ԼՂՀ հռչակումը, բանակի ստեղծումը ոչ հեռավոր 80-ականներին շատերի համար անհավանական էր: Ժամանակը միշտ ծնում է իր հերոսներին և այդպիսի հերոների շնորհիվ է անհավանականը հավանական դառնում, անհնարինը հնարավոր: ԼՂՀ ինքնապաշտպանության ուժերի առաջին հրամանատար Արկադի Կարապետյանը այնպիսիններից է, որին հերոսի կոչումներով չեն շռայլել, ո՛չ բարձրաստիճան պաշտոններ է զբաղեցրել, ո՛չ էլ բարձր բեմերից հայտարարել է իր գործերի մասին:…
Վահէին առաջին անգամ հանդիպել եմ 1963 թւականին՝ Բէյրութում: Ուշ գիշեր էր: Եթէ չեմ սխալւում, հաւաքւած էինք «Բագին»-ի խմբագրատանը: Ներկաներից յիշում եմ՝ Գեղարդին, Յակոբ Կիւլոյեանին, Պօղոս Սնապեանին, Սամուէլ Սարուխանեանին եւ Անդրանիկ Ծառուկեանին: Վերջինս խմբին միացաւ աւելի ուշ ժամի, ընդառաջելով մեր հեռախօսային դիմումին: Կարճ ժամանակում Վահէն գրաւեց իմ ուշադրութիւնը, իր տարօրինակ,- չասելու համար երբեմն հակասական,- մտածումներով, որոնք…
1901-ին մի խումբ հայդուկներ Անդրանիկի գլխավորությամբ մտան Առաքելոց վանք, ուր դիտավորեալ կերպով պաշարվեցին թուրք զինուորների կողմից եւ դիմեցին ինքնապաշտպանության։ Ծրագրի նպատակն էր գրավել եվրոպական պետությունների ուշադրությունը, որպէսզի ճնշում բանեցնեն թուրքական իշխանութիւնների վրա՝ ի նպաստ հայերի։ Նկարում` Մշո Առաքելոց վանքը 1923թ.: Զօրավարի յուշերը գրի է առել Լեւոն Կ. Լիւլեճեանը Առաջին անգամ հրատարակուել է Բոստոնում` 1924-ին: Ամփոփում…
Առաքելոց վանքը Տարոնի հայկական անցյալի անխոս, խոնարհվող վկան է այսօր: Մշո Առաքելոցից շատ բան չի մնացել: Դեռ կիսականգուն է Սուրբ Թադեի զանգակատունը: Առաքելոց վանքում էր պահվում «Մշո ճառընտիրը»: Այսօր այն պահվում է Մատենադարանում: ԱՌԱՔԵԼՈՑ ՎԱՆՔԸ Առաքելոց Վանքը մօտաւորապէս 1600-1700 տարուան պատկառելի հաստատութիւն մըն էր։ Մեր նախահայրերը իրենց տուներէն փառաւոր, իրենց ամրոցներէն աւելի ամրապինդ ու գեղեցիկ…
Մշո Առաքելոց վանքի աջ ու ձախ կողմերում մատուռներ են։ Թարգմանիչների գերեզմանատանը մեծ խաչաթոռներ կան։ Դրանցից մեկը Դավիթ Անհաղթինն է: Այստեղ են ամփոփված Մովսես Խորենացու եւ Մամբրե Վերծանողի մասունքները։ Ասում են, այդտեղ են հանգչում Համազասպ եւ Սահակ Արծրունի իշխանները։ Նկարում` Մշո Առաքելոց վանքը մեր օրերում: ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ՂԱԶԱՐ ԿԸ ՎԻՐԱՒՈՐՈՒԻՆ Մենք կը խորհէինք թէ թուրք զինուորները…
Անդրանիկ. Ես իմ կյանքում երբեք չեմ ձգտել անձնական երջանկության ու բարօրության։ Ես մշտապես ձգտել եմ միայն մի բանի եւ պայքարել եմ միայն մի բանի՝ իմ հարազատ ժողովրդի ազատության և բարեկեցության համար։ Ես չեմ փնտրում իմ վաստակի գնահատականը եւ ցանկանում եմ միայն այն, որ երջանիկ լինի այն ժողովուրդը, որին ես ծառայում եմ ամբողջ կյանքում: ՄԵԾ ԿՌԻՒԻ…
Անդրանիկ. Ամեն օր գլուխներդ բարձին դնելուց եւ քնանալուց առաջ, յիշէք, թէ այդ օրը ինչ էք արել ձեր ազգի համար: Իմ կուսակցութիւնն իմ ազգն է: Իմ ազգը ճնշուածների ազգն է: Մահս չեմ յոգար, այլ գործս, որ կիսատ մնաց: ՎԱՆՔԷՆ ԴՈՒՐՍ ԳԱԼՈՒ ՋԱՆՔԵՐ Քսան օրուան մեր կռիւը արդէն արձագանգած էր Վանի, Պիթլիսի, Կարնոյ, Խարբէրդի եւ Տիգրանակերտի նահանգներուն…
Հայ յեղափոխականի մը յիշատակները, Ա. Հատոր (Կարսի հնոցին մէջ, Դէպի Երկիր, 1904), Ռուբէն, Հորիզոն տպարան, Լոս Անճէլըս, Գալիֆորնիա, 1952 Ներբեռնել PDF փաստաթուղթը
