέση Ανατολή δεν σταματά να επενδύει στο ένοπλο Ισλάμ, αποτελεί προϋπόθεση για την ανάδυση και εξάπλωση του τζιχαντισμού και συγκεκριμένα του Ισλαμικού Κράτους. Το τελευταίο όμως, και οι ενέργειες που το συγκροτούν ως αυτό που είναι, δεν μπορεί να αναχθεί στις αρνητικές του ιστορικές συνθήκες, λες και τα ιστορικά υποκείμενα, εν προκειμένω οι τζιχαντιστές, είναι αυτόματα που δρουν ανακλαστικά. 

Η βία γεννάει βία, αλλά αυτό το αξίωμα δεν υπονοεί μια άμεση αιτιακή ανταπόκριση μεταξύ ιμπεριαλισμού και τζιχαντισμού. Η επίθεση στο Παρίσι δεν ήταν καθόλου τυφλή αλλά δεν είχε και κάποιον πρόδηλο ιμπεριαλιστικό στόχο. Αντίθετα, δεν μπορούμε να αγνοούμε ότι τα σημεία των επιθέσεων έφεραν άλλους ευρύτερους «αντί-δυτικούς» συμβολισμούς. Για να κατανοήσουμε το περιεχόμενο της τζιχαντιστικής βίας πρέπει να ανιχνεύσουμε τις θετικές της επενδύσεις, τους τρόπους που η ορθολογικότητα και η παράνοια της επενδύονται στο κοσμοϊστορικό πεδίο. 
Ο τζιχαντισμός αποτελεί συνάρμοση ροών οι οποίες ξεκινώντας από ένα μοριακό επίπεδο απεδαφικοποιήσεων κατέληξαν, στη μορφή του Ισλαμικού Κράτους, να εδαφικοποιήσουν μια νέα τάξη Δικαίου. Το Ισλαμικό Κράτος, σε αντίθεση με την Αλ Κάιντα, δεν είναι μια νομαδική μηχανή πολέμου αλλά, όπως ακριβώς δηλώνει το όνομα του, μια αναδυόμενη πολιτική κοινότητα της οποίας η καθημερινή λειτουργία – και ας μην λησμονούμε ότι έχει παραχθεί μια λειτουργική καθημερινότητα - θεμελιώνεται και νομιμοποιείται σε μία ιστορική μορφή δικαιοσύνης. Η τελευταία έχει ιδιάζουσες δομές αξίας, ορθότητας, μέριμνας κα πρόνοιας, αλλά αναμφίβολα ως ιστορική μορφή χαρακτηρίζεται από την περίοπτη θέση που δίνει στη βία ως δραστηριότητα οργανικά δεμένη με την αρετή και τη λύτρωση. Ούτε όμως αυτή η σύνδεση είναι καθαυτή ιστορικά πρωτότυπη ή ίδιον ενός θρησκευτικού φαντασιακού, αφού έχει προσλάβει κοσμικές μορφές ήδη από τη Γαλλική Επανάσταση. Το θέμα εδώ δεν είναι να κάνουμε εύκολες αναλογίες και ισοπεδωτικές συγκρίσεις που, βάζοντας στο ίδιο καζάνι τον τζιχαντισμό με τον Ιακωβινισμό, καταλήγουν σε εύκολες όσο και αδιέξοδες φιλελεύθερες απολογητικές. 

Το ζητούμενο είναι ότι αν θέλουμε να κατανοήσουμε τον τζιχαντισμό και τι είναι προβληματικό με αυτόν δεν μπορούμε να το κάνουμε απλά σε ένα αφηρημένο επίπεδο αποκήρυξης της σχέσης δικαιοσύνης και βίας, ούτε καν δικαιοσύνης και Τρόμου. 
Ούτε θα βρούμε την απάντηση στον «σκοταδισμό» καθώς ο σύγχρονος τζιχαντισμός είναι ένα μετά-νεωτερικό φαινόμενο. Τραβάει φυσικά από το παρελθόν, αλλά αυτό που βρήκε στον Μεσαίωνα, στη μορφή του Χαλιφάτου, είναι ένα εναλλακτικό τρόπο να είναι κάποιος σύγχρονος, ανταγωνιστικό σε άλλες εκδοχές (μετά)νεωτερικότητας. Από αυτή την άποψη δεν πρέπει να μας διαφεύγει η κεντρικότητα που κατέχει το διαδίκτυο στη δράση του Ισλαμικού Κράτους. Τα βίντεο που ανεβάζονται στο YouTube δεν είναι ψηφιακές καταγραφές βίας αλλά βία που (ανα)παράγεται ψηφιακά για εμάς. Και αν κάποιοι νιώθουν αποτροπιασμό μπροστά στο θέαμα κάποιοι έλκονται από αυτό. Ο τζιχαντισμός αυτή τη στιγμή εμπνέει και κινητοποιεί κόσμο, ιδιαίτερα νέους άντρες που βρίσκουν σε αυτόν μια παραγωγική φαντασίωση που τους προσφέρει ταυτότητα, επιβεβαίωση του αντρισμού τους αλλά και ρόλο σε έναν ιερό πόλεμο που φτάνει στο ύψος ενός κοσμοϊστορικού δράματος. Και όπως κατέδειξαν και οι πρόσφατες επιθέσεις, αυτή η φαντασίωση δεν εμπνέει μόνο φτωχούς από τις υποδεέστερες τάξεις του Τρίτου Κόσμου αλλά και νέους προλετάριους ή και μεσοαστούς από τα μητροπολιτικά κέντρα της Ευρώπης. Όπως η εξάπλωση του τζιχαντισμού στον Αραβικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από την ιστορική πορεία του σοσιαλισμού και της Αριστεράς σε αυτά τα μέρη, έτσι και τα ριζώματα που αποκτά στην Ευρώπη δεν μπορούν να κατανοηθούν έξω της παρακμής της εργατικής ταυτότητας και των επαναστατικών ιδεολογιών.

Αν λοιπόν μας απασχολεί το φαινόμενο του τζιχαντισμού είναι αφενός γιατί μας εισάγει στα πολύπλοκα μονοπάτια που συνδέουν τη δικαιοσύνη με τον τρόμο, την επιθυμία για αλλαγή με τον φανατισμό, τη λύτρωση με τη βία και αφετέρου επειδή η κατανόηση του μας επιβάλει να αντικρίσουμε το φάσμα μιας ιστορικής ήττας σε όλο της το εύρος και το βάθος. Σίγουρα όμως όχι επειδή είναι ο άμεσος εχθρός μας και ακόμα λιγότερο ένας ιός στον οποίο η Ευρώπη και «η Δύση» οφείλουν να αντισταθούν μην αφήνοντας να μολύνει τις αξίες και τον τρόπο ζωής τους. Μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να εκληφθεί η θέση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ή «δυτικά» κράτη όπως αυτά της Γαλλίας και των ΗΠΑ αποτελούν φορείς και θεματοφύλακες του Διαφωτισμού. Ό, τι και να είναι ο τζιχαντισμός ως σύμπλεγμα ροών παραγωγικής επιθυμίας αποκτά την ιστορική του υλικότητα μέσα σε έναν εν εξελίξει πόλεμο του οποίου η βία ενορχηστρώνεται από τα ιμπεριαλιστικά κράτη και τη Διεθνή του Κεφαλαίου. Από αυτή τη σκοπιά, η επίθεση στο Παρίσι είναι ένα θραύσμα που εκθέτει ζωές σε μια βία όπου άλλες ζωές είναι έκθετες καθημερινά. Αυτό είναι και που τρομάζει ίσως περισσότερο: ότι ο πόλεμος που μαίνεται απλώνει την παράνοια του πάνω σε αυτούς που τον έβλεπαν ως εικόνα στις ειδήσεις.

Και πάλι έτσι είναι απαραίτητο να πούμε (αυτά που θα έπρεπε να είναι) αυτονόητα. Όσο και αν δεν πρέπει να υποτιμάμε τον βίαιο μεσσιανισμό του τζιχαντισμού, σε αυτόν τον πόλεμο το άμεσο πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι το Ισλαμικό Κράτος αλλά η παραγόμενη εθνική ομοψυχία που κάνει ένα κοινοβούλιο να τραγουδά μαζί τον εθνικό ύμνο· που ενοποιεί μια κοινωνία ως βαλλόμενο (και ενδεχόμενα επιτιθέμενο) πολιτικό σώμα· που νομιμοποιεί την παρουσία του στρατού στους δρόμους· που μετατρέπει την επισφάλεια της καθημερινότητας σε νεύρωση για ασφάλεια από εξωτερικούς εχθρούς. Πρόβλημα είναι η κλιμάκωση του αυταρχισμού, το κλείσιμο των συνόρων, η ξενοφοβία και η δαιμονοποίηση του Άλλου. Και φυσικά η λιτότητα, η φτωχοποίηση, το παθολογικό άγχος, η εγκατάλειψη, ο αποκλεισμός, η περιθωριοποίηση, η έλλειψη προοπτικής και μέλλοντος.

Δεν ζούμε σε έναν διπολικό κόσμο εντός του οποίου καλούμαστε να διαλέξουμε στρατόπεδα. Ακόμα λιγότερο, «η Δύση» δεν αποτελεί το στρατόπεδο του Λόγου και της Δημοκρατίας. Πέρα από τον τζιχαντισμό και τον ιμπεριαλισμό που επιδιώκει μέσα από τον ολοκληρωτισμό του τεχνικού συστήματος να ενοποιήσει τον κόσμο μέσα στο τεχνοολοκληρωτικό κοσμοσύστημα, υπάρχουν τα κινήματα, η εν συγκροτήσει, νέα παγκόσμια αντικουλτούρα, και οι ταξικοί αγώνες. Πέρα από τη Διεθνή του Κεφαλαίου υπάρχει και το πολυεθνικό προλεταριάτο, υπάρχουν και οι καταπιεσμένοι - άτομα, ομάδες, λαοί. Πέρα από, και ενάντια στο, Ισλαμικό Κράτος υπάρχει και το Κομπάνι. Μπορεί αυτές οι ροές αγώνα να μη στοιχειοθετούν ακόμα έναν δομημένο τρίτο πόλο αλλά σίγουρα σκιαγραφούν μια μορφή δικαιοσύνης που ούτε υπάγει τη ζωή στον μυστικισμό της ανταλλακτικής αξίας και των Αγορών, ούτε στον άλλο μυστικισμό, αυτόν  της βίας και της δύναμης. Η θέση η δική μας δεν μπορεί παρά να είναι μέσα στις μονάδες παραγωγής αυτής της νέας και ανταγωνιστικής ιστορικής μορφής, της μόνης εν τέλει που αξίζει το όνομα της.

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες]
http://voidnetwork.blogspot.com

11.11.15

ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ εκδήλωση-συζήτηση Τετ. 11/11/2015 Θεσσαλονίκη / ANARCHISM AND ROMANSTICISM Open Public Talk in Thesaloniki





















ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ
εκδήλωση-συζήτηση
Τετάρτη 11/11/2015
ώρα έναρξης: 19.00
Ελεύθερος Χώρος SABBOT
Γκαρμπολά 4 - δίπλα στο Μπιτ Μπαζάρ
Θεσσαλονίκη

Το ρομαντικό υποκείμενο και η κριτική του υπάρχοντος / Aναρχικά ρεύματα σε συμφωνία και αντίθεση προς το ρομαντικό υποκειμενισμό / Μηδενισμός / Ύλη και Πνεύμα / ο 19ος και ο 20ος αιώνας / Προυντόν, Μπακούνιν, Κροπότκιν, Λαντάουερ / Χάιντεγκερ, απόφαση, πνεύμα της κοινότητας /  Oι αντικουλτούρες του 20ου αιώνα / Εκστατική Επιζήτηση / Εξεγερσιακός Ρομαντισμός και Επανάσταση. Προς το μέλλον του παρελθόντος.

Εισηγητής : Γιάννης Ραουζαίος (Κενό Δίκτυο)



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...